#کوه #کوهنوردی #نگاه_از_بالا #نگاه_درون_مجموعه #نگاه_بیرون_مجموعه #ورزش #قوس_کمر #تنگی_کانال_نخاعی #دیسک_کمر #کمردرد #بالا_رفتن
https://youtu.be/zpFk1YEAhzw?feature=shared
https://youtu.be/zpFk1YEAhzw?feature=shared
YouTube
نگاه از بالا و بیرون مجموعه مانند نگاه از درون مجموعه نیست
#کوه #کوهنوردی #نگاه_از_بالا #نگاه_درون_مجموعه #نگاه_بیرون_مجموعه #ورزش #قوس_کمر #تنگی_کانال_نخاعی #دیسک_کمر #کمردرد #بالا_رفتن
جواب سوالی که چند روز قبل در مورد پایین آمدن ضربدری یا زیگزاگی از کوه، مطرح شد:
ویدیوی آموزشش رو تو یوتیوب ببین
https://youtu.be/LDNFOznXobQ?feature=shared
پایین آمدن از کوه، به دلیل وضعیت ثقل بدن و افزایش انحنای بخش تحتانی ستون فقرات، فشار زیادی را بر ستون فقرات وارد میکنه.
مرکز ثقل بدن در حفظ تعادل بسیار مهم است. حرکت رو به جلوی بدن در زمان بالا رفتن از ارتفاع، باعث میشه فشار بر بخش تحتانی ستون فقرات کم بشه و برعکس این حالت در زمان پایین آمدن از ارتفاع است.
در این حالت برای حفظ تعادل، به هماهنگی زیاد بین مخچه. سیستم تعادل گوش و عضلات مختلف کمر و زانو نیاز هست و این هماهنگی بین سیستم عصبی مرکزی، محیطی و عضلات، نیازمند مصرف انرژی است.
با چالش پایین آمدن از کوه چه کنیم؟
پایین آمدن مستقیم از شیب کوه، باعث فشار بر زانو و بخش تحتانی کمر میشه؛ همچنین قوس کمر را در بیشتر افراد افزایش میده این حالت در پایین آمدن از پله هم هست.
افزایش طول پیاده روی با حرکت ضربدری، باعث کم شدن شیب و کم شدن فشار بر ستون فقرات میشه.
اول ببینیم بالا رفتن زیگزاگی آسانتر هست یا مستقیم؟
تصور کنید که در ابتدای شیب هستیم و در هر گام، 30 سانتی متر صعود می کنیم.
اگر 70 کیلو وزن داشته باشیم و کوله پشتی‌ای 10 کیلویی حمل کنیم، هر گام ما برابر است با کل وزن ما ضربدر گرانش و ضربدر ارتفاع (در واحد متر):
(70+10) x 9.8 x 0.3 = 235.2
در این حالت ۲۳۵.۲ ژول انرژی برای هرگام مصرف می‌شود.
در سوی دیگر، اگر با زیگزاگ صعود کنیم، اگرچه تعداد گام‌های ما قدری بیشتره، اما ارتفاع کمتری هم صعود می‌کنیم. اگر ارتفاع صعود شده در هرگام را ۱۵ سانتیمتر در نظر بگیریم ، بنابراین خواهد بود:
(70+10) x 9.8 x 0.15 = 117.6
در این حالت ۱۱۷.۶ژول انرژی برای هرگام مصرف میشه.
یعنی بالا رفتن به روش مستقیم در هرگام دوبرابر انرژی مصرف می‌کند. در زمان فرود، علاوه بر مورد بالا هماهنگی تعادلی بیشتر و فشار بر زانو هم هست.
در زمان پایین آمدن، قوس ستون فقرات در قسمت پایین، بیشتر هست و فشار زیادی به ستون فقرات وارد میشه.
همچنین حفظ تعادل در شیب های زیاد بسیار مهم هست و فشار وارد شده به کمر و زانو هم به دلیل عقب بودن مرکز ثقل بدن، زیاد هست.
شیب‌های بیش از 20 درجه را چه هنگام صعود و چه هنگام فرود حتما به صورت مارپیچ (زیگ زاگ) طی کنید. زیرا در این صورت فشار وارد بر بدن بسیار کمتر می‌شود.
درست هست که انرژی نهایی پس از فرود و صعود، تفاوتی نداره ولی همیشه در انجام کارهای سخت، فشار کم تدریجی و طولانی، قابل تحمل تر از فشار زیاد و ناگهانی است.
فشارهای زیاد و ناگهانی، همیشه سخت تحمل میشه.
#آرام_و_پیوسته
#دکتر_سلمان_فاطمی #نورولوژیست_اصفهان #کوه #کوهنوردی
https://youtu.be/LDNFOznXobQ?feature=shared
ویدیوی آموزشش رو تو یوتیوب ببین
https://youtu.be/LDNFOznXobQ?feature=shared
پایین آمدن از کوه، به دلیل وضعیت ثقل بدن و افزایش انحنای بخش تحتانی ستون فقرات، فشار زیادی را بر ستون فقرات وارد میکنه.
مرکز ثقل بدن در حفظ تعادل بسیار مهم است. حرکت رو به جلوی بدن در زمان بالا رفتن از ارتفاع، باعث میشه فشار بر بخش تحتانی ستون فقرات کم بشه و برعکس این حالت در زمان پایین آمدن از ارتفاع است.
در این حالت برای حفظ تعادل، به هماهنگی زیاد بین مخچه. سیستم تعادل گوش و عضلات مختلف کمر و زانو نیاز هست و این هماهنگی بین سیستم عصبی مرکزی، محیطی و عضلات، نیازمند مصرف انرژی است.
با چالش پایین آمدن از کوه چه کنیم؟
پایین آمدن مستقیم از شیب کوه، باعث فشار بر زانو و بخش تحتانی کمر میشه؛ همچنین قوس کمر را در بیشتر افراد افزایش میده این حالت در پایین آمدن از پله هم هست.
افزایش طول پیاده روی با حرکت ضربدری، باعث کم شدن شیب و کم شدن فشار بر ستون فقرات میشه.
اول ببینیم بالا رفتن زیگزاگی آسانتر هست یا مستقیم؟
تصور کنید که در ابتدای شیب هستیم و در هر گام، 30 سانتی متر صعود می کنیم.
اگر 70 کیلو وزن داشته باشیم و کوله پشتی‌ای 10 کیلویی حمل کنیم، هر گام ما برابر است با کل وزن ما ضربدر گرانش و ضربدر ارتفاع (در واحد متر):
(70+10) x 9.8 x 0.3 = 235.2
در این حالت ۲۳۵.۲ ژول انرژی برای هرگام مصرف می‌شود.
در سوی دیگر، اگر با زیگزاگ صعود کنیم، اگرچه تعداد گام‌های ما قدری بیشتره، اما ارتفاع کمتری هم صعود می‌کنیم. اگر ارتفاع صعود شده در هرگام را ۱۵ سانتیمتر در نظر بگیریم ، بنابراین خواهد بود:
(70+10) x 9.8 x 0.15 = 117.6
در این حالت ۱۱۷.۶ژول انرژی برای هرگام مصرف میشه.
یعنی بالا رفتن به روش مستقیم در هرگام دوبرابر انرژی مصرف می‌کند. در زمان فرود، علاوه بر مورد بالا هماهنگی تعادلی بیشتر و فشار بر زانو هم هست.
در زمان پایین آمدن، قوس ستون فقرات در قسمت پایین، بیشتر هست و فشار زیادی به ستون فقرات وارد میشه.
همچنین حفظ تعادل در شیب های زیاد بسیار مهم هست و فشار وارد شده به کمر و زانو هم به دلیل عقب بودن مرکز ثقل بدن، زیاد هست.
شیب‌های بیش از 20 درجه را چه هنگام صعود و چه هنگام فرود حتما به صورت مارپیچ (زیگ زاگ) طی کنید. زیرا در این صورت فشار وارد بر بدن بسیار کمتر می‌شود.
درست هست که انرژی نهایی پس از فرود و صعود، تفاوتی نداره ولی همیشه در انجام کارهای سخت، فشار کم تدریجی و طولانی، قابل تحمل تر از فشار زیاد و ناگهانی است.
فشارهای زیاد و ناگهانی، همیشه سخت تحمل میشه.
#آرام_و_پیوسته
#دکتر_سلمان_فاطمی #نورولوژیست_اصفهان #کوه #کوهنوردی
https://youtu.be/LDNFOznXobQ?feature=shared
YouTube
چرا زیگزاگی و نه مستقیم، صعود و فرود داشته باشیم؟
جواب سوالی که چند روز قبل در مورد پایین آمدن ضربدری یا زیگزاگی از کوه، مطرح شد: پایین آمدن از کوه، به دلیل وضعیت ثقل بدن و افزایش انحنای بخش تحتانی ستون فقرا...