Në prag të Ditës së Fitores sё Madhe, Ambasada Ruse në Shqipëri sjell në vëmendjen tuaj një seri botimesh kushtuar #komandantёve të shquar rusë tё epokёs sё Luftёs sё Madhe Patriotike.
👉 Georgi Konstantinoviç #Zhukov (1896-1974)
Ai është nderuar me Urdhrin “Fitorja”, numri një. Për herë të parë ai u dekorua në vitin 1943. Më pas, në vitin 1945, në prag të marrjes së Berlinit, ai u vlerësua përsëri me këtë urdhër. Ka punuar në shërbimin ushtarak që prej gushtit të vitit 1915. Ka marrë pjesë në Luftën e Parë Botërore, është dekoruar me dy Kryqe të Shën Gjergjit. Në gusht 1916 është plagosur rëndë.
Nga korriku 1939 deri në prill 1940 ai ka shërbyer si komandant i Grupit të 1-rë të Ushtrisë së Forcave Sovjetike në Mongoli, i cili, së bashku me njësitë ushtarake mongole, rrethuan dhe mposhtën një grup të madh të trupave japoneze në zonën e lumit Halkin- gol.
Në Luftën e Madhe Patriotike Zhukov hyri si një gjeneral pak i njohur, por e përfundoi atë si “Marshalli i Fitores”, shumë i dashur nga populli. Atij iu besuan detyrat më të vështira dhe me përgjegjësi, sepse e dinin se atje ku ishte Zhukov, kishte fitore.
Zhukov ishte njëkohësisht Shef i Shtabit të Përgjithshëm dhe Zëvendëskomandant Suprem i Përgjithshëm. Kur marshimi i shpejtë i trupave gjermane në Moskë në 1941 dukej i pandalshëm, nën udhëheqjen e tij trupat tona zmbrapsën sulmet e divizioneve elitare të Rajhut të Tretë, dhe më pas, pasi kishin kaluar në kundërsulm, e zmbrapsën armikun qindra kilometra mbrapa. Kur u krijua situata kulmore afër Leningradit dhe u ngrit pyetja rreth ekzistencës fizike të Kryeqytetit Verior, ai u emërua komandant i trupave të Frontit të Leningradit. Me çmimin e përpjekjeve të pabesueshme, forcat e frontit, së bashku me forcat e Flotës Balltike dhe mbështetjen aktive të leningradasve, mundën të ndalonin nazistët.
Si udhëheqës ushtarak, Zhukov koordinoi veprimet e fronteve në Stalingrad, gjatë çarjes së bllokadës së Leningradit, në betejën afër Kurskut, në betejat për marrjen e Dnieprit, ai mori pjesë drejtpërdrejt në operacionin strategjik bjellorus, çlirimin e Ukrainës , një pjese të madhe të Lituanisë dhe pjesës lindore të Polonisë. Në prill-maj të vitit 1945 trupat e frontit nën komandën e tij, së bashku me trupat e Frontit të Parë Ukrainas dhe të Dytë Bjellorus, kryen me sukses operacionin sulmues për marrjen e Berlinit. Ishte Zhukov ai që u udhëzua të zyrtarizonte ligjërisht humbjen e armikut, duke nënshkruar më 8 maj 1945 në Karlshorst, në emër të Komandantit Suprem të Përgjithshëm, Aktin për dorëzimin pa kushte të Gjermanisë naziste. Pikërisht Zhukov priti Paradën e Fitores në Sheshin e Kuq më 24 qershor 1945.
#victory78 #9may #ДеньПобеды78 #9мая #DitaeFitores #LuftaeMadhePatriotike
👉 Georgi Konstantinoviç #Zhukov (1896-1974)
Ai është nderuar me Urdhrin “Fitorja”, numri një. Për herë të parë ai u dekorua në vitin 1943. Më pas, në vitin 1945, në prag të marrjes së Berlinit, ai u vlerësua përsëri me këtë urdhër. Ka punuar në shërbimin ushtarak që prej gushtit të vitit 1915. Ka marrë pjesë në Luftën e Parë Botërore, është dekoruar me dy Kryqe të Shën Gjergjit. Në gusht 1916 është plagosur rëndë.
Nga korriku 1939 deri në prill 1940 ai ka shërbyer si komandant i Grupit të 1-rë të Ushtrisë së Forcave Sovjetike në Mongoli, i cili, së bashku me njësitë ushtarake mongole, rrethuan dhe mposhtën një grup të madh të trupave japoneze në zonën e lumit Halkin- gol.
Në Luftën e Madhe Patriotike Zhukov hyri si një gjeneral pak i njohur, por e përfundoi atë si “Marshalli i Fitores”, shumë i dashur nga populli. Atij iu besuan detyrat më të vështira dhe me përgjegjësi, sepse e dinin se atje ku ishte Zhukov, kishte fitore.
Zhukov ishte njëkohësisht Shef i Shtabit të Përgjithshëm dhe Zëvendëskomandant Suprem i Përgjithshëm. Kur marshimi i shpejtë i trupave gjermane në Moskë në 1941 dukej i pandalshëm, nën udhëheqjen e tij trupat tona zmbrapsën sulmet e divizioneve elitare të Rajhut të Tretë, dhe më pas, pasi kishin kaluar në kundërsulm, e zmbrapsën armikun qindra kilometra mbrapa. Kur u krijua situata kulmore afër Leningradit dhe u ngrit pyetja rreth ekzistencës fizike të Kryeqytetit Verior, ai u emërua komandant i trupave të Frontit të Leningradit. Me çmimin e përpjekjeve të pabesueshme, forcat e frontit, së bashku me forcat e Flotës Balltike dhe mbështetjen aktive të leningradasve, mundën të ndalonin nazistët.
Si udhëheqës ushtarak, Zhukov koordinoi veprimet e fronteve në Stalingrad, gjatë çarjes së bllokadës së Leningradit, në betejën afër Kurskut, në betejat për marrjen e Dnieprit, ai mori pjesë drejtpërdrejt në operacionin strategjik bjellorus, çlirimin e Ukrainës , një pjese të madhe të Lituanisë dhe pjesës lindore të Polonisë. Në prill-maj të vitit 1945 trupat e frontit nën komandën e tij, së bashku me trupat e Frontit të Parë Ukrainas dhe të Dytë Bjellorus, kryen me sukses operacionin sulmues për marrjen e Berlinit. Ishte Zhukov ai që u udhëzua të zyrtarizonte ligjërisht humbjen e armikut, duke nënshkruar më 8 maj 1945 në Karlshorst, në emër të Komandantit Suprem të Përgjithshëm, Aktin për dorëzimin pa kushte të Gjermanisë naziste. Pikërisht Zhukov priti Paradën e Fitores në Sheshin e Kuq më 24 qershor 1945.
#victory78 #9may #ДеньПобеды78 #9мая #DitaeFitores #LuftaeMadhePatriotike
Në prag të Ditës së Fitores sё Madhe, Ambasada Ruse në Shqipëri vazhdon tё sjellё në vëmendjen tuaj një seri botimesh kushtuar #komandantёve të shquar rusë tё epokёs sё Luftёs sё Madhe Patriotike.
Sot duam t'ju tragojmё pёr Konstantin #Rokossovski (1896-1968)
Pjesëmarrës në Luftën e Parë Botërore, që prej gushtit 1918 lufoi në Ushtrinë e Kuqe, gjatë Luftës Civile ai komandoi një skuadrilje, një divizion të veçantë dhe një regjiment kalorësie.
Rokossovski nuk i shpëtoi fatit të shumë komandantëve të Ushtrisë së Kuqe të Punëtorëve dhe Fshatarëve, të cilët u bënë viktima të represioneve të Stalinit. Pas një burgimi afatshkurtër, ai u lirua nga burgu në vitin 1940 me kërkesë personale të G.K. Zhukov, i cili kishte shumë nevojë për gjeneralë me përvojë dhe kompetentë.
Konstantin Konstantinoviç hyri në Luftën e Madhe Patriotike si komandant i një korpusi të mekanizuar. Trupat nën komandën e tij morën pjesë në Betejën e Smolenskit (1941), Betejën e Moskës (1941-1942). Gjatë betejave mbrojtëse pranë Moskës, Rokossovski kreu me sukses një operacion për thyerjen e trupave nazi-fashiste në drejtim të Volokolamskut, Istra, Ostashkov.
Në mars 1942 ai u plagos rëndë nga një copë predhe. Në dimrin e vitit 1943 trupat e tij kapën feldmarshallin Paulus dhe 90 mijë ushtarë gjermanë në Stalingrad. Marshalli nuk ndahej nga pistoleta e feldmarshallit Paulus - i kërkoi të jepte armën e tij personale atij udhëheqësi, i cili e tejkaloi atë në artin e luftës.
Pas Stalingradit, Rokossovski kreu shumë operacione të suksesshme për mposhtjen e armikut. Që nga shkurti 1943 Rokossovski komandoi trupat e Frontit Qendror, i cili mori pjesë në Betejën e Kurskut dhe Betejën e Dnieprit.
Ai gëzonte popullaritet të madh te vartësit e tij. Arti i tij i udhëheqjes ushtarake u manifestua më qartë në betejat vendimtare të fazës përfundimtare të Luftës së Madhe Patriotike –në operacionet strategjike të Prusisë Lindore, Pomeranisë Lindore dhe Berlinit.
Për fitoret e arritura në Luftën e Madhe Patriotike, Marshalli i Bashkimit Sovjetik, K. Rokossovski u nderua dy herë me titullin “Hero i Bashkimit Sovjetik” dhe u dekorua me Urdhrin më të lartë ushtarak sovjetik - “Fitorja”. Komandantit iu dha një nder tjetër i lartë - më datë 24 qershor 1945 ai komandoi Paradën e Fitores në Moskë.
#Victory78 #9may #Победа78 #9мая #VictoryDay #LuftaeMadhePatriotike #Rusia #2WW #ДеньПобеды78
Sot duam t'ju tragojmё pёr Konstantin #Rokossovski (1896-1968)
Pjesëmarrës në Luftën e Parë Botërore, që prej gushtit 1918 lufoi në Ushtrinë e Kuqe, gjatë Luftës Civile ai komandoi një skuadrilje, një divizion të veçantë dhe një regjiment kalorësie.
Rokossovski nuk i shpëtoi fatit të shumë komandantëve të Ushtrisë së Kuqe të Punëtorëve dhe Fshatarëve, të cilët u bënë viktima të represioneve të Stalinit. Pas një burgimi afatshkurtër, ai u lirua nga burgu në vitin 1940 me kërkesë personale të G.K. Zhukov, i cili kishte shumë nevojë për gjeneralë me përvojë dhe kompetentë.
Konstantin Konstantinoviç hyri në Luftën e Madhe Patriotike si komandant i një korpusi të mekanizuar. Trupat nën komandën e tij morën pjesë në Betejën e Smolenskit (1941), Betejën e Moskës (1941-1942). Gjatë betejave mbrojtëse pranë Moskës, Rokossovski kreu me sukses një operacion për thyerjen e trupave nazi-fashiste në drejtim të Volokolamskut, Istra, Ostashkov.
Në mars 1942 ai u plagos rëndë nga një copë predhe. Në dimrin e vitit 1943 trupat e tij kapën feldmarshallin Paulus dhe 90 mijë ushtarë gjermanë në Stalingrad. Marshalli nuk ndahej nga pistoleta e feldmarshallit Paulus - i kërkoi të jepte armën e tij personale atij udhëheqësi, i cili e tejkaloi atë në artin e luftës.
Pas Stalingradit, Rokossovski kreu shumë operacione të suksesshme për mposhtjen e armikut. Që nga shkurti 1943 Rokossovski komandoi trupat e Frontit Qendror, i cili mori pjesë në Betejën e Kurskut dhe Betejën e Dnieprit.
Ai gëzonte popullaritet të madh te vartësit e tij. Arti i tij i udhëheqjes ushtarake u manifestua më qartë në betejat vendimtare të fazës përfundimtare të Luftës së Madhe Patriotike –në operacionet strategjike të Prusisë Lindore, Pomeranisë Lindore dhe Berlinit.
Për fitoret e arritura në Luftën e Madhe Patriotike, Marshalli i Bashkimit Sovjetik, K. Rokossovski u nderua dy herë me titullin “Hero i Bashkimit Sovjetik” dhe u dekorua me Urdhrin më të lartë ushtarak sovjetik - “Fitorja”. Komandantit iu dha një nder tjetër i lartë - më datë 24 qershor 1945 ai komandoi Paradën e Fitores në Moskë.
#Victory78 #9may #Победа78 #9мая #VictoryDay #LuftaeMadhePatriotike #Rusia #2WW #ДеньПобеды78
Në prag të Ditës së Fitores sё Madhe, Ambasada Ruse në Shqipëri sjell në vëmendjen tuaj një seri botimesh kushtuar #komandantёve të shquar rusë tё epokёs sё Luftёs sё Madhe Patriotike.
👉 Georgi Konstantinoviç #Zhukov (1896-1974)
Ai është nderuar me Urdhrin “Fitorja”, numri një. Për herë të parë ai u dekorua në vitin 1943. Më pas, në vitin 1945, në prag të marrjes së Berlinit, ai u vlerësua përsëri me këtë urdhër. Ka punuar në shërbimin ushtarak që prej gushtit të vitit 1915. Ka marrë pjesë në Luftën e Parë Botërore, është dekoruar me dy Kryqe të Shën Gjergjit. Në gusht 1916 është plagosur rëndë.
Nga korriku 1939 deri në prill 1940 ai ka shërbyer si komandant i Grupit të 1-rë të Ushtrisë së Forcave Sovjetike në Mongoli, i cili, së bashku me njësitë ushtarake mongole, rrethuan dhe mposhtën një grup të madh të trupave japoneze në zonën e lumit Halkin- gol.
Në Luftën e Madhe Patriotike Zhukov hyri si një gjeneral pak i njohur, por e përfundoi atë si “Marshalli i Fitores”, shumë i dashur nga populli. Atij iu besuan detyrat më të vështira dhe me përgjegjësi, sepse e dinin se atje ku ishte Zhukov, kishte fitore.
Zhukov ishte njëkohësisht Shef i Shtabit të Përgjithshëm dhe Zëvendëskomandant Suprem i Përgjithshëm. Kur marshimi i shpejtë i trupave gjermane në Moskë në 1941 dukej i pandalshëm, nën udhëheqjen e tij trupat tona zmbrapsën sulmet e divizioneve elitare të Rajhut të Tretë, dhe më pas, pasi kishin kaluar në kundërsulm, e zmbrapsën armikun qindra kilometra mbrapa. Kur u krijua situata kulmore afër Leningradit dhe u ngrit pyetja rreth ekzistencës fizike të Kryeqytetit Verior, ai u emërua komandant i trupave të Frontit të Leningradit. Me çmimin e përpjekjeve të pabesueshme, forcat e frontit, së bashku me forcat e Flotës Balltike dhe mbështetjen aktive të leningradasve, mundën të ndalonin nazistët.
Si udhëheqës ushtarak, Zhukov koordinoi veprimet e fronteve në Stalingrad, gjatë çarjes së bllokadës së Leningradit, në betejën afër Kurskut, në betejat për marrjen e Dnieprit, ai mori pjesë drejtpërdrejt në operacionin strategjik bjellorus, çlirimin e Ukrainës , një pjese të madhe të Lituanisë dhe pjesës lindore të Polonisë. Në prill-maj të vitit 1945 trupat e frontit nën komandën e tij, së bashku me trupat e Frontit të Parë Ukrainas dhe të Dytë Bjellorus, kryen me sukses operacionin sulmues për marrjen e Berlinit. Ishte Zhukov ai që u udhëzua të zyrtarizonte ligjërisht humbjen e armikut, duke nënshkruar më 8 maj 1945 në Karlshorst, në emër të Komandantit Suprem të Përgjithshëm, Aktin për dorëzimin pa kushte të Gjermanisë naziste. Pikërisht Zhukov priti Paradën e Fitores në Sheshin e Kuq më 24 qershor 1945.
#Victory79 #9may #ДеньПобеды79 #9мая #DitaeFitores #LuftaeMadhePatriotike
👉 Georgi Konstantinoviç #Zhukov (1896-1974)
Ai është nderuar me Urdhrin “Fitorja”, numri një. Për herë të parë ai u dekorua në vitin 1943. Më pas, në vitin 1945, në prag të marrjes së Berlinit, ai u vlerësua përsëri me këtë urdhër. Ka punuar në shërbimin ushtarak që prej gushtit të vitit 1915. Ka marrë pjesë në Luftën e Parë Botërore, është dekoruar me dy Kryqe të Shën Gjergjit. Në gusht 1916 është plagosur rëndë.
Nga korriku 1939 deri në prill 1940 ai ka shërbyer si komandant i Grupit të 1-rë të Ushtrisë së Forcave Sovjetike në Mongoli, i cili, së bashku me njësitë ushtarake mongole, rrethuan dhe mposhtën një grup të madh të trupave japoneze në zonën e lumit Halkin- gol.
Në Luftën e Madhe Patriotike Zhukov hyri si një gjeneral pak i njohur, por e përfundoi atë si “Marshalli i Fitores”, shumë i dashur nga populli. Atij iu besuan detyrat më të vështira dhe me përgjegjësi, sepse e dinin se atje ku ishte Zhukov, kishte fitore.
Zhukov ishte njëkohësisht Shef i Shtabit të Përgjithshëm dhe Zëvendëskomandant Suprem i Përgjithshëm. Kur marshimi i shpejtë i trupave gjermane në Moskë në 1941 dukej i pandalshëm, nën udhëheqjen e tij trupat tona zmbrapsën sulmet e divizioneve elitare të Rajhut të Tretë, dhe më pas, pasi kishin kaluar në kundërsulm, e zmbrapsën armikun qindra kilometra mbrapa. Kur u krijua situata kulmore afër Leningradit dhe u ngrit pyetja rreth ekzistencës fizike të Kryeqytetit Verior, ai u emërua komandant i trupave të Frontit të Leningradit. Me çmimin e përpjekjeve të pabesueshme, forcat e frontit, së bashku me forcat e Flotës Balltike dhe mbështetjen aktive të leningradasve, mundën të ndalonin nazistët.
Si udhëheqës ushtarak, Zhukov koordinoi veprimet e fronteve në Stalingrad, gjatë çarjes së bllokadës së Leningradit, në betejën afër Kurskut, në betejat për marrjen e Dnieprit, ai mori pjesë drejtpërdrejt në operacionin strategjik bjellorus, çlirimin e Ukrainës , një pjese të madhe të Lituanisë dhe pjesës lindore të Polonisë. Në prill-maj të vitit 1945 trupat e frontit nën komandën e tij, së bashku me trupat e Frontit të Parë Ukrainas dhe të Dytë Bjellorus, kryen me sukses operacionin sulmues për marrjen e Berlinit. Ishte Zhukov ai që u udhëzua të zyrtarizonte ligjërisht humbjen e armikut, duke nënshkruar më 8 maj 1945 në Karlshorst, në emër të Komandantit Suprem të Përgjithshëm, Aktin për dorëzimin pa kushte të Gjermanisë naziste. Pikërisht Zhukov priti Paradën e Fitores në Sheshin e Kuq më 24 qershor 1945.
#Victory79 #9may #ДеньПобеды79 #9мая #DitaeFitores #LuftaeMadhePatriotike
Në prag të Ditës së Fitores sё Madhe, Ambasada Ruse në Shqipëri vazhdon tё sjellё në vëmendjen tuaj një seri botimesh kushtuar #komandantёve të shquar rusë tё epokёs sё Luftёs sё Madhe Patriotike.
Sot duam t'ju tragojmё pёr Konstantin #Rokossovski (1896-1968)
Pjesëmarrës në Luftën e Parë Botërore, që prej gushtit 1918 lufoi në Ushtrinë e Kuqe, gjatë Luftës Civile ai komandoi një skuadrilje, një divizion të veçantë dhe një regjiment kalorësie.
Rokossovski nuk i shpëtoi fatit të shumë komandantëve të Ushtrisë së Kuqe të Punëtorëve dhe Fshatarëve, të cilët u bënë viktima të represioneve të Stalinit. Pas një burgimi afatshkurtër, ai u lirua nga burgu në vitin 1940 me kërkesë personale të G.K. Zhukov, i cili kishte shumë nevojë për gjeneralë me përvojë dhe kompetentë.
Konstantin Konstantinoviç hyri në Luftën e Madhe Patriotike si komandant i një korpusi të mekanizuar. Trupat nën komandën e tij morën pjesë në Betejën e Smolenskit (1941), Betejën e Moskës (1941-1942). Gjatë betejave mbrojtëse pranë Moskës, Rokossovski kreu me sukses një operacion për thyerjen e trupave nazi-fashiste në drejtim të Volokolamskut, Istra, Ostashkov.
Në mars 1942 ai u plagos rëndë nga një copë predhe. Në dimrin e vitit 1943 trupat e tij kapën feldmarshallin Paulus dhe 90 mijë ushtarë gjermanë në Stalingrad. Marshalli nuk ndahej nga pistoleta e feldmarshallit Paulus - i kërkoi të jepte armën e tij personale atij udhëheqësi, i cili e tejkaloi atë në artin e luftës.
Pas Stalingradit, Rokossovski kreu shumë operacione të suksesshme për mposhtjen e armikut. Që nga shkurti 1943 Rokossovski komandoi trupat e Frontit Qendror, i cili mori pjesë në Betejën e Kurskut dhe Betejën e Dnieprit.
Ai gëzonte popullaritet të madh te vartësit e tij. Arti i tij i udhëheqjes ushtarake u manifestua më qartë në betejat vendimtare të fazës përfundimtare të Luftës së Madhe Patriotike –në operacionet strategjike të Prusisë Lindore, Pomeranisë Lindore dhe Berlinit.
Për fitoret e arritura në Luftën e Madhe Patriotike, Marshalli i Bashkimit Sovjetik, K. Rokossovski u nderua dy herë me titullin “Hero i Bashkimit Sovjetik” dhe u dekorua me Urdhrin më të lartë ushtarak sovjetik - “Fitorja”. Komandantit iu dha një nder tjetër i lartë - më datë 24 qershor 1945 ai komandoi Paradën e Fitores në Moskë.
#Victory79 #9may #Победа79 #9мая #VictoryDay #LuftaeMadhePatriotike #Rusia #2WW #ДеньПобеды79
Sot duam t'ju tragojmё pёr Konstantin #Rokossovski (1896-1968)
Pjesëmarrës në Luftën e Parë Botërore, që prej gushtit 1918 lufoi në Ushtrinë e Kuqe, gjatë Luftës Civile ai komandoi një skuadrilje, një divizion të veçantë dhe një regjiment kalorësie.
Rokossovski nuk i shpëtoi fatit të shumë komandantëve të Ushtrisë së Kuqe të Punëtorëve dhe Fshatarëve, të cilët u bënë viktima të represioneve të Stalinit. Pas një burgimi afatshkurtër, ai u lirua nga burgu në vitin 1940 me kërkesë personale të G.K. Zhukov, i cili kishte shumë nevojë për gjeneralë me përvojë dhe kompetentë.
Konstantin Konstantinoviç hyri në Luftën e Madhe Patriotike si komandant i një korpusi të mekanizuar. Trupat nën komandën e tij morën pjesë në Betejën e Smolenskit (1941), Betejën e Moskës (1941-1942). Gjatë betejave mbrojtëse pranë Moskës, Rokossovski kreu me sukses një operacion për thyerjen e trupave nazi-fashiste në drejtim të Volokolamskut, Istra, Ostashkov.
Në mars 1942 ai u plagos rëndë nga një copë predhe. Në dimrin e vitit 1943 trupat e tij kapën feldmarshallin Paulus dhe 90 mijë ushtarë gjermanë në Stalingrad. Marshalli nuk ndahej nga pistoleta e feldmarshallit Paulus - i kërkoi të jepte armën e tij personale atij udhëheqësi, i cili e tejkaloi atë në artin e luftës.
Pas Stalingradit, Rokossovski kreu shumë operacione të suksesshme për mposhtjen e armikut. Që nga shkurti 1943 Rokossovski komandoi trupat e Frontit Qendror, i cili mori pjesë në Betejën e Kurskut dhe Betejën e Dnieprit.
Ai gëzonte popullaritet të madh te vartësit e tij. Arti i tij i udhëheqjes ushtarake u manifestua më qartë në betejat vendimtare të fazës përfundimtare të Luftës së Madhe Patriotike –në operacionet strategjike të Prusisë Lindore, Pomeranisë Lindore dhe Berlinit.
Për fitoret e arritura në Luftën e Madhe Patriotike, Marshalli i Bashkimit Sovjetik, K. Rokossovski u nderua dy herë me titullin “Hero i Bashkimit Sovjetik” dhe u dekorua me Urdhrin më të lartë ushtarak sovjetik - “Fitorja”. Komandantit iu dha një nder tjetër i lartë - më datë 24 qershor 1945 ai komandoi Paradën e Fitores në Moskë.
#Victory79 #9may #Победа79 #9мая #VictoryDay #LuftaeMadhePatriotike #Rusia #2WW #ДеньПобеды79