فکر نکن! این یک دستور است!

فاطمه علمدار

معلم است.استخدام پیمانی.حراست صدایش کرد و گفت گزارشش را داده اند و باید از دو کتاب«ویژگیهای معلم خوب»از حسین مظاهری و«زیور عفاف:پاسخ به اشکالات و شبهات حجاب اسلامی»از ستار هدایتخواه امتحان بدهد.نگفتند سوالات تستی است یا تشریحی و اینکه حدنصاب قبولی چیست.گفتند بعد از امتحان دوباره گزینشش میکنند و اگر قبول نشد میتواند برود هیئت عالی جذب شکایت کند و اگر آنها هم قبولش نکردند میتواند برود دیوان عالی عدالت اداری شکایت کند و بعد معلوم میشود اخراج میشود یا نه.بنابراین دلیلی ندارد نگران باشد!

زیور عفاف1385چاپ شدو بارها هم تجدیدچاپ.نویسنده اش،نماینده مجالس7و8بود از بویراحمد و دنا.بعد دیگر رای نیاورد و الان انگار عضو هیئت موسس و هیئت امنای بنیاد فرهیختگان ایران است.کارشناس ارشد فقه و مبانی حقوق اسلامی دارد ولی ننوشته اند از کدام دانشگاه.زیر تیتر«بیحجابی سبب بیماریهای جسمی و روانی»نوشته«هرگاه دیدگان آدمی ولو به ناخودآگاه به چهره آرایش کرده یا به سروگردن برهنه زنی جوان بیفتد،چون عنان خیال در دستش نیست تا مهارش کند،باعث ابتلا به بیماریهای روانی و ضعف اعصاب و کم اشتهایی و اختلالات گوارشی میشود»و زیر تیتر«آثار سوء و خطرات بیحجابی از دیدگاه پزشکی»با ارجاع به کتاب«اولین دانشگاه و آخرین پیامبر» نوشته رضا پاکنژاد که وقتی در سال60شهید شد30سالش بود،آورده که«مینی ژوپ چربیهای ران را ضخیم کرده و از قواره میاندازد و پاها را مویین کرده و دختران را به اجبار در شلوار فرومیبرد».به سنگ کیسه صفرا و التهابات مثانه هم اشاره کرده.چرا کتابی که ارجاعاتش مال سالها قبل از تولد معلمانی است که باید آن را امتحان بدهند،به عنوان منبع امتحان انتخاب شده؟آیا در همه این40سالی که مسئله حجاب همواره موضوع چالش و صرف بودجه های هنگفت و ایجاد نارضایتیهای اجتماعی جدی و حتی مقابله خشونت امیز مردم و حاکمیت بود،هیچ استدلال قویتر و نویسنده جدیتری،چیزی که متناسب با امروز باشد،نتوانسته بنویسد که لااقل به معلمان این جامعه آموخته شود تا حاکمیت بتواند از ظرفیت انحصاری مدارس به نفع خود استفاده کند؟

به سراغ کتاب آیت الله مظاهری میروم که احتمالا منبع اصلی امتحانست.اولین چاپش سال1370بود و بارها تجدیدچاپ شده.تُرُب و باسلام میفروشندش و نسخه‎های الکترونیکش و نمونه سوالات کتاب هم به وفور در دسترس است!نسخه سال88که چاپ یازدهم کتاب است24درس دارد در 250صفحه.استدلالهایش همانست که از دوران مشروطه برای مخالفت با تحصیل دختران گفته میشد و بعد مخالفت با حق رای زنان.همان استدلالهایی که قرنهاست ثابتند،بی توجه به تغییرات اجتماعی و تغییر فکرها و نگاهها و حتی تغییرات سبک زندگی خودشان و زنان اطرافشان با نسل قبلشان: فعالیت اصلی زنان خانه داری،شوهرداری و بچه داریست(ص211)؛وظیفه معلم آموزش نحوه شوهرداری است و اینکه دختر باید باشخصیت باشد و نباید از دیگران توقع داشته باشد،به ویژه توقع بیجا(ص133)؛زن باید مقابل شوهرش متواضع باشد(ص192)؛قرآن میگوید زن شایسته عفت خود را که متعلق به شوهرش است حفظ میکند(ص190)؛اسلام برای زن شخصیت قائلست و او را جواهری میداند که باید مخفی نگه داشت و به او میگوید زیر چادر باش که چادر برای تو شخصیت است.

وقتی قاضی متهم را محکوم میکند که کتاب بخواند یا حراست،معلم را؛ظاهر ماجرا اینست که معتقدند:۱_مخاطب عاقل است،۲_عقاید ما عقلانی است،۳_هر عقل سلیمی حقانیت آن را میفهمد؛پس کافیست مخاطب آنها را بداند تا بپذیردشان.
ولی وقتی کتابهای تاریخ گذشته با استدلالهای بی ربط به مسائل روز در اختیارشان گذاشته میشود،ماجرا متفاوت میشود.انگار آنکه"ابزار اعمال زور"را دارد اصلا مسئله اش به فکر وادار کردن مخالفان نیست بلکه کاملا برعکس،میخواهد که آنها از فکر کردن خسته شوند و فقط اطاعت کنند!

ویلیام مگوئایر(۱۹۶۴)میگوید یکی از راههای مصون کردن افراد در برابر شستشوی مغزی اینست که آنها را با طرح استدلالهای ضعیف،واکسینه کنید.طوریکه ذهنشان فعال شود و بتوانند استدلالهایی قوی و خلاقانه برای دفاع از عقیده شان بسازند.همانطور که تزریق میکروبهای ضعیف گلبولهای سفید را فعال میکند.نتایج مطالعه مگوئایر را طور دیگری هم میشود تفسیر کرد.مثل اینکه یک راه خوب برای همرنگ کردن آدمها و وادارکردنشان به اطاعت هم میتواند این باشد که با استدلالهای ضعیف بمبارانشان کنید ولی هزینه فکر کردن و مخالفت کردن را آنقدر بالا ببرید که مجبور شوند درحالیکه میفهمند این استدلال نادرست است بپذیرندش و اطاعت کنند.حتی اگر معلم هستند آن را برای دانش آموزانشان هم تکرار کنند.حتی شاید مجازات محکومان عقیدتی این باشد که ایده ای را بخوانند و در قالب پژوهش اثبات کنند که حق است!فکر کن میکروب ضعیف تزریق کنی و آنقدر نگذاری گلبولهای سفید فعال شوند که بدن تسلیم شود.

ولی وای به روزی که آدمها دیگر از فکر کردن نترسند.

@fsalamdar63

📌 عکس دردناک از کشتارجمعی غزّه کم نبوده است، عکس‌ پشت عکس از «سرها بریده بینی بی جرم و بی جنایت». این یکی اما دردناک‌ترین عکسی است که تا کنون از کشتارجمعی غزّه دیده‌ام. سربازی اسرائیلی در سال ۲۰۲۴ میلادی عکسی از خود در حال سوزاندن کتاب‌خانه‌ی دانشگاه الاقصی در باریکه‌ی غزّه منتشر کرده است. نشسته است آرام و با افتخار تا آتش حسابی گُرّ بگیرد و به جان کتاب‌ها نشیند، هم‌هنگام کتابی را ورق می‌زند ـــ کاری یادآور سوزاندن کتاب‌خانه‌ی بغداد به دست مغولان و کتاب‌سوزی نازی‌ها. نقل است (نقلی اسطوره‌ا‌ی احتمالا) که وقتی مغول‌ها در سال ۱۲۵۸ میلادی به کتابخانه‌ی بغداد حمله کردند و کتاب‌ها را سوزاندند، مرکّبِ کتاب‌های سوخته جاری شد. یا دهر افّ لک من خلیل .... @YMirdamadi

شاهنامه به تصحیح استاد خالقی مطلق و ترجمه دیک دیویس آنلاین شد:
https://read.akvan.dev/

شماره‌ی جدید منتشر شد

«واجب آنست که عاشق کتاب کتابی ولو به طور تورق دست نگیرد و بنای خواندن نگذارد الّا وقتی که نفس او نیک محتاج گردد و گرسنه باشد. اگر تازه از خواندن کتابی فارغ شده باشید آن کتاب چون طعامی بر سر دل باشد و افزودن کتاب نو بر سر آن ضایع گرداندن فواید کتاب سابق و لذت کتاب حاضر باشد.»

از جستار «حدیث عشق هیچکاک و آغاباجی و در جستجوی بهنام دیانی» نوشته‌ی مانا روانبد

برای خرید شماره‌ی جدید به وب‌سایت ما سر بزنید
Radiotragedy.com

▪️معرفی کتاب: ایران کجاست ایرانی کیست توسط سیدعلیرضا بهشتی شیرازی (مدیر عامل انتشارات روزنه)

اهلیت چیزی نیست که بر اثر اراده و خواست فردی و گروهی، به‌صورت آمرانه و فرمایشی، ایجاد شود یا از بین رود. اهلیت منوط به این است که جامعه در یک محیط روزگار گذرانده باشد. به میزان قدمت این همنشینی، دانایی غنا می‌یابد و به میزان این غنا، آحاد آن جامعه «کسی» می‌شوند ممتاز از دیگران و سرزمینشان «جایی» می‌شود ممتاز از جاهای دیگر. ایران از جمله سرزمین‌هایی است که سابقۀ طولانی حیات در آن دانایی ویژه‌ای را پدید آورده و اهلش بنا به برخورداری از این دانایی، هویتی مشخص یافته‌اند. ایران سرزمینی خشک و کم‌جاذبه است؛ نه منابع نقد وافری دارد و نه اقلیم همواری. مشابه این شرایط در نواحی دیگر سبب‌شده آن صفحات خالی از سکنه باقی بماند...

نام کتاب: ایران کجاست ایرانی کیست
نویسندگان: محمد بهشتی، الناز نجفی، بهنام ابوترابیان
قطع: وزیری
چاپ: سوم
صفحات: ۵۷۶

♦️توجه: این ویدئو پیش از اجرای حکم جناب آقای بهشتی شیرازی ضبط شده است.

🛒خرید اینترنتی کتاب با ۲۰٪ تخفیف
📖مطالعه صفحات نخست

▫️تلگرام نشر روزنه
▫️اینستاگرام نشر روزنه

☎️ 02188721514

✍🏻زهرا ایزدی:
معرفی کتاب زندگی خانگی و فرهنگ مصرفی در ایران.

کتاب زندگی خانگی و فرهنگ مصرفی در ایران، نوشتۀ پاملا کریمی و برگرفته از رسالۀ دکترای او در دانشگاه ام‌آی‌تی است. این کتاب تاریخ معاصر ایران را از دو جنبهٔ مهم «زندگی خانگی» و «فرهنگ مصرفی» بررسی می‌کند و روند مدرن‌سازی را در داخل خانه‌ها نشان می‌دهد. این کتاب با بررسی موضوع «خانه» از زوایای مختلف، هم‌بستگی میان آرزوهای محلی، تأثیرات خارجی، نقش‌های جنسیتی، آموزش، و فرهنگ مصرفی را نشان می‌دهد؛ عناصری که با سلیقه، مد، معماری داخلی و طراحی داخلی در ارتباط هستند.

با ورود مدرنیته به ایران، قواعد و اصولی که به‌طور سنتی خانهٔ ایرانی را تعریف می‌کردند، رنگ باختند. هجوم کالاهای جدید خانگی به‌تدریج باعث تغییر در شکل و شمایل ظاهری خانه‌ها و فضای داخلی آن‌ها شد. این تغییرات سبب شد توجه معماران و طراحان و همچنین تبلیغات تجاری به فضای داخلی خانه‌ها و به‌ویژه به زنان معطوف شود. این حوزه‌ها همچنین، در دوره‌های مختلف تاریخ معاصر مورد توجه رهبران سیاسی و مذهبی جامعهٔ ایران قرار گرفت و آن‌ها سعی داشتند زندگی خانگی مدرن و فرهنگ مصرفی ایرانیان را شکل دهند. این کتاب به تحلیل عمیق عوامل زیربنایی این تحولات می‌پردازد و نشان می‌دهد که چگونه مدرن‌سازی، جهانی شدن و تحولات سیاسی و اجتماعی در ایران، بر فضاهای خصوصی و زندگی روزمرهٔ مردم تاثیر گذاشته و منجر به پیدایش سبک‌های جدید مصرف، هنجارها و ارزش‌ها شده است.

از سوی دیگر، ایرانیان در طول تاریخ، هیچ‌گاه مصرف‌کنندهٔ منفعل فرهنگ و کالاهای وارداتی و همچنین موارد تحمیلی از سوی حکومت‌های خود نبوده‌اند و همیشه تحولات جدید را گزینشی می‌پذیرفتند و آن را با معیارهای شخصی، اجتماعی و حتی سنتی خود ترکیب می‌کردند.

این کتاب با تحلیل مجموعه‌ای از مطالعات موردی، پژوهش‌های میدانی، تاریخ شفاهی و ارزیابی طیف وسیعی از اشیاء و اسناد بایگانی _ از مبلمان، لوازم خانگی، نقشه‌های معماری تا عکس‌ها، فیلم‌ها، سریال‌های تلویزیونی، رمان‌ها، آثار هنری، گزارش‌های کاری، و نامه‌های شخصی _ بر اهمیت زندگی خصوصی در بسترهای اجتماعی، اقتصادی و سیاسی ایران مدرن تأکید می‌کند.

کتاب زندگی خانگی و فرهنگ مصرفی در ایران قطعاً کتابی کامل و بی‌نقص دراین‌باره نیست و این موضوع جای پژوهش‌های بیشتری دارد. یکی از دلایل کامل نبودن این کتاب این است که جدیدترین اطلاعات آن مربوط به دهۀ ۱۳۸۰ شمسی در ایران است که نویسنده سفری به ایران داشته و مشاهدات میدانی و مصاحبه‌هایی را گردآوری کرده است. بنابراین تقریباً دو دهه از تاریخ معاصر ایران در این کتاب نیست. اما این چیزی از اهمیت این کتاب و موضوع آن کم نمی‌کند.
از سوی دیگر، ساختار کتاب تا حدودی پراکنده است و همیشه انسجام و تداوم منطقی را حفظ نمی‌کند و این مسئله دنبال کردن مطالب را برای خوانندگان دشوار می‌کند. بااین‌حال، این کتاب منبعی مهم در درک تحولات اجتماعی و فرهنگی ایران معاصر است و به‌ویژه برای افرادی که علاقه‌مند به مطالعات فرهنگی و اجتماعی ایران هستند، بسیار مفید است و می‌تواند نقطهٔ آغازی برای پژوهش‌های بیشتر در این زمینه باشد.

۴ خرداد ۱۴۰۳
@shiny_izadi
#از_نوشته‌های_من
#معرفی_کتاب

#مستند

▪️«حیات شگفت‌انگیز احمد فردید» (۲۰۱۵)
فیلمی از علی میرسپاسی و حامد یوسفی
تحقیق: سایرا رفیعی
.
میرسپاسی: «بیش از نیم قرن فعّالیت فکری و سیاسی احمد فردید، جهادی پرشور علیه نفوذ روزافزون مدرنیتۀ سکولار در ایران قرن بیستم بود: جهاد علیه «غرب‌زدگی». از بین روشنفکران عصر رضاشاه، هیچ‌کس به اندازۀ او از نظام جدید جمهوری اسلامی حمایت نکرد. فلسفۀ سیاسی فردید، متأثر از هایدگر، دعوت به انقلابی عرفانی بر مبنای «اصالت اسلامی» بود برای پایان‌بخشیدن به آنچه او «بحران جهانی غرب‌زدگی» می‌خواند. پیچیدگی زبان فردید، امتناع قاطعانۀ او از نوشتن، و هاله‌ای اسطوره‌ای که با مهارت خود او گرد چهره‌اش کشیده شده، فردید را در طی سالیان به ابژه‌ای زیباشناسانه تبدیل کرده است.

این مستند، از طریق گفت‌وگو با همکاران و دانشجویان سابق فردید، همچنین با دسترسی به تصاویر نادر و دیده‌نشده‌ای از میزگردهای تلویزیونی دهۀ ۱۳۵۰ با حضور فردید، سعی دارد با ارجاع به گفته‌ها و نوشته‌های خود فردید چهره‌ای تاریخی و اسطوره‌زُدایی‌شده از مردی ارائه دهد که بازخوانی تفکّرش به نوعی بازخوانی بخشی از تاریخ مدرن ایران است».


@Jahan_Eshraghi

#گفت_و_گو
#مصاحبه

▪️«منظور از #قدرت چیست؟» در گفت‌وگو با میشل فوکو



@Jahan_Eshraghi

‍ ▪️ویدیویی بسیار دیدنی و جذّاب از فعّالیّت سپاه دانش در ایران

این ویدئوی ارزشمند با صحنه‌هایی ناب از شرایط دشوار آن روزگار و همّتی که مصروف شد تا سوادآموزی در دوردست‌ترین نقاط این مرز و بوم صورت پذیرد در نوع خود دیدنی است؛ اثری از تلویزیون فرانسه که با همکاری یونسکو با موضوع «پیکار با بیسوادی» در بهمن ماه سال ۱۳۴۳ خورشیدی ساخته شده است.

پرویز ناتل‌ خانلری از روشنفکران و ادیبان برجسته‌ٔ ایرانی در دههٔ ۳۰ و ۴۰ خورشیدی بود. زمانی که در دههٔ ۴۰ آهنگ توسعهٔ ایران، رشدی شتابان به خود می‌گیرد محمّدرضاشاه از لزوم توسعهٔ آموزش عالی و دانشگاه‌ها در کشور می‌گوید.

ناتل‌خانلری در نشریهٔ روشنفکری «سخن» با انتقاد از برنامهٔ شاه نوشت که بودجهٔ اندک آن روزگار را باید بیشتر به سوادآموزی عمومی و تٲسیس مدرسه در روستاها و شهرستان‌های کوچک اختصاص داد و کمبود معلم را با طرحی ابتکاری جبران کرد، چرا که ارتقای فرهنگی و توسعهٔ سیاسی و اقتصادی در جامعه‌ای با اکثریّت بی‌سواد ممکن نیست.

این انتقاد به دید شاه می‌رسد؛ شاه «اسدالله علم» را نزد خانلری می‌فرستد و دربارهٔ «طرح ابتکاری» او می‌پرسد. خانلری طرح «سپاه دانش» را پیشنهاد می‌کند تا جوانان دیپلمهٔ ایرانی به‌جای تلف‌ کردن عمر خود در سربازی اجباری، به‌عنوان معلّم به روستاها و مناطق محروم بروند و پسران و دختران آن مناطق را باسواد سازند. این طرح با استقبال محمّدرضاشاه روبرو می‌شود و به خانلری پیشنهاد می‌دهد که خود او مجری این طرح شود و برای اجرایی‌سازی آن، پست وزارت فرهنگ در دولت اسدالله علم را بپذیرد.

به این ترتیب، میلیون‌ها کودک روستایی که با طرح خانلری به مدرسه رفتند، وام مردی را به گردن دارند که علائق شعری و علمی خود را رها کرد تا مدرسه را به روستاها ببرد.


@Jahan_Eshraghi

‍ ‍ اینترنت با عواطف، احساسات و هیجانات ما چه کرد و چه می‌کند؟

شماره ۱۶۸ ماهنامه مدیریت ارتباطات با مدیرمسئولی امیرعباس تقی‌پور و سردبیری علی ورامینی منتشر شد. پرونده ویژه این شماره درباره تاثیرات اینترنت بر احساسات، عواطف و هیجانات انسان است. در همین رابطه گفت‌وگویی اختصاصی با «آدریان اسکریبانو» نویسندۀ کتاب «عاطفه در عصر دیجیتال» انجام شده است.

@journalistsclub1

امرایی‌ها هر چهارنفرشان، نیلوفر و امیلی و آقا اسد و اکرم خانم در گرفتاری ها و درد دیگران کنارشان هستند. فلانی پول پیش خانه اش را ندارد, وامی جور کنیم. بهمانی عزیزش را از دست داده و با این مشکل رو به روست برطرفش کنیم. از فلانی خبر دارید؟ مدت هاست که بیکار است و کاری ندارد, کاری برایش جور کنیم. آن یکی مدت هاست افسرده است و از خانه بیرون نمی آید, فکری برایش کنیم. آن دیگری با ناشرش مشکل پیدا کرده واسطه شویم که رفع و رجوع شود و این فهرست تمامی ندارد و انی قدر آدم هایش با هم فرق دارد که آدم در وسعت مشرب آن ها شگفت زده می شود.... حالا این خانواده ی عزیز در غم نیلوفرشان که نیلوفر ما هم بود, خواهر کوچک ما هم بود, عزادارند. حالا ما آدم های بی دست و پا و نابلد باید به کسانی تسلی بدهیم که وجودشان تسلی بود و همیشه در دردها و گرفتاری ها پشتمان به آن ها گرم بود و حالا انگار پشتمان شکسته است.  

پیام تسلیت سید محمد خاتمی در‌پی درگذشت نیلوفر امرایی

بسم الله الرحمن الرحیم
جناب آقای اسدالله امرایی
درگذشت تأسف آور دختر بزرگوارتان سرکار خانم نیلوفر امرایی را که از مترجمان و فرهیختگان گرانقدر بودند، صمیمانه به جنابعالی و همه بستگان داغدار تسلیت می‌گویم و از خداوند منان برای ایشان آمرزش و رحمت و برای بازماندگان معزز تندرستی، شکیبایی و پاداش نیکو مسأله می‌کنم.
یاد آن عزیز گرامی.

با احترام سید محمد خاتمی | ۱۴۰۳/۳/۵

♦️بازیابی رنج‌های کهنهٔ درون آدم‌ها

سوِتلانا الکسیویچ، روزنامه‌نگار و نویسنده برنده نوبل ادبیات، کتابی دارد به نام «زمان دست‌دوم» که حاصل مصاحبه با کسانی است که فروپاشی شوروی را در سال ۱۹۹۱ تجربه کرده‌اند.

کتاب «زمان دست دوم» مجموعه‌ای است از مصاحبه با افراد عادی ساکن شوروی سابق و روسیه بعدی، کاسب و معلم و نویسنده و آهنگساز و کارگر و خانه‌دار و نظایر آن‌ها، که تعریف می‌کنند چه فجایعی را در دوره تمامیت‌خواهی شوروی از سر گذرانده‌اند و چطور ناگهان همه آن مصیبت‌ها به رنج‌هایی پوچ و بی‌معنی بدل شدند و دود شدند و به هوا رفتند.

الکسیویچ تلاش می‌کند با قراردادن نظرات و تجربیات متفاوت افراد در کنار یکدیگر، یک دیوار آینه‌کاری‌شده متکثر از دگرگونی‌های حیرت‌انگیز کشور سابقش به نمایش بگذارد و نشان دهد چطور وفاداران رژیم سابق که دوستدار کارگران و سرخوشان روز اول ماه مه بودند، دلالان و تاجران و کلیسابروهای بعدی شدند، چگونه آدم‌ها به یکدیگر رحم نکردند و انسان گرگ انسان شد.

کتاب مثل زهر هلاهل تلخ است و نشان می‌دهد بشر چگونه می‌تواند در خشونت از وحشی‌ترین حیوانات سبقت بگیرد، آن هم نه‌فقط دیکتاتورهای خونخوار بلکه همچنین آدم‌های عادی کوچه و بازار. وقتی آن را می‌خوانی می‌توانی ببینی روزنامه‌نگاری همچون الکسیویچ چه ماهرانه توانسته با نور انداختن بر تاریکی‌ها و عذاب‌ها و رنج‌هایی که در جان هموطنانش رخنه کرده، روزگار گذشته و تاریخ یک کشور و یک جامعه را دوباره بازیابی کند و آن را جلوی روی جهانیان بگذارد.

از نظر تکنیکی هم کار سوتلانا الکسیویچ جالب توجه است. او تقریباً حضوری در کتاب ندارد، مگر در مواقع ضروری که باید توضیحی درباره موقعیت مصاحبه‌شونده‌ها بدهد. اما دست نامرئی او در انتخاب آدم‌ها و چینش موضوعات و دروازه‌بانی سخنان پرکار بوده است.

جالب است که این کتاب را که در سال ۲۰۱۳ منتشر شده دست‌کم چهار ناشر ایرانی با چهار ترجمه منتشر کرده‌اند، با عناوین متفاوت «زمان دست‌دوم»، «روزگار رفته» و «سرانجام انسان طراز نوین». گویی مخاطبان ایرانی با این کتاب‌های تلخ و آینه‌های زهرآلود ارتباط عمیقی برقرار می‌کنند و نیشرتر به زخم‌های خود می‌زنند.

🔸زمان دست‌دوم
ترجمۀ شهرام همت‌زاده (از روسی)
نشر نیستان
گوینده نسخه صوتی: مریم محبوب

🔸زمان دست‌دوم
ترجمۀ عبدالمجید احمدی (از روسی)
نشر چشمه

🔸روزگار رفته
ترجمۀ فروغ پوریاوری
نشر ثالث

🔸سرانجام انسان طراز نوین
ترجمۀ مهشید معیری، موسی غنی‌نژاد
نشر مینوی خرد