#علوم_انسانی_زیر_بنای_توسعه
#خواندنی

25سال است که دل و اندیشه در گرو رشتۀ علوم انسانی داده‌ام؛ به دلیل حرفه‌ام که معلمی است و نویسندگی، و به دلیل انتخابی که سال 64 انجام دادم و از رشتۀ ریاضی در دانشگاه به رشتۀ علوم انسانی هجرت کردم.

در طول این سال‌ها، مهم‌ترین کاری که انجام داده‌ام تلاش برای ایجاد حس «#ارج‌مندی» نسبت به رشتۀ علوم انسانی در بین دانش‌آموزان و دبیران بوده است
معنای احساس «ارج‌مندی» چیست؟
#ارج‌مندی به این معناست که وقتی به یک آدم ناآشنا می‌خواهی رشته‌ات را معرفی کنی با احساس خوش بگویی: «#رشتۀ_علوم_انسانی_می‌خوانم».

برای «ارج‌مندی» علوم انسانی چکار کنیم؟
اما ما دانش‌آموزان، دبیران و مشاورهای رشتۀ علوم انسانی قبل از هرچیزی باید بدانیم که ایده‌های ذیل را در خود و اطرافیان‌مان بپرورانیم:

الف) رشتۀ علوم انسانی مجموعه‌ای از علوم مختلف است و #هیچ_علمی_نمی‌تواند_حفظی باشد. هرکجا توسط هرکسی که رشتۀ علوم انسانی حفظی دانسته شود، محکم در مقابل این ادعا بایستید. چراکه به کاربردن این ادعا، ارزش رشتۀ علوم انسانی را پایین می‌آورد.

ب)علوم انسانی را #کاربردی بخوانیم. یعنی آنچه در هر کتاب درسی مطالعه می‌کنیم در پیرامون خودمان به کارش ببریم و اگر نمی‌توانیم، حتماً به دنبالش برویم و بپرسیم. بپرسیم که مثلاً چطور می‌توانم آنچه در مورد تاریخ ایران باستان می‌خوانم آن را در دنیای پیرامون خودم به کار بگیرم.

پ)#علوم_انسانی را فقط «علم» ندانیم؛ بلکه علوم انسانی را یک مسیر برای #رشد و #ارتقای_شخصی خودمان بدانیم. علوم انسانی ابتدا درون ما را تغییر می‌دهد و این تغییر می‌تواند به بیرون از ما کشیده شود.

#وحید_تمنا
@psychology_moshaveran

#مرکز_کنترلت_را_درونی_کن!

#وحید_تمنا

اگر به فردی پیشنهاد انجام کاری را بدهند و آن فرد نگاه کند ببیند که آیا قبل از او کسی این کار را انجام داده است یا خیر،

چگونه انجام داده است و بر اساس آنها تصمیم بگیرد مرکز کنترلش #بیرونی است.

اما اگر به فردی پیشنهاد کاری را بدهند و او به این فکر کند که اگر من این کار را انجام دهم چه فایده‌هایی دارد

و چگونه می‌توانم این کار را انجام دهم مرکز کنترلش #درونی است.

#رشتۀ_علوم_انسانی، گوشۀ رینگ افتاده
رشتۀ علوم انسانی گوشۀ رینگ افتاده، هر کسی می‌رسد یک ضربه به آن می‌زند،
از خانواده‌ای که دانش‌آموز را به این رشته فرستاده‌‌ گرفته تا فامیلی که می‌شنوند دانش‌آموز به این رشته رفته و از هم‌مدرسه‌ای‌هایی که به رشته‌های دیگر رفته‌اند تا مدیر، ناظم و معلم همه و همه به نوعی رشتۀ علوم انسانی را زیر مشت و لگد گرفته‌اند.

برای مثال برخی مدیران، معلمان خوب عربی‌شان را به کلاس‌های ریاضی و تجربی اختصاص می‌دهند، با اینکه درس عربی از دروس اختصاصی رشتۀ علوم انسانی است.

در نهایت این اتفاقات و ضربات، مرکز کنترل دانش‌آموز رشتۀ علوم انسانی بیرونی می‌شود و همواره منتظر می‌ماند تا دیگران به او بگویند چه کاری انجام دهد.

همواره به نظر و اعمال دیگران توجه می‌کند و خودش را فراموش می‌کند.

#علوم_انسانی_زیر_بنای_توسعه_کشور

#خواندنی
#وحید_تمنا
#رشتۀ_علوم_انسانی_حفظی_نیست!
ما برای اینکه بتوانیم مرکز کنترل این دانش‌آموزان را از بیرونی به درونی تغییر دهیم باید چه کنیم؟

باید این باور که رشتۀ علوم انسانی، رشته‌ای حفظی است ابتدا در خودمان سپس در دیگران تغییر دهیم.

نباید ارزش رشتۀ علوم انسانی را با حفظی دانستن آن از بین ببریم.

بعضی والدین می‌گویند: «حافظۀ بچه‌م قویه پس بره انسانی»، مدیر مدرسه می‌گوید: «نمرۀ تاریخش خوبه، معلومه حافظه‌ش خوبه، پس بره انسانی».

وقتی می‌گوییم مطلبی حفظی است یعنی خودش مفهومی ندارد و من باید مدام آن را تکرار کنم تا یادم بماند.

باید «حفظی بودن» را از رشتۀ علوم انسانی کنار بگذاریم، تا این باور تغییر نکند، این رشته جایگاه اصلی خودش را بین اولیای مدرسه، والدین، دانش‌آموزان و دیگر افراد پیدا نمی‌کند.
#رشتۀ_علوم_انسانی_مفهومی_است.
چطور ممکن است درس‌های روان‌شناسی، فلسفه، منطق، اقتصاد، دین و زندگی بدون معنا و مفهوم و حفظی تلقی شوند.

#درس‌های رشتۀ #علوم_انسانی #مفهومی‌ هستند.

چطور برخی دبیران ۱۵۰ صفحه کتاب درسی را ۹ ماه با #روخوانی دانش‌آموزان جلو می‌برند؛ آنها برای #کنترل_کردن کلاس این کار را می‌کنند.

ما معلمان، کلاس را به این شکل مدیریت می‌کنیم بنابراین خودمان عامل #پایین_آوردن و #پایین_ماندن ارزش رشتۀ علوم انسانی هستیم.