#گفتار_درونی
پژوهش های عصب شناسی نشان داده اند که «گفتار درونی» یک پدیده پیچیده مغزی است.
بیشترین اهمیت «صحبت درونی» ایجاد یک #گفتگو و یا #دیالوگ در ذهن است. این پدیده به جهت بررسی چند جانبه مشکلاتی است که با آن مواجه هستیم و در حقیقت قدم اول برای «تحلیل های جدید و یا حتی خلاقیت» است. به نظر می رسد که بررسی دقیق «گفتار درونی» پنجره دیگری برای #درک_شناخت و #خودآگاهی انسان باشد.
عقیده ویگوتسکی، کودکان در هنگام «گفتار شخصی» آزادانه کلماتی را که در برخوردهای با افراد مختلف در گذشته استفاده کرده اند به نحو متفاوتی با صدای بلند استفاده می کنند و با استفاده از این کلمات به جای تاثیر گذاشتن بر رفتار دیگران، در حقیقت از آنها برای «کنترل رفتار و خودآگاهی خود» استفاده می کنند. از نظر این پژوهشگر، «گفتار شخصی» کودکان (که در بزرگسالی به «گفتار درونی» تبدیل می شود) اساس شکل گیری «خودآگاهی Consciousness» در کودکان است.
ویگوتسکی گفت که ما به کلمات نیاز داریم تا #افکارمان را #رشد دهیم.
فکری که نتوان در قالب کلمات به واقعیت در آورد، ناکامل باقی می ماند.
«فکر بدون صدا» همچنان که اوسیپ مندلستم شاعر گفته است، «همانند خانه ای تاریک» است.
منبع:
#کتاب_نظریه_های_رشد
#ویلیام_کرین

@psychology_moshaveran