@piaderonews

خُرده‌های تاریکی
🔹شعری از #گروس_عبدالملکیان

درسایه ی چیزی که نیست

نشسته است و چیزی که نیست را

ورق میزند


او تکه تکه بیدار می شود

و تکه تکه راه می افتد

و تکه های بسیارش
مرگ را کلافه کرده است


انگشتِ کوچکش که ازآسمان می گذرد

اجازه می گیرد

از او می پرسد:

- غروب، جز برای غمگین کردن

به چه درد می خورد؟

- همین! پرسشی که پاسخ است

تا ابد زنده می ماند

پس رهایش کن، بگذار برود!


***


دیوانه است او

که هربار حرف م یزند

دیوار به سمتِ دیگرش نگاه می کند


دیوانه است او

که همچنان به کندنِ شب ادامه می دهد

و خُرده های تاریکی را

زیرِ تخت پنهان می کند


دیوانه است او

که گفته بود می رود

امّا رفت

و گفته بود می ماند

امّا ماند

و گفته بود می خندد

امّا خندید

دیوانه است او

که رفتن و ماندن و خندیدن را بی خیال شده

به کندنِ معنیِ «امّا» فکر می­ کند


دیوانه باید باشد

که با طناب

او را به سپیده دم بسته اند


دیوانه است او

که دیروز تیربارانش کرده اند و

هنوز به فرار فکر می کند

http://s9.picofile.com/file/8280915500/G_A.jpg

☑️منبع : مجله ادبی پیاده رو
پیشرو در ادبیات معاصر ایران

http://piadero.ir/portal/index.php?do=post&id=877

◾️بخش : #شعر_امروز_ایران
زیر نظر محمد آشور

🔘با کانال تلگرام " مجله ادبی پیاده رو" ، معتبرترین و با سابقه ترین سایت ادبی پارسی زبان همراه باشید : 👇👇👇👇👇
https://telegram.me/joinchat/BNRUYzu3hryL-0Np9O6uGA