🆔 @piaderonews 👈 ڪلیڪ
🔸یک معجزه ، یک پیام سپید
▫️قابی برای عبور #عباس_کیارستمی
🔹#ایرج_زبردست
۱ـ
باز آن چشم های دور و قاب سراسیمه وقت ، باز گلوی بی آواز خاک و مستطیل های راوی ، صحرای خواب ، وزش تاریکی ، دهان سرد پایان .
۲ـ
باورم نمی شود این همه بخار شدن دریا و برهنه شدن زمین . باورم نمی شود زمان را دهان بسته ، با زنجیر غفلت به ریل بسته اند .
رد شدن قطار دیوانه از تونل های ثانیه با جیغ های کشدار بنفش مگر تماشا دارد ؟؟
من همین دیروز داشتم به آن عابر سیاه پوش فکر می کردم . نه چراغ قرمزی بود و نه چراغ سیاهی ، همه چیز سر جای خودش داشت با تقدیر عکس می گرفت . یکباره آمبولانسی تاریک ، با سرعت یکریز عدم ، با صدایی ریخته در سرسام ، از چهار راه وقت رد شد .
آخر یکی نیست راه را بر این جادوگر طلسم فروش ببندد؟؟
یکی نیست آمبولانس را نگه دارد و یک سیلی به شکل بی چراغ راننده اش بزند .
۳ـ
می گویند هزاران سال پیش خدا سنگی به سرش زده و مغزش روی سنگ فرش ازل پاشیده شده است . این آمبولانس را هم در یک غروب شب زده ، از یک بیمارستان دزدیده است .
بیمارستان بی پنجره ، بی در ، بی نگهبان . بیمارستانی در بیابان ، پشت هفت کوه بلند ، با یک دکتر که هر روز به خودش جای همه بیماران آمپول هوا می زند
می گویند شدید دیوانه شده ، شدید سر به بیابان گذاشته و دارد با پروانه های خاکستری فکر بازی می کند .چند کلاغ و خیلی های دیگر او را دیده اند ، هر روز سوار آمبولانس می شود ، با همان سرعت و صدای سرخ آژیر ، دقیق سر ساعت ، با هر که دلش خواست قرار می گذارد . و هیچ کس نیست با این مجنون لیلا ندیده حرف بزند . او دیگر حتا حرف راوی ابتدا را هم گوش نمی کند . البته حق دارد سر شکسته اش هنوز درد می کند و هر شب با ناله سر به زمین می گذارد ...
http://www.uupload.ir/files/8azo_i.z.jpg
🔴لطفاً ادامه ی متن را در مجله ادبی پیاده رو مطالعه بفرمایید :
http://www.piadero.ir/portal/index.php?do=post&id=2281
🔺 در صورت تمایل با مراجعه به لینک سایت می توانید نظر بدهید 👆👆👆
◾️بخش : #نگاه
🔘با کانال تلگرام " مجله ادبی پیاده رو" ، معتبرترین و با سابقه ترین سایت ادبی پارسی زبان همراه باشید : 👇👇👇👇👇
https://t.me/joinchat/AAAAADu3hrwB_GHUktWJFw
🆔 @piaderonews👈
🆔 @piaderonews👈
🔸یک معجزه ، یک پیام سپید
▫️قابی برای عبور #عباس_کیارستمی
🔹#ایرج_زبردست
۱ـ
باز آن چشم های دور و قاب سراسیمه وقت ، باز گلوی بی آواز خاک و مستطیل های راوی ، صحرای خواب ، وزش تاریکی ، دهان سرد پایان .
۲ـ
باورم نمی شود این همه بخار شدن دریا و برهنه شدن زمین . باورم نمی شود زمان را دهان بسته ، با زنجیر غفلت به ریل بسته اند .
رد شدن قطار دیوانه از تونل های ثانیه با جیغ های کشدار بنفش مگر تماشا دارد ؟؟
من همین دیروز داشتم به آن عابر سیاه پوش فکر می کردم . نه چراغ قرمزی بود و نه چراغ سیاهی ، همه چیز سر جای خودش داشت با تقدیر عکس می گرفت . یکباره آمبولانسی تاریک ، با سرعت یکریز عدم ، با صدایی ریخته در سرسام ، از چهار راه وقت رد شد .
آخر یکی نیست راه را بر این جادوگر طلسم فروش ببندد؟؟
یکی نیست آمبولانس را نگه دارد و یک سیلی به شکل بی چراغ راننده اش بزند .
۳ـ
می گویند هزاران سال پیش خدا سنگی به سرش زده و مغزش روی سنگ فرش ازل پاشیده شده است . این آمبولانس را هم در یک غروب شب زده ، از یک بیمارستان دزدیده است .
بیمارستان بی پنجره ، بی در ، بی نگهبان . بیمارستانی در بیابان ، پشت هفت کوه بلند ، با یک دکتر که هر روز به خودش جای همه بیماران آمپول هوا می زند
می گویند شدید دیوانه شده ، شدید سر به بیابان گذاشته و دارد با پروانه های خاکستری فکر بازی می کند .چند کلاغ و خیلی های دیگر او را دیده اند ، هر روز سوار آمبولانس می شود ، با همان سرعت و صدای سرخ آژیر ، دقیق سر ساعت ، با هر که دلش خواست قرار می گذارد . و هیچ کس نیست با این مجنون لیلا ندیده حرف بزند . او دیگر حتا حرف راوی ابتدا را هم گوش نمی کند . البته حق دارد سر شکسته اش هنوز درد می کند و هر شب با ناله سر به زمین می گذارد ...
http://www.uupload.ir/files/8azo_i.z.jpg
🔴لطفاً ادامه ی متن را در مجله ادبی پیاده رو مطالعه بفرمایید :
http://www.piadero.ir/portal/index.php?do=post&id=2281
🔺 در صورت تمایل با مراجعه به لینک سایت می توانید نظر بدهید 👆👆👆
◾️بخش : #نگاه
🔘با کانال تلگرام " مجله ادبی پیاده رو" ، معتبرترین و با سابقه ترین سایت ادبی پارسی زبان همراه باشید : 👇👇👇👇👇
https://t.me/joinchat/AAAAADu3hrwB_GHUktWJFw
🆔 @piaderonews👈
🆔 @piaderonews👈
