اینجا
در این اتاق روشن مهمانسرا
شادم که در کنارم دیگر تو نیستی.
 
دریای چشم انداز
از گوشواره هایت
آبی ترست
و جنگلش
موج زمرّدست
و پوست هوا
ترگونه است و تُرد
و پشت پنجره هر صبح
یک مرغ دریایی.

تشویش نیست
و چشم هایت
از یاد می روند.
چون زورقی که دور می شود
هر لحظه از کناره ی تاریک

آرام
       سرد
                       سبکبار ـــ
بی کشمکش
بی هیچ خونریزی
هر چیزْ خوب و خرّم و خسته ست
و خواب می چسبد
تا صبح
که باز پشتِ پنجره پر هیبِ مرغ دریایی
چون سروِ بید خورده ی آن پرده درایتاک ــ
شوخی ست !

شادم که در کنارم دیگر تو نیستی.

#حسن_عالیزاد
#روزنامه_ی_تبعید ۱۳۸۰
#موج_نو #شعر_دیگر #شعر_حجم #شعر_موج_ناب #شعر_دهه_چهل_پنجاه
▪️به #انتخاب سید حمید شریف نیا
🆔 @piaderonews  👈