✍️ مجله ادبی پیاده رو
1.26K subscribers
1.1K photos
45 videos
8 files
1.68K links
سردبیر
@bankiman
شعر آزاد
@mohammad_ashour
شعر کلاسیک
@Shahrammirzaii
داستان
@Ahmad_derakhshan
نقد و اندیشه
@Sharifnia1981
ادبیات جهان
@Azitaghahreman
ادبیات ترکیه آذربایجان
@Alirezashabani33
ادبیات فرانسه

ادبیات عرب
@Atash58
کردستان
@BABAKSAHRA
Download Telegram
مرا بپای بوس گیاهان سبز صحرا بر
و در بلوغ سپیده حصاری از گل ساز
و بهر اسب سپیدم که سخت غمگین است
بنا کن آخوری از مهربانی خورشید
مرا بپای بوس گیاهان سبز صحرا بر
و گوسپندان را
ز پشت «کولاها»
بدوش روی شقایق
بدوش روی گیاه
بگو به باد
به باران
بگو به دره به کوه
که من ز شهر میآیم
_ز کوچه های گناه_
و عاشقم به تمام نگاه ساده ی دشت
اگر مرا ببری
من میان باغستان
ترا مدافع گل‌های سرخ خواهم کرد
و صخره صخره ی کوه بلند عرفان را
پیاده با نگهی ساده پیش خواهم رفت
و شاخه شاخه گلهای مهربانی را
ز باغ اساطیر دشت خواهم چید
و دوست خواهم داشت
تمام سنگهای سیاه سنگستان
تمام خارهای درشت خارستان
و برگهای خزان دیده
روی قامت دشت
و پشت چهره ی یک برگ
در گذار فصول
به ابرها
به بادها
به فصل ها
و عابرین گیاهی
سلام خواهم کرد

#شاپور_منوچهری
#مجله_فردوسی ۵ خرداد ۱۳۴۸, شماره ۹۱۲
#قلمرو_شعر
#شعر_دهه_چهل_پنجاه
▪️به #انتخاب سید حمید شریف نیا
🆔 @piaderonews 👈
مرا از سر و ریش خود یاد نبود، که از همه به خودم نزدیکترم. از توام چه خبر باشد؟ تو با خود خیالی کردی، و از خیال خود می رنجی. از خیالی خیالی دیگر زائید و به آن یار شد، و باز دیگری و دیگری. سه بار بگو: ای خیال برو، اگر نرود تو برو.

#شمس_الدین_محمد_تبریزی
#مقالات_شمس،
#محمد_علی_موحد

#قلمرو_متن_کهن
▪️به #انتخاب سید حمید شریف نیا

🆔 @piaderonews 👈
در این آرزویید که نویسنده شوید؟ باید بدانید که نویسنده، یک آموزگار است و تنها آنکس آموزگار تواند شد که بیش‌از فراگیرندگان بداند آن کس که چیزی برای گفتن دارد... در قفسه های ما جایی برای آثار متوسط نیست. هیچ‌کس حق ندارد زمان فراغت دیگران را بدزدد. خواننده ها دیگر به منتقدانی جدی و بی رحم بدل شده اند. بگذار کسی این اندیشه را در سر نپرواند که بخواهد کاه به آنها بخوراند. مردم تحمیق نمی‌شوند. این کارگر نخواهد شد. خواننده ، هرچیز کاذب، غیرصمیمی و ساختگی را در نوشته تان کشف خواهد کرد. کتاب را ناتمام با دشنامی به دور خواهد انداخت... آدم خودخواه، آسان از پا در می‌آید. او در خود و برای خود زندگی می‌کند و آنگاه که «خودش» آزار دید دیگر مفهومی در زندگی نمی‌یابد. اما آن را که تنها برای خود زندگی نمی‌کند آسان نمی‌توان از پا درانداخت. برای کشتنش مجبوری تمام دور و برش را بکشی، تمام زندگی را نابود کنی.
#نیکلای_آستروفسکی
#مصیبت_نویسنده_بودن
ترجمه: #سیروس_طاهباز ۱۳۶۸
#قلمرو_نامه
▪️به #انتخاب سید حمید شریف نیا

🆔 @piaderonews 👈
...
رها کن این دوستان ظاهری را! جز به ضرورت با آنها آمیزشی نداشته باش. لازم است احتیاط کنی، هزار عارضه در آنهاست که قوه ی معنوی ترا از مشی طبیعی می اندازد. صحبت با آنها جز هدر رفتن وقت، که گرانبهاست، هیچ وقت ثمره ی دیگری ندارد. به جای صحبت با آنها چندین کتاب خوب به هم صحبتی انتخاب کن. نفوس عالیه بهترین رفیق و مددکارند.
رفیق تو ترا به مفسده و بلا می اندازد. اما کتاب خوب که برای افساد و صدمه رساندن نوشته نشده است. مثل رفیق تو نیست. قلب تو مستعد هزار جنبش است. روح تو مهیای تجلی هاست. کمتر معاشرت داشته باش. بیشتر از خواندن فکر کن. نفوس ملکوتی را بشناس و پس از تحقیق بر آنچه معلوم تو شده، اعتقاد کرده پیروی کن... تو همانی که روح و قلب تو هست. در روح و قلب خود کاوش کن. اینکه میگویند: قابلیت و عظمت در حس توست نه در معرفت تو. منتها حس تو، بی معرفت، قابلیت خود را کم می کند.

#نیما 1301، مخاطب ناشناس
#قلمرو_نامه
▪️به #انتخاب سید حمید شریف نیا
منبع: نامه ها نیما یوشیج، تدوین سیروس طاهباز، انتشارات نگاه، ۱۳۹۳، صفحه ۵۱
🆔 @piaderonews 👈
هرقدر انسان فاسدتر و ننگین تر شود، بیشتر قد می‌افرازد ، بیشتر بایجاد ترس و وحشت همت می‌گمارد. او از این وحشت، از این نفرتی که در دیگران بوجود می‌آورد، لذت می‌برد. یک نوع نومیدی وی را بجلو می‌راند؛ وی از اینکه کارش می‌خواهد به پایان برسد، از اینکه سرنوشتش قطعی و منجز شده است و مجازات خواهد شد، آتش می‌گیرد و نمی‌خواهد دیگر به تنهایی بار ستمگری، بار خرد کنندهٔ نومیدی خود را حمل کند. امر شگفت‌انگیز این است که این تهیج و تحریک معمولاً تا هنگام مجازات وجود دارد؛ اما آنوقت از بین می‌رود، چنانکه گویی از پیش برای وی پایانی پیش‌بینی کرده اند. پس از مجازات انسان ناگهان آرام می‌شود، آتش درونش فرو می‌نشیند و تبدیل به یک موجود ژنده و فرسوده می‌شود. اشک می‌ریزد، از مردم بخشایش می‌طلبد.
#داستایوسکی
#خاطرات_خانه_مردگان
ترجمه محمد جعفر محجوب، نشر آمون ۱۳۶۸, ص ۱۶۳
#قلمرو_رمان
▪️به #انتخاب سید حمید شریف نیا
🆔 @piaderonews 👈
✳️ شمارۀ تازۀ «جُنگ هنر مس» منتشر شده است > این شماره، پروندهٔ ویژه دارد: #به کردار ابر #پرونده‌ای دربارهٔ شاعر # هوشنگ چالنگی #دبیر پرونده : علی عبدالله پور #فصل‌نامۀ فرهنگ‌وهنر > شمارۀ بیستم > ویژه نامه نوروز ۱۴۰۰ > ۲۴۸صفحه #جنگ_هنر_مس #جنگ۲۰ https://www.instagram.com/p/CbDdbmFNs6G/?utm_medium=copy_link
🔸" ویژه نوروزی " مجله ادبی پیاده رو را بخوانید ؛ با آثاری از :

🌱 شمس آقاجانی ، قباد آذرآیین ، زهره آذرشهاب ، فاروق امیری ، خسرو بنایی ، ابوالفضا پاشا ، نیما پیل تن ، دنا پرویزی ، سعید جهانپولاد ، میثم ریاحی ، آرام روانشاد ، شهرام شاهرختاش ، افشین شاهرودی ، مظاهر شهامت ، مهران شفیعی ، سید حمید شریف نیا ، علی رضا شعبانی ، فریبا صدیقیم ، بابک صحرانورد ، ایرج ضیایی ، هرمز علی پور ، نازنین عظیمی ، مریم عرفانی فر ، محمد باقر کلاهی اهری ، علی مومنی ، نسترن مکارمی ، ابوالفضل منفرد ، فرشته وزیری نسب ، شیرین ورچه

☑️ آدرس سایت : 👇

▶️ https://www.piadero.ir


🔘با کانال تلگرام " مجله ادبی پیاده رو" ، معتبرترین و با سابقه ترین سایت ادبی پارسی زبان همراه باشید : 👇👇👇👇👇
https://t.me/joinchat/AAAAADu3hrwB_GHUktWJFw

🆔 @piaderonews 👈