@piaderonews

شاعری از جنوب، #ابوالقاسم_ایرانی
#عبدالرضا_قنبری


از شاعران نسل اول شعر بوشهر،یعنی دهه چهل تا شصت، می توان از محمد رضا نعمتی زاده، منوچهر آتشی، علی باباچاهی، محمد بیابانی، عبدالرسول حامدی، قاسم ایرانی، محمدآذری، ایرج شمسی زاده، جعفر حمیدی ، عبدالمجید زنگویی ، عبدالباقی دشتی نژاد ، شیرزاد آقایی ، پرویز پروین ، منوچهر بهروزیان و محمد آرش نیا نام برد.در این بین شاعرانی چشم از جهان فرو بستند و تنها خاطره ای با چند دفتر شعر ، برای نسل های بعد باقی ماند و افتخاری برای باشندگان و درپی آیندگان خواهند بود.اما از نسل اول شاعران بوشهر نمی توان به راحتی از کنار قاسم ایرانی گذشت.او از جمله شاعرانی است که با وجود شایستگی به تمام، در گمنامی و انزوای عارفانه - که به گمانم خودشان مایل به شنیدن این تعبیرها نیست - به سرودن می پردازند وهمین گوشه نشینی - و یا به تعبیر دیگر گوشه گزینی - باعث شد مجموعه شعرش پس از چندین دهه تاخیر، به نام " جاده تا آنجا که ایستاده ای می آید" ،به وسیله انتشارات نگاه منتشر شود(1393)؛ آن هم نه تمامی اشعار ایشان ، بلکه نمونه هایی از هر دهه( صدو هفتاد اثر). ایرانی فعالیت ادبی خود را از اوایل دهه ی چهل آغاز نمود . او فعالیت خود را محدود به شهر بوشهر نکرده بود . اگر چه فعالیت های ایشان و چند تن از شاعران آن دیار ، بوشهر را بر سر زبان ها انداخت تا جایی که احمد شاملو بوشهر را " ستاد کوشندگان شعر امروز ایران" نامید

http://s9.picofile.com/file/8279734718/A_GH.jpg

🔴لطفاً ادامه ی متن را در این آدرس مطالعه بفرمایید :
http://piadero.ir/portal/index.php?do=post&id=1710

◾️بخش : اندیشه و نقد
زیر نظر سید حمید شریف نیا

🔘با کانال " مجله ادبی پیاده رو" ، معتبرترین و با سابقه ترین سایت ادبی پارسی زبان همراه باشید : 👇👇👇👇👇
https://telegram.me/joinchat/BNRUYzu3hryL-0Np9O6uGA

@piaderonews 👈 ڪلیڪ

🖌ترانک های روستایی، درگویش مازندرانی
🔹 #عبدالرضا_قنبری

ترانه ازگذشته های دور، قسمتی از گنجینه منظومات خود ساخته و خودجوش روستاییان ایران بوده است که نشان از لطافت طبع ، شادی و زلالی روح روستایی دارد."ترانه" را می توان از انواع ادبی دانست که ریشه لغوی آن را از لفظ " تر" به معنای تازه و جوان، دانسته اند( کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد- حافظ). در ماخذ پهلوی و اوستایی به این کلمه بر نخورده ایم، به خلاف سرود و چکامک که از هر دو در منابع آن روزگاران نام برده شده است. در ایران ساسانی سه قسم شعر رواج داشته است: سرود، چکامک و ترانک. در واقع، ترانک‌ها اشعاری بودند که مردم کوچه و بازار با ساز و آواز می‌خواندند و رباعی و دوبیتی در ادب فارسی، از یادگاران این قسم شعر به‌شمار می‌روند .
ترانه در ادبیات فارسی به دو بیتی ها و رباعیات غنایی (لیریک) نام داده شده است، تصور می شود که ترانه هم نوعی دیگر از اشعار عهد ساسانی بوده است، در عهد ساسانی ما از اسم «سرود»و«چکامک» (اشعار وصفی و عشقی) خبر داشتیم، اما از اسم اشعار هشت هجایی که شامل هجو یا انتقاد یا عشق بوده و قافیه هم داشته و بسیار رواج داشته است، و به تصنیفات عوام امروز شبیه بوده است ، بی خبریم، و چنین گمان داریم که «ترانک» نام این نوع شعر بوده است ...
http://s9.picofile.com/file/8279734718/A_GH.jpg

🔴لطفاً ادامه متن را در "مجله ادبی پیاده رو" مطالعه بفرمایید :
http://piadero.ir/portal/index.php?do=post&id=1755

🔺در صورت تمایل با مراجعه به لینک سایت می توانید نظر بدهید 👆👆👆

◾️بخش : #اندیشه_و_نقد
زیر نظر دکتر سید حمید شریف نیا

🔘با کانال تلگرام " مجله ادبی پیاده رو" ، معتبرترین و با سابقه ترین سایت ادبی پارسی زبان همراه باشید : 👇👇👇👇👇
https://telegram.me/joinchat/BNRUYzu3hryL-0Np9O6uGA

@piaderonews 👈 ڪلیڪ

🔹روایت شناسی داستان موسی و شبان مثنوی مولوی
براساس نظریة تودوروف
🔸 #عبدالرضا_قنبری
🔸 #ابراهیم_هداوند_میرزایی

داستان موسی و شبان از مثنوی مولوی ، دارای یک پی رفت است که این پی رفت هریک از پنج گزارة تقسیم بندی شده توسط " تودوروف " را در خود دارد.تودوروف با مثالی که در کتاب بوطیقای ساختارگرای خود می آورد، بیان می دارد که کوچکترین واحد روایی گزاره است و آنها را دارای دو نوع سازه می داند.تودوروف با مثال«اژدها دختر پادشاه را می رباید.»(تودوروف87،1382)این سخن را بدینگونه نشان می دهد و تعریف می کند که«بهترین راه حل آن است که«بن مایة» ی آغازین را به مجموعه ای از گزاره های مقدماتی - در معنای منطقی کلمه - تقلیل دهیم ...

http://s7.picofile.com/file/8283005992/A_R_GH.jpg

🔴 لطفاً ادامه ی مقاله را در "مجله ادبی پیاده رو " مطالعه بفرمایید :

http://piadero.ir/portal/index.php?do=post&id=1781

◾️بخش : #اندیشه_و_نقد
زیر نظر سید حمید شریف نیا

🔘با ما در "پیاده رو" هم قدم باشید : 👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇
https://telegram.me/joinchat/BNRUYzu3hryL-0Np9O6uGA

@piaderonews 👈 ڪلیڪ

🔸نگاهی به مجموعه شعر "ایستادن ممنوع"
🔹 #عبدالرضا_قنبری

از شگردهای موثر برای خلق گزاره های شعری ، عنصر روایت است. در شعر معاصر روایت مسیر تازه ای را برگزیده است و دنبال می کند؛ که در آن با آشنایی زدایی و تخریب روایت ، شاعر امکان می یابد تا نگرش مخاطبانش را نسبت به جهان پیرامونی ، تغییر و یا آن گونه که خود می خواهد و مقصود و منظورش است ، شکل و جهت دهد. ودر این میان با فضاسازی های مناسب بین خود و مخاطب اشعارش رابطه ای صمیمانه و همدلانه ایجاد می کند.با این همه، شاعر معاصر با دستکاری عنصر روایت و به هم ریختگی مناسبات علت و معلولی ، مونولوگ ها را تخریب و با استفاده از واژه های نامتجانس ، سعی دارد خط روایی شعرها را از میان بردارد ...


http://s7.picofile.com/file/8284526176/A_GH.jpg

🔴لطفاً ادامه ی متن را در " مجله ادبی پیاده رو " مطالعه بفرمایید :

http://piadero.ir/portal/index.php?do=post&id=1820

🔺 در صورت تمایل با مراجعه به لینک سایت می توانید نظر بدهید 👆👆👆

◾️بخش : #اندیشه_و_نقد
زیر نظر سید حمید شریف نیا

🔘با کانال تلگرام " مجله ادبی پیاده رو" ، معتبرترین و با سابقه ترین سایت ادبی پارسی زبان همراه باشید : 👇👇👇👇👇
https://telegram.me/joinchat/BNRUYzu3hryL-0Np9O6uGA

🆔 @piaderonews 👈 ڪلیڪ

🔸جلوه های رمانتیسم در اشعار #نادر_نادرپور
🔹#عبدالرضا_قنبری

در اوایل قرون وسطی کلمه Romance (رمانس) بر زبانهای بومی و محلی دلالت میکرد که از زبان لاتین اقتباس شده بودند و بدین وسیله از زبان رسمی و علمی لاتین که در مدارس آموخته میشد متمایز می شدند. در این دوره کلمه های Romancar وRomanczبه معنای ترجمه یا تالیف کتاب به زبانهای بومی بود. این گونه آثار را Romanz، Roman، Romance می نامیدند. صفت رمانتیک (Romantic) برای اولین بار در سال 1650 در زبان انگلیسی بکار رفت و در واقع ارزنده ترین هدیه این زبان به تفکر اروپایی بود. شکل فرانسوی آنRomanesque در سال 1661 و شکل Romanisch در سال 1663 وارد زبان آلمانی شد.
میتوان رمانتیک را همچون رمانس یا رمانس وار معنا کرد. این گونه آثار ماهیتی خیالی و پر احساس داشتند، آمیزه ای بودند از قصه های شوالیه گری، صحنه های پرشور و پدیده های غیر واقعی که خواننده نمی توانست احتمال وقوع آنها را تصور کند. وقایعی که با دیدگاه عقلانی قرن هفدهم همگونی و تناسب نداشتند. در این قرن و در دنیایی که تحت نفوذ حقیقتی قرار دارد که خود را مطلق بی چون و چرا میشمارد این اصطلاح اعتباری ندارد و بار معنایی آن منفی است و بر مفاهیمی مانند اغراق آمیز بودن، مضحک، کودکانه، خیالاتی و نامعقول بودن دلالت دارد. (جعفری، 1378: 10-14)
از دهه 1660 در انگلستان واژه رمانتیک از دلالت بر داستان های رمانس وار فراتر می رود و برای توصیف مناظر طبیعی بکار می رود و معانی چون بکر، دست نخورده، خیال انگیز و رویایی را تداعی می کند ...

http://www.uupload.ir/files/y6r6_a.gh.jpg

🔴لطفاً ادامه ی متن را در سایت بخوانید :

http://www.piadero.ir/portal/index.php?do=post&id=2426

🔺 در صورت تمایل با مراجعه به لینک سایت می توانید نظر بدهید 👆👆👆

◾️بخش : #اندیشه_و_نقد
زیر نظر سید حمید شریف نیا

🔘با کانال تلگرام " مجله ادبی پیاده رو" ، معتبرترین و با سابقه ترین سایت ادبی پارسی زبان همراه باشید : 👇👇👇👇👇
https://t.me/joinchat/AAAAADu3hrwB_GHUktWJFw

🆔 @piaderonews👈
🆔 @piaderonews👈

🔹نگاهی به مجموعه ی شعر " منفی باف" سروده ی #بهمن_نشاطی توسط #عبدالرضا_قنبری را در سایت پیاده رو بخوانید : 👇👇

#اندیشه_و_نقد


▶️ https://piadero.ir/post/2799


🆔 @piaderonews 👈