🆔 @piaderonews 👈 ڪلیڪ
🔹بررسی مجموعه ماجراهای بچه های بد شانس اثر #لمونی_اسنیکت
🔸 #حسام_اسماعیلی
در زمینه ی ادبیات کودکان و نوجوانان کمتر کتابی مانند بچه های بد شانس پیدا می شود که تا بدین اندازه به کارهای آلن پو و کافکا و در کل به ادبیات بزرگسالان نزدیک باشد. از همان کتاب اول بچه های بدشانس با جهانی گروتسک روبه رو هستیم.لمونی اسنیکت نام مستعاری است که نویسنده ی اصلی رمان یعنی دنیل هندلر از آن استفاده می کند و قصد او کم و بیش به صورت یک معما باقی می ماند. جهانی که او خلق می کند پر است از آرمان های فرو ریخته و آرزوهای بر باد رفته. کاخ های نوینی که یکی پس از دیگری در دنیایی فراموش شده فرو می ریزند و امید هایی به حسرت آلوده.داستانی که خنده و اشک را همزمان برای مخاطب به ارمغان می آورد.
انسان و شانس بچه های بدشانس همانطور که از نام آن برداشت می شود درباره ی بخت و سرنوشت است. به راستی بخت و شانس وجود دارند؟ تصمیم هایی که سرنوشت را می سازد و ...
http://www.uupload.ir/files/vs0c_h.e.jpg
🔴لطفاً ادامه ی متن را در سایت بخوانید :
http://piadero.ir/portal/index.php?do=post&id=2480
🔺 در صورت تمایل با مراجعه به لینک سایت می توانید نظر بدهید 👆👆👆
◾️بخش : #اندیشه_و_نقد
زیر نظر سید حمید شریف نیا
🔘با کانال تلگرام " مجله ادبی پیاده رو" ، معتبرترین و با سابقه ترین سایت ادبی پارسی زبان همراه باشید : 👇👇👇👇👇
https://t.me/joinchat/AAAAADu3hrwB_GHUktWJFw
🆔 @piaderonews👈
🆔 @piaderonews👈
🔹بررسی مجموعه ماجراهای بچه های بد شانس اثر #لمونی_اسنیکت
🔸 #حسام_اسماعیلی
در زمینه ی ادبیات کودکان و نوجوانان کمتر کتابی مانند بچه های بد شانس پیدا می شود که تا بدین اندازه به کارهای آلن پو و کافکا و در کل به ادبیات بزرگسالان نزدیک باشد. از همان کتاب اول بچه های بدشانس با جهانی گروتسک روبه رو هستیم.لمونی اسنیکت نام مستعاری است که نویسنده ی اصلی رمان یعنی دنیل هندلر از آن استفاده می کند و قصد او کم و بیش به صورت یک معما باقی می ماند. جهانی که او خلق می کند پر است از آرمان های فرو ریخته و آرزوهای بر باد رفته. کاخ های نوینی که یکی پس از دیگری در دنیایی فراموش شده فرو می ریزند و امید هایی به حسرت آلوده.داستانی که خنده و اشک را همزمان برای مخاطب به ارمغان می آورد.
انسان و شانس بچه های بدشانس همانطور که از نام آن برداشت می شود درباره ی بخت و سرنوشت است. به راستی بخت و شانس وجود دارند؟ تصمیم هایی که سرنوشت را می سازد و ...
http://www.uupload.ir/files/vs0c_h.e.jpg
🔴لطفاً ادامه ی متن را در سایت بخوانید :
http://piadero.ir/portal/index.php?do=post&id=2480
🔺 در صورت تمایل با مراجعه به لینک سایت می توانید نظر بدهید 👆👆👆
◾️بخش : #اندیشه_و_نقد
زیر نظر سید حمید شریف نیا
🔘با کانال تلگرام " مجله ادبی پیاده رو" ، معتبرترین و با سابقه ترین سایت ادبی پارسی زبان همراه باشید : 👇👇👇👇👇
https://t.me/joinchat/AAAAADu3hrwB_GHUktWJFw
🆔 @piaderonews👈
🆔 @piaderonews👈
🆔 @piaderonews 👈 ڪلیڪ
🔹در تاریخ دنبال چه هستیم؟
🔸#حسام_اسماعیلی
تاریخ:قلمروی فراموشی
حتما زیاد شنیده اید که خواندن تاریخ وقت تلف کردن است و هیچ کاربردی در زندگی ندارد. راجع به عبرت آموزی از تاریخ هم زیاد شنیده ایم. اما مهم تر از همه ی این ها داستان تاریخ است که به مثابه کتابی ارزشمند همواره در اختیار ماست. اگر انسان ها در دل تاریخ سیر کنند و به تاریخ نه به عنوان مبحثی کسل کننده و تلف کننده وقت بلکه به عنوان داستانی شیرین بنگرند خواهند دید که شیرین ترین داستان های جهان در تاریخ نهفته اند.حتی بعضی از مشهورترین داستان های جهان که هم اکنون نیز خوانده می شوند همه از دل تاریخ سر برآورده و با تخیل انسانی ترکیب و اسطوره را به وجود آورده اند . مگر غیر از آن است که تمامی کتابها و داستان ها نماینده و روشنگر دوره های تاریخی خود هستند؟ انسان در تاریخ با مردمانی روبه رو می شود که برای هر موقعیتی آماده بوده اند و از این نکته که هر لحظه مرگ درکمین آن هاست، بسیار بیشتر از جوامع امروزی آگاه بودند .محیط غالفگیر کننده بود و خطرات توانایی انسان را در کوچکترین جنبه های زندگی نیز مورد امتحان قرار می داد و به هر چه خلاقانه تر بودن زندگی انسان ها کمک می کرد.اگر نیک بنگریم در هیچ جنبه ای از زندگی انسان مانند تاریخ مرگ به او نزدیک نبوده است. انسان هایی که مجبورند برای هر خطر و موقعیتی آماده باشند. محیط غالفگیر کننده بود و طبیعت هر لحظه انسان ها را در شرایطی قرار می داد که آن ها مجبور به وفق خود با محیط می شدند ...
http://www.uupload.ir/files/b11i_h.e.jpg
🔴لطفاً ادامه ی متن را در سایت بخوانید :
http://piadero.ir/portal/index.php?do=post&id=2507
🔺 در صورت تمایل با مراجعه به لینک سایت می توانید نظر بدهید 👆👆👆
◾️بخش : #اندیشه_و_نقد
زیر نظر حمید شریف نیا
🔘با کانال تلگرام " مجله ادبی پیاده رو" ، معتبرترین و با سابقه ترین سایت ادبی پارسی زبان همراه باشید : 👇👇👇👇👇
https://t.me/joinchat/AAAAADu3hrwB_GHUktWJFw
🆔 @piaderonews 👈
🆔 @piaderonews 👈
🔹در تاریخ دنبال چه هستیم؟
🔸#حسام_اسماعیلی
تاریخ:قلمروی فراموشی
حتما زیاد شنیده اید که خواندن تاریخ وقت تلف کردن است و هیچ کاربردی در زندگی ندارد. راجع به عبرت آموزی از تاریخ هم زیاد شنیده ایم. اما مهم تر از همه ی این ها داستان تاریخ است که به مثابه کتابی ارزشمند همواره در اختیار ماست. اگر انسان ها در دل تاریخ سیر کنند و به تاریخ نه به عنوان مبحثی کسل کننده و تلف کننده وقت بلکه به عنوان داستانی شیرین بنگرند خواهند دید که شیرین ترین داستان های جهان در تاریخ نهفته اند.حتی بعضی از مشهورترین داستان های جهان که هم اکنون نیز خوانده می شوند همه از دل تاریخ سر برآورده و با تخیل انسانی ترکیب و اسطوره را به وجود آورده اند . مگر غیر از آن است که تمامی کتابها و داستان ها نماینده و روشنگر دوره های تاریخی خود هستند؟ انسان در تاریخ با مردمانی روبه رو می شود که برای هر موقعیتی آماده بوده اند و از این نکته که هر لحظه مرگ درکمین آن هاست، بسیار بیشتر از جوامع امروزی آگاه بودند .محیط غالفگیر کننده بود و خطرات توانایی انسان را در کوچکترین جنبه های زندگی نیز مورد امتحان قرار می داد و به هر چه خلاقانه تر بودن زندگی انسان ها کمک می کرد.اگر نیک بنگریم در هیچ جنبه ای از زندگی انسان مانند تاریخ مرگ به او نزدیک نبوده است. انسان هایی که مجبورند برای هر خطر و موقعیتی آماده باشند. محیط غالفگیر کننده بود و طبیعت هر لحظه انسان ها را در شرایطی قرار می داد که آن ها مجبور به وفق خود با محیط می شدند ...
http://www.uupload.ir/files/b11i_h.e.jpg
🔴لطفاً ادامه ی متن را در سایت بخوانید :
http://piadero.ir/portal/index.php?do=post&id=2507
🔺 در صورت تمایل با مراجعه به لینک سایت می توانید نظر بدهید 👆👆👆
◾️بخش : #اندیشه_و_نقد
زیر نظر حمید شریف نیا
🔘با کانال تلگرام " مجله ادبی پیاده رو" ، معتبرترین و با سابقه ترین سایت ادبی پارسی زبان همراه باشید : 👇👇👇👇👇
https://t.me/joinchat/AAAAADu3hrwB_GHUktWJFw
🆔 @piaderonews 👈
🆔 @piaderonews 👈
🆔 @piaderonews 👈 ڪلیڪ
🔸نگاهی به فیلم ابدیت و یک روز
🔹#حسام_اسماعیلی
پیوند سینما و فلسفه دیر زمانی است که راه خود را در میان مخاطبان حقیقی و حرفه ای سینما گشوده است. کارگردان هایی که همچون نویسنده ای توانا در جای جای اثر خویش ردی از جهان بینی خود را باقی می گذارند تا نه تنها یک اثر صرف- به منظور سرگرمی- بیافرینند،بلکه مفاهیمی انتزاعی را همچون دانه ای در ذهن مخاطب بکارند. در سینما البته با اثری تک بعد طرف نیستیم که تنها از راه خواندن قادر به فهمیدن آن بود وهمین کار را برای فیلمساز سخت تر و پر زحمت تر می سازد. اما نکته ی مهم این است که تعداد معدودی کارگردان وجود دارند که بتوان آنان را فیلسوف نیز نامید. تئو آنجلوپلوس یکی از کارگردان های مطرح یونانی بود که فلسفه را با آثارش درهم آمیخته و اثری هر چه نزدیکتر به جهان پیچیده و پر مغز فلسفه آفریده است. در جای جای فیلم های او می توان بغضی فروخورده را یافت که حاصل اندیشه ای طولانی و ریشه دار است.
ابدیت و یک روز از یک خاطره آغاز می شود. الکساندر(با بازی برونو گانز) را در کودکی می بیینیم که پاورچین پاورچین از خانه خارج می شود تا دور از چشمان خانواده با دوستانش به بازی در ساحل بپردازد. و در ادامه الکساندر را می بینیم که در دوران سالخوردگی به سر می برد. این مقایسه ی ناگهانی در همان ابتدای فیلم به مخاطب می گوید:این اثر درباره ی زمان است!ما درکل فیلم با شخصیتی طرفیم که در گذشته خویش غوطه ور و به گونه ای می خواهد با حلاجی گذشته ی خویش فرصت هایی را بیابد که از دست داده است. الکساندر سعی در بازیابی یا جبران آن ها نیست،بلکه او به عنوان یک هنرمند(الکساندر شاعر است) بهتر از هر کس آگاه است که فرصت ها از دست رفته و او اکنون تنها یک روز در اختیار دارد. در واقع یک روز نه به معنای روزی عادی است که ما می شناسیم و درباره ی آن سخن می گوییم،بلکه اگر با دیدی باز این تمثیل را بنگریم، خواهیم دید تمام فرصتی که برای الکساندر باقی مانده به صورت یک روز برای او به تصویر کشیده شده. این مفهوم به آرامی در زیرلایه های داستان شکل می گیرد که هر روز و هر فرصت را نباید به مثابه امری مجرد و بی ارتباط با مفهوم زمان دانست بلکه در واقع آنها ابدیتی را در پشت سر و همچنین در برابر خویش دارند که در آنها ردپایی از تکرار وجود دارد . این موتیف اصلی داستان نیز به شمار می رود: هر روز، ابدیت به اضافه ی آن روز است. دیالوگ انتهایی نیز به همین موضوع اشاره می کند جایی که آنا(همسر الکساندر با بازی بی نظیر ایزابل رنوالد) در پاسخ سوال او که می پرسد چه مدت طول می کشد تا فردا شود؟ ٬ می گوید:ابدیت و یک روز! ...
🔴لطفاً ادامه ی متن را در سایت بخوانید :
http://piadero.ir/portal/index.php?do=post&id=2553
🔺 در صورت تمایل با مراجعه به لینک سایت می توانید نظر بدهید 👆👆👆
◾️بخش : #اندیشه_و_نقد
زیر نظر سید حمید شریف نیا
🔘با کانال تلگرام " مجله ادبی پیاده رو" ، معتبرترین و با سابقه ترین سایت ادبی پارسی زبان همراه باشید : 👇👇👇👇👇
🆔 @piaderonews 👈
🆔 @piaderonews 👈
🔸نگاهی به فیلم ابدیت و یک روز
🔹#حسام_اسماعیلی
پیوند سینما و فلسفه دیر زمانی است که راه خود را در میان مخاطبان حقیقی و حرفه ای سینما گشوده است. کارگردان هایی که همچون نویسنده ای توانا در جای جای اثر خویش ردی از جهان بینی خود را باقی می گذارند تا نه تنها یک اثر صرف- به منظور سرگرمی- بیافرینند،بلکه مفاهیمی انتزاعی را همچون دانه ای در ذهن مخاطب بکارند. در سینما البته با اثری تک بعد طرف نیستیم که تنها از راه خواندن قادر به فهمیدن آن بود وهمین کار را برای فیلمساز سخت تر و پر زحمت تر می سازد. اما نکته ی مهم این است که تعداد معدودی کارگردان وجود دارند که بتوان آنان را فیلسوف نیز نامید. تئو آنجلوپلوس یکی از کارگردان های مطرح یونانی بود که فلسفه را با آثارش درهم آمیخته و اثری هر چه نزدیکتر به جهان پیچیده و پر مغز فلسفه آفریده است. در جای جای فیلم های او می توان بغضی فروخورده را یافت که حاصل اندیشه ای طولانی و ریشه دار است.
ابدیت و یک روز از یک خاطره آغاز می شود. الکساندر(با بازی برونو گانز) را در کودکی می بیینیم که پاورچین پاورچین از خانه خارج می شود تا دور از چشمان خانواده با دوستانش به بازی در ساحل بپردازد. و در ادامه الکساندر را می بینیم که در دوران سالخوردگی به سر می برد. این مقایسه ی ناگهانی در همان ابتدای فیلم به مخاطب می گوید:این اثر درباره ی زمان است!ما درکل فیلم با شخصیتی طرفیم که در گذشته خویش غوطه ور و به گونه ای می خواهد با حلاجی گذشته ی خویش فرصت هایی را بیابد که از دست داده است. الکساندر سعی در بازیابی یا جبران آن ها نیست،بلکه او به عنوان یک هنرمند(الکساندر شاعر است) بهتر از هر کس آگاه است که فرصت ها از دست رفته و او اکنون تنها یک روز در اختیار دارد. در واقع یک روز نه به معنای روزی عادی است که ما می شناسیم و درباره ی آن سخن می گوییم،بلکه اگر با دیدی باز این تمثیل را بنگریم، خواهیم دید تمام فرصتی که برای الکساندر باقی مانده به صورت یک روز برای او به تصویر کشیده شده. این مفهوم به آرامی در زیرلایه های داستان شکل می گیرد که هر روز و هر فرصت را نباید به مثابه امری مجرد و بی ارتباط با مفهوم زمان دانست بلکه در واقع آنها ابدیتی را در پشت سر و همچنین در برابر خویش دارند که در آنها ردپایی از تکرار وجود دارد . این موتیف اصلی داستان نیز به شمار می رود: هر روز، ابدیت به اضافه ی آن روز است. دیالوگ انتهایی نیز به همین موضوع اشاره می کند جایی که آنا(همسر الکساندر با بازی بی نظیر ایزابل رنوالد) در پاسخ سوال او که می پرسد چه مدت طول می کشد تا فردا شود؟ ٬ می گوید:ابدیت و یک روز! ...
🔴لطفاً ادامه ی متن را در سایت بخوانید :
http://piadero.ir/portal/index.php?do=post&id=2553
🔺 در صورت تمایل با مراجعه به لینک سایت می توانید نظر بدهید 👆👆👆
◾️بخش : #اندیشه_و_نقد
زیر نظر سید حمید شریف نیا
🔘با کانال تلگرام " مجله ادبی پیاده رو" ، معتبرترین و با سابقه ترین سایت ادبی پارسی زبان همراه باشید : 👇👇👇👇👇
🆔 @piaderonews 👈
🆔 @piaderonews 👈