🔮✨🌿✨🌸
✨✨🎆 نياز معنوى 🎆✨✨
🔔 بارها پیش می‌آید که در جستجوی چیزی هستیم، ولی چیز دیگری را با آن اشتباه می‌گیریم. اگر در شب تاریک از درد معده از خواب بیدار شده باشید و خواب‌آلود و با چشمان نیمه‌باز در کمد داروها دست برده و به اشتباه به جای داروی معده، داروی دیگری را خورده باشید و آنگاه با تشدید درد مواجه شده باشید، می‌دانید که خوردنِ داروی اشتباه نه تنها درد را برطرف نمی‌کند، که درد را تشدید نیز می‌کند.
امروزه انسان‌های زیادی با نیاز معنوی مواجه هستند. نیاز معنوی، نیاز انسان به معنای زندگی است. نیاز به اینکه زندگی، پوچ و تکراری و انتخاب‌های ما بیهوده و عبث نباشند. هنگامی که انسان‌های زیادی دچار نیاز معنوی و جستجوی معنا باشند، فروشندگان زیادی نیز پیدا می‌شوند که «تجارت معنویت» به راه می‌اندازند! اگر جستجوگران معنویت، ابزاری برای افتراق بین معنویت اصیل و معنویت قلابی نداشته باشند، به‌راحتی به دام سوداگرانی می‌افتند که کالای تقلّبی خود را به نام کالای اصیل معرّفی می‌کنند و به‌طور قطع همان‌طور که داروی اشتباه درد را می‌افزاید، معنویت قلابی نیز مشکلات انسان را پیچیده‌تر می‌کند. بر این اساس، چند وجه افتراق مهم بین معنویت اصیل، که مولّد و شکوفا کننده است و معنویت تقلّبی که مخرّب و فریبنده است ذکر می‌کنم.
معنویت مولّد، انسان را واقع‌گرا می‌کند. به او کمک می‌کند واقعیت زندگی را ببیند و با آن کنار بیاید. زندگی نیاز به برنامه‌ریزی، پشتکار و ارزیابی دارد. دانش‌آموزی که قرار است در کنکور شرکت کند، نمی‌تواند اهمال و سهل‌انگاری کند و امید به موفّقّیت داشته باشد. چنین امیدی، ناشی از معنویت اصیل نیست. ساده‌لوحی و خیال‌بافی اگر رنگ و لعاب معنوی به خود بگیرد، چیزی جز معنویت مخرّب نیست. با وجود این با تمام برنامه‌ریزی‌ها، تلاش‌ها و ارزیابی‌های دقیق، برخی از حوادث و پیشامدهای زندگی پیش‌بینی‌شدنی نیستند.
بخشی از واقع‌گرایی زندگی، توانایی پذیرش «پیش‌بینی نشدنی‌ها» است. انسانی که معنویت مولّد را یافته باشد، تنبلی و کوتاهی نمی‌کند و انتظار ندارد چیزی را به دست آورد که برای آن تلاشی نکرده است. هرگاه با وجود تلاش و برنامه‌ریزی هوشمندانه، چیزی را که انتظار داشته است به‌دست نیاورد، به حکمت الهی ایمان دارد و برآشفته و ناامید نمی‌شود.
امّا در معنویت‌های قلابی، به انسان‌ها وعده داده می‌شود که از راه‌هایی غیرمعمول و جادویی و معجزه‌آسا و با تلاش اندک، به نتایج بزرگی دست خواهند یافت و به انسان‌ها تضمین می‌دهند که این راه‌ها به‌طور قطع به موفّقّیت خواهند انجامید! معنویت واقعیت‌‌گریز، معنویت تقلّبی است.
معنویت مولّد، انسان را مسئول می‌کند. معنویت، پلّکانی نیست که هرچه در آن بالاتر بروی، مقام مهم‌تری کسب کنی. معنویت در انتخاب‌های لحظه به لحظه ی ما تجلّی می‌یابد. با هریک از انتخاب های زندگی، می‌توانیم معنوی باشیم یا غیرمعنوی. انسانی که تا یک ساعت قبل معنوی بوده، ممکن است با انتخاب این لحظه ی خود، غیرمعنوی شود! چنین دیدگاهی، زندگی را به صفحه ی یک بازی پرشکوه آگاهانه و مسئولانه تبدیل می‌کند، امّا معنویت مخرّب، انسان را می‌فریبد!
معنویت‌های قلابی، به انسان‌ها وعده می‌دهند که با دریافت تعلیماتِ خاصّ آنها، افراد می‌توانند روزبه‌روز بر درجات بالاتر معنویت و عرفان قرار گیرند. این چنین باوری، انسان‌ها را مغرور می‌کند و فرد تصوّر می‌کند که نسبت به یک سال گذشته، «معنوی‌تر» و بالاتر است! چنین مدلی از معنویت، انسان‌ها را عجول و حریص می‌کند و بدتر از همه، آنان دچار خودفریبی و غرور می‌شوند و تصوّر می‌کنند نسبت به کسانی که خارج از «حلقه تعلیمات» آنان قرار دارند، به خدا نزدیک‌ترند!
معنویت مولّد، کارایی شغلی و اجتماعی انسان را بهتر می‌کند. کسی که برای زندگی معنا قائل است، به اجزای زندگی بی‌اعتنا نیست. او کارش را زیبا، تمیز و مرتّب انجام می‌دهد، امّا در معنویت‌های قلابی، افراد به وظایف شغلی و اجتماعی خود کم‌اعتنا می‌شوند. آنان تصوّر می‌کنند تنها مناسک و مراسم آنان است که ارزش معنوی دارد و وظایف شغلی اجتماعی دنیوی و دون هستند و آنها را فقط باید برای رفع تکلیف انجام داد! "هوشیار باشیم! بازار اجناس تقلّبی داغ است"!!!
🌸✨🌿✨🔮✨🌿✨🌸
#نياز_معنوى #حقيقت_دروغين #معنويت_مولد #عرفان #راهی_بسوی_خدا
✨✨🎆 نياز معنوى 🎆✨✨
🔔 بارها پیش می‌آید که در جستجوی چیزی هستیم، ولی چیز دیگری را با آن اشتباه می‌گیریم. اگر در شب تاریک از درد معده از خواب بیدار شده باشید و خواب‌آلود و با چشمان نیمه‌باز در کمد داروها دست برده و به اشتباه به جای داروی معده، داروی دیگری را خورده باشید و آنگاه با تشدید درد مواجه شده باشید، می‌دانید که خوردنِ داروی اشتباه نه تنها درد را برطرف نمی‌کند، که درد را تشدید نیز می‌کند.
امروزه انسان‌های زیادی با نیاز معنوی مواجه هستند. نیاز معنوی، نیاز انسان به معنای زندگی است. نیاز به اینکه زندگی، پوچ و تکراری و انتخاب‌های ما بیهوده و عبث نباشند. هنگامی که انسان‌های زیادی دچار نیاز معنوی و جستجوی معنا باشند، فروشندگان زیادی نیز پیدا می‌شوند که «تجارت معنویت» به راه می‌اندازند! اگر جستجوگران معنویت، ابزاری برای افتراق بین معنویت اصیل و معنویت قلابی نداشته باشند، به‌راحتی به دام سوداگرانی می‌افتند که کالای تقلّبی خود را به نام کالای اصیل معرّفی می‌کنند و به‌طور قطع همان‌طور که داروی اشتباه درد را می‌افزاید، معنویت قلابی نیز مشکلات انسان را پیچیده‌تر می‌کند. بر این اساس، چند وجه افتراق مهم بین معنویت اصیل، که مولّد و شکوفا کننده است و معنویت تقلّبی که مخرّب و فریبنده است ذکر می‌کنم.
معنویت مولّد، انسان را واقع‌گرا می‌کند. به او کمک می‌کند واقعیت زندگی را ببیند و با آن کنار بیاید. زندگی نیاز به برنامه‌ریزی، پشتکار و ارزیابی دارد. دانش‌آموزی که قرار است در کنکور شرکت کند، نمی‌تواند اهمال و سهل‌انگاری کند و امید به موفّقّیت داشته باشد. چنین امیدی، ناشی از معنویت اصیل نیست. ساده‌لوحی و خیال‌بافی اگر رنگ و لعاب معنوی به خود بگیرد، چیزی جز معنویت مخرّب نیست. با وجود این با تمام برنامه‌ریزی‌ها، تلاش‌ها و ارزیابی‌های دقیق، برخی از حوادث و پیشامدهای زندگی پیش‌بینی‌شدنی نیستند.
بخشی از واقع‌گرایی زندگی، توانایی پذیرش «پیش‌بینی نشدنی‌ها» است. انسانی که معنویت مولّد را یافته باشد، تنبلی و کوتاهی نمی‌کند و انتظار ندارد چیزی را به دست آورد که برای آن تلاشی نکرده است. هرگاه با وجود تلاش و برنامه‌ریزی هوشمندانه، چیزی را که انتظار داشته است به‌دست نیاورد، به حکمت الهی ایمان دارد و برآشفته و ناامید نمی‌شود.
امّا در معنویت‌های قلابی، به انسان‌ها وعده داده می‌شود که از راه‌هایی غیرمعمول و جادویی و معجزه‌آسا و با تلاش اندک، به نتایج بزرگی دست خواهند یافت و به انسان‌ها تضمین می‌دهند که این راه‌ها به‌طور قطع به موفّقّیت خواهند انجامید! معنویت واقعیت‌‌گریز، معنویت تقلّبی است.
معنویت مولّد، انسان را مسئول می‌کند. معنویت، پلّکانی نیست که هرچه در آن بالاتر بروی، مقام مهم‌تری کسب کنی. معنویت در انتخاب‌های لحظه به لحظه ی ما تجلّی می‌یابد. با هریک از انتخاب های زندگی، می‌توانیم معنوی باشیم یا غیرمعنوی. انسانی که تا یک ساعت قبل معنوی بوده، ممکن است با انتخاب این لحظه ی خود، غیرمعنوی شود! چنین دیدگاهی، زندگی را به صفحه ی یک بازی پرشکوه آگاهانه و مسئولانه تبدیل می‌کند، امّا معنویت مخرّب، انسان را می‌فریبد!
معنویت‌های قلابی، به انسان‌ها وعده می‌دهند که با دریافت تعلیماتِ خاصّ آنها، افراد می‌توانند روزبه‌روز بر درجات بالاتر معنویت و عرفان قرار گیرند. این چنین باوری، انسان‌ها را مغرور می‌کند و فرد تصوّر می‌کند که نسبت به یک سال گذشته، «معنوی‌تر» و بالاتر است! چنین مدلی از معنویت، انسان‌ها را عجول و حریص می‌کند و بدتر از همه، آنان دچار خودفریبی و غرور می‌شوند و تصوّر می‌کنند نسبت به کسانی که خارج از «حلقه تعلیمات» آنان قرار دارند، به خدا نزدیک‌ترند!
معنویت مولّد، کارایی شغلی و اجتماعی انسان را بهتر می‌کند. کسی که برای زندگی معنا قائل است، به اجزای زندگی بی‌اعتنا نیست. او کارش را زیبا، تمیز و مرتّب انجام می‌دهد، امّا در معنویت‌های قلابی، افراد به وظایف شغلی و اجتماعی خود کم‌اعتنا می‌شوند. آنان تصوّر می‌کنند تنها مناسک و مراسم آنان است که ارزش معنوی دارد و وظایف شغلی اجتماعی دنیوی و دون هستند و آنها را فقط باید برای رفع تکلیف انجام داد! "هوشیار باشیم! بازار اجناس تقلّبی داغ است"!!!
🌸✨🌿✨🔮✨🌿✨🌸
#نياز_معنوى #حقيقت_دروغين #معنويت_مولد #عرفان #راهی_بسوی_خدا
🌸✨🌿✨🔮✨🌿✨🌸
✨✨🎆 عرفان و علم 🎆✨✨
عرفان و علم از بعضی نظر اشتراکاتی دارند.
علم و تکنولوژی همواره در کار مهار کردن مشکلات و معضلات است.
عرفان و معرفت همواره در کار مهار کردن مصیبت ها و معصیت ها است.
علم و تکنولوژی همواره سعی در ارتقاء دانش و آگاهی دارد تا از دل مصیبت ها و سختی ها، موهبت و راحتی بیافریند.
عرفان و معرفت همواره تلاش می کند ارتعاش و آگاهی را ارتقاء دهد تا از میان کدورات ها و زنگارها، نور و آرامش بیافریند.
علم و تکنولوژی، تمامی نیروها، انرژی ها، برآیندها، مختصات و محاسبات را به کار می گیرد و تغییر شکل می دهد تا شاهکاری اختراع کند.
عرفان و معرفت تمامی نفسانیات؛ خشم، حسد، حرص، طمع، شهوت به کار می گیرد و آنها را تغییر ماهیت می دهد تا معجزه ای به نام انسان کامل بیافریند.
علم و تکنولوژی، از فیزیک و شیمی بهره می گیرد تا کشفیات جدیدی ارائه نماید و با کیمیاگری عناصر جدیدی بدست آورد.
عرفان و معرفت، از نیروهای طبیعت و بیوشیمی بدن بهره می گیرد تا من حقیقی را کشف کند و با کیمیاگری، مس وجود را تبدیل به طلا کند.
🌸✨🌿✨🔮✨🌿✨🌸
#عرفان_علم #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
✨✨🎆 عرفان و علم 🎆✨✨
عرفان و علم از بعضی نظر اشتراکاتی دارند.
علم و تکنولوژی همواره در کار مهار کردن مشکلات و معضلات است.
عرفان و معرفت همواره در کار مهار کردن مصیبت ها و معصیت ها است.
علم و تکنولوژی همواره سعی در ارتقاء دانش و آگاهی دارد تا از دل مصیبت ها و سختی ها، موهبت و راحتی بیافریند.
عرفان و معرفت همواره تلاش می کند ارتعاش و آگاهی را ارتقاء دهد تا از میان کدورات ها و زنگارها، نور و آرامش بیافریند.
علم و تکنولوژی، تمامی نیروها، انرژی ها، برآیندها، مختصات و محاسبات را به کار می گیرد و تغییر شکل می دهد تا شاهکاری اختراع کند.
عرفان و معرفت تمامی نفسانیات؛ خشم، حسد، حرص، طمع، شهوت به کار می گیرد و آنها را تغییر ماهیت می دهد تا معجزه ای به نام انسان کامل بیافریند.
علم و تکنولوژی، از فیزیک و شیمی بهره می گیرد تا کشفیات جدیدی ارائه نماید و با کیمیاگری عناصر جدیدی بدست آورد.
عرفان و معرفت، از نیروهای طبیعت و بیوشیمی بدن بهره می گیرد تا من حقیقی را کشف کند و با کیمیاگری، مس وجود را تبدیل به طلا کند.
🌸✨🌿✨🔮✨🌿✨🌸
#عرفان_علم #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
Forwarded from ॐ مزه ملکوت ॐ
🌸✨🌿✨🔮✨🌿✨🌸
✨✨🎆 مراقبه در عرفان 🎆✨✨
سالک بايد از اولين قدم که در راه ميگذارد، تا آخرين قدم، خود را از مراقبت خالي ندارد، و اين از لوازم حتمي سالک است، بايد دانست که مراقبت داراي درجات و مراتبي است:
سالک در مراحل اوليه يک نوع مراقبهاي دارد، و در مراحل ديگر انواع دگري، هر چه رو به کمال ميرود و طي منازل و مراحل کند، مراقبت او دقيقتر و عميقتر خواهد شد به طوري که آن درجات از مراقبت را اگر بر سالک مبتدي تحميل کنند، از عهدهي آن برنيامده، يک باره بار سلوک را به زمين ميگذارد، يا سوخته و هلاک ميشود، ولي رفته رفته در اثر مراقبه در درجات اوليه و تقويت در سلوک ميتواند مراتب عاليه از مراقبه را در مراحل بعدي به جاي آورد، و در اين حالات حتي بسياري از مباحات در منازل اوليه بر او حرام و ممنوع ميگردد.
در اثر مراقبت شديد و اهتمام به آن آثار حب و عشق در ضمير سالک هويدا ميشود، زيرا عشق به جمال و کمال علي الاطلاق فطري بشر بوده، و با نهاد او خمير شده، و در ذات او به وديعت گذارده شده است، ليکن علاقه به کثرات و حب به ماديات حجابهاي عشق فطري ميگردند، و نميگذارند که اين پرتو ازلي ظاهر گردد.
بواسطه ي مراقبت کم کم حجاب ها ضعيف شده، بالاخره از ميان ميرود، و آن عشق و حب فطري ظهور نموده، ضمير انسان را به آن مبداء جمال و کمال رهبري ميکند، اين مراقبت در اصطلاح عرفاء تعبير به «مي» شده است.
🌸✨🌿✨🔮✨🌿✨🌸
#مراقبه #عرفان #سالک #تعاليم_معنوى #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
✨✨🎆 مراقبه در عرفان 🎆✨✨
سالک بايد از اولين قدم که در راه ميگذارد، تا آخرين قدم، خود را از مراقبت خالي ندارد، و اين از لوازم حتمي سالک است، بايد دانست که مراقبت داراي درجات و مراتبي است:
سالک در مراحل اوليه يک نوع مراقبهاي دارد، و در مراحل ديگر انواع دگري، هر چه رو به کمال ميرود و طي منازل و مراحل کند، مراقبت او دقيقتر و عميقتر خواهد شد به طوري که آن درجات از مراقبت را اگر بر سالک مبتدي تحميل کنند، از عهدهي آن برنيامده، يک باره بار سلوک را به زمين ميگذارد، يا سوخته و هلاک ميشود، ولي رفته رفته در اثر مراقبه در درجات اوليه و تقويت در سلوک ميتواند مراتب عاليه از مراقبه را در مراحل بعدي به جاي آورد، و در اين حالات حتي بسياري از مباحات در منازل اوليه بر او حرام و ممنوع ميگردد.
در اثر مراقبت شديد و اهتمام به آن آثار حب و عشق در ضمير سالک هويدا ميشود، زيرا عشق به جمال و کمال علي الاطلاق فطري بشر بوده، و با نهاد او خمير شده، و در ذات او به وديعت گذارده شده است، ليکن علاقه به کثرات و حب به ماديات حجابهاي عشق فطري ميگردند، و نميگذارند که اين پرتو ازلي ظاهر گردد.
بواسطه ي مراقبت کم کم حجاب ها ضعيف شده، بالاخره از ميان ميرود، و آن عشق و حب فطري ظهور نموده، ضمير انسان را به آن مبداء جمال و کمال رهبري ميکند، اين مراقبت در اصطلاح عرفاء تعبير به «مي» شده است.
🌸✨🌿✨🔮✨🌿✨🌸
#مراقبه #عرفان #سالک #تعاليم_معنوى #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
Forwarded from ॐ مزه ملکوت ॐ
🌸✨🌿✨🔮✨🌿✨🌸
✨✨🎆 نقش خوف و ترس در سلوک الی الله 🎆✨✨
اگر موضوع ترس سالک، خداوند باشد و سالک از خداوند بترسد، این خود از وادی های سلوک الی الله است که خواجه عبدالله انصاری از آن تعبیر به میدان خوف می کند. خوف میدان سی و سوم از میادین صدگانه سلوک و حاصل میدان تواضع است.
خواجه عبدالله می گوید: "خوف، ترس است و ترس حصار ایمان است و تریاق تقوی و سلاح مؤمن است".
شیخ عبدالقادر گیلانی سالک را دعوت به خوف نموده و می نویسد: "خوف خدای را در دل جای ده و ایمن مباش تا هنگامی که به پیشگاهش واصل شوی و با پای استوارِ قلبت در حضورش قرار گیری. وقتی فرمان امان الهی را به دستت دادند، آنگاه شایسته است که امنیت و آسودگی حاصل کنی".
پس در این معنا ترس به خودی خود حجاب نیست، اما نسبت به مراتب و منازل عالی تر سلوک؛ مانند اُنس، یا عشق، نوعی حجاب نورانی محسوب می شود.
اگر موضوع ترس سالک، خود مسیر سیر و سلوک عرفانی باشد و فرد از ورود به این مسیر الهی یا ادامه آن بترسد، در این معنا ترس به خودی خود حجاب است و نوعی حجاب ظلمانی محسوب می شود.
ریشه ترس عدم اعتماد کامل به خداوند است، بنابراین راه از میان برداشتن حجابِ ترس - چه نورانی باشد و چه ظلمانی- به طور عام معرفت و در نتیجه اعتماد به خداوند است. این معرفت و اعتماد یک باره حاصل نمی شود، بلکه به تدریج در جریان سلوک الهی کامل تر می شود تا خداوند سالک را لایق حضور و نزدیکی به خود می یابد. "حق سبحانه هرگاه عبدی را برگزید، وی را به خود نزدیک می کند، و چون خوف جلال و کبریایی در دلش ایجاد شد، تابش انوار جمال خوف را از دل او می زداید، تا قلب و باطنش به قرب حق انس گیرد، و این سرّی است از اسرار میان بنده و خدای او".
اما راه از میان برداشتن ترس به عنوان حجاب نورانی، تزکیه نفس ، خود سازی و عشق به امام و اطاعت بی چون و چرا و مطلق از او است.
🌸✨🌿✨🔮✨🌿✨🌸
#نقش_خوف_و_ترس #سلوک #عرفان #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
✨✨🎆 نقش خوف و ترس در سلوک الی الله 🎆✨✨
اگر موضوع ترس سالک، خداوند باشد و سالک از خداوند بترسد، این خود از وادی های سلوک الی الله است که خواجه عبدالله انصاری از آن تعبیر به میدان خوف می کند. خوف میدان سی و سوم از میادین صدگانه سلوک و حاصل میدان تواضع است.
خواجه عبدالله می گوید: "خوف، ترس است و ترس حصار ایمان است و تریاق تقوی و سلاح مؤمن است".
شیخ عبدالقادر گیلانی سالک را دعوت به خوف نموده و می نویسد: "خوف خدای را در دل جای ده و ایمن مباش تا هنگامی که به پیشگاهش واصل شوی و با پای استوارِ قلبت در حضورش قرار گیری. وقتی فرمان امان الهی را به دستت دادند، آنگاه شایسته است که امنیت و آسودگی حاصل کنی".
پس در این معنا ترس به خودی خود حجاب نیست، اما نسبت به مراتب و منازل عالی تر سلوک؛ مانند اُنس، یا عشق، نوعی حجاب نورانی محسوب می شود.
اگر موضوع ترس سالک، خود مسیر سیر و سلوک عرفانی باشد و فرد از ورود به این مسیر الهی یا ادامه آن بترسد، در این معنا ترس به خودی خود حجاب است و نوعی حجاب ظلمانی محسوب می شود.
ریشه ترس عدم اعتماد کامل به خداوند است، بنابراین راه از میان برداشتن حجابِ ترس - چه نورانی باشد و چه ظلمانی- به طور عام معرفت و در نتیجه اعتماد به خداوند است. این معرفت و اعتماد یک باره حاصل نمی شود، بلکه به تدریج در جریان سلوک الهی کامل تر می شود تا خداوند سالک را لایق حضور و نزدیکی به خود می یابد. "حق سبحانه هرگاه عبدی را برگزید، وی را به خود نزدیک می کند، و چون خوف جلال و کبریایی در دلش ایجاد شد، تابش انوار جمال خوف را از دل او می زداید، تا قلب و باطنش به قرب حق انس گیرد، و این سرّی است از اسرار میان بنده و خدای او".
اما راه از میان برداشتن ترس به عنوان حجاب نورانی، تزکیه نفس ، خود سازی و عشق به امام و اطاعت بی چون و چرا و مطلق از او است.
🌸✨🌿✨🔮✨🌿✨🌸
#نقش_خوف_و_ترس #سلوک #عرفان #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
🌸✨🌿✨🔮✨🌿✨🌸
✨✨🎆 بيدار شو 🎆✨✨
آدم بيدار كشيك نفس مى كشد و پاسبان حرم دل است و مراقبت تام دارد و نقاد دقيق كارهاى خود است.
اين چنين كس واردات و صادراتش را مى پايد، چانه اش را عقل مى گرداند، كسب و كارش را مواظب است كه حرام خوار بد گوهر مى شود و هرزه خوار هرزه گو مى گردد.
انسان بيدار آنچه را كه مى خواند و مى شنود و مى گويد متوجه است و مصاحبت هايش را حتى نياتش را مى پايد و بدانها مراقبت و توجه دارد كه :
ان السمع والبصر والفؤاد كل اولئك كان عنه مسؤلا
. . . وان تبدوا مافى انفسكم أو تخفوه يحاسبكم به الله . . .
خيالات و مقالات هرزه ذهن را كج و معوج مى كنند، فكر را از استقامت باز مى دارند
اقوال پليد و نيات خلاف واقع افكار را آشفته مى كنند
يكى از رساله هاى شيخ ر ئيس ابوعلى سينا رساله عهد او است، در آن رساله با خدايش پيمان بسته است، كه مقالات و رمان ها و افسانه هاى هرزه نخواند، كه رمان مسموم و آلوده، رهزن درست انديشى انسان مى گردد، حتى در خواب هاى انسان اثر مى گذارد، كه انسان خواب هاى آشفته مى بيند.
🌸✨🌿✨🔮✨🌿✨🌸
#بيدارى #عرفان #سلوک_روحانى #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
✨✨🎆 بيدار شو 🎆✨✨
آدم بيدار كشيك نفس مى كشد و پاسبان حرم دل است و مراقبت تام دارد و نقاد دقيق كارهاى خود است.
اين چنين كس واردات و صادراتش را مى پايد، چانه اش را عقل مى گرداند، كسب و كارش را مواظب است كه حرام خوار بد گوهر مى شود و هرزه خوار هرزه گو مى گردد.
انسان بيدار آنچه را كه مى خواند و مى شنود و مى گويد متوجه است و مصاحبت هايش را حتى نياتش را مى پايد و بدانها مراقبت و توجه دارد كه :
ان السمع والبصر والفؤاد كل اولئك كان عنه مسؤلا
. . . وان تبدوا مافى انفسكم أو تخفوه يحاسبكم به الله . . .
خيالات و مقالات هرزه ذهن را كج و معوج مى كنند، فكر را از استقامت باز مى دارند
اقوال پليد و نيات خلاف واقع افكار را آشفته مى كنند
يكى از رساله هاى شيخ ر ئيس ابوعلى سينا رساله عهد او است، در آن رساله با خدايش پيمان بسته است، كه مقالات و رمان ها و افسانه هاى هرزه نخواند، كه رمان مسموم و آلوده، رهزن درست انديشى انسان مى گردد، حتى در خواب هاى انسان اثر مى گذارد، كه انسان خواب هاى آشفته مى بيند.
🌸✨🌿✨🔮✨🌿✨🌸
#بيدارى #عرفان #سلوک_روحانى #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
🍁✨🍃✨🔮✨🍃✨🍁
✨✨🎆 عجله نکردن در سلوک 🎆✨✨
در مسیر سیر و سلوک، سالک باید از عجله کردن دوری کند؛ سالک در «مقام استقامت» می آموزد که در پیمودن این مسیرعجله کردن، کاری عبث و غیر رحمانی است؛ عجله سالک نه تنها او را سریع تر به مقصد نمی رساند بلکه ممکن است سبب شود تا نفس به صورت صحیح حظ و بهره خود را در منزلی که در آن قرار دارد، نبرد و در ادامه مسیر از سیر و سلوک باز ماند؛ همچنین تزلزل داشتن و نیز این طرف و آن طرف زدن از جمله آفاتی است که سالک باید از آنها اجتناب نماید؛ قرآن کریم در اهمیت استقامت می‌فرماید: «ان الذین قالوا ربنا الله ثم استقاموا تنزل علیهم الملائکه الا تخافوا و لا تحزنوا و ابشروا بالجنة التی کنتم توعدون» یعنی : در حقیقت، كسانى كه گفتند: «پروردگار ما خداست» سپس ایستادگى كردند، فرشتگان بر آنان فرود مىآیند و مى گویند: «هان، بیم مدارید و غمگین مباشید، و به بهشتى كه وعده یافته بودید شاد باشید؛»
سالک باید بداند که ره صد ساله را صد ساله می‌شود پیمود و نه یک شبه! و استثنائات نباید ملاک توجه او قرار گیرد؛ استقامت در مسیر از امور بسیار مهمی است که باید نفس را نسبت به آن تمرین داد و روی آن کار کرد؛ در امالی شیخ طوسی(ره) آمده که امیرالمومنین در هنگام شهادت به امام حسن وصیت کردند که: «انهاک عن التسرع بالقول و الفعل؛» البته همان گونه که روایات هم اشاره دارد، در کارهای خیر تعجیل خوب است لکن مراد ما در این بحث عجله کردن برای رسیدن به مراحل بعدی بدون انجام صحیح وظایف در مراحل قبل است؛ همچنین تعجیل برای دیدن آثار و برکات اعمال صالحه سبب می‌شود که سالک استقامت خود را از دست بدهد و راه را رها کند.
🍁✨🍃✨🔮✨🍃✨🍁
#عجله_نکردن_در_سلوک #عرفان #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
✨✨🎆 عجله نکردن در سلوک 🎆✨✨
در مسیر سیر و سلوک، سالک باید از عجله کردن دوری کند؛ سالک در «مقام استقامت» می آموزد که در پیمودن این مسیرعجله کردن، کاری عبث و غیر رحمانی است؛ عجله سالک نه تنها او را سریع تر به مقصد نمی رساند بلکه ممکن است سبب شود تا نفس به صورت صحیح حظ و بهره خود را در منزلی که در آن قرار دارد، نبرد و در ادامه مسیر از سیر و سلوک باز ماند؛ همچنین تزلزل داشتن و نیز این طرف و آن طرف زدن از جمله آفاتی است که سالک باید از آنها اجتناب نماید؛ قرآن کریم در اهمیت استقامت می‌فرماید: «ان الذین قالوا ربنا الله ثم استقاموا تنزل علیهم الملائکه الا تخافوا و لا تحزنوا و ابشروا بالجنة التی کنتم توعدون» یعنی : در حقیقت، كسانى كه گفتند: «پروردگار ما خداست» سپس ایستادگى كردند، فرشتگان بر آنان فرود مىآیند و مى گویند: «هان، بیم مدارید و غمگین مباشید، و به بهشتى كه وعده یافته بودید شاد باشید؛»
سالک باید بداند که ره صد ساله را صد ساله می‌شود پیمود و نه یک شبه! و استثنائات نباید ملاک توجه او قرار گیرد؛ استقامت در مسیر از امور بسیار مهمی است که باید نفس را نسبت به آن تمرین داد و روی آن کار کرد؛ در امالی شیخ طوسی(ره) آمده که امیرالمومنین در هنگام شهادت به امام حسن وصیت کردند که: «انهاک عن التسرع بالقول و الفعل؛» البته همان گونه که روایات هم اشاره دارد، در کارهای خیر تعجیل خوب است لکن مراد ما در این بحث عجله کردن برای رسیدن به مراحل بعدی بدون انجام صحیح وظایف در مراحل قبل است؛ همچنین تعجیل برای دیدن آثار و برکات اعمال صالحه سبب می‌شود که سالک استقامت خود را از دست بدهد و راه را رها کند.
🍁✨🍃✨🔮✨🍃✨🍁
#عجله_نکردن_در_سلوک #عرفان #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
❄️✨🌨✨🔮✨🌨✨❄️
✨✨🎆 مکاشفه چیست؟ 🎆✨✨
حالتی است بین خواب و بیداری، نه آن که فقط قبل از خوابیدن باشد و شخصی که مکاشفه برایش اتفاق می افتد چیزهایی را می بیند که مربوط به حواس ظاهری نیستند؛ بلکه به ادراکات روحی و معنوی او برمی گردند.
همان گونه که انسان وقتی خوابی می بیند، این دیدن و شنیدن در خواب، با چشم و گوش ظاهری نیست.
فرقی که مکاشفه با خواب دارد این است که، شخص خواب، حواس ظاهری اش چیزی را درک نمی کنند؛ اما در مکاشفه، ضمن این که روح مشغول درک حقایق است، در همان زمان گوش ظاهری، صداهای اطراف را هم می شنود.
حال اگر روح با قدرت و تمرکز بیشتری عمل کند و در هنگام ادراک مطالب، چشم انسان نیز باز باشد این حالت را مشاهده می نامند.
این حالات غالباً نشان دهنده آن است که، شخص نسبت به چیزی که در مکاشفه یا مشاهده دیده است، علاقه زیادی دارد و به خاطر انقطاع از دیگران و اطراف خود، چنین حالتی را به طور موقت یا دائم بدست آورده است.
❄️✨🌨✨🔮✨🌨✨❄️
#مکاشفه #عرفان_سلوک #تعاليم_معنوى #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
✨✨🎆 مکاشفه چیست؟ 🎆✨✨
حالتی است بین خواب و بیداری، نه آن که فقط قبل از خوابیدن باشد و شخصی که مکاشفه برایش اتفاق می افتد چیزهایی را می بیند که مربوط به حواس ظاهری نیستند؛ بلکه به ادراکات روحی و معنوی او برمی گردند.
همان گونه که انسان وقتی خوابی می بیند، این دیدن و شنیدن در خواب، با چشم و گوش ظاهری نیست.
فرقی که مکاشفه با خواب دارد این است که، شخص خواب، حواس ظاهری اش چیزی را درک نمی کنند؛ اما در مکاشفه، ضمن این که روح مشغول درک حقایق است، در همان زمان گوش ظاهری، صداهای اطراف را هم می شنود.
حال اگر روح با قدرت و تمرکز بیشتری عمل کند و در هنگام ادراک مطالب، چشم انسان نیز باز باشد این حالت را مشاهده می نامند.
این حالات غالباً نشان دهنده آن است که، شخص نسبت به چیزی که در مکاشفه یا مشاهده دیده است، علاقه زیادی دارد و به خاطر انقطاع از دیگران و اطراف خود، چنین حالتی را به طور موقت یا دائم بدست آورده است.
❄️✨🌨✨🔮✨🌨✨❄️
#مکاشفه #عرفان_سلوک #تعاليم_معنوى #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
Forwarded from ॐ مزه ملکوت ॐ
❄️✨🌨✨🔮✨🌨✨❄️
✨✨🎆 تقسیم سالکین به چهارگروه پویندگان راه حق 🎆✨✨
1- مجذوب محض: این گروه از سالکان مانند تشنه‌ای که راهی طولانی می‌پیمایند تابه سرچشمه زلال برسد وخودرا سیراب سازد؛ درتمام مسیر سلوک از جذبه الهی بهره مندند و همه مراحل : آغاز و میانه و پایان راه را با همان جذبه می‌پیمایند؛ این دسته از شیفتگان، مسئله انس و تقرب خداوند را در مدرسه و از راه برهان و دلیل نیاموخته‌اند و علم حصولی را سایه و علم شهودی را شمس می‌دانند و بر این باورند که با طلوع شمس شهود، مجالی برای سایه علم حصولی نخواهد ماند و عشق را آفتاب و عقل را سایه می‌دانند .
بشوی اوراق اگر همدرس مایی که علم عشق در دفتر نگنجد.
2- سالک محض : این گروه از جذبه محروم مانده و از آغاز تا پایان راه ،به گفتن و نوشتن و صور ذهنی
و تفهیم و تفهم از راه کتاب و درس مشغولند و به بحث و فحص های نوشتاری و گفتاری می‌پردازند ،اگر هم چیزی را در کتاب و دفتر نیافتند خود را نمی‌کاوند و از خود جوششی ندارند. ممکن است چندین بار کتابی را تدریس و عمری را به تألیف و تدریس سپری کنند و به تحقیق و نگارش بپردازند و با گفتن و نوشتن و نشر و تبلیغ و ارشاد مشغول باشند، اما مانند کسانی که از دور گلی رامی بینند و تنها بوی ضعیفی از آن به مشامشان می‌رسد، سود و بهره چندانی نصیبشان نمی‌شود. آنان گاه ممکن است در پایان عمرشان براثر برخی از بیماری‌ها همه اندوخته‌های علمی از یادشان برود ، و اگر توفیقی بیابند تنها حدیث دوست را تکرار کنند.
به قول سنایی : یارمی گوی و پشت سر میخار .
آنها که خوانده‌ام همه ازیاد من برفت
الا حدیث دوست که تکرارمی کنم
3- مجذوب سالک: این گروه، نخست بارقه‌ای الهی جانشان را روشن و مجذوبشان می‌کند و حالی به آنها دست می‌دهد و شوقی می‌یابند که دستمایه سلوکشان می‌شود؛ ولی دیری نمی‌پاید و از بین می‌رود و راه را با سلوک ادامه می‌دهند و پیمودن راه بر آنان بسی مشکل می‌نماید.
الا یاایها الساقی ادر کاسا وناولها که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل‌ها
مثلاً با دیدن صحنه شهادت یک شهید، در عده ای حال و جذبه‌ای پدید می‌آید، ولی وقتی به جانب جبهه حرکت می‌کنند، جذبه و شور و شعف و شوق رخت بربسته و راه های پرپیچ و خم یکی پس از دیگری رخ می‌نماید و کارجهاد با داشتن مهاجم را مشکل می‌سازد .
4- سالک مجذوب: این گروه سالکانی هستند که نخست در مسیر سلوک قرارمی گیرند و با تأنی و دشواری راه می‌پیمایند و در اثنای سیر و سلوک ناگهان بارقه عشق الهی نصیبشان می‌شود و جانشان را روشن می‌کند و بقیه راه را باجذبه الهی می‌پیمایند .
❄️✨🌨✨🔮✨🌨✨❄️
#چهار_گروه_سالکان_طریق_حقیقت #عرفان #سلوک #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
✨✨🎆 تقسیم سالکین به چهارگروه پویندگان راه حق 🎆✨✨
1- مجذوب محض: این گروه از سالکان مانند تشنه‌ای که راهی طولانی می‌پیمایند تابه سرچشمه زلال برسد وخودرا سیراب سازد؛ درتمام مسیر سلوک از جذبه الهی بهره مندند و همه مراحل : آغاز و میانه و پایان راه را با همان جذبه می‌پیمایند؛ این دسته از شیفتگان، مسئله انس و تقرب خداوند را در مدرسه و از راه برهان و دلیل نیاموخته‌اند و علم حصولی را سایه و علم شهودی را شمس می‌دانند و بر این باورند که با طلوع شمس شهود، مجالی برای سایه علم حصولی نخواهد ماند و عشق را آفتاب و عقل را سایه می‌دانند .
بشوی اوراق اگر همدرس مایی که علم عشق در دفتر نگنجد.
2- سالک محض : این گروه از جذبه محروم مانده و از آغاز تا پایان راه ،به گفتن و نوشتن و صور ذهنی
و تفهیم و تفهم از راه کتاب و درس مشغولند و به بحث و فحص های نوشتاری و گفتاری می‌پردازند ،اگر هم چیزی را در کتاب و دفتر نیافتند خود را نمی‌کاوند و از خود جوششی ندارند. ممکن است چندین بار کتابی را تدریس و عمری را به تألیف و تدریس سپری کنند و به تحقیق و نگارش بپردازند و با گفتن و نوشتن و نشر و تبلیغ و ارشاد مشغول باشند، اما مانند کسانی که از دور گلی رامی بینند و تنها بوی ضعیفی از آن به مشامشان می‌رسد، سود و بهره چندانی نصیبشان نمی‌شود. آنان گاه ممکن است در پایان عمرشان براثر برخی از بیماری‌ها همه اندوخته‌های علمی از یادشان برود ، و اگر توفیقی بیابند تنها حدیث دوست را تکرار کنند.
به قول سنایی : یارمی گوی و پشت سر میخار .
آنها که خوانده‌ام همه ازیاد من برفت
الا حدیث دوست که تکرارمی کنم
3- مجذوب سالک: این گروه، نخست بارقه‌ای الهی جانشان را روشن و مجذوبشان می‌کند و حالی به آنها دست می‌دهد و شوقی می‌یابند که دستمایه سلوکشان می‌شود؛ ولی دیری نمی‌پاید و از بین می‌رود و راه را با سلوک ادامه می‌دهند و پیمودن راه بر آنان بسی مشکل می‌نماید.
الا یاایها الساقی ادر کاسا وناولها که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل‌ها
مثلاً با دیدن صحنه شهادت یک شهید، در عده ای حال و جذبه‌ای پدید می‌آید، ولی وقتی به جانب جبهه حرکت می‌کنند، جذبه و شور و شعف و شوق رخت بربسته و راه های پرپیچ و خم یکی پس از دیگری رخ می‌نماید و کارجهاد با داشتن مهاجم را مشکل می‌سازد .
4- سالک مجذوب: این گروه سالکانی هستند که نخست در مسیر سلوک قرارمی گیرند و با تأنی و دشواری راه می‌پیمایند و در اثنای سیر و سلوک ناگهان بارقه عشق الهی نصیبشان می‌شود و جانشان را روشن می‌کند و بقیه راه را باجذبه الهی می‌پیمایند .
❄️✨🌨✨🔮✨🌨✨❄️
#چهار_گروه_سالکان_طریق_حقیقت #عرفان #سلوک #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
Forwarded from ॐ مزه ملکوت ॐ
❄️✨🌨✨🔮✨🌨✨❄️
✨✨🎆 جايگاه خلوت و تنهايي در عرفان اسلامى 🎆✨✨
عرفان بیش از هنجارها و اصول رفتاری شرع که برای همه آدمیان است، طریقت است، یعنی راهی است برای حرکت به سمت حقیقت. عارف در مسیری نسبتا طولانی با انجام اعمالی که اصالتشان به هدفی رفیع است و خود هدف نیستند، به سر منزل مقصود که همان رسیدن به حقیقت و علت‌العلل و اصل هستی است نظر می‌کند.
در راه رسیدن به هدف، عرفان منزل ها و مقامات مختلفی توصیه می کند، چون فقر و بی نیازی، زهد و وارستگی، ذکر و تمرکز، انس به الله و گذر از تن و... یکی از منزل های عرفان که بسیار مورد تاکید است و سرمنشأ خودشناسی و در نهایت خداشناسی و درک وحدت خواهد بود، عزلت و خلوت است.
از نظر عرفا خلوت برای رسیدن به اهداف الهی واجب است. نمی توان ترک مردمان و موجودات نکرد، احتیاجات مادی را به کمترین حد نرساند، خود را فارغ از دغدغه های دنیوی به نفس مشغول نداشت و ره به سوی حقیقت نبرد.
خود این ترک مردمان، احتیاجات درک عمیقی از خلوت و چگونگی فرو رفتن در آن را می طلبد. عارف باید به سکوت و سکون و حرکت درونی و چابکی روح خو بگیرد و آشنا شود.
ابن عربی در باب خلوت در چند اثر حرف زده که از آن دسته رساله تحفه السفره و الانوار فیما یمنح صاحب الخلوه من الاسرار را می توان نام برد.
شیخ اکبر محی الدین معروف به ابن عربی معتقد است پیش از خلوت باید که سالک شرایطی را کسب کند. یعنی پیش از وررود به خلوتگاه باید آمادگی کسب کند. اولین کار طهارت ظاهر و باطن است و بعد روزه جسم (حسی) و جان (معنوی) بعد از اینها سالک باید به مقام زهد رسد و سپس به توکل. بدون توکل در خلوتگاه سالک خبری از انوار علوی نیست.
در مقام توکل است که خلوت نشین کراماتی را کسب می کند که اولی دیدن غیب ها و اسرار نهان است و دومی کسب مکارم اخلاق و طهارت کامل دل. او باید به تقلیل طعام و ترک شرب آب بپردازد و پس از کامیابی در عزلت به خلوت درآید.
در دستگاه معرفتی ابن عربی آن که عزلت می جوید سه نیت دارد، اول نگه داشتن خود از شر مردم. دوم مردم از شر خود که ابن عربی می گوید این مهم ترین و متعالی تر از اولی است.
سومین نیت به گفته ابن عربی عزلت برای ایثار صحبت مولی است؛ این سومی راهی است برای وقوف یافتن به سر وحدانیت و عبور از خود به جهت معرفت الهی. ابن عربی عزلت را که همان دوری از مردمان و اجسام است مقدمه خلوت می داند.
عزلت همان گوشه گیری، تنهایی و فارغ شدن از مردمان است که به نوعی تمرین نفس است و با قلت کلام و طعام و منام (کمتر خوابیدن و شب زنده داری به قصد تسبیه و ذکر) همراه است.
❄️✨🌨✨🔮✨🌨✨❄️
#عرفان_و خلوت #تعاليم_معنوى #ابن_عربى #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
✨✨🎆 جايگاه خلوت و تنهايي در عرفان اسلامى 🎆✨✨
عرفان بیش از هنجارها و اصول رفتاری شرع که برای همه آدمیان است، طریقت است، یعنی راهی است برای حرکت به سمت حقیقت. عارف در مسیری نسبتا طولانی با انجام اعمالی که اصالتشان به هدفی رفیع است و خود هدف نیستند، به سر منزل مقصود که همان رسیدن به حقیقت و علت‌العلل و اصل هستی است نظر می‌کند.
در راه رسیدن به هدف، عرفان منزل ها و مقامات مختلفی توصیه می کند، چون فقر و بی نیازی، زهد و وارستگی، ذکر و تمرکز، انس به الله و گذر از تن و... یکی از منزل های عرفان که بسیار مورد تاکید است و سرمنشأ خودشناسی و در نهایت خداشناسی و درک وحدت خواهد بود، عزلت و خلوت است.
از نظر عرفا خلوت برای رسیدن به اهداف الهی واجب است. نمی توان ترک مردمان و موجودات نکرد، احتیاجات مادی را به کمترین حد نرساند، خود را فارغ از دغدغه های دنیوی به نفس مشغول نداشت و ره به سوی حقیقت نبرد.
خود این ترک مردمان، احتیاجات درک عمیقی از خلوت و چگونگی فرو رفتن در آن را می طلبد. عارف باید به سکوت و سکون و حرکت درونی و چابکی روح خو بگیرد و آشنا شود.
ابن عربی در باب خلوت در چند اثر حرف زده که از آن دسته رساله تحفه السفره و الانوار فیما یمنح صاحب الخلوه من الاسرار را می توان نام برد.
شیخ اکبر محی الدین معروف به ابن عربی معتقد است پیش از خلوت باید که سالک شرایطی را کسب کند. یعنی پیش از وررود به خلوتگاه باید آمادگی کسب کند. اولین کار طهارت ظاهر و باطن است و بعد روزه جسم (حسی) و جان (معنوی) بعد از اینها سالک باید به مقام زهد رسد و سپس به توکل. بدون توکل در خلوتگاه سالک خبری از انوار علوی نیست.
در مقام توکل است که خلوت نشین کراماتی را کسب می کند که اولی دیدن غیب ها و اسرار نهان است و دومی کسب مکارم اخلاق و طهارت کامل دل. او باید به تقلیل طعام و ترک شرب آب بپردازد و پس از کامیابی در عزلت به خلوت درآید.
در دستگاه معرفتی ابن عربی آن که عزلت می جوید سه نیت دارد، اول نگه داشتن خود از شر مردم. دوم مردم از شر خود که ابن عربی می گوید این مهم ترین و متعالی تر از اولی است.
سومین نیت به گفته ابن عربی عزلت برای ایثار صحبت مولی است؛ این سومی راهی است برای وقوف یافتن به سر وحدانیت و عبور از خود به جهت معرفت الهی. ابن عربی عزلت را که همان دوری از مردمان و اجسام است مقدمه خلوت می داند.
عزلت همان گوشه گیری، تنهایی و فارغ شدن از مردمان است که به نوعی تمرین نفس است و با قلت کلام و طعام و منام (کمتر خوابیدن و شب زنده داری به قصد تسبیه و ذکر) همراه است.
❄️✨🌨✨🔮✨🌨✨❄️
#عرفان_و خلوت #تعاليم_معنوى #ابن_عربى #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
Forwarded from ॐ مزه ملکوت ॐ
❄️✨🌨✨🔮✨🌨✨❄️
✨✨🎆 جايگاه خلوت و تنهايى در عرفان اسلامى 🎆✨✨
💥قسمت دوم:
در این حالت به توصیه ابن عربی جهت تمیز و وارستگی نفس باید که حتی از تخیل یا خیالات فاسده دوری کرد و مشغولیت خود را صرفا ذکر قرار داد. نفس در این حالت تنها باید غرق در محبت شود و از عالم اجسام و امکان فاصله بگیرد. وقتی از عالم امکان ترقی کند گویی که از عالم حجاب برداشته می شود و سالک با رب خود متحد می شود.
ابن عربی در ادامه رساله اسرارالخلوت به کراماتی که حاصل از خلوت خواهد بود، اشاره می کند و این که گزیننده خلوت که به درجه ترقی ازعالم مادی می رسد باید چه کند که همچنان حق طلب و حق جو باشد و در توانایی فرامادی خود به راه شیطانی و ناحق نرود. او می گوید عارف باید در این حالت از خدا جز خدا طلب نکند؛ (خلاف طریقت بود که اولیا / تمنا کنند از خدا جز خدا)
او می گوید حتی در حالت رفیع کرامت اگر همه هستی را به شخص هدیه کنند، او باید به ادب اخذ کند، یعنی همان مقدار بگیرد که مأمور است و همه چیز در زندگی از آن جهت بگیرد که مظهر خداست.
خلوت برای عرفا همان طور که از محتوای رساله ابن عربی برمی آید تنها برای بر گذر از خود، یافتن وارستگی و سلامت نفس نیست بلکه طریق و راهی برای رسیدن به وحدت و درک خدا در همه عالم و زدودن حجاب هستی است.
❄️✨🌨✨🔮✨🌨✨❄️
#عرفان_و_خلوت #تعاليم_معنوى #ابن_عربى #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
✨✨🎆 جايگاه خلوت و تنهايى در عرفان اسلامى 🎆✨✨
💥قسمت دوم:
در این حالت به توصیه ابن عربی جهت تمیز و وارستگی نفس باید که حتی از تخیل یا خیالات فاسده دوری کرد و مشغولیت خود را صرفا ذکر قرار داد. نفس در این حالت تنها باید غرق در محبت شود و از عالم اجسام و امکان فاصله بگیرد. وقتی از عالم امکان ترقی کند گویی که از عالم حجاب برداشته می شود و سالک با رب خود متحد می شود.
ابن عربی در ادامه رساله اسرارالخلوت به کراماتی که حاصل از خلوت خواهد بود، اشاره می کند و این که گزیننده خلوت که به درجه ترقی ازعالم مادی می رسد باید چه کند که همچنان حق طلب و حق جو باشد و در توانایی فرامادی خود به راه شیطانی و ناحق نرود. او می گوید عارف باید در این حالت از خدا جز خدا طلب نکند؛ (خلاف طریقت بود که اولیا / تمنا کنند از خدا جز خدا)
او می گوید حتی در حالت رفیع کرامت اگر همه هستی را به شخص هدیه کنند، او باید به ادب اخذ کند، یعنی همان مقدار بگیرد که مأمور است و همه چیز در زندگی از آن جهت بگیرد که مظهر خداست.
خلوت برای عرفا همان طور که از محتوای رساله ابن عربی برمی آید تنها برای بر گذر از خود، یافتن وارستگی و سلامت نفس نیست بلکه طریق و راهی برای رسیدن به وحدت و درک خدا در همه عالم و زدودن حجاب هستی است.
❄️✨🌨✨🔮✨🌨✨❄️
#عرفان_و_خلوت #تعاليم_معنوى #ابن_عربى #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot