🍃🍂🌿🌸🍃🍂🌿🌸🍃
✨سیاهچاله مرکزی کهکشان راه شیری✨
💥آیا می دانید یک سیاهچاله در کهکشان راه شیری وجود دارد که هر ثانیه هزار بار دور خود می چرخد؟!
مشاهدات جدید نشان می دهد سیاهچاله مرکزی راه شیری 300 سال پیش با طغیان بزرگی از خواب بیدار شده است.
چرا سیاهچاله مرکز راه شیری اینقدر آرام است؟! این سوال بی جوابی است که مدت هاست ذهن ستاره شناسان را به خود مشغول کرده است.
ممکن است شما نیز مانند بعضی از ستاره شناسان گمان کنید که سیاهچاله مرکز کهکشان ما (راه شیری) یکی از آن سیاهچاله های همیشه آرام و خاموش است، اما تحقیقات جدید چیز دیگری را نشان می دهد.
یک گروه از ستاره شناسان ژاپنی نشان دادند که سیاهچاله، ابر پرجرمی که در قلب کهکشان ما قرار دارد، همانند دیگر سیاهچاله ها فعال و پرخروش است و تنها مدت کوتاهی است که استراحت می کند .
این ستاره شناسان با استفاده از تلسکوپ فضایی نیوتون (XMM-Newton ) شواهدی به دست آورده اند که نشان می دهد این سیاهچاله در 300 سال پیش انفجار و طغیان بزرگی را پشت سر گذاشته است. این سیاهچاله که با نام Sagittarius A* شناخته می شود یک هیولای فضایی واقعی است که 4 میلیون برابر از خورشید سنگین تر است. با این حال میزان انرژی ساطع شده از محیط آن میلیون ها بار از تشعشعات ساطع شده از دیگر سیاهچاله های دور ضعیف تر است .
💥سیاهچاله مرکز کهکشان ما در یک خواب سنگین بسر می برد و این چیزی است که باعث تعجب ستاره شناسان شده است. اما تحقیقات جدید نشان می دهد که این سیاهچاله همیشه تا این حد آرام نبوده و گذشته ای بسیار فعال دارد. شاید حالا در حال استراحت بعد از یک طغیان عظیم باشد!!.
🌟هنگامی که پرتو های اشعه ایکس در اثر یک طغیان به گازهای اطراف سیاهچاله ها می رسند، آن ها را در این طول موج (اشعه ایکس) برای مدت کوتاهی روشن می کنند و با پایان یافتن پالس اشعه ایکس آن گازها دوباره تاریک می شوند. این بازتاب یک انفجار در کیهان است. این اتفاق برای سیاه چاله مرکزی راه شیری نیز افتاده است و ستاره شناسان با جمع آوری مشاهدات خود بین سال های 1994 تا 2005 بازتاب طغیان عظیم این سیاهچاله را در فضا مشاهده کردند .
🌟یکی از این ابرهای گازی که با نام قوس (Sagittarius B2 ) شناخته می شود، درحدود 300 سال نوری با سیاهچاله مرکز کهکشان فاصله دارد (300 سال طول می کشد تا نور از سیاهچاله مرکز کهکشان به آن برسد). مشاهده فرایند بالا در مورد این سحابی به این معنی است که 300 سال پیش طغیان بزرگی در سیاهچاله کهکشان ما بوقوع پیوسته است .
💫دانشمندان با مشاهده این منطقه به مدت 10 سال دریافتند که سیاهچاله مرکزی راه شیری در حدود 300 سال پیش طغیان عظیمی را پشت سر گذاشته و شراره ای را از خود ساطع کرده که یک میلیون برابر مقدار کنونی اش روشن می کرده است .
توضیح این که چگونه ممکن است تشعشعات خروجی از یک سیاهچاله تا این حد نوسان داشته باشد بسیار مشکل است و خود می تواند موضوع کار جدیدی برای ستاره شناسان باشد. شاید انفجار یک ابرنواختر در همسایگی سیاهچاله باعث شده تا میزان زیادی از گاز و غبار به طرف سیاهچاله پرتاب شده باشد و این تغذیه آنی و زودگذر باعث شده تا سیاهچاله آن تشعشع عظیم را تولید کند.
🍃🍂🌿🌸🍃🍂🌿🌸🍃
#سیاهچاله #کهکشان #راه شیری
@pathwaystogod
✨سیاهچاله مرکزی کهکشان راه شیری✨
💥آیا می دانید یک سیاهچاله در کهکشان راه شیری وجود دارد که هر ثانیه هزار بار دور خود می چرخد؟!
مشاهدات جدید نشان می دهد سیاهچاله مرکزی راه شیری 300 سال پیش با طغیان بزرگی از خواب بیدار شده است.
چرا سیاهچاله مرکز راه شیری اینقدر آرام است؟! این سوال بی جوابی است که مدت هاست ذهن ستاره شناسان را به خود مشغول کرده است.
ممکن است شما نیز مانند بعضی از ستاره شناسان گمان کنید که سیاهچاله مرکز کهکشان ما (راه شیری) یکی از آن سیاهچاله های همیشه آرام و خاموش است، اما تحقیقات جدید چیز دیگری را نشان می دهد.
یک گروه از ستاره شناسان ژاپنی نشان دادند که سیاهچاله، ابر پرجرمی که در قلب کهکشان ما قرار دارد، همانند دیگر سیاهچاله ها فعال و پرخروش است و تنها مدت کوتاهی است که استراحت می کند .
این ستاره شناسان با استفاده از تلسکوپ فضایی نیوتون (XMM-Newton ) شواهدی به دست آورده اند که نشان می دهد این سیاهچاله در 300 سال پیش انفجار و طغیان بزرگی را پشت سر گذاشته است. این سیاهچاله که با نام Sagittarius A* شناخته می شود یک هیولای فضایی واقعی است که 4 میلیون برابر از خورشید سنگین تر است. با این حال میزان انرژی ساطع شده از محیط آن میلیون ها بار از تشعشعات ساطع شده از دیگر سیاهچاله های دور ضعیف تر است .
💥سیاهچاله مرکز کهکشان ما در یک خواب سنگین بسر می برد و این چیزی است که باعث تعجب ستاره شناسان شده است. اما تحقیقات جدید نشان می دهد که این سیاهچاله همیشه تا این حد آرام نبوده و گذشته ای بسیار فعال دارد. شاید حالا در حال استراحت بعد از یک طغیان عظیم باشد!!.
🌟هنگامی که پرتو های اشعه ایکس در اثر یک طغیان به گازهای اطراف سیاهچاله ها می رسند، آن ها را در این طول موج (اشعه ایکس) برای مدت کوتاهی روشن می کنند و با پایان یافتن پالس اشعه ایکس آن گازها دوباره تاریک می شوند. این بازتاب یک انفجار در کیهان است. این اتفاق برای سیاه چاله مرکزی راه شیری نیز افتاده است و ستاره شناسان با جمع آوری مشاهدات خود بین سال های 1994 تا 2005 بازتاب طغیان عظیم این سیاهچاله را در فضا مشاهده کردند .
🌟یکی از این ابرهای گازی که با نام قوس (Sagittarius B2 ) شناخته می شود، درحدود 300 سال نوری با سیاهچاله مرکز کهکشان فاصله دارد (300 سال طول می کشد تا نور از سیاهچاله مرکز کهکشان به آن برسد). مشاهده فرایند بالا در مورد این سحابی به این معنی است که 300 سال پیش طغیان بزرگی در سیاهچاله کهکشان ما بوقوع پیوسته است .
💫دانشمندان با مشاهده این منطقه به مدت 10 سال دریافتند که سیاهچاله مرکزی راه شیری در حدود 300 سال پیش طغیان عظیمی را پشت سر گذاشته و شراره ای را از خود ساطع کرده که یک میلیون برابر مقدار کنونی اش روشن می کرده است .
توضیح این که چگونه ممکن است تشعشعات خروجی از یک سیاهچاله تا این حد نوسان داشته باشد بسیار مشکل است و خود می تواند موضوع کار جدیدی برای ستاره شناسان باشد. شاید انفجار یک ابرنواختر در همسایگی سیاهچاله باعث شده تا میزان زیادی از گاز و غبار به طرف سیاهچاله پرتاب شده باشد و این تغذیه آنی و زودگذر باعث شده تا سیاهچاله آن تشعشع عظیم را تولید کند.
🍃🍂🌿🌸🍃🍂🌿🌸🍃
#سیاهچاله #کهکشان #راه شیری
@pathwaystogod
✨واقعا ما در این پهنه گیتی، تنها هستیم؟✨
آیا ما در این جهان تنها هستیم؟ شاید برای همه ما به هنگام رصد آسمان در شبی صاف و پر ستاره، بدور از هرگونه آلودگی نوری، گرد و غبار محلی و یا آشفتگی های جوی که ارمغان شهر های صنعتی هستند، این سوال پیش آید که آیا ما در میان این همه جرم آسمانی درخشان تنها هستیم؟! این سوال، قرن ها است که ذهن بشر را به خود جلب کرده است، چه برای بشر دیروز که زمین را در مرکز عالم می دانست، و فضای اطراف خود را فقط محدود در ۳۰۰۰ جرم درخشانی که در آسمان می دید می پنداشت، چه برای بشر امروز که زمین را همچون نگینی کوچک و درخشان در این جهان بی کران در نظر می پندارد. اگر بخواهیم به ریشه این پرسش در گذشته بپردازیم، فقط به حدس و گمان عده ای از دانشمندان و فیلسوفان در زمینه وجود شکل هایی از حیات محدود زمینی در دنیاهای دیگر بر می خوریم. امروزه انسان به مدد تکنولوژی و فناوری های پیشرفته و بروز در آستانه یافتن پاسخی قانع کننده به این سوال در معنای واقعی خودش قرار دارد. کشف شمار زیادی از سیارات فرا خورشیدی که به دور ستاره مادر خود درگردشند و همچنین کشف منظومه های مختلفی شبیه به منظومه شمسی، مهر تاییدی است بر این ادعا که منظومه شمسی ما، یک منظومه بی همتا نیست. جالبتر از آن، این موضوع است که وجود سیارات فراخورشیدی و ساختار های منظومه مانند در کهکشان ما، امری کاملا طبیعی و رایج است. اگر بخواهیم سیارات فرا خورشیدی را که تاکنون کشف شده اند از لحاظ اندازه برسی کنیم، اکثرا در محدوده سیارات غول پیکر مانند مشتری و زحل خودمان دسته بندی می شوند.
با توجه به ساختار این سیارات غول پیکر، احتمال وجود حیات در آنها بعید به نظر می رسد. (البته با توجه به تعاریفی که ما از حیات داریم.) به بیان دیگر شاید نتوان علائمی که ما از حیات برروی زمین می بینیم (حیات زمینی) در آنجا مشاهده کرد. البته نباید این نکته را فراموش کرد که وجود سیاراتی با ساختار و اندازه شبیه به زمین، غیر محتمل نیست. در ۱۵ سال اخیر ناسا فعالیت ها و ماموریت های گسترده ای در زمینه کاوش سیارات فرا خورشیدی ترتیب داده است. همچنین برنامه های متنوع و برجسته ای برای آینده در نظر دارد. باید اضافه کنم که در این ماموریت ها از پیشرفته ترین و دقیق ترین ابزار ها استفاده خواهد شد. ابزار آلاتی که بتوانند کاوشگر ها را در اجرای چنین ماموریت های گستر ده ای (به فراسوی فضای محدود منظومه شمسی) یاری رسانند. تلسکوپ کک اینتر فرو متر با استفاده از آینه عظیم خود (بزرگترین آیینه اپتیکی جهان) دید گسترده ای در جهت کاوش در ژرفای فضا به ما خواهد داد. علاوه بر این تلسکوپ کک با استفاده از سیستم تداخل سنجی به مطالعه ابر های غباری در اطراف ستارگان خواهد پرداخت. (جایی که احتمالا سیارات فرا خورشیدی در حال شکل گرفته اند).
همچنین با در پرتاب سیم پلنت کوئست در سال ۲۰۱۱ به فضا، افق های روشنی در زمینه اندازه گیری فاصله ستارگان و همچنین موقعیت کنونی آنها نسبت به یکدیگر با دقت و ظرافتی بی سابقه در تاریخ اختر شناسی، بروی ما خواهد گشود. این دقت چنان است که ما می توانیم به جستجوی شواهدی دال بر و جود سیارات زمین مانند بپردازیم. در نهایت با ساخت تلسکوپ تریستریال پلنت فایندر (جستجو گر سیارات خاکی (زمین مانند) انقلابی نوین در زمینه اختر شناسی بوقوع خواهد پیوست، تصاویری که از این تلسکوپ بدست می آید، تا ۱۰۰ برابر بزرگتر و شفاف تر از داده های بدست آمده توسط تلسکوپ فضایی هابل است. بدین سان به ژرفای فضا راه خواهیم یافت و به قلب آن نفوذ خواهیم کرد. از مزایای دیگر این سیاره ارائه داده هایی دقیق از منظومه های همسایه و سیارات فرا خورشیدی است. در آن هنگام دانشمندان به آنالیز اتمسفر دنیاهای دور برای جستجوی دی اکسید کربن، بخار آب و ازن، خواهند پرداخت. زیرا وجود این گازها به عنوان عناصر بنیادی برای تشکیل حیات، خود به عنوان سندی معتبر بر تایید این تئوری است. در حال حاضر دانشمندان حدود ۱۵۷ سیاره فرا خورشیدی را کشف کرده اند. البته از هیچیک از آنها به استثنای یکی تصویری مستقیم مشاهده نشده است. بلکه با توجه به تاثیرات شان بر ستاره مادر که به دور آن ها در گردشند، به وجود آنها پی برده شده است. بله آن چه که ارائه شد، فقط بخش کوچکی از فعالیت های جاری و آتی در زمینه کاوش برای سیارات فرا خورشیدی بود. همه این عوامل دست به دست هم خواهند داد تا بشر روزی در مکانی دیگر در ورای منظومه شمسی نشانه ای از حیات و یا مهدی از تمدن را بیابد. سر انجام یک زمین دیگر پیدا خواهد شد...
⚛نظر شما چیست؟ آیا ما واقعا تنها هستیم؟! در کهکشانی که بیش از ۱۵۰ میلیارد ستاره را در خود جای داده است. در جهانی که از میلیاردها میلیارد ستاره تشکیل شده است. با کاوش های آتی همه چیز روشن خواهد شد!.
#کیهان #گیتی #کهکشان #فضا
@pathwaystogod
آیا ما در این جهان تنها هستیم؟ شاید برای همه ما به هنگام رصد آسمان در شبی صاف و پر ستاره، بدور از هرگونه آلودگی نوری، گرد و غبار محلی و یا آشفتگی های جوی که ارمغان شهر های صنعتی هستند، این سوال پیش آید که آیا ما در میان این همه جرم آسمانی درخشان تنها هستیم؟! این سوال، قرن ها است که ذهن بشر را به خود جلب کرده است، چه برای بشر دیروز که زمین را در مرکز عالم می دانست، و فضای اطراف خود را فقط محدود در ۳۰۰۰ جرم درخشانی که در آسمان می دید می پنداشت، چه برای بشر امروز که زمین را همچون نگینی کوچک و درخشان در این جهان بی کران در نظر می پندارد. اگر بخواهیم به ریشه این پرسش در گذشته بپردازیم، فقط به حدس و گمان عده ای از دانشمندان و فیلسوفان در زمینه وجود شکل هایی از حیات محدود زمینی در دنیاهای دیگر بر می خوریم. امروزه انسان به مدد تکنولوژی و فناوری های پیشرفته و بروز در آستانه یافتن پاسخی قانع کننده به این سوال در معنای واقعی خودش قرار دارد. کشف شمار زیادی از سیارات فرا خورشیدی که به دور ستاره مادر خود درگردشند و همچنین کشف منظومه های مختلفی شبیه به منظومه شمسی، مهر تاییدی است بر این ادعا که منظومه شمسی ما، یک منظومه بی همتا نیست. جالبتر از آن، این موضوع است که وجود سیارات فراخورشیدی و ساختار های منظومه مانند در کهکشان ما، امری کاملا طبیعی و رایج است. اگر بخواهیم سیارات فرا خورشیدی را که تاکنون کشف شده اند از لحاظ اندازه برسی کنیم، اکثرا در محدوده سیارات غول پیکر مانند مشتری و زحل خودمان دسته بندی می شوند.
با توجه به ساختار این سیارات غول پیکر، احتمال وجود حیات در آنها بعید به نظر می رسد. (البته با توجه به تعاریفی که ما از حیات داریم.) به بیان دیگر شاید نتوان علائمی که ما از حیات برروی زمین می بینیم (حیات زمینی) در آنجا مشاهده کرد. البته نباید این نکته را فراموش کرد که وجود سیاراتی با ساختار و اندازه شبیه به زمین، غیر محتمل نیست. در ۱۵ سال اخیر ناسا فعالیت ها و ماموریت های گسترده ای در زمینه کاوش سیارات فرا خورشیدی ترتیب داده است. همچنین برنامه های متنوع و برجسته ای برای آینده در نظر دارد. باید اضافه کنم که در این ماموریت ها از پیشرفته ترین و دقیق ترین ابزار ها استفاده خواهد شد. ابزار آلاتی که بتوانند کاوشگر ها را در اجرای چنین ماموریت های گستر ده ای (به فراسوی فضای محدود منظومه شمسی) یاری رسانند. تلسکوپ کک اینتر فرو متر با استفاده از آینه عظیم خود (بزرگترین آیینه اپتیکی جهان) دید گسترده ای در جهت کاوش در ژرفای فضا به ما خواهد داد. علاوه بر این تلسکوپ کک با استفاده از سیستم تداخل سنجی به مطالعه ابر های غباری در اطراف ستارگان خواهد پرداخت. (جایی که احتمالا سیارات فرا خورشیدی در حال شکل گرفته اند).
همچنین با در پرتاب سیم پلنت کوئست در سال ۲۰۱۱ به فضا، افق های روشنی در زمینه اندازه گیری فاصله ستارگان و همچنین موقعیت کنونی آنها نسبت به یکدیگر با دقت و ظرافتی بی سابقه در تاریخ اختر شناسی، بروی ما خواهد گشود. این دقت چنان است که ما می توانیم به جستجوی شواهدی دال بر و جود سیارات زمین مانند بپردازیم. در نهایت با ساخت تلسکوپ تریستریال پلنت فایندر (جستجو گر سیارات خاکی (زمین مانند) انقلابی نوین در زمینه اختر شناسی بوقوع خواهد پیوست، تصاویری که از این تلسکوپ بدست می آید، تا ۱۰۰ برابر بزرگتر و شفاف تر از داده های بدست آمده توسط تلسکوپ فضایی هابل است. بدین سان به ژرفای فضا راه خواهیم یافت و به قلب آن نفوذ خواهیم کرد. از مزایای دیگر این سیاره ارائه داده هایی دقیق از منظومه های همسایه و سیارات فرا خورشیدی است. در آن هنگام دانشمندان به آنالیز اتمسفر دنیاهای دور برای جستجوی دی اکسید کربن، بخار آب و ازن، خواهند پرداخت. زیرا وجود این گازها به عنوان عناصر بنیادی برای تشکیل حیات، خود به عنوان سندی معتبر بر تایید این تئوری است. در حال حاضر دانشمندان حدود ۱۵۷ سیاره فرا خورشیدی را کشف کرده اند. البته از هیچیک از آنها به استثنای یکی تصویری مستقیم مشاهده نشده است. بلکه با توجه به تاثیرات شان بر ستاره مادر که به دور آن ها در گردشند، به وجود آنها پی برده شده است. بله آن چه که ارائه شد، فقط بخش کوچکی از فعالیت های جاری و آتی در زمینه کاوش برای سیارات فرا خورشیدی بود. همه این عوامل دست به دست هم خواهند داد تا بشر روزی در مکانی دیگر در ورای منظومه شمسی نشانه ای از حیات و یا مهدی از تمدن را بیابد. سر انجام یک زمین دیگر پیدا خواهد شد...
⚛نظر شما چیست؟ آیا ما واقعا تنها هستیم؟! در کهکشانی که بیش از ۱۵۰ میلیارد ستاره را در خود جای داده است. در جهانی که از میلیاردها میلیارد ستاره تشکیل شده است. با کاوش های آتی همه چیز روشن خواهد شد!.
#کیهان #گیتی #کهکشان #فضا
@pathwaystogod
نور از دیدگاه متافیزیک:
⚛️نور از یک طرف حادث و از طرفی دیگر قدیم است. نوری که به انفجار بزرگ حاصل شده حادث است. تاریکی نور بالقوه است وقتی نور بالقوه بالفعل شد، انرژی سازمان می یابد و تبدیل به اتم، مولکول، سلول و... خواهد شد .
❇️راز بزرگ نور در انتقال آگاهی است.
نور در انتقال آگاهی ایجاد نوعی سیستم می کند و در مقابل، در بازتاب، اطلاعات را به خود برمی گرداند؛ مانند اینکه با توجه به نور خورشید از آن اطلاع پیدا می کنیم.
اگر نور نباشد به هیچ وجه نسبت به چیزی آگاهی نخواهیم داشت.
⚛️اگر ما کل عالم را یک سیستم در نظر بگیریم تمام این سیستم با هم تبادل اطلاعات و آگاهی دارند که همه برنامه ریزی شده است. نور زمین و ماه، از خورشید گرفته می شود. نیروی جاذبه ی خورشید زمین را در مدار خود نگه می دارد .
اگر نور خورشید نباشد، ظرف چند هفته زمین تکه ای یخ خواهد شد. نور خورشید است که موجب حیات بر روی زمین شده است. نور آسمان ها امروزه شامل نور چهارصد میلیارد کهکشان است که هر یک دارای صدها میلیارد ستاره می باشند. این کهکشان ها با این عظمت فقط ده درصد جرم عالم را تشکیل می دهد و نود درصد عالم را ماده تاریک یا ماده سیاه تشکیل داده است.
#نور #متافیزیک #آگاهی #کهکشان #ماده #تاریک
@mazeye_malakoot
@pathwaystogod
⚛️نور از یک طرف حادث و از طرفی دیگر قدیم است. نوری که به انفجار بزرگ حاصل شده حادث است. تاریکی نور بالقوه است وقتی نور بالقوه بالفعل شد، انرژی سازمان می یابد و تبدیل به اتم، مولکول، سلول و... خواهد شد .
❇️راز بزرگ نور در انتقال آگاهی است.
نور در انتقال آگاهی ایجاد نوعی سیستم می کند و در مقابل، در بازتاب، اطلاعات را به خود برمی گرداند؛ مانند اینکه با توجه به نور خورشید از آن اطلاع پیدا می کنیم.
اگر نور نباشد به هیچ وجه نسبت به چیزی آگاهی نخواهیم داشت.
⚛️اگر ما کل عالم را یک سیستم در نظر بگیریم تمام این سیستم با هم تبادل اطلاعات و آگاهی دارند که همه برنامه ریزی شده است. نور زمین و ماه، از خورشید گرفته می شود. نیروی جاذبه ی خورشید زمین را در مدار خود نگه می دارد .
اگر نور خورشید نباشد، ظرف چند هفته زمین تکه ای یخ خواهد شد. نور خورشید است که موجب حیات بر روی زمین شده است. نور آسمان ها امروزه شامل نور چهارصد میلیارد کهکشان است که هر یک دارای صدها میلیارد ستاره می باشند. این کهکشان ها با این عظمت فقط ده درصد جرم عالم را تشکیل می دهد و نود درصد عالم را ماده تاریک یا ماده سیاه تشکیل داده است.
#نور #متافیزیک #آگاهی #کهکشان #ماده #تاریک
@mazeye_malakoot
@pathwaystogod
کهکشان راه شیری ۴۰ میلیارد سیاره با پتانسیل حیات دارد ;
🔹سیاراتی که شاید هم اندازه زمین بوده و دارای دماهای متوسط مشابه باشند. به عبارت دیگر، کهکشان راه شیری می تواند میزبان ده ها میلیارد سیاره زمین مانند باشد و پذیرفتن این ادعا که تمامی این جهان ها عقیم هستند، دشوار است.
🔹بله ما نمی توانیم تنها نظاره گر این همه شکوه و زیبایی باشیم.
🔹شايد روزى ما همزادهایمان را در سیاره ای دور دست پیدا خواهیم کرد.
#کهکشان_راه_شيرى #امکان_حيات #کيهان_شناسى
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
🔹سیاراتی که شاید هم اندازه زمین بوده و دارای دماهای متوسط مشابه باشند. به عبارت دیگر، کهکشان راه شیری می تواند میزبان ده ها میلیارد سیاره زمین مانند باشد و پذیرفتن این ادعا که تمامی این جهان ها عقیم هستند، دشوار است.
🔹بله ما نمی توانیم تنها نظاره گر این همه شکوه و زیبایی باشیم.
🔹شايد روزى ما همزادهایمان را در سیاره ای دور دست پیدا خواهیم کرد.
#کهکشان_راه_شيرى #امکان_حيات #کيهان_شناسى
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
آمار ستارگان:
بیایید با آمار ستارگان و سیارات شروع کنیم.
خب میدانیم که کل حیات روی زمین، از همین سیاره، سرچشمه گرفته و دانشمندان بر این باورند که در مورد ریشهٔ حیاتهای دیگر (اگر وجود داشته باشند) هم، احتمالا همینطور خواهد بود.
دلایل علمی ثابت میکند حیات روی سیارههایی شکل میگیرد که به دور ستارههای نه خیلی بزرگ و نه خیلی کوچک (درست شبیه خورشید خودمان) میچرخند.
منجمان حدس میزنند حدود 100 میلیارد از چنین ستارههای خورشید مانندی در کهکشان ما وجود دارد. حدود نصف این ستارهها، به دور ستارهٔ دیگری میچرخند که در نتیجه، احتمال وجود سیارات به دور آنها را بسیار کم میکند (زیرا آن ستارهها باعث پرت شدن سیارات از سیستم مداری میشوند).
پس تا اینجا، حدود نصف ستارهها از دور رقابت خارج میشوند، اما هنوز حدود 50 میلیارد ستارهٔ قابل حیات در کهکشان ما باقی میماند!
آمار سیارات
در مورد سیارههای قابل سکونت، قضیه از چه قرار است؟
در منظومه شمسی، تقریبا 10 سیاره برای پیدایش حیات وجود دارد؛ بنابر این اگر فرض کنیم به ازای هر سیستم خورشیدی، 10 سیارهی قابل حیات وجود داشته باشد، با احتساب عددی که در بخش قبل برای ستارگان بدست آوردیم (50 میلیارد)، حدود 500 میلیارد سیارهٔ مناسب برای حیات در کهکشان ما وجود دارد!
اگر فرض کنیم یک دهم سیارههای موجود در منظومه شمسی، واقعا قابلیت حیات دارند، پس حدود یک دهم از 500 میلیارد، یعنی 50 میلیارد سیاره با برخی از گونههای حیات (نه لزوماً هوشمند) میتواند در کهکشان ما وجود داشته باشد.
با وجود تمام این حسابکتابها، اگر بروز حیات در منظومه شمسی که 4 میلیارد سال پیش رخ داده، یک رویداد بسیار غیرمحتمل بوده، پس شاید ما در کهکشان و حتی در کائنات، تنها باشیم!
بنابر این اگر بخواهیم احتمالاتی فکر کنیم، تعداد سیارههای با امکان حیات در کهکشان ما، از 1 (یعنی فقط ما) تا 50 میلیارد متغیر است؛ و این یعنی یک گسترهٔ بهشدت بزرگ!
آیا میتوانیم این گستره را محدودتر کنیم؟
دانشمندان در حال کار روی آن هستند.
#آمار _ستارگان#عجایب#کهکشان
@pathwaystogod
بیایید با آمار ستارگان و سیارات شروع کنیم.
خب میدانیم که کل حیات روی زمین، از همین سیاره، سرچشمه گرفته و دانشمندان بر این باورند که در مورد ریشهٔ حیاتهای دیگر (اگر وجود داشته باشند) هم، احتمالا همینطور خواهد بود.
دلایل علمی ثابت میکند حیات روی سیارههایی شکل میگیرد که به دور ستارههای نه خیلی بزرگ و نه خیلی کوچک (درست شبیه خورشید خودمان) میچرخند.
منجمان حدس میزنند حدود 100 میلیارد از چنین ستارههای خورشید مانندی در کهکشان ما وجود دارد. حدود نصف این ستارهها، به دور ستارهٔ دیگری میچرخند که در نتیجه، احتمال وجود سیارات به دور آنها را بسیار کم میکند (زیرا آن ستارهها باعث پرت شدن سیارات از سیستم مداری میشوند).
پس تا اینجا، حدود نصف ستارهها از دور رقابت خارج میشوند، اما هنوز حدود 50 میلیارد ستارهٔ قابل حیات در کهکشان ما باقی میماند!
آمار سیارات
در مورد سیارههای قابل سکونت، قضیه از چه قرار است؟
در منظومه شمسی، تقریبا 10 سیاره برای پیدایش حیات وجود دارد؛ بنابر این اگر فرض کنیم به ازای هر سیستم خورشیدی، 10 سیارهی قابل حیات وجود داشته باشد، با احتساب عددی که در بخش قبل برای ستارگان بدست آوردیم (50 میلیارد)، حدود 500 میلیارد سیارهٔ مناسب برای حیات در کهکشان ما وجود دارد!
اگر فرض کنیم یک دهم سیارههای موجود در منظومه شمسی، واقعا قابلیت حیات دارند، پس حدود یک دهم از 500 میلیارد، یعنی 50 میلیارد سیاره با برخی از گونههای حیات (نه لزوماً هوشمند) میتواند در کهکشان ما وجود داشته باشد.
با وجود تمام این حسابکتابها، اگر بروز حیات در منظومه شمسی که 4 میلیارد سال پیش رخ داده، یک رویداد بسیار غیرمحتمل بوده، پس شاید ما در کهکشان و حتی در کائنات، تنها باشیم!
بنابر این اگر بخواهیم احتمالاتی فکر کنیم، تعداد سیارههای با امکان حیات در کهکشان ما، از 1 (یعنی فقط ما) تا 50 میلیارد متغیر است؛ و این یعنی یک گسترهٔ بهشدت بزرگ!
آیا میتوانیم این گستره را محدودتر کنیم؟
دانشمندان در حال کار روی آن هستند.
#آمار _ستارگان#عجایب#کهکشان
@pathwaystogod
Forwarded from ॐ مزه ملکوت ॐ
🌸✨🌿✨🔮✨🌿✨🌸
✨✨🎆 90 درصد ستارگان نامرئی هستند! 🎆✨✨
وقتی به حرکت ستاره ها در کهکشان خودمان نگاه می کنید، می توانید با کمی کمک گرفتن از ریاضی و فیزیک مقدار توده های کهکشان را تعیین کنید؛ حتی می توانید تعداد ستاره های موجود در کهکشان را حساب کرده و حجم آنها را دربیاورید؛ مشکل اینجاست که هیچ دو عددی با هم تطابق ندارند: ستاره ها ( و سایر چیزهای مرئی مثل گاز و گرد ) فقط 10 درصد حجم کهکشان را تشکیل می دهند؛ پس 90 درصد بقیه کجاست؟هر چه که هست، حجم دارد اما نمی درخشد؛ به همین خاطر به آن شیء تیره می گوییم چون هیچ واژه مناسب تری برای آن پیدا نکردیم؛ می دانیم که حفره های تیره، ستاره های مرده، سیاره های طرد شده، گاز سرد و ... نیستند و آنچه که باقی می ماند بسیار عجیب است؛ اما می دانیم که واقعی است و وجود دارد؛ فقط نمی دانیم که چیست؟!
🌸✨🌿✨🔮✨🌿✨🌸
#ستارگان_نامرئی #کهکشان_راه_شیری #ستاره_شناسی #علمی #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
✨✨🎆 90 درصد ستارگان نامرئی هستند! 🎆✨✨
وقتی به حرکت ستاره ها در کهکشان خودمان نگاه می کنید، می توانید با کمی کمک گرفتن از ریاضی و فیزیک مقدار توده های کهکشان را تعیین کنید؛ حتی می توانید تعداد ستاره های موجود در کهکشان را حساب کرده و حجم آنها را دربیاورید؛ مشکل اینجاست که هیچ دو عددی با هم تطابق ندارند: ستاره ها ( و سایر چیزهای مرئی مثل گاز و گرد ) فقط 10 درصد حجم کهکشان را تشکیل می دهند؛ پس 90 درصد بقیه کجاست؟هر چه که هست، حجم دارد اما نمی درخشد؛ به همین خاطر به آن شیء تیره می گوییم چون هیچ واژه مناسب تری برای آن پیدا نکردیم؛ می دانیم که حفره های تیره، ستاره های مرده، سیاره های طرد شده، گاز سرد و ... نیستند و آنچه که باقی می ماند بسیار عجیب است؛ اما می دانیم که واقعی است و وجود دارد؛ فقط نمی دانیم که چیست؟!
🌸✨🌿✨🔮✨🌿✨🌸
#ستارگان_نامرئی #کهکشان_راه_شیری #ستاره_شناسی #علمی #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
Forwarded from ॐ مزه ملکوت ॐ
🌸✨🌿✨🔮✨🌿✨🌸
✨✨🎆 کهکشان آندرومدا 🎆✨✨
آیا تا به حال آندرومدا را در آسمان دیده اید؟ با چشم غیرمسلح می توان آن را در شبی صاف و تاریک مشاهده کرد؛ کم نور اما بزرگ است ؛ تقریباً هشت برابر ماه در آسمان است؛ اگر به نظرتان این خیلی بزرگ نمی رسد، باید بگوییم که اندازه آن برابر با دو میلیارد سال نوری است؛ کهکشان آندرومدا و راه شیری با سرعتی برابر با 200 کیلومتر در ثانیه به سمت هم در حرکت هستند؛ یادتان هست گفتیم کهکشان های بزرگ کهکشان های کوچکتر را می خورند؟ حالا وقتی دو کهکشان بزرگ به هم برخورد می کنند یک آتش بازی حسابی راه می افتد؛ ستاره ها از نظر فیزیکی سقوط نمی کنند، در این مقیاس خیلی کوچکتر از آن هستند؛ اما ابرهای گازی سقوط می کنند و همانطور که قبلاً گفتیم وقتی این ابرها سقوط کنند، ستاره ساخته می شود؛ به همین دلیل انفجاری از تشکیل ستاره ها صورت می گیرد که هر دو کهکشان را نورانی می کند؛ در حال حاضر، گرانش متقابل هر دو کهکشان، قوس هایی عجیب و شگفت انگیز از ستاره و گاز می سازد؛ درست است که بسیار زیباست اما نشاندهنده یک خشونت در مقیاسی حماسی است؛ چند میلیارد سال طول می کشد تا بالاخره این دو کهکشان به هم برخورد کنند و یکی شوند؛ آنها کهکشانی بسیار عظیم خواهند ساخت؛ درواقع، وقتی این اتفاق بیفتد خورشید همچنان دور آن خواهد بود؛ آیا نسل های بعد از ما شاهد این برخورد شگرف در تاریخ کهکشان ها خواهند بود؟ فکر کردن به آن هم واقعاً جالب است.
🌸✨🌿✨🔮✨🌿✨🌸
#کهکشان_آندرومدا #ستاره_شناسی #علمی #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
✨✨🎆 کهکشان آندرومدا 🎆✨✨
آیا تا به حال آندرومدا را در آسمان دیده اید؟ با چشم غیرمسلح می توان آن را در شبی صاف و تاریک مشاهده کرد؛ کم نور اما بزرگ است ؛ تقریباً هشت برابر ماه در آسمان است؛ اگر به نظرتان این خیلی بزرگ نمی رسد، باید بگوییم که اندازه آن برابر با دو میلیارد سال نوری است؛ کهکشان آندرومدا و راه شیری با سرعتی برابر با 200 کیلومتر در ثانیه به سمت هم در حرکت هستند؛ یادتان هست گفتیم کهکشان های بزرگ کهکشان های کوچکتر را می خورند؟ حالا وقتی دو کهکشان بزرگ به هم برخورد می کنند یک آتش بازی حسابی راه می افتد؛ ستاره ها از نظر فیزیکی سقوط نمی کنند، در این مقیاس خیلی کوچکتر از آن هستند؛ اما ابرهای گازی سقوط می کنند و همانطور که قبلاً گفتیم وقتی این ابرها سقوط کنند، ستاره ساخته می شود؛ به همین دلیل انفجاری از تشکیل ستاره ها صورت می گیرد که هر دو کهکشان را نورانی می کند؛ در حال حاضر، گرانش متقابل هر دو کهکشان، قوس هایی عجیب و شگفت انگیز از ستاره و گاز می سازد؛ درست است که بسیار زیباست اما نشاندهنده یک خشونت در مقیاسی حماسی است؛ چند میلیارد سال طول می کشد تا بالاخره این دو کهکشان به هم برخورد کنند و یکی شوند؛ آنها کهکشانی بسیار عظیم خواهند ساخت؛ درواقع، وقتی این اتفاق بیفتد خورشید همچنان دور آن خواهد بود؛ آیا نسل های بعد از ما شاهد این برخورد شگرف در تاریخ کهکشان ها خواهند بود؟ فکر کردن به آن هم واقعاً جالب است.
🌸✨🌿✨🔮✨🌿✨🌸
#کهکشان_آندرومدا #ستاره_شناسی #علمی #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
Forwarded from ॐ مزه ملکوت ॐ
🌸✨🌿✨🔮✨🌿✨🌸
✨✨🎆 آیا این دو کهکشان جان به در میبرند؟ 🎆✨✨
این دو کهکشان مارپیچی که هر دو به عنوان یک جرم و با نام NGC 7318 شناخته میشوند، از میلیاردها سال پیش درحال تصادف با یکدیگر هستند. انگار داریم یک صحنهی تصادف را به صورت اسلوموشن میبینیم. وقتی کهکشانها به هم برخورد میکنند اتفاقات زیادی میافتد، از جمله اینکه بر اثر کشندهای گرانشی چهرهی آنها کج و معوج میشود. همچنین در قسمتهایی، گازها چنان متراکم میشوند که مهدهای جدید ستارهای بوجود میآید. در نهایت هم طی چند میلیارد سال آینده، دو کهکشان با یکدیگر ادغام میشوند و کهکشانی بزرگ را بوجود میآورند. این دو کهکشان عضوی از گروه کهکشانی پنجقلوی استفان هستند. پنجقلوی استفان اولین گروه کهکشانی است که کشف کردهایم و در فاصلهی ۳۰۰ میلیون سال نوری از ما قرار دارد. این گروه کهکشانی را میتوان با تلسکوپهای سایز متوسط در صورت فلکی تک شاخ مشاهده کرد.
🌸✨🌿✨🔮✨🌿✨🌸
#کهکشان #پنج_قلوى_استفان #ستاره_شناسى #علمى #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
✨✨🎆 آیا این دو کهکشان جان به در میبرند؟ 🎆✨✨
این دو کهکشان مارپیچی که هر دو به عنوان یک جرم و با نام NGC 7318 شناخته میشوند، از میلیاردها سال پیش درحال تصادف با یکدیگر هستند. انگار داریم یک صحنهی تصادف را به صورت اسلوموشن میبینیم. وقتی کهکشانها به هم برخورد میکنند اتفاقات زیادی میافتد، از جمله اینکه بر اثر کشندهای گرانشی چهرهی آنها کج و معوج میشود. همچنین در قسمتهایی، گازها چنان متراکم میشوند که مهدهای جدید ستارهای بوجود میآید. در نهایت هم طی چند میلیارد سال آینده، دو کهکشان با یکدیگر ادغام میشوند و کهکشانی بزرگ را بوجود میآورند. این دو کهکشان عضوی از گروه کهکشانی پنجقلوی استفان هستند. پنجقلوی استفان اولین گروه کهکشانی است که کشف کردهایم و در فاصلهی ۳۰۰ میلیون سال نوری از ما قرار دارد. این گروه کهکشانی را میتوان با تلسکوپهای سایز متوسط در صورت فلکی تک شاخ مشاهده کرد.
🌸✨🌿✨🔮✨🌿✨🌸
#کهکشان #پنج_قلوى_استفان #ستاره_شناسى #علمى #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
Forwarded from ॐ مزه ملکوت ॐ
🍁✨🍃✨🔮✨🍃✨🍁
🎆 بسیاری از کهکشانهای مارپیچی دارای ساختار میلهای هم هستند؛ حتی به نظر میرسد که کهکشان راهشیری خودمان هم دارای نوعی ساختار میلهای باشد؛ عکسی که در بالا میبینید توسط تلسکوپ هابل از کهکشان مارپیچی میلهای NGC 1672 گرفته شده است؛ در این عکس جزییات خیلی زیادی قابل مشاهده است؛ از جمله رشتههای تاریک غباری، خوشههای ستارگان آبی جوان، سحابیهای نشری قرمز پر از هیدروژن و یک هستهی روشن فعال که احتمالا منزلگاه سیاهچالهای ابرپرجرم است؛ این کهکشان در فاصلهي ۶۰ میلیون سال نوری از ما قرار دارد؛ یعنی نوری از از آن به ما میرسد، اندکی پس از انقراض دایناسورها تولید شده است؛ این کهکشان در صورت فلکی دلفین قرار دارد و قطر آن ۷۵۰۰۰ سال نوری است.
🍁✨🍃✨🔮✨🍃✨🍁
#کهکشان_مارپیچی_میله اى #کيهان_شناسى #علمى #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
🎆 بسیاری از کهکشانهای مارپیچی دارای ساختار میلهای هم هستند؛ حتی به نظر میرسد که کهکشان راهشیری خودمان هم دارای نوعی ساختار میلهای باشد؛ عکسی که در بالا میبینید توسط تلسکوپ هابل از کهکشان مارپیچی میلهای NGC 1672 گرفته شده است؛ در این عکس جزییات خیلی زیادی قابل مشاهده است؛ از جمله رشتههای تاریک غباری، خوشههای ستارگان آبی جوان، سحابیهای نشری قرمز پر از هیدروژن و یک هستهی روشن فعال که احتمالا منزلگاه سیاهچالهای ابرپرجرم است؛ این کهکشان در فاصلهي ۶۰ میلیون سال نوری از ما قرار دارد؛ یعنی نوری از از آن به ما میرسد، اندکی پس از انقراض دایناسورها تولید شده است؛ این کهکشان در صورت فلکی دلفین قرار دارد و قطر آن ۷۵۰۰۰ سال نوری است.
🍁✨🍃✨🔮✨🍃✨🍁
#کهکشان_مارپیچی_میله اى #کيهان_شناسى #علمى #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
Forwarded from ॐ مزه ملکوت ॐ
❄️✨🌨✨🔮✨🌨✨❄️
🔔 کهکشان راه شیری ۴۰ میلیارد سیاره با پتانسیل حیات دارد:
سیاراتی که شاید هم اندازه زمین بوده و دارای دماهای متوسط مشابه باشند؛ به عبارت دیگر، کهکشان راه شیری می تواند میزبان ده ها میلیارد سیاره زمین مانند باشد و پذیرفتن این ادعا که تمامی این جهان ها عقیم هستند، دشوار است.
بله ما نمی توانیم تنها نظاره گر این همه شکوه و زیبایی باشیم؛
شايد روزى ما همزادهایمان را در سیاره ای دور دست پیدا خواهیم کرد...
❄️✨🌨✨🔮✨🌨✨❄️
#کهکشان_راه_شيرى #امکان_حيات #کيهان_شناسى #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
🔔 کهکشان راه شیری ۴۰ میلیارد سیاره با پتانسیل حیات دارد:
سیاراتی که شاید هم اندازه زمین بوده و دارای دماهای متوسط مشابه باشند؛ به عبارت دیگر، کهکشان راه شیری می تواند میزبان ده ها میلیارد سیاره زمین مانند باشد و پذیرفتن این ادعا که تمامی این جهان ها عقیم هستند، دشوار است.
بله ما نمی توانیم تنها نظاره گر این همه شکوه و زیبایی باشیم؛
شايد روزى ما همزادهایمان را در سیاره ای دور دست پیدا خواهیم کرد...
❄️✨🌨✨🔮✨🌨✨❄️
#کهکشان_راه_شيرى #امکان_حيات #کيهان_شناسى #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
Forwarded from ॐ مزه ملکوت ॐ
❄️✨🌨✨🔮✨🌨✨❄️
✨✨🎆 باطن رفيع 🎆✨✨
💥قسمت سوم:
🔹نقاط عالم هستی به توسط تعداد معدودی از سیارات و ستارگان، دنیاهای معدود و کمی پر شده اند، مثل راه شیری و به همان ترتیب سنگ و صخره؛ و سیاره ای می تواند نشانگر یک کهکشان بسیار شلوغ و متراکم باشد، و برعکس آن هوا از مولکول های کمتری برخوردار است که از میان بدن ما از میان رگ و ریشه و ریه مان عبور می کند و داخل خون ما می شود؛ در مافوق هوا فضا وجود دارد؛ محلی که توده ای از مولکول های هیدروژن به گونه ای وسیع و شدید پخش و پراکنده اند، این فضا خالی نیست، بلکه مجموعه ای از مولکول های بی نهایت متحرک هیدروژن است و ستارگان و دنیاهایی از همین مولکول های هیدروژن هم تشکیل شده اند؛ بسیار واضح است اگر شخصی دارای مجموعه عظیمی از گروه های مولکولی باشد مشکلی بزرگ برای موجودات دیگر محسوب می شود که از میان این تجمعات و گروه ها بگذرد و عبور کند.
❄️✨🌨✨🔮✨🌨✨❄️
#باطن _رفیع #کهکشان #مولکول #اتم #ستاره #تعاليم_معنوى #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
✨✨🎆 باطن رفيع 🎆✨✨
💥قسمت سوم:
🔹نقاط عالم هستی به توسط تعداد معدودی از سیارات و ستارگان، دنیاهای معدود و کمی پر شده اند، مثل راه شیری و به همان ترتیب سنگ و صخره؛ و سیاره ای می تواند نشانگر یک کهکشان بسیار شلوغ و متراکم باشد، و برعکس آن هوا از مولکول های کمتری برخوردار است که از میان بدن ما از میان رگ و ریشه و ریه مان عبور می کند و داخل خون ما می شود؛ در مافوق هوا فضا وجود دارد؛ محلی که توده ای از مولکول های هیدروژن به گونه ای وسیع و شدید پخش و پراکنده اند، این فضا خالی نیست، بلکه مجموعه ای از مولکول های بی نهایت متحرک هیدروژن است و ستارگان و دنیاهایی از همین مولکول های هیدروژن هم تشکیل شده اند؛ بسیار واضح است اگر شخصی دارای مجموعه عظیمی از گروه های مولکولی باشد مشکلی بزرگ برای موجودات دیگر محسوب می شود که از میان این تجمعات و گروه ها بگذرد و عبور کند.
❄️✨🌨✨🔮✨🌨✨❄️
#باطن _رفیع #کهکشان #مولکول #اتم #ستاره #تعاليم_معنوى #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot