بگذاريد باد بوزد و خورشيد بتابد. همه چيز را خوشامد بگوييد. وقتي با قلبي باز با زندگي هماهنگ شويد، ‌هرگز بسته نخواهيد شد. البته زمان اندكي بايد صرف آن كنيد و حالت باز بودن را حفظ كنيد؛‌ و گرنه دوباره بسته خواهيد شد. باز بودن، ‌يعني آسيب پذيري. وقتي باز هستيد، ‌احساس مي كنيد كه چيزي نادرست مي تواند وارد شما شود و اين يك احساس نيست،‌ بلكه يك احتمال است. به همين دليل است كه مردم بسته اند. اگر در را به روي دوستي باز كنيد كه وارد شود، ‌دشمن هم ممكن است بيايد. افراد هوشمند درهايشان را بسته اند. آنها براي اجتناب از دشمن،‌ حتي در را به روي دوست هم باز نمي كنند،‌اما كل زندگي آنها مرده مي شود. هيچ اتفاقي نخواهد افتاد؛‌ زيرا اساسا چيزي نداريم كه از دست بدهيم و آنچه را واقعا داريم،‌ هرگز نمي توان از دست داد. آنچه از دست برود، ارزش نگاه داشتن ندارد. وقتي چنين ادراكي ملموس شود، فرد باز مي شود. مي بينيم كه حتي عشاق هم در حال دفاع از خود هستند. آنها اشك مي ريزند و فرياد بر مي آورند كه هيچ اتفاقي نمي افتد. آنها تمام پنجره ها را بسته اند و در حال خفه شدن هستند. هيچ نور تازه اي نتابيده و زندگي غير ممكن شده است؛‌ زيرا هواي تازه به نظر خطرناك مي رسد. هرگاه احساس باز بودن مي كنيد، سعي كنيد از آن لذت ببريد. اينها لحظاتي نادر هستند. در اين لحظات بيرون رويد تا بتوانيد باز بودن را تجربه كنيد. وقتي تجربه به طور ملموس در دست شماست، مي توانيد ترس را رها كنيد و خواهيد ديد كه باز بودن را تجربه مي كنيد. خواهيد ديد كه باز بودن، گنجي است كه بيهوده آنرا از دست مي دهيد. اين گنچ چنان است كه هيچكس نمي تواند آنرا از شما بگيرد. هرچه آنرا بيشتر با ديگران سهيم شويد، غني تر مي شويد. هرچه بازتر باشيد، ‌بيشتر وجود داريد.!!!!
#باز_باش#سهیم_شدن#تعالیم_معنوی
@pathwaystogod

🍃✨🌸✨🔮✨🌸✨🍃

📜 روزی مرتاضی در جنگلی بسیار دورافتاده زیر درختی زندگی می‌كرد،
ولی ریاضت‌كشان دیگری نیز در آن اطراف بودند. روزی سالك تازه‌واردی آمد و در غیبت آن مرتاض كه برای غسل‌كردن به رودخانه رفته بود، در زیر درخت او نشست و به مراقبه پرداخت.
مرتاض از رودخانه بازگشت و مرد تازه وارد را از درخت دوركرد و گفت: "این درختِ من است، تو برو و درخت دیگری پیدا كن، در جایی دیگر. هیچكس نمی‌تواند زیر درخت من بنشیند!"
و این مرد زن و فرزندان و خانه‌اش را ترك كرده بود! حالا آن درخت دارایی او شده است، نمی‌توانی زیر درخت او مراقبه كنی!
تو نمی‌توانی به سادگی از وابستگی فرار كنی. شكل‌های تازه‌ای به‌خودش خواهد گرفت.
تو فریب می‌خوری، ولی وابستگی وجود دارد. پس با وابستگی نجنگ.
فقط سعی كن بفهمی كه چرا وجود دارد.
و سپس علّت ژرف آن را بشناس: چون تو وجود نداری، وابستگی هست.
در درونت، وجود خودِ تو آنقدر غایب است كه می‌كوشی برای احساس ایمنی، به هرچیزی بچسبی. تو ریشه نداری، پس می‌كوشی از هرچیزی ریشه بسازی.
وقتی در خودت ریشه داشته باشی؛
وقتی بدانی كه كیستی؛
وقتی بدانی كه این وجودی كه در توست، چیست؛ كه این آگاهی درونِ تو چیست؛
آنگاه به هیچكس نمی‌چسبی و وابسته‌اش نمی‌شوی.
این به آن معنی نیست كه عاشق نمی‌شوی.
درواقع، تنها دراین‌صورت است كه می‌توانی عشق بورزی، زیرا حالا سهیم‌شدن ممكن می‌شود و آنوقت، عشقت بی‌قیدو شرط، بدون انتظارات و توقعّات است.
تو فقط سهیم می‌كنی، زیرا فراوان داری، آنقدر داری كه سرریز می‌گردد. این لبریزشدن از خود، عشق است. و هرگاه این لبریزشدن به سیل تبدیل شود، وقتی با لبریزشدنت تمامی كائنات سرشار شود و عشق تو ستارگان را لمس كند، در عشق تو زمین احساس شادمانی دارد و تمامی كائنات در آن غرقه می‌شود، آنوقت است كه این عشق به اخلاص تبدیل شده است.

🍃✨🌸✨🔮✨🌸✨🍃

#وابستگی #عشق_ورزیدن #سهیم_شدن #اخلاص #تعالیم_معنوی #راهی_بسوی_خدا

@pathwaystogod
@mazeye_malakoot

💗 عشق، سرایت می کنه

وقتی من عشق رو با دیگران سهیم میشم
اون چند برابر میشه و به سمت خودم بر میگیرده..!!!!

#عشق_سرایت_میکنه #سهیم_شدن #راهی_بسوی_خدا

@pathwaystogod
@mazeye_malakoot