زندگـی ، فهم نفهمیدن‌هاست
آسمان، نور، خدا، عشق،
سعادت،با ماست

در نبندیم به نور!
در نبندیم به آرامش پرمهر نسیم
زندگی رسم پذیرایی از تقدیر است
وزن خوشبختی من،
وزن رضایتمندیست !!!! "سهراب سپهری"
#شعر_نو#سهراب_سپهری
@pathwaystogod

جهان آلوده ی خواب است
فرو بسته است وحشت در به روی هر تپش ‚ هر بانگ
چنان که من به روی خویش
در این خلوت که نقش دلپذیرش نیست
و دیوارش فرو میخواندم در گوش
میان این همه انگار
چه پنهان رنگ ها دارد فریب زیست
شب از وحشت گرانبار است
جهان آلوده خواب است و من در وهم خود بیدار
چه دیگر طرح می ریزد فریب زیست
در این خلوت که حیرت نقش دیوار است ؟!!!! "سهراب سپهری"
#اشعار_نو#سهراب_سپهری#جهان_آلوده_خوابست
@pathwaystogod

چه هوایی چه طلوعی جانم ‍ باید امروز حواسم باشد
که اگر قاصدکی را دیدم ،
آرزوهایم را
بدهم تا برساند به خدا ،

به خدایی که خودم می دانم ،
نه خدایی که برایم از خشم ،
نه خدایی که برایم از قهر،
نه خدایی که برایم ز غضب ساخته اند .
به خدایی که خودم میدانم ،
به خدایی که دلش پروانه است ،
و به مرغان مهاجر هر سال راه را می گوید،
و به باران گفته است باغ ها تشنه شدند ،
و حواسش حتی
به دل نازک شب بو هم هست،
که مبادا که ترک بردارد ،

به خدایی که خودم می دانم
چه خدایی
جانم...!!!!
#شعر_نو #سهراب_سپهری #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod

🍁✨🍃✨🔮✨🍃✨🍁

🎆 Life is the flower multiplied to eternity
Life is the earth multiplied in our heartbeats
Life is a simple and monotonous geometry of breaths
Where I am, let it be so
The sky is mine
The window, thought, air, love, earth is mine
What signifies?
If mushrooms of nostalgia
Sometimes grow?
I don’t know
Why some say that the horse is a noble animal, the pigeon is beautiful
And why no vulture dwells in any person’s cage
I wonder why the clover is interior to alfalfa

One must wash eyes, look differently to things words must be washed
The word must be wind itself, the word must be the rain itself
One must shut umbrellas
One must walk in the rain
One must carry the thought, the recollection in the rain
One must go walk in the rain with all the townsfolk
One must see friends in the rain
One must search love in the rain.

🎆 زندگی گل به توان ابدیت،

زندگی ضرب زمین درضربان دل ما،

زندگی هندسه ی ساده و یکسان نفس هاست.

هر کجا هستم، باشم،

آسمان مال من است.

پنجره، فکر، هوا، عشق، زمین مال من است.

چه اهمیت دارد گاه اگر می رویند قارچ های غربت ؟

من نمی دانم که چرا می گویند: اسب حیوان نجیبی است، کبوتر زیباست.

و چرا در قفس هیچکسی کرکس نیست.

گل شبدر چه کم از لاله ی قرمز دارد.

چشم ها را باید شست، جور دیگر باید دید.

واژه ها را باید شست.

واژه باید خود باد، واژه باید خود باران باشد

چترها را باید بست، زیر باران باید رفت.

فکر را، خاطره را، زیر باران باید برد.

با همه مردم شهر، زیر باران باید رفت.

دوست را، زیر باران باید دید.

عشق را، زیر باران باید جست.

🍁✨🍃✨🔮✨🍃✨🍁

#سهراب_سپهری #چشمها_را_بايد_شست #متن_دوزبانه #راهی_بسوی_خدا

@pathwaystogod
@mazeye_malakoot

🌿✨🌸✨🔮✨🌸✨🌿

🎆 سخت آشفته و غمگین بودم
به خودم می گفتم :
بچه ها تنبل و بد اخلاقند
دست کم می گیرند،
درس و مشق خود را…
باید امروز یکی را بزنم، اخم کنم
و نخندم اصلا
تا بترسند از من
و حسابی ببرند…
*خط کشی آوردم*
درهوا چرخاندم...
چشم ها در پی چوب، هرطرف می غلطید
مشق ها را بگذارید جلو، زود، معطل نکنید !
*اولی کامل بود*
دومی بدخط بود
بر سرش داد زدم...
سومی می لرزید...
خوب، گیر آوردم !!!
صید در دام افتاد
و به چنگ آمد زود...
*دفتر مشق حسن گم شده بود*
این طرف،
آنطرف، نیمکتش را می گشت
تو کجایی بچه ؟؟؟
بله آقا ، اینجا
همچنان می لرزید...
*” پاک تنبل شده ای بچه بد ”*
" به خدا دفتر من گم شده آقا، همه شاهد هستند"
” ما نوشتیم آقا ”
*بازکن دستت را...*
خط کشم بالا رفت، خواستم برکف دستش بزنم
او تقلا می کرد
چون نگاهش کردم
ناله سختی کرد...
*گوشه ی صورت او قرمز شد*
هق هقی کردو سپس ساکت شد...
همچنان می گریید...
مثل شخصی آرام، بی خروش و ناله
*ناگهان حمدالله، درکنارم خم شد*
زیر یک میز، کنار دیوار،
دفتری پیدا کرد ……
گفت : آقا ایناهاش،
دفتر مشق حسن
*چون نگاهش کردم*
عالی و خوش خط بود
غرق در شرم و خجالت گشتم
جای آن چوب ستم، بردلم آتش زده بود
سرخی گونه او، به کبودی گروید …..
*صبح فردا دیدم
که حسن با پدرش، و یکی مرد دگر
سوی من می آیند...
*خجل و دل نگران*
منتظر ماندم من
تا که حرفی بزنند
شکوه ای یا گله ای،
یا که دعوا شاید
سخت در اندیشه ی آنان بودم
*پدرش بعدِ سلام*
گفت : لطفی بکنید،
و حسن را بسپارید به ما ”
*گفتمش، چی شده آقا رحمان ؟؟؟*
گفت : این خنگ خدا
وقتی از مدرسه برمی گشته
به زمین افتاده
بچه ی سر به هوا،
یا که دعوا کرده
قصه ای ساخته است
زیر ابرو وکنار چشمش،
متورم شده است
درد سختی دارد،
می بریمش دکتر
با اجازه آقا …….
*چشمم افتاد به چشم کودک...*
غرق اندوه و تاثرگشتم
منِ شرمنده معلم بودم
لیک آن کودک خرد وکوچک
این چنین درس بزرگی می داد
بی کتاب ودفتر ….
*من چه کوچک بودم*
او چه اندازه بزرگ
به پدر نیز نگفت
آنچه من از سرخشم، به سرش آوردم
عیب کار ازخود من بود و نمیدانستم
*من از آن روز معلم شده ام ….*
او به من یاد بداد درس زیبایی را...
که به هنگامه ی خشم
نه به دل تصمیمی
نه به لب دستوری
نه کنم تنبیهی
یا چرا اصلا من
عصبانی باشم
با محبت شاید،
گرهی بگشایم
با خشونت هرگز...
با خشونت هرگز...
با خشونت هرگز...
*زنده یاد سهراب سپهرى*

🌿✨🌸✨🔮✨🌸✨🌿

#تنبيه_معلم_و_بزرگی_شاگرد #خشونت #سهراب_سپهری #راهی_بسوی_خدا

@pathwaystogod
@mazeye_malakoot

🌿✨🌸✨🔮✨🌸✨🌿

🎆 نگاه مرد مسافر به روی میز افتاد:
«چه سیب های قشنگی!
حیاط نشئه ی تنهایی است.»
و میزبان پرسید:
قشنگ یعنی چه؟
قشنگ یعنی تعبیر عاشقانه ی اشکال
و عشق، تنها عشق،
تو را به گرمی یک سیب می کند مأنوس!
و عشق، تنها عشق،
مرا به وسعت اندوه زندگی ها برد، مرا رساند به امکان یک پرنده شدن... ...
دچار یعنی:
....................عاشق ...خوشا به حال گیاهان که عاشق نورند
و دست منبسط نور روی شانۀ انهاست. ...دچار باید بود
وگرنه زمزمۀ حیرت میان دو حرف
حرام خواهد شد.
و عشق
سفر به روشنی اهتزاز خلوت اشیاست ............................

«سهراب سپهری»

🌿✨🌸✨🔮✨🌸✨🌿

#سهراب_سپهری #عاشقی #دچار #راهی_بسوی_خدا

@pathwaystogod
@mazeye_malakoot

🍃✨🌸✨🔮✨🌸✨🍃

🎆 چه هوایی! چه طلوعى! جانم…

باید امروز حواسم باشد
که اگر قاصدکی را دیدم
آرزوهایم را
بدهم تا برساند به خدا
به خدایی که خودم می دانم
نه خدایی که برایم از خشم
نه خدایی که برایم از قهر
نه خدایی که برایم ز غضب ساخته اند!
به خدایی که خودم می دانم
به خدایی که دلش پروانه ست
و به مرغان مهاجر هر سال، راه را می گوید
و به باران گفته ست باغها تشنه شدند
و حواسش حتی
به دل نازک شب بو هم هست
كه مبادا که ترک بردارد!
به خدایی که خودم می دانم
چه خدایی، جانم…

"سهراب سپهری"

🍃✨🌸✨🔮✨🌸✨🍃

#اشعار_نو #سهراب_سپهری #چه_طلوعی #راهی_بسوی_خدا

@pathwaystogod
@mazeye_malakoot

🍃✨🌸✨🔮✨🌸✨🍃

🎆 باید امروز حواسم باشد
که اگر قاصدکی را دیدم،
آرزوهایم را
بدهم تا برساند به خدا.
به خدایی که خودم میدانم،
نه خدایی که برایم از خشم،
نه خدایی که برایم از قهر،
نه خدایی که برایم ز غضب ساخته اند.
به خدایی که خودم میدانم،
به خدایی که دلش پروانه است،
و به مرغان مهاجر هر سال راه را میگوید،
و به باران گفته است باغها تشنه شدند،
و حواسش حتی
به دل نازک شب بو هم هست،
که مبادا که ترک بردارد،
به خدایی که خودم میدانم ...

"سهراب سپهری"

🍃✨🌸✨🔮✨🌸✨🍃

#اشعار_نو #سهراب_سپهری #به_خدایی_که_خودم_میدانم #راهی_بسوی_خدا

@pathwaystogod
@mazeye_malakoot

❄️✨🧘✨🔮✨🧘✨❄️

🎆 زندگی نیست بجز نم نم باران بهار،
زندگی نیست بجز دیدن یار

زندگی نیست بجز عشق،
بجز حرف محبت به کسی

ورنه هر خار و خسی، زندگی کرده بسی،
زندگی تجربه‌ی تلخ فراوان دارد

دو سه تا کوچه و پس کوچه و
اندازه‌ی یک عمر بیابان دارد.

ما چه کردیم و چه خواهیم کرد
در این فرصت کم؟

"سهراب سپهری"

❄️✨🧘✨🔮✨🧘✨❄️

#شعر_نو #سهراب_سپهری #زندگی #راهی_بسوی_خدا

@pathwaystogod
@mazeye_malakoot

🌿✨🧘✨🔮✨🧘✨🌿

🕊 "زندگى موسیقى گنجشک هاست"
زندگى باغ تماشاى خداست...
زندگى یعنى همین پرواز‌ها،
صبح‌ها،
لبخند‌ها،
آواز‌ها...
زندگی ذره‌ی کاهیست، که کوهش کردیم،
زندگی نام نکویی ست، که خارش کردیم،
زندگی نیست بجز نم نم باران بهار،
زندگی نیست بجز دیدن یار
زندگی نیست بجز عشق،
بجز حرف محبت به کسی،
ورنه هر خار و خسی،
زندگی کرده بسی،
زندگی تجربه‌ی تلخ فراوان دارد،
دو سه تا کوچه و پس کوچه و اندازه‌ی یک عمر بیابان دارد...

"سهراب‌سپهری"

🌿✨🧘✨🔮✨🧘✨🌿

#سهراب_سپهری #زندگی #شعر_نو #راهی_بسوی_خدا

@pathwaystogod
@mazeye_malakoot