مراقبه ی دیداری ؛
اصول پایه، مانند مراقبه های دیگر می باشد . در مکانی آرام و بی حرکت و متعادل بیشینید؛ آرام و یکنواخت تنفس کنید؛ از بینی نفس بکشید و تا داخل شکم ادامه دهید. در تمام مدت مراقبه به چیزی که خوشایندتان باشد خیره شوید؛گاهی با چشمان بسته تصویر آنرا در ذهن ببینید و گاهی با چشمان باز خود آنرا ببینید. مراقبه ی دیداری با چشمان باز یا بسته یا باز و بسته شدن متناوب در فواصل زمانی می تواند انجام گیرد. در حین مراقبه به ظرافت و وضوح تصویر افزوده می شود؛ وقتی با تمرین های بیشتر به مراقبه ی عمیقتری برسید، تصویر آنچنان درخشان می شود که درخشش آن به هوشیاری فرد سرایت می کند. مهم است که از هر تلاشی در نظاره کردن بپرهیزید؛ هوشیاری خود را روی موضوع مراقبه قرار دهید تا به درک جدیدی از آن برسید. خیره شدن به شعله ی یکنواخت شمع، باعث ایجاد ثبات و یکنواختی در ذهن می شود. در مذاهب مختلف مراقبه ی دیداری را روی هر یک از عناصر طبیعی شامل خاک-آب-آتش-هوا انجام می دهند.
وقتی مراقبه ی دیداری به عمیقترین حد خود برسد دیگر هر چیزی یک نماد جلوه می کند و هر چیزی را که سالک به آن بنگرد تبدیل به طلا می گردد. اینجا وارد عرصه ای می شویم که عرفان نامیده می شود. اهل عرفان به جایی می رسند که هر شئ برای آنها بار معنوی پیدا می کند . در نظر آنها هر شئ یک نماد است زیرا در ورای ظاهر خود به حقیقتی بسیار فراتر از آن چیزی که به چشم دیده می شود اشاره دارد که همان حقیقت وجود یا جوهر وجود است. عارف برونگرا آن کسی است که با حواس خود به دنیای بیرون از خود می نگرد و چنان اشیاء را در تغییر و تحول می بیند که وحدت از درونشان بیرون می تراود و وحدانیت را در بیرون خود می یابد. ولی عارف درونگرا آن کسی است که به درون خود می نگرد و وحدانیت را در عمق وجود خود پیدا می کند. حال درمی یابیم نیازی نیست بدنبال شئ خاصی برای مراقبه باشیم؛ زیرا هیچ شیئ نیست که شایسته ی توجه دیداری نباشد. هر چیزی که بتوان پانزده دقیقه یا بیشتر به آن نگاه کرد واکنشی آرامشی در انسان ایجاد می کند که همان سلامت روانی است؛ عرفا اعتقاد دارند در نگاه کردن مستقیم و بدون واسطه یک جنبه ی عرفانی وجود دارد که راهی است بسوی شناخت و معرفت حقیقت. (البته استفاده از نمادهایی که دارای معنای عمیق باشند برای مبتدیان پیشنهاد می شود). #مراقبه_دیداری#تکنیکها#مدیتیشن
@pathwaystogod
اصول پایه، مانند مراقبه های دیگر می باشد . در مکانی آرام و بی حرکت و متعادل بیشینید؛ آرام و یکنواخت تنفس کنید؛ از بینی نفس بکشید و تا داخل شکم ادامه دهید. در تمام مدت مراقبه به چیزی که خوشایندتان باشد خیره شوید؛گاهی با چشمان بسته تصویر آنرا در ذهن ببینید و گاهی با چشمان باز خود آنرا ببینید. مراقبه ی دیداری با چشمان باز یا بسته یا باز و بسته شدن متناوب در فواصل زمانی می تواند انجام گیرد. در حین مراقبه به ظرافت و وضوح تصویر افزوده می شود؛ وقتی با تمرین های بیشتر به مراقبه ی عمیقتری برسید، تصویر آنچنان درخشان می شود که درخشش آن به هوشیاری فرد سرایت می کند. مهم است که از هر تلاشی در نظاره کردن بپرهیزید؛ هوشیاری خود را روی موضوع مراقبه قرار دهید تا به درک جدیدی از آن برسید. خیره شدن به شعله ی یکنواخت شمع، باعث ایجاد ثبات و یکنواختی در ذهن می شود. در مذاهب مختلف مراقبه ی دیداری را روی هر یک از عناصر طبیعی شامل خاک-آب-آتش-هوا انجام می دهند.
وقتی مراقبه ی دیداری به عمیقترین حد خود برسد دیگر هر چیزی یک نماد جلوه می کند و هر چیزی را که سالک به آن بنگرد تبدیل به طلا می گردد. اینجا وارد عرصه ای می شویم که عرفان نامیده می شود. اهل عرفان به جایی می رسند که هر شئ برای آنها بار معنوی پیدا می کند . در نظر آنها هر شئ یک نماد است زیرا در ورای ظاهر خود به حقیقتی بسیار فراتر از آن چیزی که به چشم دیده می شود اشاره دارد که همان حقیقت وجود یا جوهر وجود است. عارف برونگرا آن کسی است که با حواس خود به دنیای بیرون از خود می نگرد و چنان اشیاء را در تغییر و تحول می بیند که وحدت از درونشان بیرون می تراود و وحدانیت را در بیرون خود می یابد. ولی عارف درونگرا آن کسی است که به درون خود می نگرد و وحدانیت را در عمق وجود خود پیدا می کند. حال درمی یابیم نیازی نیست بدنبال شئ خاصی برای مراقبه باشیم؛ زیرا هیچ شیئ نیست که شایسته ی توجه دیداری نباشد. هر چیزی که بتوان پانزده دقیقه یا بیشتر به آن نگاه کرد واکنشی آرامشی در انسان ایجاد می کند که همان سلامت روانی است؛ عرفا اعتقاد دارند در نگاه کردن مستقیم و بدون واسطه یک جنبه ی عرفانی وجود دارد که راهی است بسوی شناخت و معرفت حقیقت. (البته استفاده از نمادهایی که دارای معنای عمیق باشند برای مبتدیان پیشنهاد می شود). #مراقبه_دیداری#تکنیکها#مدیتیشن
@pathwaystogod
🌿✨🧘✨🔮✨🧘✨🌿
✨✨🎆 مراقبه ی دیداری 🎆✨✨
اصول پایه، مانند مراقبههای دیگر میباشد. در مکانی آرام و بیحرکت و متعادل بنشینید؛ آرام و یکنواخت تنفس کنید؛ از بینی نفس بکشید و تا داخل شکم ادامه دهید. در تمام مدت مراقبه به چیزی که خوشایندتان باشد خیره شوید؛ گاهی با چشمان بسته تصویر آن را در ذهن ببینید و گاهی با چشمان باز خود آن را ببینید. مراقبهی دیداری با چشمان باز یا بسته یا باز و بسته شدن متناوب در فواصل زمانی میتواند انجام گیرد. در حین مراقبه به ظرافت و وضوح تصویر افزوده میشود؛ وقتی با تمرینهای بیشتر به مراقبهی عمیقتری برسید، تصویر آنچنان درخشان میشود که درخشش آن به هوشیاری فرد سرایت میکند. مهم است که از هر تلاشی در نظاره کردن بپرهیزید؛ هوشیاری خود را روی موضوع مراقبه قرار دهید تا به درک جدیدی از آن برسید. خیره شدن به شعلهی یکنواخت شمع، باعث ایجاد ثبات و یکنواختی در ذهن میشود. در مذاهب مختلف مراقبهی دیداری را روی هر یک از عناصر طبیعی شامل خاک-آب-آتش-هوا انجام میدهند. وقتی مراقبهی دیداری به عمیقترین حد خود برسد دیگر هر چیزی یک نماد جلوه میکند و هر چیزی را که سالک به آن بنگرد تبدیل به طلا میگردد. اینجا وارد عرصهای میشویم که عرفان نامیده میشود. اهل عرفان بهجایی میرسند که هر شئ برای آنها بار معنوی پیدا میکند. در نظر آنها هر شئ یک نماد است زیرا در ورای ظاهر خود به حقیقتی بسیار فراتر از آن چیزی که به چشم دیده میشود اشاره دارد که همان حقیقت وجود یا جوهر وجود است. عارف برونگرا آن کسی است که با حواس خود به دنیای بیرون از خود مینگرد و چنان اشیاء را در تغییر و تحول میبیند که وحدت از درونشان بیرون میتراود و وحدانیت را در بیرون خود مییابد. ولی عارف درونگرا آن کسی است که به درون خود مینگرد و وحدانیت را در عمق وجود خود پیدا میکند. حال درمی یابیم نیازی نیست بدنبال شئ خاصی برای مراقبه باشیم؛ زیرا هیچ شیئ نیست که شایستهی توجه دیداری نباشد. هر چیزی که بتوان پانزده دقیقه یا بیشتر به آن نگاه کرد واکنشی آرامشی در انسان ایجاد میکند که همان سلامت روانی است؛ عرفا اعتقاد دارند در نگاه کردن مستقیم و بدون واسطه یک جنبهی عرفانی وجود دارد که راهی است بسوی شناخت و معرفت حقیقت. (البته استفاده از نمادهایی که دارای معنای عمیق باشند برای مبتدیان پیشنهاد میشود).
🌿✨🧘✨🔮✨🧘✨🌿
#مراقبه_دیداری #تکنیکها #مدیتیشن #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
✨✨🎆 مراقبه ی دیداری 🎆✨✨
اصول پایه، مانند مراقبههای دیگر میباشد. در مکانی آرام و بیحرکت و متعادل بنشینید؛ آرام و یکنواخت تنفس کنید؛ از بینی نفس بکشید و تا داخل شکم ادامه دهید. در تمام مدت مراقبه به چیزی که خوشایندتان باشد خیره شوید؛ گاهی با چشمان بسته تصویر آن را در ذهن ببینید و گاهی با چشمان باز خود آن را ببینید. مراقبهی دیداری با چشمان باز یا بسته یا باز و بسته شدن متناوب در فواصل زمانی میتواند انجام گیرد. در حین مراقبه به ظرافت و وضوح تصویر افزوده میشود؛ وقتی با تمرینهای بیشتر به مراقبهی عمیقتری برسید، تصویر آنچنان درخشان میشود که درخشش آن به هوشیاری فرد سرایت میکند. مهم است که از هر تلاشی در نظاره کردن بپرهیزید؛ هوشیاری خود را روی موضوع مراقبه قرار دهید تا به درک جدیدی از آن برسید. خیره شدن به شعلهی یکنواخت شمع، باعث ایجاد ثبات و یکنواختی در ذهن میشود. در مذاهب مختلف مراقبهی دیداری را روی هر یک از عناصر طبیعی شامل خاک-آب-آتش-هوا انجام میدهند. وقتی مراقبهی دیداری به عمیقترین حد خود برسد دیگر هر چیزی یک نماد جلوه میکند و هر چیزی را که سالک به آن بنگرد تبدیل به طلا میگردد. اینجا وارد عرصهای میشویم که عرفان نامیده میشود. اهل عرفان بهجایی میرسند که هر شئ برای آنها بار معنوی پیدا میکند. در نظر آنها هر شئ یک نماد است زیرا در ورای ظاهر خود به حقیقتی بسیار فراتر از آن چیزی که به چشم دیده میشود اشاره دارد که همان حقیقت وجود یا جوهر وجود است. عارف برونگرا آن کسی است که با حواس خود به دنیای بیرون از خود مینگرد و چنان اشیاء را در تغییر و تحول میبیند که وحدت از درونشان بیرون میتراود و وحدانیت را در بیرون خود مییابد. ولی عارف درونگرا آن کسی است که به درون خود مینگرد و وحدانیت را در عمق وجود خود پیدا میکند. حال درمی یابیم نیازی نیست بدنبال شئ خاصی برای مراقبه باشیم؛ زیرا هیچ شیئ نیست که شایستهی توجه دیداری نباشد. هر چیزی که بتوان پانزده دقیقه یا بیشتر به آن نگاه کرد واکنشی آرامشی در انسان ایجاد میکند که همان سلامت روانی است؛ عرفا اعتقاد دارند در نگاه کردن مستقیم و بدون واسطه یک جنبهی عرفانی وجود دارد که راهی است بسوی شناخت و معرفت حقیقت. (البته استفاده از نمادهایی که دارای معنای عمیق باشند برای مبتدیان پیشنهاد میشود).
🌿✨🧘✨🔮✨🧘✨🌿
#مراقبه_دیداری #تکنیکها #مدیتیشن #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot