به کوه گفتند:
سنگت می کنیم
که پیکری از تو برای خداوند بسازیم
گفت: نه...نه...
مردم را فریب دادن بس است
پلکانم کنید
که کودکان از من بالا روند
برای مدرسه...

#شیرکو_بیکس🌾🌾
#ادمین

درآن نامه کوتاهت
در این آخرین پیامت،
گفته بودی :
" چقدر دوستم داری ؟ "
عزیزکم ، مانند بهار
که آسمان آبی را دوست دارد؛
یا همانند شاپرک که کوه و دشت را ؛
یا همچون زنبورعسل که عاشق گل است ؛
و زندگی را ؛
و مکیدن شیره شیرین گل را دوست دارد؛
دوستت دارم .

یا چون برف کوهستان،
و چشمه زلال دارستان،
که نور مهتاب را ،
و تابش اخگر خورشید را دوست دارند،
دوستت دارم.

عزیز من ، آنقد رکه خودت دوستم داری
و خودم دوستت دارم،
دوستت دارم.

#شیرکو_بیکس

خط:مجیدشایان

کوه گفت :
« انقلاب ، رود است.
زمانی تند و تیز و گاهی به آرامی جاری است.
چندی هم ژرف و بی گدار است»

رود گفت : « انقلاب ، کوه است .
بلندایش ، قله
جایگاهش سترگ
و دامنه اش فراخ است.»

درخت گفت : « انقلاب ، جنگل است .
گوشه ای تنک و زمانی خشک و میان آن انبوه است.»

پس آنگاه ، زمین به سخن آمد: «
نه ، انقلاب ، زندگی است.
  همچون سر من که گرد چشم خورشید می گردد،
سر انقلاب نیز
گرد چشم مردم می چرخد.
آنچه هرگز روی نخواهد داد،
باز ایستادن است.»

#شیرکو_بیکس
#ترجمه : #بهروز_حسن_زاده

🤍🤍


روشنايی را که فرا بخوانی
آفتاب نزد تو می‌آيد
با کتابی خوانا به يادگار

موج را که فرا بخوانی
دريا نزد تو می‌آيد
با رودخانه‌ای بی پايان برای تو

و عشق به آدمی را که فرا بخوانی
آينده نزدِ تو می‌آيد
و خوشبختی بي خلل خاک را
به تو خواهد بخشید


“#شیرکو_بیکس”
#صبحتون_بخیر
چهارم آگوست 2019 سالروز کوچ ابدی امپراطور شعر شیرکو بیکس
#روانش_شاد_باد

.

➿
تهران بر درختان حجاب اجباری پوشاند
تهران بر تن آبها عبا دوخت
تهران بر روی جاده ها جبه انداخت
تهران بر سر باغچه عمامه گذاشت .
تهران به زور آواز را مجبور کرد که ریش بگذارد
تهران بر تن شعر لباس عاشورا پوشاند
تهران موسیقی را بیوه کرد و از زندگی
مجلس عزایی ساخت .
تهران به روی کسی نمی خندد جز به روی مرگ
تهران از هیچ چیزی خوشش نمی آید به جز مرگ
نام تمام زنان و دختران و پسرانِ تهران
مرگ است
و آنچه در تهران هرگز از مادر زاده نمی شود
زندگی ست .


#شیرکو_بیکس
...

ویگن ،همه جا پره پاییز

تمامِ این پاییز را                
صرف گردآوری کلمه خواهم کرد،
که وقتی زمستان رسید،
طولانی‌ترین قصیده‌ی عاشقانه را
برایت بنویسم!

#شیرکو_بیکس

@ddrreamm


درختی سوخت
دودش، شعری گریان برایِ باغ نوشت.
باغ که سوخت
دودش، داستانی بس غمگین برایِ کوه نوشت.
کوه که سوخت
دودش، قصیده‌ای اشک‌آلود برایِ روستا نوشت.
روستا که سوخت
دودش، نمایشنامه‌ای تراژیک برایِ شهر نوشت.

در شهر اما زنی بود
که زیبایی درخت و کوه و‌ روستا و شهر را
یک جا در دل و قامتش داشت.
آنگاه که به خاطر آزادی خودسوزی کرد
دودش، داستانی بی پایان برایِ سرزمین نوشت

#شیرکو‌_بیکس