خبر فردا:
خنده نقش مهمی در سراسر فرهنگ های دنیا دارد اما روشن نیست که چرا خنده وجود دارد. در حالی که آشکارا یک پدیده ذاتا اجتماعی است به این خاطر که احتمال خنده مردم در گروه ها نسبت به تنهایی ۳۰ برابر بیشتر است اما عملکرد خنده بعنوان یک عملکرد مرموز باقی مانده است.
◀️ چرا می خندیم؟ ✅جواب این است تا زنده بمانیم.
یک مطالعه جدید از مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم نشان می دهد که خنده ممکن است به شنوندگان وضعیت دوستی را نشان دهد. محققان برای این کار از شنوندگان خواستند که وضعیت دوستی جفت های غریبه و آشنا را با خنده های کوتاه قضاوت کنند.
محققان با انجام این مطالعه در ۲۴ جوامع مختلف دریافتند که شنوندگان قادرند با اعتماد بر اساس ویژگی های صوتی خاص خنده دوستان را از غریبه ها تشخیص دهند.
به منظور درک اینکه چگونه این کار ممکن است و معنای واقعی خنده چیست ما نیاز داریم که به ریشه های آن عمیق تر بنگریم.
🔺گذشته فرگشتی خنده
خنده خود به خود، که نا خواسته توسط مکالمه یا حوادث شکل می گیرد در چند ماه اول زندگی، حتی در کودکان که کر و نابینا هستند شروع می شود. خنده نه تنها فراتر از مرزهای فرهنگی انسان است بلکه فراتر از مرزهای گونه ها نیز هست. فرم مشابه خنده در سایر میمون های بزرگ نیز امروزه وجود دارد. در واقع ریشه های تکاملی خنده را می تواند به ۱۰ تا ۱۶ میلیون سال پیش برگردد.
عملکرد اصلی آن به نظر می رسد ایجاد و تعمیق پیوندهای اجتماعی باشد.
هنگامی که اجداد ما شروع به زندگی در ساختارهای اجتماعی بزرگتر و پیچیده تر کردند ، کیفیت روابط برای بقا حیاتی شد. روند فرگشت برای شکل گیری و حفظ این اتحاد راهبردهای شناختی را توسعه داده است.
🔺خنده بعنوان یک ابزار اجتماعی
خنده یا دیگر صداهای تولیدشده اولیه در ابتدا به چگونگی احساس ما گره خورده است. ما فقط می خندیم زمانی که در راه مثبت تحریک می شویم همانگونه که گریه می کنیم زمانی که در راه منفی مثل اضطراب و یا عصبانیت تحریک می شویم. توانایی تولید این صدا بصورت ارادی رشد کرده است بدون نیاز به احساسات منفی یا مثبت.
ایده منشاء فرگشتی برای خنده ارادی با رفتار مشابه در #شامپانزه های بزرگسال که با تقلید خنده به خنده های خود به خود دیگران جواب می دهند ایده قوی تری شده است.
خنده جعلی هر دو شامپانزه ها و انسان ها در طول کودکی توسعه می یابد که از لحاظ شنوایی با خنده خود به خود متفاوت است و در خدمت اجتماعی است.
خنده خود به خود توسط گام بالاتر (نشان دهنده تحریک واقعی) ، مدت زمان کوتاه تر و جرقه خنده در مقایسه با خنده ارادی قابل تشخیص است. انسان ها می توانند بین این دو خنده تمایز قائل شوند. محققان همچنین نشان دادند که اگر شما سرعت و گام خنده ارادی خود را بصورت ارادی پایین بیاورید شنوندگان می توانند آن را از صدای دیگر حیوانات تشخیص دهند در حالی که همین امر برای خنده خود به خود از دیگر پستانداران قابل تشخیص نیست!
▪️دوست یا غریبه؟
این مطالعه نشان می دهد که دوست ها به احتمال زیاد خنده خود به خود از خود تولید می کنند در حالی که #غریبه هایی که فاقد ارتباط اجتماعی و عاطفیض هستند بیشتر خنده ارادی تولید می کنند.
این واقعیت که ما می توانیم با دقت این تمایز ها را تشخیص دهیم تا حدی نشان می دهد که خنده یک سیگنال صادقانه است.
با این حال این احتمال وجود دارد که غریبه ها خنده خود به خود تجربه کنند و یا دوستان خنده ارادی تولید کنند اما این ابزار فریبنده برای روانکاوی اجتماعی ضروری است.
برگرفته از سرچشمه
خنده نقش مهمی در سراسر فرهنگ های دنیا دارد اما روشن نیست که چرا خنده وجود دارد. در حالی که آشکارا یک پدیده ذاتا اجتماعی است به این خاطر که احتمال خنده مردم در گروه ها نسبت به تنهایی ۳۰ برابر بیشتر است اما عملکرد خنده بعنوان یک عملکرد مرموز باقی مانده است.
◀️ چرا می خندیم؟ ✅جواب این است تا زنده بمانیم.
یک مطالعه جدید از مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم نشان می دهد که خنده ممکن است به شنوندگان وضعیت دوستی را نشان دهد. محققان برای این کار از شنوندگان خواستند که وضعیت دوستی جفت های غریبه و آشنا را با خنده های کوتاه قضاوت کنند.
محققان با انجام این مطالعه در ۲۴ جوامع مختلف دریافتند که شنوندگان قادرند با اعتماد بر اساس ویژگی های صوتی خاص خنده دوستان را از غریبه ها تشخیص دهند.
به منظور درک اینکه چگونه این کار ممکن است و معنای واقعی خنده چیست ما نیاز داریم که به ریشه های آن عمیق تر بنگریم.
🔺گذشته فرگشتی خنده
خنده خود به خود، که نا خواسته توسط مکالمه یا حوادث شکل می گیرد در چند ماه اول زندگی، حتی در کودکان که کر و نابینا هستند شروع می شود. خنده نه تنها فراتر از مرزهای فرهنگی انسان است بلکه فراتر از مرزهای گونه ها نیز هست. فرم مشابه خنده در سایر میمون های بزرگ نیز امروزه وجود دارد. در واقع ریشه های تکاملی خنده را می تواند به ۱۰ تا ۱۶ میلیون سال پیش برگردد.
عملکرد اصلی آن به نظر می رسد ایجاد و تعمیق پیوندهای اجتماعی باشد.
هنگامی که اجداد ما شروع به زندگی در ساختارهای اجتماعی بزرگتر و پیچیده تر کردند ، کیفیت روابط برای بقا حیاتی شد. روند فرگشت برای شکل گیری و حفظ این اتحاد راهبردهای شناختی را توسعه داده است.
🔺خنده بعنوان یک ابزار اجتماعی
خنده یا دیگر صداهای تولیدشده اولیه در ابتدا به چگونگی احساس ما گره خورده است. ما فقط می خندیم زمانی که در راه مثبت تحریک می شویم همانگونه که گریه می کنیم زمانی که در راه منفی مثل اضطراب و یا عصبانیت تحریک می شویم. توانایی تولید این صدا بصورت ارادی رشد کرده است بدون نیاز به احساسات منفی یا مثبت.
ایده منشاء فرگشتی برای خنده ارادی با رفتار مشابه در #شامپانزه های بزرگسال که با تقلید خنده به خنده های خود به خود دیگران جواب می دهند ایده قوی تری شده است.
خنده جعلی هر دو شامپانزه ها و انسان ها در طول کودکی توسعه می یابد که از لحاظ شنوایی با خنده خود به خود متفاوت است و در خدمت اجتماعی است.
خنده خود به خود توسط گام بالاتر (نشان دهنده تحریک واقعی) ، مدت زمان کوتاه تر و جرقه خنده در مقایسه با خنده ارادی قابل تشخیص است. انسان ها می توانند بین این دو خنده تمایز قائل شوند. محققان همچنین نشان دادند که اگر شما سرعت و گام خنده ارادی خود را بصورت ارادی پایین بیاورید شنوندگان می توانند آن را از صدای دیگر حیوانات تشخیص دهند در حالی که همین امر برای خنده خود به خود از دیگر پستانداران قابل تشخیص نیست!
▪️دوست یا غریبه؟
این مطالعه نشان می دهد که دوست ها به احتمال زیاد خنده خود به خود از خود تولید می کنند در حالی که #غریبه هایی که فاقد ارتباط اجتماعی و عاطفیض هستند بیشتر خنده ارادی تولید می کنند.
این واقعیت که ما می توانیم با دقت این تمایز ها را تشخیص دهیم تا حدی نشان می دهد که خنده یک سیگنال صادقانه است.
با این حال این احتمال وجود دارد که غریبه ها خنده خود به خود تجربه کنند و یا دوستان خنده ارادی تولید کنند اما این ابزار فریبنده برای روانکاوی اجتماعی ضروری است.
برگرفته از سرچشمه