تو از شکوفه پُري، از بهار لبريزي
تو سروِ سبز تني، با خزان نمي ريزي

تو آفتاب بلندي، ز عشق سرشاري
تو در حوالی اين شب ستاره مي ريزي

تمام خانه پر از نور ناب خواهد شد
اگر به صبحدم اي آفتاب، برخيزي

شبي که مرگ مي آيد به قصد کوچۀ عشق
چو بال شوق ز بالاي ما مي آويزي

بهار با تو درختي‌ست بي نهايت سبز
دريغ و درد از اين بادهاي پاييزي

شبي چو ابر بيا تا به باغ خاطر من
چنان که با همۀ جان من در آميزي...

#سلمان_هراتی

صبح شد
آی نمی باید خفت
چشم بگشای که خورشید شکفت
بازکن پنجره را با دم صبح
بایدازخانه ی دل
گرد پریشانی رُفت
نفس نحس شب پیش
فرومرد به آواز خروس
صبح آنک چه بهارانه شکفت

#سلمان_هراتی
سلام صبح بخير پرنيانيان روزتان پرنيانى وشاد



@parnian_khyal

سلمان هراتی، با نام اصلی سلمان قنبر هراتی، (۱ فروردین ۱۳۳۸ در مزردشت تنکابن - ۹ آبان ۱۳۶۵) شاعر معاصرایرانی است. وی از شاعران متعهد به انقلاب و مذهبی بود.[۱] تخلص او در شعر آذرپاد بود[۲].
خواننده شعرهای سلمان هراتی، در وهله نخست بیش از هر چیز با ایدئولوژی شاعر مواجه می‌شود. بیشتر اشعار سلمان، مستقیم یا غیر مستقیم به بازگویی اعتقادات و برداشت‌های اجتماعی و سیاسی او می‌پردازد. سلمان هراتی شعر را برای ادای تعهد اجتماعی و حتی گاه سیاسی خود می‌داند. به نوشته کامران شرفشاهی «بعضی از سروده‌های او همانند شعرهای سپید مربوط به دوران دفاع مقدس، حال و هوای شعرهای پر التهاب عصر مشروطیت را دارد[۳].» او از سهراب سپهری و فروغ فرخزاد تأثیر گرفته بود[۲].


آدم را میل جاودانه شدن
از پله های عصیان بالا برد
و در سراشیبی دلهره ها
توقف داد
از پس آدم،آدمها
تمام خاک را
دنبال آب حیات دویدند
سرانجام
انسان به بیشه های نگرانی کوچید
و در پی آن میل
جوالهای زر را 
با خود به گور برد تا امروز
و ما امروز
چه روزهای خوشی داریم
و میل مبتذلی که مدام ما را
به جانب بی خودی و فراموشی می برد  
#سلمان_هراتی

 

Behnaz Saheb_i:
من هم می میرم
اما نه مثل غلامعلی
که از درخت به زیر افتاد
پس گاوان از گرسنگی ماغ کشیدند
و با غیظ شاخه های خشک را جویدند
چه کسی برای گاوها علوفه می ریزد؟

من هم می میرم
اما نه مثل گلبانو
که سر زایمان مرد
پس صغرا مادر برادر کوچکش شد
و مدرسه نرفت
چه کسی جاجیم می بافد؟

من هم می میرم
اما نه مثل حیدر
که از کوه پرت شد
پس گرگ ها جشن گرفتند
و خدیجه بقچه های گلدوزی شده را
در ته صندوق ها پنهان کرد
چه کسی اسبهای وحشی را رام می کند؟

من هم می میرم
اما نه مثل فاطمه
از سرما خوردگی
پس مادرش کتری پر سیاوشان را
در رودخانه شست
چه کسی گندم ها را به خرمنجا می آورد؟

من هم می میرم
اما نه مثل غلامحسین
از مار گزیدگی
پس پدرش به دره ها و رودخانه های بی پل
نگاه کرد و گریست
چه کسی آغل گوسفندان را پاک می کند؟

من هم می میرم
اما در خیابانی شلوغ
در برابر بی تفاوتی چشم های تماشا
زیر چرخ های بی رحم ماشین
ماشین یک پزشک عصبانی
وقتی از بیمارستان دولتی بر می گردد
پس دو روز بعد
در ستون تسلیت روزنامه
زیر یک عکس 6 در 4 خواهند نوشت:
ای آن که رفته ای....
چه کسی سطل های زباله را پر می کند؟

#سلمان_هراتی

‍ ‍ ‍ 🕊...

به #بهانه ی اول ماه می
#روز_جهانی_کارگر



پدرم #کارگر است،
به مزرعه می‌آید
با آخرین ستاره
از آسمان صبح،
و باز می‌گردد
با اولین ستاره
در آسمان شب،
پدرم خورشید است ...


#سلمان_هراتی

#روز_جهانی_کارگر مبارک باد

9 آبان سالگرد وفات شاعر ایران زمین

#سلمان_هراتی

وی در 1 فروردین 38 در مرزدشت تنکابن دیده به جهان گشود و در ۹ آبان 56 چشم فرو بست تخلص وی #آذرپاد بود

روحش شاد 🌷

و من هر گلی را که می‌دیدم از دست‌های تو آغاز می‌شد و آبی که بیشهٔ دور می‌آمد آرام بوی تو را داشت . من از ابتدای تو فهمیده بودم که یک روز خورشید را خواهی آورد ......

#سلمان_هراتی

دفتر کوچک نقاشی من!
داخل هر برگت
طرح یک موج کشیدم با رنگ
گفته بودم شاید
بتوانم دریا را بکشم
آه افسوس نشد
دفتر کوچک نقاشی من
برگهای تو کم است
موج اما بسیار

#سلمان_هراتی

تاریک کوچه‌های مرا آفتاب کن 
با داغ‌های تازه، دلم را مجاب کن 

ابری غریب در دل من رخنه کرده است 
بر من بتاب، چشم مرا غرق آب کن 

ای عشق ای تبلور آن آرزوی سبز 
برخیز و چون سکوت، دلم را خطاب کن 

ای تیغ سرخ زخم، کجا می‌روی چنین 
محض رضای عشق، مرا انتخاب کن 

ای عشق، زیر تیغ تو ما سر نهاده‌ایم 
لطفی اگر نمی‌کنی، اینک عتاب کن 

#سلمان_هراتی

.
ای عشق!
جان من از بی‌دردی درد می‌کند!
زین پیش، هرچه بوده‌ام...
عاشق نبوده‌ام!
ای اجتناب ناپذیر!
باید تو را سرشار کرد... به قدر آفتاب!
تو را باید بی ذره‌ای تعقید نوشت.
دریغا...
"بی تو بودن " چشم را از دیدن بر می‌گیرد؛
و دل تنبل من، در نهاد می‌میرد.
ای از من دورتر مثل آسمان و زمین!
ایستاده‌ام...
با روحی سرگردان در فاصله آفتاب و لجن!
آه ای دل من!
ای آب که ته‌نشین شده در من؛ مگر به سیلاب بپیوندی!
من از سکوت می‌آیم...
از تاریک...
از خالی...
از خشکسالی.
من،
از عاقبتِ بیهودگی می‌آیم!!

#سلمان_هراتی

باور سبز من سپیدارا
دوست دارم تو را و دریا را

هر شب از چشم‌هات می‌شنوم
نفس پاک صبح فردا را

بر‌نمی‌گیرم از دو چشمت چشم
رونقی داده‌ای تماشا را

مهِ ابهامِ آسمان در پیش
به کجا می‌بری دل ما را...؟

برتر از آفتاب می‌تابی
چون نظر می‌کنیم بالا را

رودها بی‌شکیب می‌رانند
تا تو در آب می‌نهی پا را

بی‌نصیبم ز لطف شبنم هم
کی توانم نوشت دریا را؟

#سلمان‌_هراتی

از روی مهر با من دلخسته یار شو
پاییز کوچه‌های دلم را بهار شو
پایان التهاب، شروع نگاه توست
من یک کویر تشنگی‌ام، جویبار شو

#سلمان_هراتی

💠 ۹ آبان سالروز درگذشت شاعر بزرگ مازندرانی #سلمان_هراتی است

💠سلمان هراتی سال ۱۳۳۸ در روستای مزردشت خرم آباد تنکابن متولد شد و نهم آبان ۱۳۶۵ هنگام عزیمت به لنگرود در یک سانحهٔ رانندگی،درگذشت.

🔸تحصیلات ابتدایی تا پایان دوران متوسطه را در زادگاهش خواند.سپس در دانشسرای راهنمایی تحصیلی پذیرفته شد و پس از دو سال در رشتهٔ هنر،مدرک فوق دیپلم اخذ کرد.وی پس از پایان تحصیلات در یکی از مدارس روستاهای دور لنگرود مشغول تدریس شد.

🔸تخلص او در اشعارش«آذرباد» بود و در شعرهای سلمان میتوانیم تاثیری از سهراب سپهری و فروغ فرخزاد را ببینیم او حتی یکی از شعرهایش را تقدیم به سهراب سپهری کرده بود.سلمان از دوستان نزدیک قیصر امین پور و سید حسن حسینی بود، سیدحسن حسینی بعد از مرگ سلمان یکی از بهترین آثار ادبیش یعنی کتاب "بیدل ،سپهری و سبک هندی" را تقدیم به او کرد و قیصر امین پور هم کلیات او را منتشر کرد.

🔸از سلمان هراتی سه مجموعه با نامهای"از این ستاره تا آن ستاره" "از آسمان سبز" و "دری به خانه خورشید" به چاپ رسیده است

روحش شاد، یادش گرامی 🌺🌺

اثری خلاقانه و دلنشین از ترکیب گیتار اسپانیایی با سازهایی چون سینت سایزر، پیانو، ویولن و ترومپت .. از خوزه لوئیس انسیناس


سلام بر آنان
که در پنهان خویش؛

بهاری برای شکفتن دارند...!

#سلمان_هراتی🎼