پرنیان خیال (ادبی اجتماعی)
300 subscribers
31.9K photos
10.7K videos
7.34K files
8.92K links
پرنیان خیال با مطالب ادبی ،شعر،مقاله ،کتاب ومتنهای اجتماعی تاریخی تلاش برای گسترش فرهنگ کتاب خوانی دارد.
Download Telegram
پرنیان خیال (ادبی اجتماعی)
  @parnian_khyial
🍂
#انقلاب✊️✊🏽✊🏿

#طنز

درباره‌ی انقلاب یک سوءتفاهم بزرگ وجود دارد: این‌که انقلاب حاصل حرکت توده‌هاست و پیروزی آن تحقق خِرَد گروهی جامعه است. اگر چنین بود روس‌ها خودشان به انقلاب فوریه‌ی 1917 که استعفای تزار و شکل‌گیری یک حکومت ناپایدار دموکراتیک را در پی داشت رضایت می‌دادند و انقلاب اکتبر مخرب و خونین رخ نمی‌داد. توده‌ها، عامه‌ی مردم، فوتبال نگاه می‌کنند و در صف نان می‌ایستند و از زمین و زمان بد می‌گویند و غر می‌زنند، اما هیچ‌گاه انقلاب را شروع نمی‌کنند.

خب با این حساب چه کسی انقلاب را شروع می‌کند و مهم‌تر از آن شما چطور می‌توانید خودتان را قاطی ماجرا کنید تا از این نمد کلاهی به شما برسد؟

یک قانون مهم و اساسی این است که به صورت نامحسوس مردم را وادار کنید که کار اصلی را انجام دهند. تحت هیچ شرایطی، تکرار می‌کنم، هیچ شرایطی، کوکتل مولوتف حمل نکنید یا پیشاپیش جمعیت تظاهرکننده پرچم و بنر دست نگیرید، چون ممکن است به صورت جدی صدمه ببینید و از سفره‌ی انقلاب هیچ سهمی به شما نرسد.
لنین و یاسر عرفات را به عنوان دو سازمان‌دهنده‌ی بزرگ انقلاب‌ها و جنبش‌های مردمی درنظر بگیرید: تنها وقتی پا به وطن‌شان گذاشتند که از پیروزی انقلاب‌شان مطمئن شدند. (ص71)


👈«لنین معتقد بود که: آزادی آنقدر ارزشمند است که باید پیوسته جیره‌بندی شود.»😳


📕 #چگونه_بر_جهان_حکومت_کنیم؟
(راهنمای دیکتاتور بلندپرواز)
#آندره_د_گیلوم
برگردان: #حسین_یعقوبی
#نشر_مروارید
🍁🍂🌾🍃 
@parnian_khyial
پرنیان خیال (ادبی اجتماعی)
Photo
اصل شکم نیمه‌سیر و فکر مشغول

هیچ‌وقت این نکته را فراموش نکنید: «مردم شما بدجور به غذا احتیاج دارند و این مسئله اصلا و ابدا شوخی‌بردار نیست». اگر اوضاع مملکت تحت حکومت‌تان به‌قدری خراب باشد که مردم نتوانند غذای کافی برای خودشان و خانواده‌شان روی میز یا سر سفره بگذارند، عاصی می‌شوند و فکر خطرناک یافتن جانشینی برای شما به ذهن‌ شان خطور می‌کند. اما اگر یک استاندارد زندگی حداقلی برای آن‌ها فراهم کنید، خودشان را با آن تطبیق می‌دهند. از خاطر نبرید که شرایط اقتصادی عالی برای عامه‌ی مردم می‌تواند به اندازه‌ی شرایط اقتصادی بدشان خطرناک باشد. مردم اگر دغدغه‌ی معاش نداشته باشند، فرصت می‌کنند کتاب و مطبوعات بخوانند و به این مسئله فکر کنند که اصلا چرا باید تحت حکومت مستبدانه‌ی شما زندگی کنند. پس سیاست شما باید از این قرار باشد: شرایط زندگی حداقلی برای مردم فراهم کنید. اجازه‌ی پیشرفت به اقلیتی که بیش از این می‌خواهند بدهید (در عین‌حال مراقب باشید که از حد خاصی، چه از لحاظ قدرت مالی و چه از نظر قدرت اجتماعی نگذرند) و مجازات شدیدی برای فعالیت‌های سیاسی در نظر بگیرید. البته به غر زدن مردم در اتوبوس و تاکسی و مغازه‌ی سلمانی کاری نداشته باشید. آن‌ها را دچار این توهم می‌کند که از آزادی بیان برخوردارند و تاریخ نشان داده که عامه‌ی مردم آزادی بیان را به آزادی اندیشه ترجیح می‌دهند چون به‌ندرت با مقوله‌ی دوم سروکار دارند.
ص99

📘 چگونه بر جهان حکومت کنیم؟ (راهنمای دیکتاتور بلندپرواز)
📒 #آندره_د_گیلوم
📕 #حسین_یعقوبی
📗 #نشر_مروارید