Forwarded from محمد درویش
🔴من کارونم؛ نجاتم دهید!🔴
چرا #نجات_کارون، نه فقط به نفع #منافع_ملی که به نفع #مصلحتی_جهانی است؟!
👇👇👇
https://instagram.com/p/BMYKr2Vji92
👇👇👇
چرا #نجات_کارون، نه فقط به نفع #منافع_ملی که به نفع #مصلحتی_جهانی است؟!
👇👇👇
https://instagram.com/p/BMYKr2Vji92
👇👇👇
#حکومت_توتالیتر
در جامعه ای که حکومتش #توتالیتر است تمام اتفاقات اجتماعی مهندسی می شود و شهروندان به ناچار باید با قدرت ارتباط مستقیم داشته باشند زیرا ادارۀ کشور متعهّد به یک ایدئولوژی کلّی‌ست که مانند یک بیماری همه گیر باید به همه منتقل شود و هیچ کس را مستثنی نمی کند . در این‌گونه جوامع تمام جنبه‌های زندگی خصوصی شهروندان کنترل می‌شود و حکومت است که تعیین می کند مردم چه بخورند و چطور زندگی کنند یا کجا کار کنند و فعالیت‌های احزاب سیاسی و اتّحادیه‌های کارگری ممنوع است و تحمل نمی شود . آلمان نازی و اتحاد جماهیر شوروی از معروف‌ترین نظام‌های تمامیت‌خواه و توتالیتر تاریخ محسوب می‌شوند
این که یک حکومت تا چه اندازه در بدبختی ملت خود سهیم است تا حد زیادی بستگی به نوع آن حکومت دارد و در حکومت‌های توتالیتر که در آن حفظ #آرمان_حکومت بر #منافع_ملی اولویت دارند حکومت نقش بیشتری در این بدبختی ایفا می کند در توهم همه چیزدانی به سر می برد و فرصت تصحیح خطاهای موجود را نمی‌دهند !!
#علایم_تشخیص حکومت‌های توتالیتر
✖️ بسته شدن روزنامه‌های منتقد حکومت
✖️ محدود شدن آزادی‌های فردی
✖️ اقتصاد بستهٔ دولت مدار
✖️ وجود رهبری کاریزماتیک در رأس حکومت
✖️ پناهندگان سیاسی به سایر کشورها
✖️ سرکوب حقوق اقلیت‌های سیاسی ، مذهبی
✖️ مقدّس شماری آرمان‌‌های رسمی حاکمیّت
✖️ برخورد بی‌رحمانه با مخالفان حکومت
✖️ سانسور شدید در تمام ابعاد رسانه‌ای
✖️ وجود ایدئولوژی فراگیر رسمی و حکومتی
✖️ قرار داشتن انحصار رسانه‌های فراگیر مانند رادیو و تلویزیون در اختیار حکومت
@parnian_khyial
در جامعه ای که حکومتش #توتالیتر است تمام اتفاقات اجتماعی مهندسی می شود و شهروندان به ناچار باید با قدرت ارتباط مستقیم داشته باشند زیرا ادارۀ کشور متعهّد به یک ایدئولوژی کلّی‌ست که مانند یک بیماری همه گیر باید به همه منتقل شود و هیچ کس را مستثنی نمی کند . در این‌گونه جوامع تمام جنبه‌های زندگی خصوصی شهروندان کنترل می‌شود و حکومت است که تعیین می کند مردم چه بخورند و چطور زندگی کنند یا کجا کار کنند و فعالیت‌های احزاب سیاسی و اتّحادیه‌های کارگری ممنوع است و تحمل نمی شود . آلمان نازی و اتحاد جماهیر شوروی از معروف‌ترین نظام‌های تمامیت‌خواه و توتالیتر تاریخ محسوب می‌شوند
این که یک حکومت تا چه اندازه در بدبختی ملت خود سهیم است تا حد زیادی بستگی به نوع آن حکومت دارد و در حکومت‌های توتالیتر که در آن حفظ #آرمان_حکومت بر #منافع_ملی اولویت دارند حکومت نقش بیشتری در این بدبختی ایفا می کند در توهم همه چیزدانی به سر می برد و فرصت تصحیح خطاهای موجود را نمی‌دهند !!
#علایم_تشخیص حکومت‌های توتالیتر
✖️ بسته شدن روزنامه‌های منتقد حکومت
✖️ محدود شدن آزادی‌های فردی
✖️ اقتصاد بستهٔ دولت مدار
✖️ وجود رهبری کاریزماتیک در رأس حکومت
✖️ پناهندگان سیاسی به سایر کشورها
✖️ سرکوب حقوق اقلیت‌های سیاسی ، مذهبی
✖️ مقدّس شماری آرمان‌‌های رسمی حاکمیّت
✖️ برخورد بی‌رحمانه با مخالفان حکومت
✖️ سانسور شدید در تمام ابعاد رسانه‌ای
✖️ وجود ایدئولوژی فراگیر رسمی و حکومتی
✖️ قرار داشتن انحصار رسانه‌های فراگیر مانند رادیو و تلویزیون در اختیار حکومت
@parnian_khyial
.
🏷 دکتر رضا بابایی ( تف سربالا )
نقد حاکمان چندان فایده‌بخش نیست چون آنان تافته‌های جدابافته نیستند و رفتارها و گفتارهای آنان کم و بیش همان رفتارها و گفتارهای رایج در میان مردم است، ما از حکومت و حاکمان، مدارا و عدالت و انصاف و رفتار دموکراتیک را گدایی میکنیم غافل از آنکه هیچ حکومتی بهتر از مردم خود نیست. حکومت چرا باید اهل مدارا و انصاف باشد وقتی بر مردمی حکم می‌راند که مدارا و انصاف و فداکاری را نمی‌شناسند؟؟
#منافع_ملی چیست که پاسداری از آن را تنها وظیفۀ حاکمان میدانیم؟؟ اگر دیپلماسی خارجی در دست حکومت بخشی از منافع ملی‌ست بخشی از محیط زیست که در اختیار خود ماست، آیا محیط زیست جزء منافع و منابع ملی نیست ؟ مردمی که جنگل‌ها و رودخانه‌ها را زباله‌دانی کرده‌اند چرا خود را سزاوار حکومتی میدانند که پاسدار منافع ملی باشد؟
از مسئولان میخواهیم که به حریم خصوصی شهروندان احترام بگذارند اما اگر دری را به سوی زندگی خصوصی کسی باز ببینیم تا کنج خانه‌اش را شخم میزنیم، مگر ما در خانه و مغازه و اداره و سفرهای خانوادگی و انتخاب غذا دموکراسی را مراعات میکنیم که توقع داریم حکومتمان دموکراتیک باشد؟
بله حاکمان و سیاست‌های آنان بر فرهنگ جامعه اثر میگذارند اما شیوه و شخصیت آنان را خوی و خصلت مردم می‌سازد و هر حکومتی عصارۀ فضایل یا رذایل مردم خویش است، در جهان کدام حکومت بهتر از مردم خود بوده است؟ در تاریخ کدام مردم بدتر از حاکمان خویش بوده‌اند؟ ما کی و کجا کوشیده‌ایم که باری از دوش حکومت برداریم و برای آن دل بسوزانیم که همین توقع را از حکومت داریم ؟ تاریخ ایران، تاریخ براندازی حکومت‌ها و دولت‌هاست نه اصلاح و یاری آنها ... به همین دلیل حکومت‌ها در ایران هیچ‌گاه به مردم اعتماد نمی‌کنند و از تلگرام تا سایت لغت‌نامۀ دهخدا را فیلتر می‌کنند!!
دولتمردان را طعن میزنیم که گرد منقل توهمات خود نشسته‌اند و نشئۀ افکار فاسد خویش‌اند اما آنان چرا نشئگی را رها کنند و از خماری بترسند وقتی صادرات ملت به دولت ذغال خوب است؟ ما در شهر زندگی میکنیم اما شهری نشده‌ایم تا کسی نتواند ما را از حقوق شهروندی محروم کند ، پرسشی که ما همیشه باید پیش روی خود بگذاریم و به آن بیندیشیم این است که ما اصلا چرا باید چیزی را بخواهیم که لایق آن نیستیم؟؟
.
🏷 دکتر رضا بابایی ( تف سربالا )
نقد حاکمان چندان فایده‌بخش نیست چون آنان تافته‌های جدابافته نیستند و رفتارها و گفتارهای آنان کم و بیش همان رفتارها و گفتارهای رایج در میان مردم است، ما از حکومت و حاکمان، مدارا و عدالت و انصاف و رفتار دموکراتیک را گدایی میکنیم غافل از آنکه هیچ حکومتی بهتر از مردم خود نیست. حکومت چرا باید اهل مدارا و انصاف باشد وقتی بر مردمی حکم می‌راند که مدارا و انصاف و فداکاری را نمی‌شناسند؟؟
#منافع_ملی چیست که پاسداری از آن را تنها وظیفۀ حاکمان میدانیم؟؟ اگر دیپلماسی خارجی در دست حکومت بخشی از منافع ملی‌ست بخشی از محیط زیست که در اختیار خود ماست، آیا محیط زیست جزء منافع و منابع ملی نیست ؟ مردمی که جنگل‌ها و رودخانه‌ها را زباله‌دانی کرده‌اند چرا خود را سزاوار حکومتی میدانند که پاسدار منافع ملی باشد؟
از مسئولان میخواهیم که به حریم خصوصی شهروندان احترام بگذارند اما اگر دری را به سوی زندگی خصوصی کسی باز ببینیم تا کنج خانه‌اش را شخم میزنیم، مگر ما در خانه و مغازه و اداره و سفرهای خانوادگی و انتخاب غذا دموکراسی را مراعات میکنیم که توقع داریم حکومتمان دموکراتیک باشد؟
بله حاکمان و سیاست‌های آنان بر فرهنگ جامعه اثر میگذارند اما شیوه و شخصیت آنان را خوی و خصلت مردم می‌سازد و هر حکومتی عصارۀ فضایل یا رذایل مردم خویش است، در جهان کدام حکومت بهتر از مردم خود بوده است؟ در تاریخ کدام مردم بدتر از حاکمان خویش بوده‌اند؟ ما کی و کجا کوشیده‌ایم که باری از دوش حکومت برداریم و برای آن دل بسوزانیم که همین توقع را از حکومت داریم ؟ تاریخ ایران، تاریخ براندازی حکومت‌ها و دولت‌هاست نه اصلاح و یاری آنها ... به همین دلیل حکومت‌ها در ایران هیچ‌گاه به مردم اعتماد نمی‌کنند و از تلگرام تا سایت لغت‌نامۀ دهخدا را فیلتر می‌کنند!!
دولتمردان را طعن میزنیم که گرد منقل توهمات خود نشسته‌اند و نشئۀ افکار فاسد خویش‌اند اما آنان چرا نشئگی را رها کنند و از خماری بترسند وقتی صادرات ملت به دولت ذغال خوب است؟ ما در شهر زندگی میکنیم اما شهری نشده‌ایم تا کسی نتواند ما را از حقوق شهروندی محروم کند ، پرسشی که ما همیشه باید پیش روی خود بگذاریم و به آن بیندیشیم این است که ما اصلا چرا باید چیزی را بخواهیم که لایق آن نیستیم؟؟
.