#زندگينامه_سعدي
سعدی شیرازی (۶۰۶ - ۶۹۰ هجری قمری) شاعر و نویسندهٔ پارسیگوی نامدار ایرانی است. نامِ کاملِ او ابومحمّد مُشرفالدین مُصلح بن عبدالله بن مشرّف و تخلص او سعدی است. او در نظامیه بغداد -که مهمترین مرکز علم و دانش آن زمان به حساب میآمد- تحصیل نمود و پس از آن بهعنوان خطیب به مناطق مختلفی از جمله شام و حجاز سفر کرد. وی سپس به زادگاه خود شیراز برگشت و تا پایان عمر در آنجا اقامت گزید. آرامگاه وی در شیراز واقع شده که به سعدیه معروف است.
سعدی تاثیر انکارناپذیری بر زبان فارسی گذاشتهاست؛ بهطوریکه شباهت قابل توجهی بین زبان فارسی امروزی و زبان سعدی وجود دارد. آثار او مدتها در مدرسهها و مکتبخانهها بهعنوان منبع آموزش زبان فارسی تدریس میشده و بسیاری از ضربالمثلهای رایج در زبان فارسی از آثار وی اقتباس شدهاست. وی بر خلاف بسیاری از نویسندگان معاصر یا پیش از خود، سادهنویسی و ایجاز را در پیش گرفت و توانست -حتی در زمان حیاتش- شهرت زیادی بدست آورد. اهل ادب به او لقب استادِ سخن، پادشاهِ سخن، شیخِ اجلّ و حتی بهطور مطلق، استاد دادهاند. آثار وی در کتاب کلیات سعدی گردآوری شدهاست؛ هرچند که کتاب گلستان، کتاب بوستان و نیز غزلیات وی به صورت مستقل نیز منتشر شدهاند.
کتابهای گلستان و بوستان بهعنوان کتابهای اخلاقی شناخته میشوند و علاوه بر فارسیزبانان، بر روشنفکران غربی از جمله ولتر و گوته تاثیرگذار بودهاند. با این حال، برخی از منتقدان نسبت به آموزههای اخلاقی وی نقدهایی را مطرح کردهاند. غزلیات سعدی، اغلب عاشقانه و توصیفکننده عشق زمینی است؛ هرچند که وی غزلیات پندآموز و عارفانه نیز سرودهاست.
بهمنظور تجلیل از سعدی، روز اول اردیبهشت ماه (روز آغاز نگارش کتاب گلستان) در ایران بهعنوان روز سعدی نامگذاری شدهاست.
#آثار
از سعدی، آثار بسیاری در نظم و نثر برجای ماندهاست:
1. بوستان: کتابیاست منظوم در اخلاق.
2. گلستان: به نثر مسجع
3. دیوان اشعار: شامل غزلیات و قصاید و رباعیات و مثنویات و مفردات و ترجیعبند و غیره (به فارسی) و چندین قصیده و غزل عربی.
1. صاحبیه: مجموعه چند قطعه فارسی و عربیاست که سعدی در ستایش شمسالدین صاحب دیوان جوینی، وزیر اتابکان سرودهاست.
2. قصاید سعدی: قصاید عربی سعدی حدود هفتصد بیت است که بیشتر محتوای آن غنا، مدح، اندرز و مرثیهاست. قصاید فارسی در ستایش پروردگار و مدح و اندرز و نصیحت بزرگان و پادشاهان آمدهاست.
3. مراثی سعدی:قصاید بلند سعدی است که بیشتر آن در رثای آخرین خلیفه عباسی المستعصم بالله سروده شدهاست و در آن هلاکوخان مغول را به خاطر قتل خلیفه عباسی نکوهش کردهاست.سعدی چند چکامه نیز در رثای برخی اتابکان فارس و وزرای ایشان سرودهاست.
4. مفردات سعدی:مفردات سعدی شامل مفردات و مفردات در رابطه با پند و اخلاق است.
4. رسائل نثر:
1. کتاب نصیحةالملوک
2. رساله در عقل و عشق
3. الجواب
4. در تربیت یکی از ملوک گوید
5. مجالس پنجگانه
5. هزلیات سعدی
#بيوگرافى
#سعدی
سعدی شیرازی (۶۰۶ - ۶۹۰ هجری قمری) شاعر و نویسندهٔ پارسیگوی نامدار ایرانی است. نامِ کاملِ او ابومحمّد مُشرفالدین مُصلح بن عبدالله بن مشرّف و تخلص او سعدی است. او در نظامیه بغداد -که مهمترین مرکز علم و دانش آن زمان به حساب میآمد- تحصیل نمود و پس از آن بهعنوان خطیب به مناطق مختلفی از جمله شام و حجاز سفر کرد. وی سپس به زادگاه خود شیراز برگشت و تا پایان عمر در آنجا اقامت گزید. آرامگاه وی در شیراز واقع شده که به سعدیه معروف است.
سعدی تاثیر انکارناپذیری بر زبان فارسی گذاشتهاست؛ بهطوریکه شباهت قابل توجهی بین زبان فارسی امروزی و زبان سعدی وجود دارد. آثار او مدتها در مدرسهها و مکتبخانهها بهعنوان منبع آموزش زبان فارسی تدریس میشده و بسیاری از ضربالمثلهای رایج در زبان فارسی از آثار وی اقتباس شدهاست. وی بر خلاف بسیاری از نویسندگان معاصر یا پیش از خود، سادهنویسی و ایجاز را در پیش گرفت و توانست -حتی در زمان حیاتش- شهرت زیادی بدست آورد. اهل ادب به او لقب استادِ سخن، پادشاهِ سخن، شیخِ اجلّ و حتی بهطور مطلق، استاد دادهاند. آثار وی در کتاب کلیات سعدی گردآوری شدهاست؛ هرچند که کتاب گلستان، کتاب بوستان و نیز غزلیات وی به صورت مستقل نیز منتشر شدهاند.
کتابهای گلستان و بوستان بهعنوان کتابهای اخلاقی شناخته میشوند و علاوه بر فارسیزبانان، بر روشنفکران غربی از جمله ولتر و گوته تاثیرگذار بودهاند. با این حال، برخی از منتقدان نسبت به آموزههای اخلاقی وی نقدهایی را مطرح کردهاند. غزلیات سعدی، اغلب عاشقانه و توصیفکننده عشق زمینی است؛ هرچند که وی غزلیات پندآموز و عارفانه نیز سرودهاست.
بهمنظور تجلیل از سعدی، روز اول اردیبهشت ماه (روز آغاز نگارش کتاب گلستان) در ایران بهعنوان روز سعدی نامگذاری شدهاست.
#آثار
از سعدی، آثار بسیاری در نظم و نثر برجای ماندهاست:
1. بوستان: کتابیاست منظوم در اخلاق.
2. گلستان: به نثر مسجع
3. دیوان اشعار: شامل غزلیات و قصاید و رباعیات و مثنویات و مفردات و ترجیعبند و غیره (به فارسی) و چندین قصیده و غزل عربی.
1. صاحبیه: مجموعه چند قطعه فارسی و عربیاست که سعدی در ستایش شمسالدین صاحب دیوان جوینی، وزیر اتابکان سرودهاست.
2. قصاید سعدی: قصاید عربی سعدی حدود هفتصد بیت است که بیشتر محتوای آن غنا، مدح، اندرز و مرثیهاست. قصاید فارسی در ستایش پروردگار و مدح و اندرز و نصیحت بزرگان و پادشاهان آمدهاست.
3. مراثی سعدی:قصاید بلند سعدی است که بیشتر آن در رثای آخرین خلیفه عباسی المستعصم بالله سروده شدهاست و در آن هلاکوخان مغول را به خاطر قتل خلیفه عباسی نکوهش کردهاست.سعدی چند چکامه نیز در رثای برخی اتابکان فارس و وزرای ایشان سرودهاست.
4. مفردات سعدی:مفردات سعدی شامل مفردات و مفردات در رابطه با پند و اخلاق است.
4. رسائل نثر:
1. کتاب نصیحةالملوک
2. رساله در عقل و عشق
3. الجواب
4. در تربیت یکی از ملوک گوید
5. مجالس پنجگانه
5. هزلیات سعدی
#بيوگرافى
#سعدی
4_5882192015222899574.pdf
16.9 MB
#کتاب
#آثار_و_مقالات
#داریوش_شایگان
شامل:
ﺑﯿﻨﺶ اﺳﺎﻃﯿﺮى
ﺗﺼﻮﯾﺮﯾﮏ ﺟﻬﺎن:ﻫﻨﺮاﯾﺮان
درﺟﺴﺘﺠﻮى ﻓﻀﺎﻫﺎى ﮔﻤﺸﺪه
ﺧﯿﺎم:ﺷﺎﻋﺮﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎى...
ﺳﺎﺣﺖ ﺑﯿﻨﺶ ﺣﺎﻓﻆ
ﺻﺎدق ﻫﺪاﯾﺖ
رازﺗﺜﻠﯿﺚ
آﯾﯿﻦ ﻫﻨﺪو
و....
#آثار_و_مقالات
#داریوش_شایگان
شامل:
ﺑﯿﻨﺶ اﺳﺎﻃﯿﺮى
ﺗﺼﻮﯾﺮﯾﮏ ﺟﻬﺎن:ﻫﻨﺮاﯾﺮان
درﺟﺴﺘﺠﻮى ﻓﻀﺎﻫﺎى ﮔﻤﺸﺪه
ﺧﯿﺎم:ﺷﺎﻋﺮﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎى...
ﺳﺎﺣﺖ ﺑﯿﻨﺶ ﺣﺎﻓﻆ
ﺻﺎدق ﻫﺪاﯾﺖ
رازﺗﺜﻠﯿﺚ
آﯾﯿﻦ ﻫﻨﺪو
و....
پرنیان خیال (ادبی اجتماعی)
خاموش نمی شود این آتش عریان شعر و صدای زنده یاد #منوچهر_آتشی
#منوچهر_آتشی (۲ #مهر، ۱۳۱۰، دهرود شهرستان دشتستان استان بوشهر - ۲۹ آبان، ۱۳۸۴، تهران) متخلص به سرنا، #شاعر، #منتقد، مترجم و روزنامهنگار است.
وی تحصیلات ابتدایی و دوره متوسط را در بوشهر گذراند و برای گذراندن دوره دانشسرای مقدماتی به شیراز رفت.آتشی در سال 1333 آموزگار شد و در شهر بوشهر و اطراف آن به تدریس پرداخت و در سال 1339 به دانشسرای عالی تهران وارد شد و در رشته زبان انگلیسی لیسانس گرفت.
#فعالیتهای_ادبی
وی در پایان سالهای خدمت دبیری به عنوان ویراستار در انتشارات سازمان رادیو و تلویزیون به کار پرداخت و در سال 1359 بازنشسته شد و به بوشهر بازگشت.
آتشی از سال 1333 انتشار شعرهایش را شروع کرد و در فاصله چند سال توانست در شمار شاعران مطرح معاصر درآید.
نخستین مجموعه شعر او با عنوان آهنگ دیگر در سال 1339 در تهران چاپ شد و پس از این مجموعه، دو مجموعه دیگر با نامهای آواز خاک و دیدار در فلق انتشار یافت.
#سبک
وی در دهههای 40 و 50 و 60 به سبک نیمایی شعر میسروده در دو دهه آخر عمر به شعر سپید روی آورد.
منوچهر آتشی در اواخر دههٔ ۳۰ با مجموعهء آهنگ دیگر در شعر معاصر به تجربهای تازه دست میزند. این مجموعه خط فاصل شعر نوقدمایی و موج نو، با جاذبه های نیمایی بود. او با کشف و شهود در طبیعت جنوبی و وحشی به نوعی خشونت غریزی در شعر دست مییابد. اما آنچه خشونت شعری آتشی را از عنصر خشونت آشفته و غیرمنسجم برخی از شاعران قبل و بعد از خودش (مثلاً از نصرت رحمانی یا کیومرث منشیزاده) متمایز میکند بهجز حضور «جنوب»، لحن حماسی آن است.
شعرهای آتشی در دهههای ۳۰ و ۴۰ و ۵۰ شعر کویر است و عناصر طبیعی این کویر حماسه و خشونت را با هم میآمیزد. گذشته از آن، عشق و امید و آرزو نیز خود را به این طبیعت جنوبی غرق میکند و احساس تنها در مثلث خشونت-حماسه-جنوب چهره نشان میدهد.
#آثار
آهنگ دیگر ۱۳۳۸
آواز خاک ۱۳۴۶
دیدار در فلق ۱۳۴۸
بر انتهای آغاز ۱۳۵۰
گزینه اشعار ۱۳۶۵
وصف گل سوری ۱۳۷۰
گندم و گیلاس ۱۳۷۱
زیباتر از شکل قدیم جهان ۱۳۷۶
چه تلخ است این سیب ۱۳۷۸
خلیج و خزر ۱۳۸۰
باران برگ زوق: دفتر غزلها ۱۳۸۰
اتفاق آخر ۱۳۸۰
حادثه در بامداد ۱۳۸۰
ریشههای شب ۱۳۸۴
غزل غزلهای سورنا ۱۳۸۴
#منوچهر آتشی ۲۹ آبان ۱۳۸۴ بر اثر ایست قلبی در سن ۷۴ سالگی در بیمارستان سینا تهران درگذشت و در بندر بوشهر به خاک سپرده شد.
وی تحصیلات ابتدایی و دوره متوسط را در بوشهر گذراند و برای گذراندن دوره دانشسرای مقدماتی به شیراز رفت.آتشی در سال 1333 آموزگار شد و در شهر بوشهر و اطراف آن به تدریس پرداخت و در سال 1339 به دانشسرای عالی تهران وارد شد و در رشته زبان انگلیسی لیسانس گرفت.
#فعالیتهای_ادبی
وی در پایان سالهای خدمت دبیری به عنوان ویراستار در انتشارات سازمان رادیو و تلویزیون به کار پرداخت و در سال 1359 بازنشسته شد و به بوشهر بازگشت.
آتشی از سال 1333 انتشار شعرهایش را شروع کرد و در فاصله چند سال توانست در شمار شاعران مطرح معاصر درآید.
نخستین مجموعه شعر او با عنوان آهنگ دیگر در سال 1339 در تهران چاپ شد و پس از این مجموعه، دو مجموعه دیگر با نامهای آواز خاک و دیدار در فلق انتشار یافت.
#سبک
وی در دهههای 40 و 50 و 60 به سبک نیمایی شعر میسروده در دو دهه آخر عمر به شعر سپید روی آورد.
منوچهر آتشی در اواخر دههٔ ۳۰ با مجموعهء آهنگ دیگر در شعر معاصر به تجربهای تازه دست میزند. این مجموعه خط فاصل شعر نوقدمایی و موج نو، با جاذبه های نیمایی بود. او با کشف و شهود در طبیعت جنوبی و وحشی به نوعی خشونت غریزی در شعر دست مییابد. اما آنچه خشونت شعری آتشی را از عنصر خشونت آشفته و غیرمنسجم برخی از شاعران قبل و بعد از خودش (مثلاً از نصرت رحمانی یا کیومرث منشیزاده) متمایز میکند بهجز حضور «جنوب»، لحن حماسی آن است.
شعرهای آتشی در دهههای ۳۰ و ۴۰ و ۵۰ شعر کویر است و عناصر طبیعی این کویر حماسه و خشونت را با هم میآمیزد. گذشته از آن، عشق و امید و آرزو نیز خود را به این طبیعت جنوبی غرق میکند و احساس تنها در مثلث خشونت-حماسه-جنوب چهره نشان میدهد.
#آثار
آهنگ دیگر ۱۳۳۸
آواز خاک ۱۳۴۶
دیدار در فلق ۱۳۴۸
بر انتهای آغاز ۱۳۵۰
گزینه اشعار ۱۳۶۵
وصف گل سوری ۱۳۷۰
گندم و گیلاس ۱۳۷۱
زیباتر از شکل قدیم جهان ۱۳۷۶
چه تلخ است این سیب ۱۳۷۸
خلیج و خزر ۱۳۸۰
باران برگ زوق: دفتر غزلها ۱۳۸۰
اتفاق آخر ۱۳۸۰
حادثه در بامداد ۱۳۸۰
ریشههای شب ۱۳۸۴
غزل غزلهای سورنا ۱۳۸۴
#منوچهر آتشی ۲۹ آبان ۱۳۸۴ بر اثر ایست قلبی در سن ۷۴ سالگی در بیمارستان سینا تهران درگذشت و در بندر بوشهر به خاک سپرده شد.
#معرفی_نویسنده
#کامیلو_خوزه_سلا
تلفظ اسپانیایی: رماننویس و شاعر اسپانیایی به سال ۱۹۱۶ چشم به جهان گشود وی بعد از دوره ابتدایی و متوسطه در دانشگاه به تحصیل در رشته پزشکی پرداخت، ولی بعدها به ادبیات روی آورد. وی توانست در سال ۱۹۸۹ جایزه نوبل ادبیات را دریافت نماید.
خوزه سلا در سال ۱۹۹۰ از همسر اول و مادر تنها پسرش «ماریا دل روزاریو کونده» جدا شد تا بتواند با روزنامهنگاری به نام «مارینا کاستانو» ازدواج کند.
#آثار
برخی از آثار خوزه سلا عبارتند از:
رمان
خانواده پاسکوال دو آرته (۱۹۴۲)
ماجراهای تازه و بدبیاریهای لاساریو دو تورس (۱۹۴۴)
سفر به آلکاریا (۱۹۴۸)
کندو (۱۹۵۱)
از مینو تا بیداسو (۱۹۵۲)
خانم کالدول با پسرش سخن میگوید (۱۹۵۳)
کاتیرا (۱۹۵۵)
سان کامیلو ۱۹۳۶ (۱۹۶۹)
مازورکایی برای دو مرده (۱۹۸۳)
کریستو در برابر آریزونا (۱۹۸۸)
سایر آثار
آسایشگاه
سان کاملیو
دفتر ظلمات
#کامیلو_خوزه_سلا
تلفظ اسپانیایی: رماننویس و شاعر اسپانیایی به سال ۱۹۱۶ چشم به جهان گشود وی بعد از دوره ابتدایی و متوسطه در دانشگاه به تحصیل در رشته پزشکی پرداخت، ولی بعدها به ادبیات روی آورد. وی توانست در سال ۱۹۸۹ جایزه نوبل ادبیات را دریافت نماید.
خوزه سلا در سال ۱۹۹۰ از همسر اول و مادر تنها پسرش «ماریا دل روزاریو کونده» جدا شد تا بتواند با روزنامهنگاری به نام «مارینا کاستانو» ازدواج کند.
#آثار
برخی از آثار خوزه سلا عبارتند از:
رمان
خانواده پاسکوال دو آرته (۱۹۴۲)
ماجراهای تازه و بدبیاریهای لاساریو دو تورس (۱۹۴۴)
سفر به آلکاریا (۱۹۴۸)
کندو (۱۹۵۱)
از مینو تا بیداسو (۱۹۵۲)
خانم کالدول با پسرش سخن میگوید (۱۹۵۳)
کاتیرا (۱۹۵۵)
سان کامیلو ۱۹۳۶ (۱۹۶۹)
مازورکایی برای دو مرده (۱۹۸۳)
کریستو در برابر آریزونا (۱۹۸۸)
سایر آثار
آسایشگاه
سان کاملیو
دفتر ظلمات
#سیمین_دانشور
نویسنده و مترجم
سیمین دانشوردرهشتم اردیبهشت سال 1300 در یک خانواده ی فرهیخته و تحصیل کرده در شیراز به دنیا آمد. پدرش محمد علی دانشور پزشک و مادرش قمرالسلطنه حکمت مدیر هنرستان دخترانه بود. هوش سرشار و علاقه ی دانشور به ادبیات از همان کودکی مشخص بود، او هر شعری را که یک بار می خواند از بر می شد با چنین هوش و حافظه ای دانشور در امتحانات نهایی دیپلم در کشور شاگرد اول شد .
او در دانشگاه رشته ی ادبیات فارسی را برای ادامه ی تحصیل انتخاب کرده و از شیراز به تهران آمد .از سال 1320 دانشور با نام مستعار شیرازی بی نام برای رادیو تهران و روزنامه ایران مقالاتی می نوشت.
دانشور به تشویق فاطمه سیاح و صادق هدایت اولین مجموعه ی داستانی خود را تحت عنوان "آتش خاموش" در سال 1327 منتشر کرد، این کتاب اولین مجموعه ی داستانی در ادبیات فارسی است که نویسنده ی آن یک زن بود.
در همین سال دانشور در اتوبوسی که از شیراز به تهران می رفت با جلال آل احمد نویسنده ی سرشناس آشنا شد و دو سال بعد با او ازدواج کرد . دانشور در سال 1328 دکترای ادبیات فارسی خود را از دانشگاه تهران می گیرد و در سال 1331 برای گرفتن فوق دکترای خود در رشته ی زیباشناسی به دانشگاه استنفورد آمریکا می رود و در آنجا به مدت یکسال تحصیل می کند، در این مدت او با چند نویسنده و نمایش نامه نویس آمریکایی آشنا شده و حتی خودش دو داستان به زبان انگلیسی می نویسد. دانشور بعد از بازگشت از آمریکا از سال 1338 به عنوان استاد رشته ی باستان شناسی و تاریخ هنر دانشگاه تهران مشغول به کار می شود.
در مدتی که دانشور در آمریکا بود ،آل احمد زمینی را در نزدیکی خانه ی نیمایوشیج خریداری می کند و با دست خودش خانه ای را در آن زمین می سازد. این زوج بایکدیگر دراین خانه تا زمان مرگ ناگهانی آل احمد زندگی می کنند ،بعد از آن هم دانشور تا اخرعمرش در آن به زندگی ادامه داد.
مهمترین اثر سیمین دانشور "سووشون" نام دارد که کمی پیش از مرگ آل احمد در سال 1348 منتشر شد، این کتاب تا به امروز به هفده زبان زنده ی دنیا ترجمه شده است و یکی از پرفروش ترین رمان های معاصر ایران است.
دانشور پس از مرگ آل احمد و بازنشستگی از دانشگاه تهران همچنان به نوشتن ادامه می دهد و حتی در سال 1386 بعد از یک دوره ی بیماری داستانی به نام "برو به شاه بگو" را می نگارد. سیمین دانشور سرانجام بر اثر کهولت سن در هجدهم اسفند سال 1390 درتهران چشم از جهان فرو بست.
برخی از #آثار
آتش خاموش،1327
شهری چون بهشت،1340
سووشون، 1348
به کی سلام کنم؟،1359
جزیره ی سرگردانی،1372
ازپرنده های مهاجربپرس، 1376
ساربان سرگردان، 1380
نویسنده و مترجم
سیمین دانشوردرهشتم اردیبهشت سال 1300 در یک خانواده ی فرهیخته و تحصیل کرده در شیراز به دنیا آمد. پدرش محمد علی دانشور پزشک و مادرش قمرالسلطنه حکمت مدیر هنرستان دخترانه بود. هوش سرشار و علاقه ی دانشور به ادبیات از همان کودکی مشخص بود، او هر شعری را که یک بار می خواند از بر می شد با چنین هوش و حافظه ای دانشور در امتحانات نهایی دیپلم در کشور شاگرد اول شد .
او در دانشگاه رشته ی ادبیات فارسی را برای ادامه ی تحصیل انتخاب کرده و از شیراز به تهران آمد .از سال 1320 دانشور با نام مستعار شیرازی بی نام برای رادیو تهران و روزنامه ایران مقالاتی می نوشت.
دانشور به تشویق فاطمه سیاح و صادق هدایت اولین مجموعه ی داستانی خود را تحت عنوان "آتش خاموش" در سال 1327 منتشر کرد، این کتاب اولین مجموعه ی داستانی در ادبیات فارسی است که نویسنده ی آن یک زن بود.
در همین سال دانشور در اتوبوسی که از شیراز به تهران می رفت با جلال آل احمد نویسنده ی سرشناس آشنا شد و دو سال بعد با او ازدواج کرد . دانشور در سال 1328 دکترای ادبیات فارسی خود را از دانشگاه تهران می گیرد و در سال 1331 برای گرفتن فوق دکترای خود در رشته ی زیباشناسی به دانشگاه استنفورد آمریکا می رود و در آنجا به مدت یکسال تحصیل می کند، در این مدت او با چند نویسنده و نمایش نامه نویس آمریکایی آشنا شده و حتی خودش دو داستان به زبان انگلیسی می نویسد. دانشور بعد از بازگشت از آمریکا از سال 1338 به عنوان استاد رشته ی باستان شناسی و تاریخ هنر دانشگاه تهران مشغول به کار می شود.
در مدتی که دانشور در آمریکا بود ،آل احمد زمینی را در نزدیکی خانه ی نیمایوشیج خریداری می کند و با دست خودش خانه ای را در آن زمین می سازد. این زوج بایکدیگر دراین خانه تا زمان مرگ ناگهانی آل احمد زندگی می کنند ،بعد از آن هم دانشور تا اخرعمرش در آن به زندگی ادامه داد.
مهمترین اثر سیمین دانشور "سووشون" نام دارد که کمی پیش از مرگ آل احمد در سال 1348 منتشر شد، این کتاب تا به امروز به هفده زبان زنده ی دنیا ترجمه شده است و یکی از پرفروش ترین رمان های معاصر ایران است.
دانشور پس از مرگ آل احمد و بازنشستگی از دانشگاه تهران همچنان به نوشتن ادامه می دهد و حتی در سال 1386 بعد از یک دوره ی بیماری داستانی به نام "برو به شاه بگو" را می نگارد. سیمین دانشور سرانجام بر اثر کهولت سن در هجدهم اسفند سال 1390 درتهران چشم از جهان فرو بست.
برخی از #آثار
آتش خاموش،1327
شهری چون بهشت،1340
سووشون، 1348
به کی سلام کنم؟،1359
جزیره ی سرگردانی،1372
ازپرنده های مهاجربپرس، 1376
ساربان سرگردان، 1380
#مصطفی_رحماندوست معروف به شاعر «صد دانه یاقوت»، (زاده نخستین روز تیرماه ۱۳۲۹، همدان) #شاعر، #نویسنده و مترجم کتابهای کودکان و نوجوانان است.
🔸 #فعالیتهای_ادبی
او پس از اخذ مدرک کارشناسی زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران، به عنوان کارشناس کتابهای خطی در کتابخانه مجلس مشغول به کار شد و سپس به عنوان مدیر مرکز نشریات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، مدیر مسئول نشریات رشد، سردبیر رشد دانش آموز، سردبیر و پدیدآورنده سروش کودکان و نوجوانان به فعالیت خود ادامه داد. او همچنین به مدت سه سال مدیر کل دفتر مجامع و فعالیتهای فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ایران بوده است که بنابر گفته خودش، آغاز راه او برای انتقال ادبیات برگزیده کودکان و نوجوانان ایران به زبانهای دیگر بوده است. مصطفی رحماندوست، علاوه بر این، مدرس داستاننویسی و ادبیات کودکان و نوجوانان در دانشگاهها نیز بوده است. وی پس از بازنشستگی از سمتهای دولتی، مدیر گروه شکوفه (بخش کودکان و نوجوانان) انتشارات امیرکبیر و مشاور ادبی آثار مربوط به کودکان و نوجوانان کتابخانه ملی ایران و یکی از اعضای اصلی داوران بینالمللی جشنواره بینالمللی فیلم کودکان و نوجوانان اصفهان و جشنواره بینالمللی تئاتر کودکان و نوجوانان است. او عضو هیئتهای داوری کتاب سال، جشنوارههای کتاب و مطبوعات کودکان و عضو شورای موسیقی کودکان و شورای کتاب کودک ایران نیز بودهاست.
🔹 #آثار
از این نویسنده و شاعر ایرانی، تاکنون یکصد و شصت اثر به صورت مجموعه شعر برای کودکان و نوجوانان، تألیف و ترجمه داستانهای کودکان و نوجوانان منتشر شدهاست. تیراژ کتابهای او به بیش از پنج و نیم میلیون نسخه میرسد که از آن میان میتوان به آثار زیر اشاره کرد:
فرهنگ آسان: دانشنامه ویژه کودکان و نوجوانان
فرهنگ ضربالمثلها: مجموعهای ارزشمند از ضربالمثلهای ایرانی
ترانههای نوازش: شامل مجموعهای از لالاییها که از آن میان «لالایی عاشورا» بسیار مورد استقبال قرار گرفت.
مجموعه شعرهای «قصه پنج انگشت» و «بازی با انگشتها» که ریشه در ادبیات فولکلور ایران دارد.
شعر «خوشا به حالت، ای روستایی» یکی از مشهورترین و شناخته شده اوست که در دوره تحصیلات ابتدایی و در درس زبان فارسی آموزش داده میشود.
▫️ #سبک
مصطفی رحماندوست از شاعران شاخص و چند وجهی شعر کودک در ایران به شمارمی رود که اشعار وی از ویژگیهای سبک شخصی، به ویژه تصویر آفرینی برخوردار است.
تصویر آفرینیهای وی بیشتر از طریق حس آمیزی و عناصر و واژگان مربوط به حس بینایی و شنوایی، متناقض نما، افعال و اصطلاحات محاوره ای، عامیانه و بومی، قیدهای ابداعی، نام گذاریهای جدید، انواع برجسته سازی و هنجار گریزی زبانی و موسیقی کلامی، به ویژه انواع تکرار و ایجاز و اطنابهای مناسب صورت می گیرد.
مهارت در بیان روایی و قصه گویی با زاویۀ دید اول شخص، سوم شحص و تک گویی، متناسب با گروه های سنی «الف» و «ب» در بیشتر اشعارش دیده می شود.یکی دیگر از ویژگیهای وی، مهارت در شعر آیینی، به ویژه شعر عاشورایی کودک است. به طور کلی، واقع گرایی و ساده گویی و بهره گیری از عناصر زنده و توصیفات عینی، به ویژه رنگهای زرد و سیاه و بازیهای زبانی و ترکیبات بدیع و مناسب سن کودک را می توان از اصلیترین مختصات شعر وی دانست.
📚🍃
🔸 #فعالیتهای_ادبی
او پس از اخذ مدرک کارشناسی زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران، به عنوان کارشناس کتابهای خطی در کتابخانه مجلس مشغول به کار شد و سپس به عنوان مدیر مرکز نشریات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، مدیر مسئول نشریات رشد، سردبیر رشد دانش آموز، سردبیر و پدیدآورنده سروش کودکان و نوجوانان به فعالیت خود ادامه داد. او همچنین به مدت سه سال مدیر کل دفتر مجامع و فعالیتهای فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ایران بوده است که بنابر گفته خودش، آغاز راه او برای انتقال ادبیات برگزیده کودکان و نوجوانان ایران به زبانهای دیگر بوده است. مصطفی رحماندوست، علاوه بر این، مدرس داستاننویسی و ادبیات کودکان و نوجوانان در دانشگاهها نیز بوده است. وی پس از بازنشستگی از سمتهای دولتی، مدیر گروه شکوفه (بخش کودکان و نوجوانان) انتشارات امیرکبیر و مشاور ادبی آثار مربوط به کودکان و نوجوانان کتابخانه ملی ایران و یکی از اعضای اصلی داوران بینالمللی جشنواره بینالمللی فیلم کودکان و نوجوانان اصفهان و جشنواره بینالمللی تئاتر کودکان و نوجوانان است. او عضو هیئتهای داوری کتاب سال، جشنوارههای کتاب و مطبوعات کودکان و عضو شورای موسیقی کودکان و شورای کتاب کودک ایران نیز بودهاست.
🔹 #آثار
از این نویسنده و شاعر ایرانی، تاکنون یکصد و شصت اثر به صورت مجموعه شعر برای کودکان و نوجوانان، تألیف و ترجمه داستانهای کودکان و نوجوانان منتشر شدهاست. تیراژ کتابهای او به بیش از پنج و نیم میلیون نسخه میرسد که از آن میان میتوان به آثار زیر اشاره کرد:
فرهنگ آسان: دانشنامه ویژه کودکان و نوجوانان
فرهنگ ضربالمثلها: مجموعهای ارزشمند از ضربالمثلهای ایرانی
ترانههای نوازش: شامل مجموعهای از لالاییها که از آن میان «لالایی عاشورا» بسیار مورد استقبال قرار گرفت.
مجموعه شعرهای «قصه پنج انگشت» و «بازی با انگشتها» که ریشه در ادبیات فولکلور ایران دارد.
شعر «خوشا به حالت، ای روستایی» یکی از مشهورترین و شناخته شده اوست که در دوره تحصیلات ابتدایی و در درس زبان فارسی آموزش داده میشود.
▫️ #سبک
مصطفی رحماندوست از شاعران شاخص و چند وجهی شعر کودک در ایران به شمارمی رود که اشعار وی از ویژگیهای سبک شخصی، به ویژه تصویر آفرینی برخوردار است.
تصویر آفرینیهای وی بیشتر از طریق حس آمیزی و عناصر و واژگان مربوط به حس بینایی و شنوایی، متناقض نما، افعال و اصطلاحات محاوره ای، عامیانه و بومی، قیدهای ابداعی، نام گذاریهای جدید، انواع برجسته سازی و هنجار گریزی زبانی و موسیقی کلامی، به ویژه انواع تکرار و ایجاز و اطنابهای مناسب صورت می گیرد.
مهارت در بیان روایی و قصه گویی با زاویۀ دید اول شخص، سوم شحص و تک گویی، متناسب با گروه های سنی «الف» و «ب» در بیشتر اشعارش دیده می شود.یکی دیگر از ویژگیهای وی، مهارت در شعر آیینی، به ویژه شعر عاشورایی کودک است. به طور کلی، واقع گرایی و ساده گویی و بهره گیری از عناصر زنده و توصیفات عینی، به ویژه رنگهای زرد و سیاه و بازیهای زبانی و ترکیبات بدیع و مناسب سن کودک را می توان از اصلیترین مختصات شعر وی دانست.
📚🍃
💠 #تقویم_هنرمندان
سوم آبان سالروز درگذشت #فریدون_مشیری
#شاعر و #روزنامهنگار
فریدون مشیری در سی ام شهریور سال 1305 در یک خانواده اصیل و فرهیخته در تهران به دنیا آمد. جد پدری مشیری، ازصاحب منصبان سرشناس لشکری در حکومت نادرشاه افشار بود و پدربزرگ مادریش یکی از شاعران به نام در دوره ناصری به حساب می آمد .
با چنین پیشینه خانوادگی مشیری در کودکی پیش از رفتن به مدرسه با ادبیات کهن فارسی آشنایی کامل داشت، او بخشی از تحصیلات ابتدایی خود را تهران و بخشی دیگر را به دلیل کار پدرش در مشهد گذراند، اما در سال 1320 با آغاز جنگ جهانی دوم و اشغال ایران توسط متفقین به همراه خانواده دوباره به تهران بازگشت و دوران متوسطه را در دبیرستان ادیب به اتمام رساند.
مشیری در سن هیجده سالگی با اینکه هنوز یک سال تا پایان تحصیلاتش باقی مانده بود، به استخدام وزارت پست و تلگراف آن زمان در آمد و مدت سی و سه سال در این وزارتخانه به کار مشغول بود.
مشیری از پانزده سالگی شعر می گفت و در سال 1323 اولین شعر او با نام" فردای ما "در روزنامه" ایران ما" به چاپ رسید، همین اتفاق آغازگر فعالیت های مطبوعاتی مشیری شد، او همزمان با کار در اداره پست و تحصیل، در مجلات مختلف ادبی نیز کار می کرد .
فریدون مشیری اولین مجموعه شعر خود را در سال 1334 با نام "تشنه طوفان "با مقدمه ای از "شهریار" و"علی دشتی "به چاپ رساند.خود مشیری در مورد اشعارش می گوید:" چهارپارههایی بود که گاهی سه مصرع مساوی با یک قطعه کوتاه داشت، و هم وزن داشت، هم قافیه و هم معنا،........."معروفترین شعر مشیری "کوچه "در سال 1339 در مجله "روشنفکر "به چاپ رسید.
مشیری علاوه بر شعر به موسیقی سنتی هم علاقه زیادی داشت و ردیف ها و گوشه های موسیقی را به خوبی می شناخت، به همین خاطر در بین سال های 1350 تا 1357 با برنامه "گل های تازه "رادیو ایران همکاری مستمری داشت.
در اواخر عمر مشیری، علی رغم نداشتن وضعیت جسمی مناسب در شب های شعر مختلفی که دوستدارنش در سراسر دنیا برایش ترتیب می دادند، شرکت می کرد و درآمد حاصل از این مراسم ها را، صرف امور خیریه می کرد.
سرانجام فریدون مشیری پس از تحمل یک دوره طولانی بیماری در سوم آبان ماه سال 1379 در سن هفتاد و چهار سالگی در تهران درگذشت.
برخی از #آثار
تشنه طوفان، 1334
نایافته، 1337
ابر،1340
ابر و کوچه، 1345
بهار را باور کن، 1347
از خاموشی، 1356
مروارید مهر ، 1365
آه باران، 1367
از دیار آشتی، 1371
لحظه ها و احساس، 1374
آواز آن پرنده غمگین، 1378
نوایی هماهنگ باران (پس از مرگ)، 1384
🍃🍂🍃🍂
سوم آبان سالروز درگذشت #فریدون_مشیری
#شاعر و #روزنامهنگار
فریدون مشیری در سی ام شهریور سال 1305 در یک خانواده اصیل و فرهیخته در تهران به دنیا آمد. جد پدری مشیری، ازصاحب منصبان سرشناس لشکری در حکومت نادرشاه افشار بود و پدربزرگ مادریش یکی از شاعران به نام در دوره ناصری به حساب می آمد .
با چنین پیشینه خانوادگی مشیری در کودکی پیش از رفتن به مدرسه با ادبیات کهن فارسی آشنایی کامل داشت، او بخشی از تحصیلات ابتدایی خود را تهران و بخشی دیگر را به دلیل کار پدرش در مشهد گذراند، اما در سال 1320 با آغاز جنگ جهانی دوم و اشغال ایران توسط متفقین به همراه خانواده دوباره به تهران بازگشت و دوران متوسطه را در دبیرستان ادیب به اتمام رساند.
مشیری در سن هیجده سالگی با اینکه هنوز یک سال تا پایان تحصیلاتش باقی مانده بود، به استخدام وزارت پست و تلگراف آن زمان در آمد و مدت سی و سه سال در این وزارتخانه به کار مشغول بود.
مشیری از پانزده سالگی شعر می گفت و در سال 1323 اولین شعر او با نام" فردای ما "در روزنامه" ایران ما" به چاپ رسید، همین اتفاق آغازگر فعالیت های مطبوعاتی مشیری شد، او همزمان با کار در اداره پست و تحصیل، در مجلات مختلف ادبی نیز کار می کرد .
فریدون مشیری اولین مجموعه شعر خود را در سال 1334 با نام "تشنه طوفان "با مقدمه ای از "شهریار" و"علی دشتی "به چاپ رساند.خود مشیری در مورد اشعارش می گوید:" چهارپارههایی بود که گاهی سه مصرع مساوی با یک قطعه کوتاه داشت، و هم وزن داشت، هم قافیه و هم معنا،........."معروفترین شعر مشیری "کوچه "در سال 1339 در مجله "روشنفکر "به چاپ رسید.
مشیری علاوه بر شعر به موسیقی سنتی هم علاقه زیادی داشت و ردیف ها و گوشه های موسیقی را به خوبی می شناخت، به همین خاطر در بین سال های 1350 تا 1357 با برنامه "گل های تازه "رادیو ایران همکاری مستمری داشت.
در اواخر عمر مشیری، علی رغم نداشتن وضعیت جسمی مناسب در شب های شعر مختلفی که دوستدارنش در سراسر دنیا برایش ترتیب می دادند، شرکت می کرد و درآمد حاصل از این مراسم ها را، صرف امور خیریه می کرد.
سرانجام فریدون مشیری پس از تحمل یک دوره طولانی بیماری در سوم آبان ماه سال 1379 در سن هفتاد و چهار سالگی در تهران درگذشت.
برخی از #آثار
تشنه طوفان، 1334
نایافته، 1337
ابر،1340
ابر و کوچه، 1345
بهار را باور کن، 1347
از خاموشی، 1356
مروارید مهر ، 1365
آه باران، 1367
از دیار آشتی، 1371
لحظه ها و احساس، 1374
آواز آن پرنده غمگین، 1378
نوایی هماهنگ باران (پس از مرگ)، 1384
🍃🍂🍃🍂
#آثار
رمانها و رمانهای کوتاه
(۱۸۴۶) بیچارگان (رمان کوتاه)
(۱۸۴۶) همزاد(رمان) (رمان کوتاه)
(۱۸۴۷) خانم صاحبخانه (رمان کوتاه)
(۱۸۴۹) نیه توچکا (ناتمام)
(۱۸۵۹) رؤیای عمو (رمان کوتاه)
(۱۸۵۹) روستای استپانچیکو
(۱۸۶۱) آزردگان (تحقیر و توهین شدگان)
(۱۸۶۲) خاطرات خانه اموات
(۱۸۶۴) یادداشتهای زیرزمینی (رمان کوتاه)
(۱۸۶۶) جنایت و مکافات
(۱۸۶۷) قمارباز (رمان کوتاه)
(۱۸۶۹) ابله
(۱۸۷۰) همیشه شوهر (رمان کوتاه)
(۱۸۷۲) جنزدگان
(۱۸۷۵) جوان خام
(۱۸۸۰) برادران کارامازوف
داستانهای کوتاه
(۱۸۴۶) «آقای پروخارچین»
(۱۸۴۷) «رمان در نُه نامه»
(۱۸۴۸) «شوهر حسود»
(۱۸۴۸) «همسر مردی دگیر»
(۱۸۴۸) «همسر مردی دیگر و شوهر زیر تخت» (تلفیقی از دو داستان قبلی)
(۱۸۴۸) «نازکدل»
(۱۸۴۸) «پولزونکوف»
(۱۸۴۸) «دزد شرافتمند»
(۱۸۴۸) «درخت کریسمس و ازدواج»
(۱۸۴۸) «شبهای روشن»
(۱۸۴۹) «قهرمان کوچولو»
(۱۸۶۲) «یک داستان کثیف» یا «یک اتفاق مسخره»
(۱۸۶۵) «کروکدیل»
(۱۸۷۳) «بوبوک»
(۱۸۷۶) «درخت کریسمس بچههای فقیر»
(۱۸۷۶) «نازنین»
(۱۸۷۶) «ماریِ دهقان»
(۱۸۷۷) «رؤیای آدم مضحک»
() «بانوی میزبان»
() «دلاور خردسال»
#فیودار_داستایفسکی
رمانها و رمانهای کوتاه
(۱۸۴۶) بیچارگان (رمان کوتاه)
(۱۸۴۶) همزاد(رمان) (رمان کوتاه)
(۱۸۴۷) خانم صاحبخانه (رمان کوتاه)
(۱۸۴۹) نیه توچکا (ناتمام)
(۱۸۵۹) رؤیای عمو (رمان کوتاه)
(۱۸۵۹) روستای استپانچیکو
(۱۸۶۱) آزردگان (تحقیر و توهین شدگان)
(۱۸۶۲) خاطرات خانه اموات
(۱۸۶۴) یادداشتهای زیرزمینی (رمان کوتاه)
(۱۸۶۶) جنایت و مکافات
(۱۸۶۷) قمارباز (رمان کوتاه)
(۱۸۶۹) ابله
(۱۸۷۰) همیشه شوهر (رمان کوتاه)
(۱۸۷۲) جنزدگان
(۱۸۷۵) جوان خام
(۱۸۸۰) برادران کارامازوف
داستانهای کوتاه
(۱۸۴۶) «آقای پروخارچین»
(۱۸۴۷) «رمان در نُه نامه»
(۱۸۴۸) «شوهر حسود»
(۱۸۴۸) «همسر مردی دگیر»
(۱۸۴۸) «همسر مردی دیگر و شوهر زیر تخت» (تلفیقی از دو داستان قبلی)
(۱۸۴۸) «نازکدل»
(۱۸۴۸) «پولزونکوف»
(۱۸۴۸) «دزد شرافتمند»
(۱۸۴۸) «درخت کریسمس و ازدواج»
(۱۸۴۸) «شبهای روشن»
(۱۸۴۹) «قهرمان کوچولو»
(۱۸۶۲) «یک داستان کثیف» یا «یک اتفاق مسخره»
(۱۸۶۵) «کروکدیل»
(۱۸۷۳) «بوبوک»
(۱۸۷۶) «درخت کریسمس بچههای فقیر»
(۱۸۷۶) «نازنین»
(۱۸۷۶) «ماریِ دهقان»
(۱۸۷۷) «رؤیای آدم مضحک»
() «بانوی میزبان»
() «دلاور خردسال»
#فیودار_داستایفسکی
پرنیان خیال (ادبی اجتماعی)
4_625468218936394193.pdf
نکاتی در مورد مترجم توانای این اثر ،
محمد قاضی👇
محمد قاضی
مترجم و شاعر
#زندگینامه
محمد قاضی مترجم برجسته کشورمان در دوازده مرداد سال ۱۲۹۲ در شهر مهاباد دیده به جهان گشود. با اینکه پدرش امام جمعه شهر بود و در همان کودکی زبان فرانسه را به صورت مقدماتی نزد "حسن حزتی مکریانی "آموخت.
در سال ۱۳۰۸با کمک عمویش به تهران آمد و در مدرسه دارالفنون در رشته ادبی مشغول به تحصیل شد. ولی در دانشگاه رشته حقوق را برای ادامه تحصیل خود برگزید.
قاضی در تمام مدت تحصیل خود چه در مدرسه چه در دانشگاه جزو بهترین شاگردان زبان فرانسه بود.
در اوایل سال ۱۳۲۰ شروع به ترجمه بعضی داستان های کوتاه ویکتور هوگو کرد. ولی ده سال کار را ترجمه را کنار گذاشت و به کار در وزارت دارایی مشغول شد.
اولین کتاب ترجمه شده به دست او کتاب "جزیره پنگوئن ها "اثر آناتول فرانس بود. که آن را در سال ۱۳۲۹ترجمه کرد ولی نتوانست برای آن ناشری پیدا کند.اما بعد از گذشت سه سال زمانی که کتاب منتشر شد، همه متوجه ترجمه روان و جمله بندی های مناسب قاضی در این کتاب شدند. "نجف دریابندری "معتقد است که قاضی آناتول فرانس را در ایران از کنج عزلت نجات داد و آنرا به خواننده ایرانی شناساند.
قاضی به مدت پنجاه سال به کار ترجمه مشغول بود که نتیجه آن ترجمه شصت و هشت اثر ادبی مهم جهان می باشد. او با اینکه در سال ۱۳۵۴ به سرطان حنجره مبتلا شد و در اثر این بیماری قدرت تکلم را از دست داد اما دست از ترجمه نکشید.
سرانجام این مترجم بزرگ در سن هشتاد و چهار سالگی در سحرگاه روز چهارشنبه بیست و چهارم دیماه سال ۱۳۷۶ چشم ازجهان فرو بست. او را در شهر زادگاهش مهاباد به خاک سپردند و در سال ۱۳۸۶ در کوی دانشگاه مهاباد به یاد او تندیس بزرگی نصب شد.
#تالیفات
خاطرات یک مترجم
سرگذشت ترجمه های من
زارا،عشق چوپان ۱۳۲۰
برخی از مهمترین #آثار_ترجمه شده
سناریوی دن کیشوت، نوشته میگل سروانتس، چاپ اول سال ۱۳۱۹ در دو جلد و چاپ چهارم سال ۱۳۳۶ در دو جلد
کلود ولگرد، نوشته ویکتور هوگو، ۱۳۱۹
سپید دندان، نوشته جک لندن، ۱۳۳۱
جزیره پنگوئن ها،نوشته آناتول فرانس، ۱۳۳۲
شاهزاده کوچولو، نوشته آنتوان دو سنت اگزوپری، ۱۳۳۵
تاریک ترین زندان، نوشته ایوان اولبرخت ، ۱۳۳۷
مادام بوواری، نوشته گوستاو فالوبر، ۱۳۴۱
نان و شراب، نوشته اینیاتیسیو سلیونه، ۱۳۴۵
آزادی یا مرگ، نوشته نیکوس کازانتزاکیس، ۱۳۴۸
مسیح باز مصلوب، نوشته نیکوس کازانتزاکیس، ۱۳۴۹
پولینا چشم و چراغ کوهپایه، نوشته آنا ماریا ماتوته، ۱۳۵۲
باخانمان، نوشته هکتور مالی، ۱۳۵۶
زوربای یونانی، نوشته نیکوس کازانتزاکیس ۱۳۵۷
در نبردی مشکوک، نوشته جان اشتاین بک، ۱۳۶۰
مادر، نوشته ماکسیم گورگی، ۱۳۶۱
در زیر یوغ ، نوشته ایوان وازوف، ۱۳۶۳
چهل روز موسی داغ، نوشته فرانتس ورفل، ۱۳۷۳
متن از لیلا دلارستاقی
محمد قاضی👇
محمد قاضی
مترجم و شاعر
#زندگینامه
محمد قاضی مترجم برجسته کشورمان در دوازده مرداد سال ۱۲۹۲ در شهر مهاباد دیده به جهان گشود. با اینکه پدرش امام جمعه شهر بود و در همان کودکی زبان فرانسه را به صورت مقدماتی نزد "حسن حزتی مکریانی "آموخت.
در سال ۱۳۰۸با کمک عمویش به تهران آمد و در مدرسه دارالفنون در رشته ادبی مشغول به تحصیل شد. ولی در دانشگاه رشته حقوق را برای ادامه تحصیل خود برگزید.
قاضی در تمام مدت تحصیل خود چه در مدرسه چه در دانشگاه جزو بهترین شاگردان زبان فرانسه بود.
در اوایل سال ۱۳۲۰ شروع به ترجمه بعضی داستان های کوتاه ویکتور هوگو کرد. ولی ده سال کار را ترجمه را کنار گذاشت و به کار در وزارت دارایی مشغول شد.
اولین کتاب ترجمه شده به دست او کتاب "جزیره پنگوئن ها "اثر آناتول فرانس بود. که آن را در سال ۱۳۲۹ترجمه کرد ولی نتوانست برای آن ناشری پیدا کند.اما بعد از گذشت سه سال زمانی که کتاب منتشر شد، همه متوجه ترجمه روان و جمله بندی های مناسب قاضی در این کتاب شدند. "نجف دریابندری "معتقد است که قاضی آناتول فرانس را در ایران از کنج عزلت نجات داد و آنرا به خواننده ایرانی شناساند.
قاضی به مدت پنجاه سال به کار ترجمه مشغول بود که نتیجه آن ترجمه شصت و هشت اثر ادبی مهم جهان می باشد. او با اینکه در سال ۱۳۵۴ به سرطان حنجره مبتلا شد و در اثر این بیماری قدرت تکلم را از دست داد اما دست از ترجمه نکشید.
سرانجام این مترجم بزرگ در سن هشتاد و چهار سالگی در سحرگاه روز چهارشنبه بیست و چهارم دیماه سال ۱۳۷۶ چشم ازجهان فرو بست. او را در شهر زادگاهش مهاباد به خاک سپردند و در سال ۱۳۸۶ در کوی دانشگاه مهاباد به یاد او تندیس بزرگی نصب شد.
#تالیفات
خاطرات یک مترجم
سرگذشت ترجمه های من
زارا،عشق چوپان ۱۳۲۰
برخی از مهمترین #آثار_ترجمه شده
سناریوی دن کیشوت، نوشته میگل سروانتس، چاپ اول سال ۱۳۱۹ در دو جلد و چاپ چهارم سال ۱۳۳۶ در دو جلد
کلود ولگرد، نوشته ویکتور هوگو، ۱۳۱۹
سپید دندان، نوشته جک لندن، ۱۳۳۱
جزیره پنگوئن ها،نوشته آناتول فرانس، ۱۳۳۲
شاهزاده کوچولو، نوشته آنتوان دو سنت اگزوپری، ۱۳۳۵
تاریک ترین زندان، نوشته ایوان اولبرخت ، ۱۳۳۷
مادام بوواری، نوشته گوستاو فالوبر، ۱۳۴۱
نان و شراب، نوشته اینیاتیسیو سلیونه، ۱۳۴۵
آزادی یا مرگ، نوشته نیکوس کازانتزاکیس، ۱۳۴۸
مسیح باز مصلوب، نوشته نیکوس کازانتزاکیس، ۱۳۴۹
پولینا چشم و چراغ کوهپایه، نوشته آنا ماریا ماتوته، ۱۳۵۲
باخانمان، نوشته هکتور مالی، ۱۳۵۶
زوربای یونانی، نوشته نیکوس کازانتزاکیس ۱۳۵۷
در نبردی مشکوک، نوشته جان اشتاین بک، ۱۳۶۰
مادر، نوشته ماکسیم گورگی، ۱۳۶۱
در زیر یوغ ، نوشته ایوان وازوف، ۱۳۶۳
چهل روز موسی داغ، نوشته فرانتس ورفل، ۱۳۷۳
متن از لیلا دلارستاقی
Nightingale
@Sabzone
🍃🎼🍃🎼🍃🎼🍃🎼🍃
آواے بلبل خرما زیبا و لذت بخش
🍃🎼🍃🎼🍃🎼🍃🎼🍃
#هزار_پندار_نیڪ
🍃🌸🍃
زرتشت پیام آور خِرَد فرمود؛
📜💎📜💎📜💎📜💎
سرافراز و آسودہ ، زیوَد ، ڪسی
بہ دور از تبِ آز و دلواپسی
ڪہ آواے وجدان شنید از درون
بہ ڪردارِ نیڪو شد او رهنمون
#داتیس_مهرابیان
زیوَد ؛ زندگے ڪند ، زیست ڪند
#آثار_قلم_و_قلم_موی_داتیس
آواے بلبل خرما زیبا و لذت بخش
🍃🎼🍃🎼🍃🎼🍃🎼🍃
#هزار_پندار_نیڪ
🍃🌸🍃
زرتشت پیام آور خِرَد فرمود؛
📜💎📜💎📜💎📜💎
سرافراز و آسودہ ، زیوَد ، ڪسی
بہ دور از تبِ آز و دلواپسی
ڪہ آواے وجدان شنید از درون
بہ ڪردارِ نیڪو شد او رهنمون
#داتیس_مهرابیان
زیوَد ؛ زندگے ڪند ، زیست ڪند
#آثار_قلم_و_قلم_موی_داتیس