فراسوے سیاست:
🔷 زن، زندگی؛ بہ روایت معشوقہ آگوستین قدیس!
✍️ محمد منصورنژاد
1. سنت آگوستین (430-354)، متولد «الجزایر» فعلے، از آباے بسیار سرشناس مسیحے بودہ و هست و پرچمدار روایت «فیدئیستی» (ایمانگرایانه)، از مسیحیت. او تالیفات مهمے دارد؛ اما در سال 400 میلادے ڪتابے تحت عنوان «اعترافات» نوشت ڪہ در حقیقت هم اولین «اتوبیوگرافی» شناختہ شدہ غرب محسوب شدہ و هم از آثار ماندگار؛ مهم و تاثیرگذار ڪلاسیڪ است. این ڪتاب در حقیقت نوعے «مناجات نامه» است: اعترافاتے جانسوز از گناہ، نزد پروردگار! یڪے از نڪاتے را ڪہ بہ ڪرات و در جاے جاے اعترافات، بدان مے پردازد از گناهش جهت ارتباط دوازدہ سالہ با معشوقہ اش (ڪہ بہ ازدواج هم نرسید و اما صاحب فرزندے شد) نزد خدا شڪوہ مے ڪند؛ چون بہ زعم او، این سنخ زندگے (علاقہ بہ لذات مادے) سبب مے شد تا عشق حقیقے را نچشد و بہ هدایت و حقیقت نرسد. او در دهہ هاے آخر عمر ڪاملا از دنیا و مادیات برید و....
2. اما «فلوریا»، معشوقہ آگوستین، پس از جدایے تلخش از آگوستین (با دخالت مادر آگوستین)، بہ تحصیل ادامہ دادہ و فلسفہ مے خواند و در نهایت تصمیم مے گیرد تا سالها بعد، طے نامہ اے انتقادے، مواضع آگوستین در ڪتاب «اعترافات»، آنجا ڪہ بہ عشق زن و مرد مربوط است را شلاق بزند. این زن ماهرانہ تلاش مے ڪند، از زندگے و لذات این جهانے، دفاع جانانہ ڪند و دنیاستیزے یڪ متالہ بزرگ مسیحے را بہ شدت زیر سوال ببرد. این نامہ بہ زبان فارسے تحت عنوان «زندگے ڪوتاہ است: نامهاے بہ قدیس آگوستین»، (بہ اهتمام یوستین گوردر؛ نویسندہ ڪتاب مشهور «دنیاے سوفی»؛ بہ ترجمہ گلے امامے) در اختیار است.
3. در این ڪتاب در ابتدا و انتها مے گوید: ڪہ این خانم شاگرد مدرسہ مسیحے شد، اما هرگز اجازہ نداد، غسل تعمیدش دهند. او مے گوید: اما این خداوند نیست ڪہ از او خوف دارم؛ حس مے ڪنم ڪہ هم اڪنون با خدایم زندگے مے ڪنم. عیساے ناصرے هم با زنان مهربان بود؛ اما از متالهین مسیحے است ڪہ مے ترسم. باشد ڪہ خداے عیساے ناصرے تو (آگوستین) را براے تمام عشق و محبتے ڪہ نفے ڪردہ اے، ببخشاید. او از آگوستین مے پرسد: خیانتے از این بالاتر است ڪہ آدم معشوقهاش را بہ خاطر نجات روحش ترڪ ڪند؟ رقیب من تنها رقیب «من» نبود؛ او رقیب هر زنے است، او همانا فرشتہ مرگ¬عشق بود. تو اسمش را «پرهیزگاری» گذاشتے! در سراسر ڪتاب مدام بدین روال دربارہ «امیال نفسانی» و هوسهاے گناهآلود مے نویسے. آیا هرگز تصور ڪردہ اے ڪہ این تو (آگوستین) هستے ڪہ موهبت هاے الهے را زشت مے بینے؟ از اینجا شروع مے ڪنے بہ خداوند فخر بفروشے، ڪہ متوجہ شدے چہ حد از تمام آفریدہ هاے او متنفرے! باشد ڪہ خداوند بر تو ببخشاید! چہ بسا او در جایے تو را مے پاید ڪہ چگونہ بہ تمام آفرینش او اهانت مے ڪنے! ما انسان آفریدہ شدیم؛ و بہ صورت زن و مرد خلق شدہ ایم. نباید بڪوشیم آن چیزے را ڪہ نیستیم، زندگے ڪنیم. اگر آنچہ را با چشمانت مے بینے بہ تو لذتے نمے دهد، مے توانے خود را نابینا ڪنے! ڪسے را مجسم ڪن ڪہ بہ دلیل اینڪہ آواز زیباترے را با گوش جان شنیدہ، مے تواند آواز پرندگان را خاموش ڪند! بدا بہ حال آن ڪلیسا (ڪہ در آن «مزامیر» با ڪمترین تحریر ممڪن خواندہ شد، تا از «آواز» فاصلہ بگیرد) عالیجناب! آیا بنا نیست ڪہ هنر یڪ عبادت الهے باشد؟ آیا عبادت الهے، هنر نیست؟ آیا این دقیقا همان قابلیت مخلوق بودن ما نیست ڪہ از آفرینش خدا لذت مے بریم؟ آیا تصور مے ڪنے ڪہ خدواند متعال خواجگان و اختہ ها را بر مردانے ڪہ دل بہ زنے مے بندند، ترجیح مے دهد؟ نه؛ من بہ خدایے ڪہ زندگے زنے را بہ باد دهد، تا روح مردے را رستگار ڪند، ایمان ندارم. عالیجناب؛ افاضات تو بہ سحر و جادو بیشتر شبیہ است. آمدیم و در مورد این نڪتہ بخصوص و سرنوشتساز (بیارزشے لذت جسمانے) بہ خطا رفتہ باشے! زندگے بہ قدرے ڪوتاہ است ڪہ ما وقت نداریم دربارہ عشق، داورے هاے محڪوم ڪنندہ صادر ڪنیم. انسانها باید ابتدا بزید، آنگاہ فلسفہ بافے ڪنند. ما مخیریم بہ زندگے پس از این، (آخرت) دل ببندیم، اما حق نداریم با خودمان و دیگران بدرفتارے ڪنیم و ...
#زن #زندگے #آگوستین_قدیس #معشوقه_آگوستین_قدیس
🔷 زن، زندگی؛ بہ روایت معشوقہ آگوستین قدیس!
✍️ محمد منصورنژاد
1. سنت آگوستین (430-354)، متولد «الجزایر» فعلے، از آباے بسیار سرشناس مسیحے بودہ و هست و پرچمدار روایت «فیدئیستی» (ایمانگرایانه)، از مسیحیت. او تالیفات مهمے دارد؛ اما در سال 400 میلادے ڪتابے تحت عنوان «اعترافات» نوشت ڪہ در حقیقت هم اولین «اتوبیوگرافی» شناختہ شدہ غرب محسوب شدہ و هم از آثار ماندگار؛ مهم و تاثیرگذار ڪلاسیڪ است. این ڪتاب در حقیقت نوعے «مناجات نامه» است: اعترافاتے جانسوز از گناہ، نزد پروردگار! یڪے از نڪاتے را ڪہ بہ ڪرات و در جاے جاے اعترافات، بدان مے پردازد از گناهش جهت ارتباط دوازدہ سالہ با معشوقہ اش (ڪہ بہ ازدواج هم نرسید و اما صاحب فرزندے شد) نزد خدا شڪوہ مے ڪند؛ چون بہ زعم او، این سنخ زندگے (علاقہ بہ لذات مادے) سبب مے شد تا عشق حقیقے را نچشد و بہ هدایت و حقیقت نرسد. او در دهہ هاے آخر عمر ڪاملا از دنیا و مادیات برید و....
2. اما «فلوریا»، معشوقہ آگوستین، پس از جدایے تلخش از آگوستین (با دخالت مادر آگوستین)، بہ تحصیل ادامہ دادہ و فلسفہ مے خواند و در نهایت تصمیم مے گیرد تا سالها بعد، طے نامہ اے انتقادے، مواضع آگوستین در ڪتاب «اعترافات»، آنجا ڪہ بہ عشق زن و مرد مربوط است را شلاق بزند. این زن ماهرانہ تلاش مے ڪند، از زندگے و لذات این جهانے، دفاع جانانہ ڪند و دنیاستیزے یڪ متالہ بزرگ مسیحے را بہ شدت زیر سوال ببرد. این نامہ بہ زبان فارسے تحت عنوان «زندگے ڪوتاہ است: نامهاے بہ قدیس آگوستین»، (بہ اهتمام یوستین گوردر؛ نویسندہ ڪتاب مشهور «دنیاے سوفی»؛ بہ ترجمہ گلے امامے) در اختیار است.
3. در این ڪتاب در ابتدا و انتها مے گوید: ڪہ این خانم شاگرد مدرسہ مسیحے شد، اما هرگز اجازہ نداد، غسل تعمیدش دهند. او مے گوید: اما این خداوند نیست ڪہ از او خوف دارم؛ حس مے ڪنم ڪہ هم اڪنون با خدایم زندگے مے ڪنم. عیساے ناصرے هم با زنان مهربان بود؛ اما از متالهین مسیحے است ڪہ مے ترسم. باشد ڪہ خداے عیساے ناصرے تو (آگوستین) را براے تمام عشق و محبتے ڪہ نفے ڪردہ اے، ببخشاید. او از آگوستین مے پرسد: خیانتے از این بالاتر است ڪہ آدم معشوقهاش را بہ خاطر نجات روحش ترڪ ڪند؟ رقیب من تنها رقیب «من» نبود؛ او رقیب هر زنے است، او همانا فرشتہ مرگ¬عشق بود. تو اسمش را «پرهیزگاری» گذاشتے! در سراسر ڪتاب مدام بدین روال دربارہ «امیال نفسانی» و هوسهاے گناهآلود مے نویسے. آیا هرگز تصور ڪردہ اے ڪہ این تو (آگوستین) هستے ڪہ موهبت هاے الهے را زشت مے بینے؟ از اینجا شروع مے ڪنے بہ خداوند فخر بفروشے، ڪہ متوجہ شدے چہ حد از تمام آفریدہ هاے او متنفرے! باشد ڪہ خداوند بر تو ببخشاید! چہ بسا او در جایے تو را مے پاید ڪہ چگونہ بہ تمام آفرینش او اهانت مے ڪنے! ما انسان آفریدہ شدیم؛ و بہ صورت زن و مرد خلق شدہ ایم. نباید بڪوشیم آن چیزے را ڪہ نیستیم، زندگے ڪنیم. اگر آنچہ را با چشمانت مے بینے بہ تو لذتے نمے دهد، مے توانے خود را نابینا ڪنے! ڪسے را مجسم ڪن ڪہ بہ دلیل اینڪہ آواز زیباترے را با گوش جان شنیدہ، مے تواند آواز پرندگان را خاموش ڪند! بدا بہ حال آن ڪلیسا (ڪہ در آن «مزامیر» با ڪمترین تحریر ممڪن خواندہ شد، تا از «آواز» فاصلہ بگیرد) عالیجناب! آیا بنا نیست ڪہ هنر یڪ عبادت الهے باشد؟ آیا عبادت الهے، هنر نیست؟ آیا این دقیقا همان قابلیت مخلوق بودن ما نیست ڪہ از آفرینش خدا لذت مے بریم؟ آیا تصور مے ڪنے ڪہ خدواند متعال خواجگان و اختہ ها را بر مردانے ڪہ دل بہ زنے مے بندند، ترجیح مے دهد؟ نه؛ من بہ خدایے ڪہ زندگے زنے را بہ باد دهد، تا روح مردے را رستگار ڪند، ایمان ندارم. عالیجناب؛ افاضات تو بہ سحر و جادو بیشتر شبیہ است. آمدیم و در مورد این نڪتہ بخصوص و سرنوشتساز (بیارزشے لذت جسمانے) بہ خطا رفتہ باشے! زندگے بہ قدرے ڪوتاہ است ڪہ ما وقت نداریم دربارہ عشق، داورے هاے محڪوم ڪنندہ صادر ڪنیم. انسانها باید ابتدا بزید، آنگاہ فلسفہ بافے ڪنند. ما مخیریم بہ زندگے پس از این، (آخرت) دل ببندیم، اما حق نداریم با خودمان و دیگران بدرفتارے ڪنیم و ...
#زن #زندگے #آگوستین_قدیس #معشوقه_آگوستین_قدیس