کُردها در شیبی آرام، منطقه و نظام بین الملل را آماده پذیرش دولت کُردی کرده اند. واکنش های دیپلماتیک و اظهار نظرها را چندان جدی نباید گرفت. نه ترکیه و نه ایران و حتی نه بغداد نسبت به تعیین تاریخ همه پرسی کُردهای عراقی واکنش #تند نشان نداده اند. خط قرمز ترکیه گام برداشتن کُردهای عراقی به سوی استقلال بوده و آن را دلیلی برای جنگ عنوان می نمودند. اما امروز آنکارا با اربیل نرد عشق انداخته و برای به آغوش کشیدن آن پس از استقلال آمادگی دارد.
#آمریکا به عنوان اصلی ترین بازیگر منطقه، مهم ترین عامل ظهور دولت کُردی در عراق و بعد ها در سوریه خواهد بود. استقلال کُردهای عراقی برای همه کشورهای منطقه می تواند متضمن فرصت و تهدید باشد. چگونگی مواجه با ظهور دولت کردی در عراق به عنوان عامل فرصت و تهدید نیز خود جای تعمق دارد. راهبرد ها و سیاست های آمریکا در ارتباط با کُردها، مهم ترین عامل تهدید، فرصت و یا ترکیبی از این دو نوع سیاست، برای کشورهای منطقه خواهد بود.
داشتن #استان، #هواپیما و #اتوبانی به نام کردستان دیگر نباید محل دلخوشی برای پیوستگی بیشتر اکراد با ایران باشد. منطقه تغییر کرده و بیشتر تغییر خواهد کرد. باید این تغییرات و تأثیرات آن را درک کرده و قبل از آنکه تغییرمان بدهند، خود تغییر کرده و ساختار ها را بازبینی و تغییرات را مدیریت نماییم. توجه داشته باشیم کُردهایی که در ترکیه بیشترین سرکوب را متحمل شده اند و همچنان در حال سرکوبند، امروز حضور پررنگی با هویت کُردی در پارلمان این کشور دارند. اگر تحولات سوریه رخ نداده بود، امروز بسیاری از مطالبات کُردها در ترکیه پاسخ داده شده بود. علیرغم تمامی مشکلات، ترکیه تا چندی دیگر صلح با کُردهای خود را مجددا آغاز کرده و ظهور اقلیم کُرد سوری را نیز خواهد پذیرفت.

سوألی که مطرح بوده و در سیاستگذاری باید به آن توجه گردد این است که در میان کشورهای منطقه، کُردها #کدام_کشور را برای روابط راهبردی انتخاب خواهند کرد؟ بنظر می رسد کُردهای عراقی در فردای استقلال و کُردهای سوری در تحولات آینده با مدنظر قرار دادن مجموعه معادلات بین المللی، گرایشات نظام سرمایه داری، موضوع راهبردی انرژی و آب، علایق مذهبی و نظام سیاسی کشور ها (سکولار یا غیرسکولار)، از میان کشورهای منطقه، #ترکیه را انتخاب کنند.
ظهور و استقلال کُردها در عراق می تواند به ظهور دومینویی منجر شود که با آن سایکس - پیکوی جدید در خاورمیانه رقم بخورد. تغییرات ژئوپلتیک در خاورمیانه چون جدایی چک و اسلواکی نبوده و همچون #بوسنی خونین و پر هزینه خواهد بود.
نکته آخر آنکه در حالی که اروپا منشای ناسیونالیسم با عبور از ملی گرایی در پی گسترش چتر اتحادیه اروپاست، در خاورمیانه جنگ های برخاسته از تعلقات مذهبی- قومی، آینده ای تاریک برای این نقطه از جهان ترسیم می کند. شاید عبور خاورمیانه از تجربه تلخ جنگ های مذهبی و ملی، بتواند بسترساز امیدی برای فرداهای اتحاد باشد. کاش می شد در خاورمیانه بدون جنگ ها و با عدول از تعصب و احساسات مذهبی - قومی، به عقلانیتی رسید که راهنمای نزدیکی و منافع متقابل همه کشور ها در قالب اتحادیه، بدون این پرداخت هزینه ها شد.


🆔. @BehzadQavami

https://t.me/BehzadQavami