🌀چرا رویارویی آوالان کامیاران و سردار بوکان را #دربی میگویند


در فوتبال رویارویی دو تیم همشهری را دربی یا شهراورد میگویند کم نیستند از دربیهایی کە پر از هیجان و کری خوانی و خشونت باشند، رئال و اتلتیکو مادرید کە از گذشتە نماد روبرویی دو طبقە سرمایەدار و کارگر بود و دربیهایی کە هرکدام خصوصیات منحصر بە خود را داشت، کم نبودەاند دربیهایی کە هموارە پر از خشونت باشند، یونتوس و تورینو ، اینتر و میلان و....تا همین دربیهایی کە در کشور خودمان برگزار میشوند.
جدال ٱبی و قرمز کە معمولا ترس از باخت بازیهای بی کیفیت و کسل کنندە را بە ارمغان میاورد و هواداران هر تیم در باخت تیمهای رقیب در مسابقات بین المللی جشن میگیرند و همدیگر را مورد تمسخر قرار میدهند. بلە این گوشەای از خاصیت هواداران تیمهای همشهری و خاصتا دربیهای مختلف و همشهریها بود کە اگر ریز بررسی کنیم هزاران دفتر از چهارگوشە جهان میتوان نوشت

🔹اما چرا بازی #آوالان_و_سردار را دربی خطاب میکنند؟!

بلە دربی است، دربی کوردستان. نە دربی ای از حیث همشهری بودن و تقلیل در محدودە کوچک شهر. دربی ای کە از جنس رگ و ریشە مشترک، کە سالیان سال شادیها، هیجانها و غمهای مشترکی را نیز تجربە کردەاند مهم نیست متولد کامیاران باشی یا بوکان یا ایلام همین کە #حسن_زیرک میخواند و #قالە_مەرە و #میرزادە مینوازند یا #هیمن_موکریانی و #شامی_کرماشانی میسرایند در هیات زاگرس مرزها پاک خواهند شد و نوای کرماشان شاری شیرینم طنین انداز میشود. اهمیتی ندارد متولد سرپل ذهاب و مناطق زلزلە زدە هم نباشی، وقتی پیکر #ابوبکر_معروفی میخواهد از شهر کامیاران عبور کند ده ها هزار نفر از صبح تا غروب کلاە از سر برداشتە و با فریاد #شهدا_زندە_اند پیکر مقدسش را با هزاران شاخە گل بسوی بوکان بدرقە خواهند کرد و زمان در شکوە شهر باز می ایستد.
زادگاە معنایی رنگ باختە است،
وقتی #شیرین_فراز از بالای قلە بیستون بە لیگ برتر سلام کرد؛ ایلام و سنندج و بوکان و مهاباد و ... تا تهران و دانشجویان کرد مقیم شهرهای دیگر تفاوتها را پاک کردە در شعف این پیروزی بە جشن پرداختند.
آری دربی ایست نە از جنس محدودیت یک شهر، دربی ای با چاشنی شادی مردم کامیاران در هنگام صعود سردار در فصل قبل بە مرحلە دوم و از جنس پیامها و شادیهایی کە از بوکان برای بردهای آوالان کامیاران در فصل جاری و صعود اتحاد بە مرحلە بعد در فصل قبل ارسال شد.
اینجا کـُری بە هر قیمتی معنایی ندارد و اکنون نە اینگونە کە هواداران منتظر تبانی باشند اما در مقام یک ورزشکار و روح بزرگ ورزش بهترین بازی را میخواهند از تیمهای همخونی خودشان و خواهانند کە در احترام کامل هر تیمی کە بهترین بازی را ارائە داد برندە دربی باشد.
مردم بوکان تا کامیاران و کوردستان در یک امید همگون زندە اند؛ امید بە صعود دو تیم سردار و آوالان بە لیگ یک.
اینجا کامیاران است دو تیم همشهری نیستند اما #بوکانیها_مهمان_نیستند سرزمین خودشان است پارادوکسی شیرین از یک رویارویی.
این نوشتە جهت خود برتری نژادی نیست و هدف هم اینچنین نبودە و دنیای ورزش هم پیشاهنگ مبارزە با این مقولە است و پیوندهای ریشەای و غمها و شادیهای مشترک، نویسندە را بە نگارش این چند سطر واداشتە است و ای کاش مهمان ویژە این بازی اسطورە مهربانی و انسانیت دنیای فوتبال #علی_دایی آذربایجانی بود تا یک دل سیر هم مورد تشویق هواداران فوتبال کوردستان و کامیاران قرار میگرفت همانگونە کە در ورزشگاە دستگردی در بازی سایپا ـ سردار مورد تشویق هواداران بوکانی قرار گرفت، تا ادای دینی هر چند کوچک کردە باشیم بابت همە زحماتش.

✍میدیا کاکی

➖➖➖➖➖➖➖
🌸
🍃🌺🌻
╭─═ঊঈ🌷 ঊঈ═─╮
✅ @pangeh ✍
╰─═ঊঈ🌷 ঊঈ═─╯
🍃🌺🌻
🌸
کانال پەنجە پەنجەڴەل

⛔️ علی دایی! چرا اجازه نمی دهی دوستت داشته باشیم؟

✍احسان محمدی

⚽️ انگار #علی_دایی با یک گله مندی ازلی–ابدی به دنیا آمده است. با یک نارضایتی همیشگی. یک تردید دائمی به آدم های اطراف. به رقبا.

⚽️ انگار او در روشنایی ایستاده است و منتقدان و حریفانش یکسره در ظلمات.

برای همین هر وقت اسمش یادمان می آید همیشه همراه است با مُشت های گره کرده، رگ های برجسته گردن، فریادهای خشمگین، اعتراض به داوری، اعتراض به فدارسیون، اعتراض به زمین، اعتراض به هوا، اعتراض... اعتراض ...

⚽️ این واژه ها را دو سال پیش در یادداشتی با عنوان "خزه های خشم چسبیده بر تن علی دایی" نوشتم.

بی هیچ تغییری هنوز هم می توان آنها را ردیف کرد و این رنج آور است که چرا مردی که هر روز موهای سرش سفیدتر می شود، توفان خشم اش فرو نمی نشیند؟

⚽️ او دیروز بعد از دیدار با پرسپولیس که موفق شد با گل دقیقه پایانی اسب سرخ و سرکش #برانکو را رام کند تیتر یک اخبار شد.

گفتند و نوشتند که به صورت خبرنگاری سیلی زده و به طرف بعضی بازیکنان پرسپولیس یورش برده که آنها را فیزیکی ادب کند.

⚽️ هیچ علاقه ای برای ورود به این ماجرا ندارم. مثل تمام هیاهوهای این فوتبال دو روز دیگر فرو می نشیند، از یاد می رود و انگار هیچ اتفاقی نیفتاده است. مثل دهان کف آلود دریا. آرام می گیرد.

⚽️ اما چرا علی دایی اجازه نمی دهد دوستش داشته باشیم؟ چرا این همه خشمگین می شود؟

از او انتظار می رود وقتی جوان ترها غوغا می کنند، هر دو طرف را به آرامش فرا بخواند نه اینکه بنزین بریزد روی آتش.

البته که عده ای حتماً اندازه نگه نداشته اند اما این بزرگان هستند که در لحظه های حساس باید بزرگی کنند.

⚽️ برخلاف برخی، عطش سیری ناپذیر علی دایی برای #رقابت و موفقیت را دوست دارم.

او حتی اگر در سیزده به در با فک و فامیل #وسطی هم بازی کند باز جوری برای پیروز شدن می جنگد و اعتراض می کند که انگار جام ملت های ۹۶ است که با سرشکسته و بانداژ شده برای ایران گل می زد!

⚽️ دوستش دارم چون فیلم هندی روی پرده نمی برد که مقابل تیم قبلی ام روی نیمکت نمی نشینم و از شکست دادن آنها خوشحالی نمی کنم.

اتفاقاً با مشت های گره کرده فریاد می زند. به تیمش وفادار است و ریا نمی کند.

⚽️ کسی هم انتظار ندارد که دایی از شاگردانش بخواهد که برای بازیکنان پرسپولیس فرش قرمز پهن کنند اما خون به پا کردن هم شوکه آور است.

یک بازی معمولی در هفته های هنوز ابتدایی لیگ ایران، در چمنی نامرغوب و در دالان های ورزشگاهی که بیشتر به تونل شبیه است ارزش این همه مشت و لگدپرانی و توهین و تشر را دارد؟

⚽️ با آنکه خشم و گله مندی و اعتراض های ازلی- ابدی علی دایی به داوری، به دشمنان پنهان، به توطئه گران و دسیسه چینان نامشخص را درک نمی کنم و نمی توانم بفهمم چرا دایی فکر می کند همه با او دشمن هستند و با اینکه اعتقاد دارم نام دایی تا قرن ها با افسانه ها همراه خواهد بود اما کاش کمی آرام تر می گرفت و فکر می کرد این از کوره به در رفتن ها چه چیزی به علی دایی اضافه می کند که الان ندارد؟ افتخار؟ لذت؟‌ثروت؟ محبوبیت؟ اقتدار؟!

⚽️ علی دایی نماد سختکوشی در فوتبال است. استعدادی متوسط با اراده ای همپای غول ها. مصداق همان جمله مشهور #ادیسون؛ موفقیت یک درصد نبوغ است و 99درصد عرق ریختن.

جای او اما کنار این زمین های فوتبال با فریاد و اعتراض و سیلی زدن و مشت خوردن نیست.

⚽️ ما برای تو سالهاست رویاهای بزرگتری بافته ایم آقای دایی. دانش آموخته ی #صنعتی_شریف از گلاویز شدن با بازیکن و خبرنگار و داور بزرگ نمی شود، به کُرسی های بزرگتر فکر کن. به نشستن بر کرسی دبیرکلی کنفدراسیون فوتبال آسیا، به فتح یک صندلی موثر در #فیفا...

⚽️ این طور یک ملت دوستت دارد، مثل وقتی که با پیراهن ایران گل می زدی و یک ملت روی شانه های لاغرت می ایستاد. وگرنه جرزنی کنار زمین های لیگ برتر با تیم های متوسط را خیلی ها بلدند!

⛔️ شهریارِ فوتبالِ این سرزمین بی قرار! اجازه بده دوستت داشته باشیم. حتی وقتی می گویی: خیلی ببخشید، عذر می خوام! علی دایی نیاز نداره شما دوستش داشته باشید!
#عصرایران

🌸
🍃🌺🌻
╭─═ঊঈ🌷 ঊঈ═─╮
✅ @pangeh ✍
╰─═ঊঈ🌷 ঊঈ═─╯
🍃🌺🌻
🌸
کانال پەنجە پەنجەڴەل

اسطوره تكرار نشدنى فوتبال ايران، تولدت مبارك!

اعتبار فوتبال ما و بزرگترين فوتباليست تاريخ ايران بدون شك كسى نيست، جز على دايى!
ياد جام جهانى ٢٠٠٦ بخير، كه قدرت رو ندونستيم، يادمه هر بار هر شخصى كه تو رو مسخره ميكرد، فقط و فقط اشك ميريختم!

به غير از عرصه ى ورزش،تو بقيه ميدون ها مثل زلزله ى كرمانشاه هم هميشه حماسه افرينى كردين و مرحمى رو زخم مردم بودين
اميدوارم هميشه بالا سر ما و اين فوتبال بمونى 🙌🏻❤️


#علی_دایی

🌸
🍃🌺🌻
╭─═ঊঈ🌷 ঊঈ═─╮
✅ @pangeh ✍
╰─═ঊঈ🌷 ঊঈ═─╯
🍃🌺🌻
🌸
کانال پەنجە پەنجەڴەل

✅ ایران مدیون معمولی‌های وفادار

✍️ احسان محمدی

🔰فارغ از چهره‌های سیاسی، فکر می‌کنید جهانیان این روزها ایران را با چه نام‌هایی به خاطر می‌آورند؟ #عباس_کیارستمی؟ #احمد_شاملو؟ #علی_دایی؟ #تتلو؟ #محمود_دولت‌آبادی؟ #دنیا_جهانبخت؟ #محمدرضا_شجریان؟ #بابک_زنجانی؟ #اصغر_فرهادی؟ اختلاسگران و ربایندگان ثروت کشور و اعتماد مردم؟

🔰 درک می‌کنم که حتی از هم‌جواری برخی نام‌ها کنار هم رنجیده شوید اما بسیاری از از ما با #لایک و #فالو یا جست‌و‌جوی نام در اینترنت «چهره» می‌سازیم، افرادی را به شهرت می‌رسانیم یا معروفیت آنها را تکثیر می‌کنیم. حتی افراد نه چندان خوشنامی که دوست نداریم مردم دنیا، ایران ما را با آنها بشناسند.

🔰امروز کمتر کسی است که برای جست‌و‌جو در مورد مردم یک کشور یا مفاخرش یا مشاهیر به کتابخانه‌ها برود. همه در اینترنت #سرچ می‌کنند و هر چه یک نام بیشتر تکرار شده باشد شانس بیشتری برای دیده شدن دارد. اینترنت خیلی اهل داوری اخلاقی نیست. بیش از احساسات، به تعداد کلیک‌ها تکیه می‌کند حتی اگر ما خوشمان نیاید. اصلاً دوست دارید ایران را با چه کلماتی بشناسند؟

🔰 اما فارغ از همه نیک‌نامان و بدنامان که دیده می‌شوند، این گم‌نامان و بی‌نشان‌ها هستند که یک سرزمین را بر دوش می‌گیرند و از گذرگاه‌ها رد می‌کنند. کسانی که کسی نام‌شان را نمی‌داند.

سربازانی که زیر سایه فرماندهان نادیده گرفته می‌شوند، معلمانی که فروتنانه نردبان بالا رفتن مغزها شده‌اند، مربیانی که چنان از یاد می‌روند که انگار هرگز زاده نشده‌اند اما شاگردان آنها به ستاره‌های ورزش تبدیل می‌شوند، عوامل فنی که یک فیلم را می‌سازند اما حتی نام‌شان در تیتراژ هم نمی‌آید و در نهایت جایزه‌ها به خانه بازیگران و کارگردان ها می‌روند و ...

🔰 این یک واقعیت پذیرفته شده است. یک قاعده جهانی. آنها که روی صحنه هستند دیده می‌شوند و هر چقدر بگویند «از عوامل پشت صحنه تشکر می‌کنیم» کسی حوصله نمی‌کند سرک بکشد و ببیند که رنج واقعی را همان گمنام‌ها و بی‌نشان‌ها کشیده‌اند.

🔰 در جریان آتش‌سوزی کوه‌های خائیز در کهکیلویه و بویر احمد دختر 19 ساله‌ای به نام #رویا_جانفزا که برای کمک به خاموش کردن حریق رفته بود دچار شکستگی از ناحیه دست و پا شد. متولد دهه 80. از یک خانواده معمولی دهدشتی. دختر پدری بیکار که حتی بعد از این حادثه هم گفته است که اگر صد بار دیگر این اتفاق بیفتد به کوه می‌زند. زخمی از آتش و نیازمند توجه و کمک برای کاستن از فشار هزینه‌های درمان.

🔰 می‌شود نقدهای بسیاری وارد کرد که چرا باید یک دختر جوان که تخصص اطفای حریق ندارد به دل آتش بزند، باید با بالگرد جنگ آتش رفت، دولت کوتاهی کرده است که امکانات نداده و ... درست مثل برخی که حالا در دوران صلح، می‌گویند چرا اوایل جنگ به جای چریک و سربازهای حرفه‌ای، مردم عادی با تفنگ شکاری و چماق به جبهه رفتند و جنگیدند و جان دادند. در لحظه‌های بحرانی و وقتی که خیلی نمی‌شود به رسیدن کمک واقعی دل‌گرم بود، آدم‌ها جان‌شان را کف دستشان می‌گیرند و دفاع می‌کنند. چه مقابل دشمنی که تانک دارد، چه مقابل شعله‌ای که جنگل را می‌بلعد.

🔰رویا جانفزا تنها یکی از عاشقان بی‌نشان این سرزمین است. احتمالاً اگر دست و پایش نمی‌شکست هرگز نامش را نمی‌شنیدیم. هرگز خبردار نمی‌شدیم که یک دختر 19 ساله وقتی ما در آتش سوختن جنگل را می‌دیدیم و نفرین‌نامه می‌نوشتیم، وسط معرکه است. درست مثل همه مردها و زن‌ها، دخترها و پسرانی که فداکارانه در خاموش کردن آتش در گوشه گوشه ایران کمک می‌کنند و ما حتی اسم‌شان را نمی‌دانیم.

مثل سربازهایی که از مرزها مراقبت می‌کنند، مثل معلم‌هایی که بی شو و شعار، شاگردان شریف تربیت می‌کنند، مثل کارگرانی که سنگ زیرین آسیاب هستند، مثل کارمندها و قاضیان شرافتمندی که تن به دریافت رشوه نمی‌دهند، کشاورزان، معدنچی‌ها، کاسب‌ها و ... که خون همو‌طنانشان را در شیشه اختلاس نمی‌کنند.

🔰 این سرزمین را تا امروز عاشقان بی‌نشانش حفظ کرده اند. معمولی‌های نادیده. آنها این سرزمین را روی دوش گرفته‌اند، از مهلکه‌ها و معرکه‌ها نجات داده‌اند. آنها که هیچوقت کسی نه اسم‌شان را می‌شنود و نه عکس‌شان را می‌بینید. آنها که وفادارانه برای ایرانی بهتر می‌جنگند، پیر می‌شوند، می‌میرند، باید میلیون‌ها تومان پول قبر بدهند و روی سنگ مزارشان حتی یک پرچم ایران نصب نمی‌شود. آنها که حتی انگار اسم ندارند اما فرزندان واقعی این سرزمین هستند.
#عصرایران



🌸
🍃🌺🌻
╭─═ঊঈ🌷 ঊঈ═─╮
✅ @pangeh ✍
╰─═ঊঈ🌷 ঊঈ═─╯
🍃🌺🌻
🌸
کانال پەنجە پەنجەڴەل

🍀🍀من ماسک می زنم🍀🍀

💢#علی_دایی نامزد برترین اسطوره تاثیرگذار آسیا شد
علی دایی از سوی سایت کنفدراسیون فوتبال آسیا نامزد برترین اسطوره این قاره که بازگشتی تأثیرگذار به لیگ داخلی داشته، شد


🌸
🍃🌺🌻
╭─═ঊঈ🌷 ঊঈ═─╮
✅ @pangeh ✍
╰─═ঊঈ🌷 ঊঈ═─╯
🍃🌺🌻
🌸
کانال پەنجە پەنجەڴەل

🍀🍀من ماسک می زنم🍀🍀

🔴فیلم منتشر شده از لحظه حمله سارقان به #علی_دایی در نزدیکی محل کارش؛سارقین در شرایطی که نورا دختر علی دایی همراه اوست با خشونت تمام دست به این سرقت می زنند و فرار می‌کنند.



🌸
🍃🌺🌻
╭─═ঊঈ🌷 ঊঈ═─╮
✅ @pangeh ✍
╰─═ঊঈ🌷 ঊঈ═─╯
🍃🌺🌻
🌸
کانال پەنجە پەنجەڴەل

وریا غفوری ها ، علی دائیها و بسیاری از قهرمانانی ملی ما که دل در گرو مردم خودداشته اند. محبوب دل همان مردمند. شاید اربابان قدرت با عدم تمدید قرارداد. آنان را از سبزی چمن میدان بازی دور کنند. با سرخی قلب مردم چه می کنند. که تابع هیچ قراردادی نیست.
دیدن انسانهای شرافتمندی که خودرا وقف خویش نکرده اند. برای انسان لذت بخش است.
م-محمدرضایی
۱۴۰۲/۶/۱۲
تهران
#علی# دایی#وریا#غفوری#فوتبال#فولاد#پرسپولیس#استقلال# تراکتور#سازی#
https://www.instagram.com/p/CwvCMI3oLSG/?igshid=MTc4MmM1YmI2Ng==