💥. عزم کُردها برای تحقق #دولت_کردی
✍️.نویسنده : #صادق_ملکی
باید متفاوت اندیشد و از تحلیل های قالبی دور از واقع، پرهیز نمود. پذیرش تلخی یک حقیقت، بهتر از دلخوشی به یک دروغ است. بحران ها و تحولات منطقه خاورمیانه، نشان می دهد که این جغرافیا با تغییرات ژئوپلتیکی مواجه خواهد شد که تاثیراتی عمیق بر همه کشورهای منطقه خواهد داشت.
با وجود تخریب های ناشی از ظهور داعش، کُرد ها مهم ترین برندگان ظهور داعش بوده اند.
کُرد ها قبل از هر هویتی، کوردند،فرقی نمی کند کُرد عراقی، ایرانی، ترک یا سوری باشند، تعیین ۲۵ سپتامبر( ۷/۴/ ۹۶)برای همه پرسی استقلال کُردستان عراق، خبری مسرت بخش برای اکثریت کُردها بود. بخش مهمی از هویت، نگاه و ارزیابی انسانها نسبت به خویش، پیرامون و جهان، وابسته به مکان زیستی آنان بوده و از آن گریزی نیست. انتخاب اینکه کُرد باشی یا تُرک، شیعه باشی یا سنی، بیش از هر چیزی، حاصل اجبارهای ناشی از جغرافیاست. پس باید از تعصب کور دور شده و با پذیرش هویت های متفاوت به تعاملی رسید که متضمن همزیستی مسالمت آمیز برای همه هویت ها و اندیشه ها گردد. نفی و تلاش برای تغییر هویت ها، بسترساز چالش و بحران است. نگاه ایستاده در #اربیل، #دیاربکر، #کوبانی یا #مهاباد با نگاه حاکم بر بغداد، آنکارا، دمشق و تهران یکی نبوده و نخواهد بود. همه پرسی استقلال کُردستان عراق اگر به تعویق هم بیفتد، در عزم کُردها برای تحقق دولت کُردی، تغییری رخ نخواهد داد.
کُردها این #بزرگترین_قومیت بدون دولت در خاورمیانه، نزدیک به یک #قرن است که برای داشتن دولت مبارزه می نمایند. ضعف و بحران ناشی از خلاء حضور دولت های منطقه در جغرافیای کُردها، همیشه فرصتی برای کُردها فراهم کرده تا با استفاده از این فرصت برای تحقق نوستالژی دولت کُردی تلاش کنند. قیام کُردهای ترکیه در اوایل تأسیس جمهوریت و تداوم آن تا امروز، تأسیس جمهوری مهاباد در فضای جنگ دوم جهانی و درگیری در مناطق کُردی پس از انقلاب در ایران، تشکیل دولت فدرالی کُرد پس از تحولات در عراق و امروز ظهور قدرتمند کُردهای سوری در معادلات منطقه در پی تزلزل دمشق، همگی نشان دهنده اراده مشترک کُردها، در استفاده از فرصتها برای رسیدن به استقلال بوده و می باشد. #واگرایی_و_همگرایی ملی نمودهای خود را در #بحران نشان می دهند. در جغرافیای کُردها، همه دولت های منطقه، با درجاتی متفاوت، مقبولیت چندانی نداشته اند. باید میان حضور حاکمیتی دولت ها در مناطق کُردنشین، با حضور و مقبولیت اجتماعی تفاوت قائل شده و نتایج حاصله از این نوع دو حضور را درک راهبردی کرد. حضور #ایران، #ترکیه، #عراق و #سوریه در جغرافیا و مناطق کُردی بیش از آنکه حاصل مقبولیت و حتی از منظری مشروعیت اجتماعی باشد، مدیون حضور نظامی و سیاست های امنیتی بوده است.
منطقه آبستن ظهور دولت کُردی است. دیر و زود دارد، اما این آرمان کُردها به بار خواهد نشست. کُردها دیگر کمتر در کمند بازیهای منطقه ای و جهانی گرفتار شده و با بلوغ و تقسیم کاری که بدان دست یافته اند، سرانجام صاحب دولت مستقل خواهند شد.
برخی در ایران همچنان دلخوش به رؤیایی هستند که اعتقاد دارد هر کجا کُرد است، آنجا مرز ایران می باشد. این نگاه، کُردهای ماد را از تبار ایرانی دانسته و سنخیتی میان کُردها با عرب ها و تُرک ها، در قیاس با ایران قائل نبوده و اعتقاد دارد ظهور دولت کُردی برای ایران فرصت است. نگاهی که در ایران ظهور دولت کُردی را فرصت تلقی می نماید، در کنار عدم توجه به ملاحظات بین المللی، نسبت به دعوای میراث داری ایرانیت و تفاوت مذهبی کُرد ها با ایران غفلت می نماید. کُردها فقط خود را میراث دار جغرافیای ماد و سمبل های ملی آن می دانند. از نگاه کُردها پراکندگی و تقسیم آنان در حاکمیت کشورهای مختلف، یک اجبار و حاصل توطئه ها و توافقات جهانی و منطقه ای می باشد که باید به آن پایان داد. نگاه متفاوت کُردها به تهران، آنکارا، بغداد و دمشق فارغ از احساسات تأثیر گرفته از تعلقات مذهبی و فرهنگی، بسترساز هدف های دور و نزدیک کُردها در جهت تحقق نقشه راه مدنظر آنان می باشد.
کُردها #بیگانگان قانون اساسی کشورهایی هستند که در آن زندگی می نمایند. قانون اساسی ترک محور در ترکیه، عرب محور در عراق و سوریه (البته عراق تا حدود زیادی اصلاح شده است) و قانون اساسی شیعی محور ایران، هر یک به تنهایی، دلیلی بزرگ برای واگرایی کُردها می باشد. هویت ترکیه در قانون اساسی این کشور با محوریت تُرک تعریف شده و در قانون اساسی ایران نیز هویت شیعی کشور نقش محوری دارد. لذا نباید دلخوش به همگرایی بیشتر کُردها با ایران داشت. قانون اساسی سوری ها بد تر از همه، اتباعی به نام کُرد را اصلاً به رسمیت نمی شناسد.
#ادامه👇
🆔. @BehzadQavami
✍️.نویسنده : #صادق_ملکی
باید متفاوت اندیشد و از تحلیل های قالبی دور از واقع، پرهیز نمود. پذیرش تلخی یک حقیقت، بهتر از دلخوشی به یک دروغ است. بحران ها و تحولات منطقه خاورمیانه، نشان می دهد که این جغرافیا با تغییرات ژئوپلتیکی مواجه خواهد شد که تاثیراتی عمیق بر همه کشورهای منطقه خواهد داشت.
با وجود تخریب های ناشی از ظهور داعش، کُرد ها مهم ترین برندگان ظهور داعش بوده اند.
کُرد ها قبل از هر هویتی، کوردند،فرقی نمی کند کُرد عراقی، ایرانی، ترک یا سوری باشند، تعیین ۲۵ سپتامبر( ۷/۴/ ۹۶)برای همه پرسی استقلال کُردستان عراق، خبری مسرت بخش برای اکثریت کُردها بود. بخش مهمی از هویت، نگاه و ارزیابی انسانها نسبت به خویش، پیرامون و جهان، وابسته به مکان زیستی آنان بوده و از آن گریزی نیست. انتخاب اینکه کُرد باشی یا تُرک، شیعه باشی یا سنی، بیش از هر چیزی، حاصل اجبارهای ناشی از جغرافیاست. پس باید از تعصب کور دور شده و با پذیرش هویت های متفاوت به تعاملی رسید که متضمن همزیستی مسالمت آمیز برای همه هویت ها و اندیشه ها گردد. نفی و تلاش برای تغییر هویت ها، بسترساز چالش و بحران است. نگاه ایستاده در #اربیل، #دیاربکر، #کوبانی یا #مهاباد با نگاه حاکم بر بغداد، آنکارا، دمشق و تهران یکی نبوده و نخواهد بود. همه پرسی استقلال کُردستان عراق اگر به تعویق هم بیفتد، در عزم کُردها برای تحقق دولت کُردی، تغییری رخ نخواهد داد.
کُردها این #بزرگترین_قومیت بدون دولت در خاورمیانه، نزدیک به یک #قرن است که برای داشتن دولت مبارزه می نمایند. ضعف و بحران ناشی از خلاء حضور دولت های منطقه در جغرافیای کُردها، همیشه فرصتی برای کُردها فراهم کرده تا با استفاده از این فرصت برای تحقق نوستالژی دولت کُردی تلاش کنند. قیام کُردهای ترکیه در اوایل تأسیس جمهوریت و تداوم آن تا امروز، تأسیس جمهوری مهاباد در فضای جنگ دوم جهانی و درگیری در مناطق کُردی پس از انقلاب در ایران، تشکیل دولت فدرالی کُرد پس از تحولات در عراق و امروز ظهور قدرتمند کُردهای سوری در معادلات منطقه در پی تزلزل دمشق، همگی نشان دهنده اراده مشترک کُردها، در استفاده از فرصتها برای رسیدن به استقلال بوده و می باشد. #واگرایی_و_همگرایی ملی نمودهای خود را در #بحران نشان می دهند. در جغرافیای کُردها، همه دولت های منطقه، با درجاتی متفاوت، مقبولیت چندانی نداشته اند. باید میان حضور حاکمیتی دولت ها در مناطق کُردنشین، با حضور و مقبولیت اجتماعی تفاوت قائل شده و نتایج حاصله از این نوع دو حضور را درک راهبردی کرد. حضور #ایران، #ترکیه، #عراق و #سوریه در جغرافیا و مناطق کُردی بیش از آنکه حاصل مقبولیت و حتی از منظری مشروعیت اجتماعی باشد، مدیون حضور نظامی و سیاست های امنیتی بوده است.
منطقه آبستن ظهور دولت کُردی است. دیر و زود دارد، اما این آرمان کُردها به بار خواهد نشست. کُردها دیگر کمتر در کمند بازیهای منطقه ای و جهانی گرفتار شده و با بلوغ و تقسیم کاری که بدان دست یافته اند، سرانجام صاحب دولت مستقل خواهند شد.
برخی در ایران همچنان دلخوش به رؤیایی هستند که اعتقاد دارد هر کجا کُرد است، آنجا مرز ایران می باشد. این نگاه، کُردهای ماد را از تبار ایرانی دانسته و سنخیتی میان کُردها با عرب ها و تُرک ها، در قیاس با ایران قائل نبوده و اعتقاد دارد ظهور دولت کُردی برای ایران فرصت است. نگاهی که در ایران ظهور دولت کُردی را فرصت تلقی می نماید، در کنار عدم توجه به ملاحظات بین المللی، نسبت به دعوای میراث داری ایرانیت و تفاوت مذهبی کُرد ها با ایران غفلت می نماید. کُردها فقط خود را میراث دار جغرافیای ماد و سمبل های ملی آن می دانند. از نگاه کُردها پراکندگی و تقسیم آنان در حاکمیت کشورهای مختلف، یک اجبار و حاصل توطئه ها و توافقات جهانی و منطقه ای می باشد که باید به آن پایان داد. نگاه متفاوت کُردها به تهران، آنکارا، بغداد و دمشق فارغ از احساسات تأثیر گرفته از تعلقات مذهبی و فرهنگی، بسترساز هدف های دور و نزدیک کُردها در جهت تحقق نقشه راه مدنظر آنان می باشد.
کُردها #بیگانگان قانون اساسی کشورهایی هستند که در آن زندگی می نمایند. قانون اساسی ترک محور در ترکیه، عرب محور در عراق و سوریه (البته عراق تا حدود زیادی اصلاح شده است) و قانون اساسی شیعی محور ایران، هر یک به تنهایی، دلیلی بزرگ برای واگرایی کُردها می باشد. هویت ترکیه در قانون اساسی این کشور با محوریت تُرک تعریف شده و در قانون اساسی ایران نیز هویت شیعی کشور نقش محوری دارد. لذا نباید دلخوش به همگرایی بیشتر کُردها با ایران داشت. قانون اساسی سوری ها بد تر از همه، اتباعی به نام کُرد را اصلاً به رسمیت نمی شناسد.
#ادامه👇
🆔. @BehzadQavami