«"ابرماه آبی خون" در ۳۱ ژانویه، و فرصت طلایی دانشمندان»
—------------------------------------------------------—

* ماه‌گرفتگی ۳۱ ژانویه فرصتی ویژه برای یک گروه از دانشمندان است تا ماه را با دوربین‌های گرمایی بررسی کنند.

در یک همرویدادی نامعمول، سه رویداد مربوط به ماه با هم رخ می‌دهند و پدیده‌ای که "ابرماه آبی خونین" نامیده شده را پدید می‌آورند. ماه کامل شب سی و یکم، دومین ماه کامل در ژانویه خواهد بود، چیزی که به نام "ماه آبی" خوانده می‌شود؛ این نخستین ماه آبی سال ۲۰۱۸ است. همچنین، ماه تقریبا در همان هنگام به نزدیک‌ترین نقطه‌ی مدارش به زمین (نقطه‌ی پیرازَم یا حضیض) هم می‌رسد و کمی روشن‌تر و بزرگ‌تر از ماه‌های کامل دیگر دیده خواهد شد. بنابراین ماه کامل شب سی و یکم یک #ابرماه نیز خواهد بود.

افزون بر اینها، در بامداد ۳۱ ژانویه نیز یک ماه‌گرفتگی رخ خواهد داد، پدیده‌ای که رنگ سرخ تیره‌ای به ماه می‌دهد و از همین رو ماه در زمان گرفتگی به نام "ماه خون" هم شناخته می‌شود.

#ماه‌گرفتگی فرصتی برای پژوهشگرانست تا تغییراتی که به هنگام سرد شدن سریع سطح ماه در آن رخ می‌دهد را ببینند. این اطلاعات می‌تواند به آنها در شناخت ویژگی‌های سنگپوشه‌ی ماه (آمیزه‌ی خاک و قلوه سنگ آن) و چگونگی تغییرات آن در گذر زمان کمک کند.

نوآه پترو، دانشمند ماموریت مدارگرد شناسایی ماه ناسا (ام‌آراو) می‌گوید: «در زمان ماه‌گرفتگی‌ها، دمای سطح ماه آنچنان افت ناگهانی چشمگیری می‌کند که انگار در عرض چند ساعت، از درون اجاق وارد فریزر شود.»

به طور معمول، این ورود و خروج ماه از تاریکی و افت و خیزِ همزمانِ دمای آن در درازنای یک روز ماه رخ می‌دهد که برابر با ۲۹ و نیم روز زمینیست. این تغییرات در ماه گرفتگی به شکل دور تند انجام می‌شوند.

این بررسی از رصدخانه‌ی هالکالا در هاوایی، و در طول موج‌های نادیدنی گرمایی (فروسرخ) انجام می‌شود. چنین پژوهشی در گذشته چند بار دیگر هم انجام شده بوده. در آن موارد، جاهای ویژه‌ای از سطح ماه برگزیده شده بود تا ببینند در زمان ماه‌گرفتگی، چقدر گرمای خود را نگه می‌دارند.

پل هِین از آزمایشگاه جوی و فیزیک فضا در دانشگاه کلرادو بولدر می‌گوید: «اگر با یک دوربین گرمایی نگاه کنیم می‌بینیم که به هنگام ماه‌گرفتگی کل سرشت ماه دگرگون می‌شود. در تاریکی، دهانه‌ها و دیگر ویژگی‌های آشنای آن دیده نمی‌شوند، و مناطق پیرامون برخی دهانه‌ها که در زمان معمولی بی‌نام و توصیف نشده‌ هستند آغاز به "درخشش" می‌کنند، زیرا سنگ‌هایشان هنوز گرم است.»

سرعت دسترفت گرما از سطح بستگی به بزرگی سنگ‌ها و ویژگی‌های مواد، از جمله همنهش (ترکیب)، میزان پوکی (تخلخل)، و نرم و کُرکوار بودن آنها دارد.

فضاپیمای ال‌آراو که از ۲۰۰۹ در مدار ماه است تاکنون با دستگاه پرتوسنج فروسرخ خود (Diviner) داده‌های بسیاری درباره‌ی تغییرات دمایی فصلی و شبانه‌روزی ماه به زمین فرستاده. این تغییرات بلندمدت‌تر آگاهی‌هایی درباره‌ی ساختارهای بزرگ‌تر ماه و ویژگی‌های کلی چند اینچِ بالاییِ سنگپوشه‌ی ماه به دانشمندان می‌دهد. تغییرات کوتاه مدتی که در زمان ماه‌گرفتگی رخ می‌دهند بر ویژگی‌های مواد نرم و لایه‌ی سنگپوشه‌های رویی اثر می‌گذارند.

دانشمندان با مقایسه‌ی این دو گونه اطلاعات می‌توانند تغییرات برخی از مناطق ویژه را ببینند- برای نمونه، نقش‌های پیچ و تاب‌ (lunar swirls) در راینر گاما (Reiner Gamma) یا یک دهانه‌ی برخوردی و آوارهای سست و آزاد پیرامونش.

این گونه اطلاعات برای هدف‌های کاربردی از جمله جستجوی جاهای مناسب فرود؛ و همچنین کمک به پژوهشگران در بررسی فرگشت ودگرگونی سطح ماه سودمند است. پترو می‌گوید: «این پژوهش‌ها به ما کمک می‌کنند تا نقش و اثر برخوردهای بزرگ و کوچک بر دگرگونی‌های سطح ماه در بازه‌های زمانی زمین‌شناختی را بشناسیم.»
https://goo.gl/4dTmvU
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/01/SuperBlueBloodMoon.html
—-------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky

«ماه‌گرفتگی در آسمان تاجیکستان»
—---------------------------—

اگر قرص کامل ماه ناگهان تاریک شود، چه خواهید دید؟ پاسخ این پرسش را در یک ویدیوی تماشایی زمان‌گریز (time lapse) که هنگام ماه‌گرفتگی کامل سال ۲۰۱۱ در کشور تاجیکستان گرفته شد می‌بینید.

در زمان ماه‌گرفتگی‌های کامل، زمین درست میان ماه و خورشید جای می‌گیرد و به گونه‌ی چشمگیری باعث تاریکی ماه می‌شود. ماه هرگز به طور کامل تاریک نمی‌شود چرا که جو زمین بخشی از نور خورشید را می‌شکند و به آن می‌رساند.

ویدیو با چشم‌اندازی روشن که مانند روز به نظر می‌رسد آغاز می‌شود، ولی در حقیقت شب‌هنگام است و این پرتوی ماه کامل است که همه جا را روشن کرده.

با آغاز گرفتگی ماه، باد نیز از سرعتش کاسته می‌شود و بازتاب نور ستارگان آسمان در آب دریاچه‌ی پیش‌زمینه پدیدار می‌شود. دیدنی‌تر این که با گرفته شدن ماه، انگار آسمان ناگهان پر از ستاره شده و صفحه‌ی شلوغ کهکشان راه شیری نمایان می‌گردد.

در بخش دوم ویدیو، این رخدادها با نمایی نزدیک‌تر تکرار می‌شوند، و در تصویر پایانی، ماه تاریک را در جایی از آسمان نزدیک سحابی‌های عقاب، قو یا امگا، سه‌تکه، و مرداب می‌بینیم.

نزدیک دو ساعت پس از آغاز ماه‌گرفتگی، ماه به طور کامل از سایه‌ی زمین بیرون می‌آید و با پرتوی سحرانگیزش دوباره آسمان و زمین را روشن می‌کند.

چهارشنبه‌ی این هفته یک ماه‌گرفتگی کامل دیگر خواهیم داشت- ولی این بار یک #ماه‌گرفتگی کمیاب که در زمان یک "ابرماه خون آبی" رخ خواهد داد.
[اینجا خواندید: * "ابرماه آبی خون" در ۳۱ ژانویه، و فرصت طلایی دانشمندان (https://goo.gl/p99yiM)]
#apod
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/01/ap180128.html
—-------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky

«برخاستن ماه سرخ از فراز هیمالیا»
—-------------------------------

در دوردست افقِ این چشم‌انداز زیبا که روز ۳۱ ژانویه از جایی دورافتاده گرفته شده، ستیغ کوه‌های بلند تریسول در رشته کوه‌ پربرف هیمالیای هندوستان را می‌بینیم.

شباهنگ، پرنورترین ستاره‌ی آسمان در گوشه‌ی بالا سمت راست می‌درخشد. ماه هم که تازه طلوع کرده و دارد از درون سایه‌ی زمین می‌گذرد، به رنگ سرخ در آمده و یک ماه‌گرفتگیِ کاملِ پیش‌بینی شده را پدید آورده.

این رویداد که در همه‌جای سمت شبِ سیاره‌ی زمین دیده شد، نخستین #ماه‌گرفتگی از دو ماه‌گرفتگی کامل سال ۲۰۱۸، و آغازگر سالی خوب برای ماه‌دوستان بود.

ولی از جهتی، این یک رویداد کمیاب بود. در آن هنگام، ماه در حدود نزدیک‌ترین نقطه‌ی مدارش به زمین بود و از همیشه بزرگ‌تر دیده می‌شد [#ابرماه]. همچنین، دومین ماه کامل یک ماه (ماه ژانویه) هم بود، چیزی که به نام ماه آبی شناخته می‌شود.

ماه‌گرفتگی کامل بعدی در ۲۷ ژوییه‌ی ۲۰۱۸ رخ می‌دهد ولی در آن هنگام بر خلاف این بار، ماه تقریبا در دورترین نقطه‌ی مدارش (اپازَم یا اوج) به گام کامل خواهد رسید [بنابراین به جای ابرماه، یک "ریزماه" خواهیم داشت که کوچک‌تر از همیشه دیده خواهد شد-م].
#apod
https://goo.gl/ZL4c2U
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/02/ap180202.html
—-------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky

«سایه زمین و کندوی عسل»
—------------------------

سایه‌ی تاریک زمین نمایی مانند یک مخروط که در فضا کشیده شده دارد.

دایره‌ی بودنِ سطح مقطع این مخروط را در فاصله‌ی ماه تا زمین به سادگی می‌توان در زمان #ماه‌گرفتگی تشخیص داد.

در این تصویر تله‌فوتوی همنهاده (ترکیبی) که در شب ۳۱ ژانویه از سمت شب زمین گرفته شده سایه‌ی زمین را می‌بینیم که ه سرخی می‌زند.

سه تصویر از ماه در زمان‌های درست پیش از آغاز گرفتگی، نزدیک میانه‌ی گرفتگی، و درست پس از پایان گام کامل گرفتگی به هم پیوند داده شده تا با هم گستردگی سایه‌ی زمین در مدار ماه را نشان دهند. این گام ۷۶ دقیقه به درازا کشید.

بالا سمت راست ماه، ام۴۴ را می بینیم که در زمان گرفتگی کامل بهتر دیده می‌شده. این خوشه‌ی باز که خوشه‌ی کندو نیز نامیده می‌شود، با فاصله‌ی ۶۰۰ سال نوری، یکی از نزدیک‌ترین خوشه‌های بزرگ ستاره‌ای به زمین است.
#apod
https://goo.gl/4izjYm
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/02/ap180203.html
—-------------------------------------------------

تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky

«پاپیون سرخ و سفید ماه در آسمان»
—------------------------------

در روز ۳۱ ژانویه (۱۱ بهمن)، آسمان در سرتاسر سمت شب زمین، صحنه‌ی نمایش آرام یک ماه‌گرفتگی بود، نخستین مورد از سه #ماه‌گرفتگی کامل پیاپی.

در این تصویر که از پیوند یک رشته نوردهی درست شده و سه ساعت را پوشانده است، نمایش زیبای ماه در آن شب را از جایی در استان هبئی در شمال چین می‌بینیم. همه‌ی این نوردهی‌ها از پشت یک دوربین که روی یک سه‌پایه گذاشته شده شده بود گرفته شده‌اند.

در آغاز نوردهی، ماه کامل را می‌بینیم که به آرامی در آسمان شب جابجا می‌شود. دو نقطه‌ی درخشان در سر و ته این ردِ پاپیون-مانند قرص کامل ماه هستند. با آغاز گرفتگی، رد ماه کم کم باریک‌تر شده و به سرخی می‌گراید، و با رسیدن به گام کامل، پس از یک ساعت و ۱۶ دقیقه دوباره آغاز به پهن‌تر و سفیدتر شدن می‌کند.

در پس‌زمینه‌ی دوردست آسمان هم رد رنگین و هم‌مرکز ستارگان در بالا و پایین استوای آسمانی به چشم می‌خورد.

#apod
https://goo.gl/Lyv3xr
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/02/ap180208.html
—-------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky

«"ماه‌خورشید"گرفتگی کامل!»
—------------------------—

این تصویر که از پیوند و پردازش دیجیتالی دو تصویر درست شده، به گونه‌ی خلاقانه‌ای دو گرفتگی پرآوازه‌ای که به تازگی رخ داده‌اند را با هم مقایسه کرده است: ماه‌گرفتگی کلی ۳۱ ژانویه‌ی ۲۰۱۸ (سمت چپ)، و خورشیدگرفتگی کلی ۲۱ اوت ۲۰۱۷.

در #ماه‌گرفتگی، سطح آن هنوز تا اندازه‌ای در سایه‌ی تاریک و اندکی سرخ‌فام زمین پیداست. ولی در خورشیدگرفتگی، ماه در برابر درخشش خیره‌کننده‌ی قرص خورشید به حالت ضدنور در آمده ولی پرتوی زمین‌تاب آن را اندکی روشن کرده است.

در سمت چپ، ستارگان آسمان شب هم پیرامون ماه دیده می‌شوند. در سمت راست، رشته‌های درخشان و خیره‌کننده‌ی تاج خورشید قرص تاریک‌شده‌اش را در بر گرفته‌اند و زبانه‌های برافروخته‌ای هم روی سطحش به چشم می‌خورد.

گام کامل #خورشیدگرفتگی بزرگ آمریکا در ۲۱ اوت که در مسیر سایه‌ی ماه دیده می‌شد حدود ۲ دقیقه یا در برخی جاها کمتر به درازا کشید. ولی گام کامل گرفتگی ماه در ۳۱ ژانویه که یک "ابرماه خون آبی" بود، بیش از یک ساعت به درازا کشید.
#apod
https://goo.gl/rhcjUy
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/02/ap180209.html
—-------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky

«جمعه شبی به یاد ماندنی با سه رویداد زیبای نجومی!»
-------------------------------------------------

جمعه‌، پنجم امرداد (۲۷ ژوییه)، برای اخترشناسان شب بزرگی خواهد بود. در آن شب سه پدیده‌ی دیدنی و زیبا تقریبا همزمان رخ خواهد داد. نخست، سیاره‌ی بهرام به پادیستان (مقابله) می‌رسد، یعنی درست نقطه‌ی مخالف خورشید در آسمان و نزدیک‌ترین نقطه‌ به زمین در ۱۵ سال گذشته. دوم، بهرام و ماه کامل در همیستان (مقارنه) خواهند بود و فاصله‌ای کمتر از ۱۰ درجه با هم در آسمان خواهند داشت. سوم، ماه درست از درون سایه‌ی زمین گذشته و بلندترین #ماه‌گرفتگی سده‌ی ۲۱ را پدید خواهد آورد.

تقریبا همه‌ی زمینیان (به جز آمریکای شمالی) می‌توانند فرو رفتن ماه را در سایه‌ی زمین -که رنگ سرخ تیره‌ی غروب‌ها را خواهد داشت- ببینند. ماه به مدت تقریبا ۲ ساعت در دل این سایه خواهد بود، یعنی گرفتِ کلی تقریبا ۲ ساعت به درازا می‌کشد. در این مدت، ماه تقریبا همرنگ بهرام که در کنار آنست خواهد بود- یک چشم‌انداز باورنکردنی.

از آنجایی که بهرام در پادیستان است، درست همزمان با غروب آفتاب، از افق خاوری بالا می‌آید و در سرتاسر شب در آسمان می‌درخشد. بهترین زمان برای دیدنش نیمه شب است، هنگامی که جفت ماه-بهرام به بالاترین نقطه‌ی آسمان می‌رسند. دیدن بهرام نارنجی‌رنگ در میان پرتوهای ماه کار سختی نیست زیرا خودش به اندازه‌ای پرنور است که با نوری تقریبا سه برابر شباهنگ (شعرای یمانی) که درخشان‌ترین ستاره‌ی آسمان زمینست خواهد درخشید.

مردمان آمریکای شمالی نمی‌توانند این ماه‌گرفتگی را ببینند زیرا این رویداد تقریبا به طور کامل در آن سمت زمین رخ خواهد داد. ولی آنها می‌توانند بیننده‌ی همیستانی آن با بهرام باشند و با جابجایی یک تلسکوپ کوچک، از قرص سرخ بهرام به کوه‌ها و دهانه‌های ماه بروند.

شب ویژه‌ای خواهد بود. از نمایش لذت ببرید!

--------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/07/LunarEclipse.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky

ماه با چهره‌ای گرفته در دست لونا، ایزدبانوی ماه

تصویری افسون‌کننده از #ماه‌گرفتگی پنجم امرداد در ایتالیا، که از پیوند دیجیتالی و هنرمندانه‌ی سه عکسِ جداگانه درست شده

@onestar_in_sevenskies

«ماه خونین در آسمان ریودوژانیرو»
---------------------------------

کم پیش می‌آید ماه با چنین چهره‌ی شگفت‌انگیزی طلوع کند.

یک دلیلش اینست که این عکس در روز جمعه‌ی گذشته گرفته شده، روزی که در این نقطه‌ی جهان، ماه پُر همزمان با طلوع، از درون سایه‌ی زمین نیز گذشت و از همین رو به این اندازه تیره دیده می‌شد.

یک دلیل دیگر هم اینست که ماه در افق بود و نور سرخ خورشید که توسط لایه‌های جو زمین پراکنده شده بود تا این اندازه سرخ شده بود.

همچنین کم پیش می‌آید که ماه در کنار یک سیاره طلوع کند، ولی چون از شانس، سیاره‌ی بهرام هم تقریبا در همان شب به نقطه‌ی مخالف خورشید رسیده بود [مانند خود ماه]، در کنار قرص کامل ماه دیده می‌شد.

این #ماه‌گرفتگی یک "ریزماه‌گرفتگی" بود، پدیده‌ای مخالف "ابرماه‌گرفتگی". اگر ماه همزمان با رسیدن به دورترین نقطه‌ی مدارش از زمین، به گام کامل هم برسد، یک ریزماه رخ می‌دهد، یعنی در کوچک‌ترین اندازه‌اش دیده می‌شود. ماه‌گرفتگی ۵ امرداد در زمان ریزماه رخ داد، و دلیل این که زمانش بسیار بلند بود نیز همین بود
.
این عکس از ساحل بوتافوگو در شهر ریودوژانیروی برزیل، و در کنار انبوه تماشاگرانِ هیجان‌زده‌ی این پدیده گرفته شده.
#apod

--------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/07/ap180730.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky

«ماه‌گرفتگی بر فراز خلیج شاعران»
---------------------------------

گام کاملِ ماه‌گرفتگی ۵ امرداد ۱۰۳ دقیقه به درازا کشید که زمانی چشمگیر بود و از این نظر، این ماه‌گرفتگی طولانی‌ترین ماه‌گرفتگی سده‌ی ۲۱ شناخته شد.

خوب چرا؟ زیرا ماه در زمان گذشتن از مرکز سایه‌ی زمین، نزدیک به نقطه‌ی اپازم یا اوج مدارش هم بود، دورترین نقطه‌ی مدار بیضی‌اش به گرد زمین [و بنابر این خود ماه در حالت #ریزماه بود و آن رویداد به نام ریزماه‌گرفتگی خوانده می‌شود].

تصویرِ همنهاده‌ و رویاگونه‌ای که اینجا می‌بینید از پیوند رشته نماهای ثابتی درست شده که هر یک به فاصله‌ی ۳ دقیقه از دیگری گرفته شده بودند و این ماه‌گرفتگی را از آغاز تا پایان و سرتاسر گرفتِ کامل به ما نشان می‌دهد.

این نماها روند گرفتگی کامل قرص ماه را به خوبی نشان می‌دهند و همزمان، سیاره‌ی پرنور بهرام را نیز که در آن شب پا به پای ماه در آسمانِ دهکده‌ی ساحلی تلارو در ایتالیا بالا می‌آمد دنبال می‌کنند.

در پیش‌زمینه‌ی تصویر آب‌های آرام خلیج اسپیتزیا در دریای مدیترانه را می‌بینیم که برخی آن را به نام خلیج شاعران نیز می‌شناسند.

در سده‌ی سوم پیش از میلاد، اخترشناس پیرو نظریه‌ی خورشید-مرکزی، آریستارخوس هم گام‌های ماه‌گرفتگی را دنبال می‌کرد، هر چند که در آن زمان نه ساعت‌های دیجیتالی در کار بود و نه دوربینی.

وی با بهره از هندسه، به کمک مدت زمان #ماه‌گرفتگی، فرمولی را بر پایه‌ی شعاع زمین برای اندازه‌گیری فاصله‌ی ماه پدید آورد.

#apod
--------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/08/ap180802.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky

«سایه زمین به جز سرخ، "آبی" هم می‌شود!»
----------------------------------------

حرف از ماه‌گرفتگی که شود، رنگ سرخ آن به ذهن می‌آید. هسته‌ی سایه‌ی زمین در اثر پراکنش جَوی ته‌رنگی سرخ دارد، و هنگامی که بر روی ماه می‌افتد، چهره‌ی ماه هم به رنگ سرخ غروب زمین می‌گراید. ولی برخی از بینندگان ماه‌گرفتگی روز جمعه، ۵ امرداد رنگ دیگری هم روی آن دیده بودند: آبی!

پیتر لوونشتاین از موتاری زیمبابوه می‌گوید: «درست پیش از آن که سایه‌ی زمین ماه را به طور کامل در خود فرو ببرد، لبه‌ی قرص ماه به رنگ آبی روشن در آمد. من این پویانمایی (gif) را با بهره از ۲۱ عکس جداگانه که در یک بازه‌ی ۱۰ دقیقه‌ای گرفته بودم درست کرده‌ام.»

تصویر ثابت دیگری که وی بعدتر گرفته بود رنگ آبی روشنِ لبه‌ی بخش درونی سایه‌ی سرخ زمین را به خوبی نشان می‌دهد. [در پست بعدی ببینید]

خوب این رنگ آبی از کجا آمده؟ از لایه‌ی ازون.

پژوهشگر #ماه‌گرفتگی، دکتر ریچارد کین، استاد بازنشسته‌ی دانشگاه کلرادو چنین توضیح می‌دهد: «بیشتر نوری که در هنگام ماه گرفتگی، ماه را روشن می‌کند از درون لایه‌ی پوش‌سپهر (استراتوسفر) جو زمین گذشته و به دلیل پراکنش به سرخی گراییده است. ولی نوری که از بخش بالایی پوش‌سپهر می‌گذرد، به درون لایه‌ی ازون نفوذ می‌کند. لایه‌ی #ازون نور سرخ را درمی‌آشامد (جذب می‌کند) و در نتیجه پرتویی که از آن می‌گذرد و بر ماه می‌افتد عملا آبی‌تر می‌شود.»

وی می‌گوید این نور می‌تواند مانند حاشیه‌ای آبی به گرد رنگ سرخ دیده شود.

--------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/08/EclipseOzone.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky

«چرا این ماه‌گرفتگی بسیار طولانی بود؟»
-------------------------------------

این عکس‌ها به هنگام ماه‌گرفتگی روز ۵ امرداد (۲۷ ژوییه) گرفته شده‌اند. از این سه قرص ماه، قرص میانی دارد از مرکز سایه‌ی تاریک زمین می‌گذرد و چنان چه می‌بینید از نور خورشید که توسط هوای زمین پراکنده شده و بر آن افتاده به رنگ سرخِ غروب‌های زمین در آمده است.

این ماه‌گرفتگی طولانی‌ترین ماه‌گرفتگی سده‌ی ۲۱ بود و اینجا از چپ به راست که نگاه کنیم، روند ۱۰۳ دقیقه‌ایِ گرفتِ کلی را در آغاز، بیشینه، و پایان آن را می‌بینیم.

بلندترین مسیرِ ممکن برای گذشتن ماه در سایه‌ی زمین، مرکز آنست (گذشتن از روی قطر سایه‌‌ی زمین)، و از همین رو چنین ماه‌گرفتگی‌هایی بسیار بلند می‌شوند.

ولی این ماه‌گرفتگی به جز مرکزی بودن، یک ویژگی دیگر هم داشت که آن را بلندتر کرد- روز ۵ امرداد، ماه به نقطه‌ی اوج یا اپازم مدارش رسید و یک ریزماه شد. در این نقطه، ماه نه تنها در دورترین نقطه‌ی مدار بیضی‌اش نسبت به زمین است، بلکه کُندترین حرکت را هم دارد.

در ماه‌گرفتگی پیشین که ۱۱ بهمن (۳۱ ژانویه) رخ داد، ماه تقریبا در نزدیک‌ترین نقطه‌ی مدار بیضی‌اش به زمین بود و یک ابرماه ساخت [یا بیشترین سرعت حرکت].
همچنین در آن شب، ماه از بخش جنوبی سایه‌ی زمین، زیر قطر آن گذشت و چون هم مسیرش کوتاه‌تر بود و هم با بیشینه‌ی سرعتش بود، گرفتگی‌اش تنها ۷۶ دقیقه به درازا کشید.

در ۱ بهمن امسال (۲۱ ژانویه‌ی ۲۰۱۹) سومین #ماه‌گرفتگی کلی پی در پی نیز رخ می‌دهد که آن هم بیرون از مرکز سایه‌ است. همچنین در آن هنگام، ماه نزدیک نقطه‌ی پیرازم یا حضیض مدارش خواهد بود (پس تقریبا یک ابرماه می‌شود)، و چون در آن هم مسیر ماه کوتاه است و هم سرعتش بالاست، گرفتگیِ کلی آن تنها ۶۲ دقیقه زمان خواهد برد.

#apod
--------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/08/ap180803.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky

ماه‌گرفتگی روز ۵ امرداد ۳ ویژگی داشت که آن را بلندترین #ماه‌گرفتگی قرن کرد:

۱) مسیر ماه از مرکز سایه‌ی زمین می‌گذشت (در راستای قطر آن) و چنان چه می‌بینید، این مسیر از همه بلندتر است

۲) ماه در دورترین نقطه‌ی مدارش نسبت به زمین بود -در اوج مدار- و بزرگی قرصش کمترین بود و در حقیقت یک ریزماه ساخته بود

۲- از آنجایی که در اوج مدارش بود، کمترین سرعت را هم داشت

پس قرصی در کوچک‌ترین اندازه بود که داشت با کمترین سرعت از بلندترین مسیر ممکن می‌گذشت!
@onestar_in_sevenskies

«ماه و سیاره سرخ بر فراز کوهستان آلپ»
---------------------------------------

در این عکس که با هدف ثبت چشم‌اندازی اخترشناختی گرفته شده، چیزی نامعمول وجود دارد، اگرچه آشکار نیست و تنها پس از پردازش تصویر یافته شد.

این چیز، ماه نیست، هرچند که تصویر زمانی گرفته شده که ماه دارد همزمان با فرو رفتن در سایه‌ی زمین به هنگام #ماه‌گرفتگی کلی، در آسمان بالا می‌اید و نمای بسیار جالبی پیدا کرده.

سیاره‌ی #بهرام (مریخ) هم نیست، گرچه آن هم در آن شب تقریبا در روشن‌ترین حالتش در ۱۵ سال گذشته بود و پایین، سمت راست ماه دیده می‌شد.

کوه‌های آلپ فرانسه در پیش‌زمینه‌ هم نیست، هر چند که این کوهستان همیشه یکی از چشم‌اندازهای شگفت‌انگیز سیاره‌ی زمین بوده.

این چیز، بز روی کوه سمت راست است!!
#apod

--------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/08/ap180807.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky

«ساحل سرخ، ماه سرخ، سیاره سرخ!»
-----------------------------------

سیاره‌ی بهرام (مریخ) که به نام سیاره‌ی سرخ نیز شناخته می‌شود، معمولا با رنگی سرخ در آسمان شب می‌درخشد.

در این تصویر زیبا که از جایی در شبه جزیره‌ی مورنینگتون در ویکتوریای استرالیا گرفته شده، سیاره‌ی بهرام به روشنی در گوشه‌ی بالا، سمت چپ می‌درخشد، ولی انگار ماه و سیاره‌ی زمین سرخ‌تر از آن به نظر می‌رسند.

عکس در سپیده‌دم ۲۷ ژوییه، به هنگام #ماه‌گرفتگی کلی گرفته شده و ماه که غرق در سایه‌ی زمین است همزمان دارد در آسمان غروب هم می‌کند.

سرخی آن به این دلیلست که سایه‌ی زمین به طور کامل تیره نیست، بلکه از پرتوی محو و سرخ‌فام همه‌ی غروب‌ها و طلوع‌های آفتاب اندکی به سرخی گراییده. اگر در آن هنگام از روی ماه به زمین نگاه کنیم قرص زمین را با لبه‌ای سرخ می‌بینیم.

غروب‌ها و طلوع‌ها به این دلیل سرخند که جو زمین نور آبی را بیشتر از سرخ می‌پراکند و آسمان سپیده‌دم را به رنگ آبی در می‌آورد.

گفتنی است که صخره‌های ساحلی درون تصویر هم از همین طلوع آفتاب استرالیا به رنگ سرخ در آمده.
#apod
--------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/08/ap180809.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky

«ماه سرخ در آسمان کویر ایران»
------------------------------

تنها دو هفته پیش کویرهای #ایران میزبان این چشم‌انداز فریبنده‌ی آسمانی بودند.

این تصویر که از همگذاری دیجیتالی چند نما با نوردهی‌های جداگانه درست شده، ماه و سیاره‌ی بهرام را در کنار شکاف‌های تیره‌ی غبار، ستارگان، و سحابی‌های کهکشان راه شیری نشان می دهد.

عکس‌ها به هنگام #ماه‌گرفتگی کلی بسیار پربیننده‌‌ی آن شب گرفته شده بودند. در آن هنگام ماه که در سایه‌ی زمین فرو رفته بود، کم‌نورتر و سرخ‌تر از سیاره‌ی سرخ به نظر می‌رسید.

در این آسمان چندین جرم دیگر که برای آسمان‌دوستان آشنا هستند نیز دیده می‌شود، از جمله سحابی‌های مرداب (ام۸) و سه‌تکه (ام۲۰)، و همچنین سیاره‌ی کیوان که بر زمینه‌ای از توده‌های افشان ستارگان راه شیری می‌درخشد.

ولی ماه دست از بازی سایه بر نمی‌دارد. همین امروز، ۱۱ اوت (۲۰ امرداد)، ماه نو بخشی از چهره‌ی خورشید را می‌پوشاند و یک خورشیدگرفتگی پاره‌ای (جزیی) پدید می‌آورد که در بخش بزرگی از نیمکره‌ی شمالی زمین دیده خواهد شد.
#apod
--------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/08/ap180811.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky

«امشب ماه سرخ می‌شود»
------------------------

امشب قرص روشن و کامل ماه به سرخی می‌گراید.

ماه امشب بسیار روشن است زیرا هنگامی به گام کامل می‌رسد که در مدار بیضی‌اش به گرد زمین، به نسبت به آن نزدیک است. در حقیقت بر پایه‌ی برخی سنجش‌ها از بزرگی و درخشش، ماه کامل امشب به عنوان یک "ابرماه" شناخته می‌شود، هر چند که پیشوند "ابَر" شاید زیاده‌روی باشد زیرا ماه در شرایط ابرماه تنها چند درصد از اندازه‌ی میانگین بزرگ‌تر است.

ولی همین ابرماهِ روشن به رنگ سرخ تیره در خواهد آمد زیرا در سایه‌ی زمین فرو رفته و یک #ماه‌گرفتگی کلی برایش رخ خواهد داد. این سرخی به دلیل اینست که زمین جو دارد و نور آبیِ خورشید با گذشتن از درون آن، با شدتی بیشتر از نور سرخ پراکنده می‌شود.

در برخی از فرهنگ‌ها، ماه کامل در ژانویه به نام ماهِ گرگ شناخته می‌شود.

ابرماه‌گرفتگی امشب بیش از یک ساعت به درازا خواهد کشید و مردمان آمریکای شمالی و جنوبی می‌توانند پس از غروب آفتاب آن را ببینند.

این ویدیوی زمان‌گریز آخرین ماه‌گرفتگی را نشان می‌دهد که در ژوییه‌ی ۲۰۱۸ (تیر ۱۳۹۷) رخ داد. برای دیدن ماه‌گرفتگی کلی بعدی باید تا ماه می ۲۰۲۱ انتظار بکشیم.
#apod

---------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2019/01/ap190120.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky

«ماه‌گرفتگی بر فراز کلیسای جامع کلن»
-------------------------------------

گاهی قرص کامل و روشن ماه در مسیر مداری‌اش وارد سایه‌ی زمین شده و به طور ناگهانی تاریک می‌شود. این چیزی بود که روز یکشنبه برای ماه رخ داد و یک ماه‌گرفتگی کلی در پی آورد.

این #ماه‌گرفتگی که به نام ابَرماه‌گرفتگی خونین گرگ شناخته می‌شد ("ابَر" به دلیل این که قطر زاویه‌ای ماه اندکی بزرگ‌تر از همیشه بود، "خونین" به دلیل این که پراکنش نور آفتاب توسط جو زمین باعث می‌شود ماه در آن هنگام به رنگ سرخ تیره در آید، و "گرگ" به دلیل این که بر پایه‌ی برخی افسانه‌ها، گرگ‌ها به هنگام کامل شدن ماه در ژانویه، علاقه پیدا می‌کنند رو به ماه زوزه بکشند)، در نیمه‌ای از زمین که در آن هنگام رو به ماه بود دیده می‌شد.

این تصویر دیدنی از پیوند ۶۸ نمای پی در پی درست شده وروند گرفته شدن ماه را در آسمان کلیسای جامع کلن -یکی از میراث‌های جهانی یونسکو- در شهر کلن آلمان نشان می‌دهد. این ۶۸ عکس در یک بازه‌ی ۳ ساعته از آن شب بسیار سرد گرفته شده و سپس به روش دیجیتالی به هم پیوسته و برای حذف شدن یک دوچرخه‌سوار و یک رهگذر از آن، ویرایش شده‌اند.

ماه‌گرفتگی کلی بعدی در سال ۲۰۲۱ رخ خواهد داد.

#apod
---------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2019/01/ap190122.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky

«کوه بلند، ماه سرخ، شهاب رنگین، و کندوی عسل!»
------------------------------------------------

دوستداران سیاره‌ی زمین احتمالا ماتورهورن، کوهی که در پیش‌زمینه‌ی این چشم‌اندازِ شبانه دیده می‌شود را می‌شناسند.

این ستیغ ۴۴۷۸ متریِ رشته کوه آلپ که در تاریخ کوهنوردی (دوره‌ی طلایی آلپینیسم) پرآوازه شد، در اینجا کنار قرصِ کاملا گرفته شده‌ی ماه قد برافراشته است.

این تصویرِ الهام‌بخش با وجود دمای ۲۲ درجه‌ی زیر صفرِ سپیده‌دم ۲۱ ژانویه، از فراز کوهستان نزدیک زرمات سوییس گرفته شده.

چهره‌ی سرخ و کم‌نور ماه که در سایه‌ی زمین غرق شده با پیوند چند نوردهی گوناگون آشکار شده است. درست بالای ستیغ کوه، ولی ۶۰۰ سال نوری دورتر، ستارگان خوشه‌ی بازِ کندوی عسل یا ام۴۴ خودنمایی می‌کنند.

جایزه‌ی شب‌زنده‌داری در این شب سردِ آلپ، پدیدار ششدن یک تیر شهاب درخشان و رنگین زیر قرص تاریک‌شده‌ی ماه بود که ردش درست به مسیر کوهنوردی شمالی-خاوری کوه ماتورهورن در پشته‌ی هورنلی می‌رسد.
#apod #ماه‌گرفتگی
---------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2019/01/ap190124.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky

«ماه در زمان گرفتگی هم سرخ می‌شود، هم آبی»
---------------------------------------------

قرص ماه در زمان ماه‌گرفتگی‌ها به رنگ سرخ تیره دیده می‌شود، درست است؟

ولی در ماه‌گرفتگی ۲۰ ژانویه، بسیاری از بینندگان به هنگام گذشتن ماه از درون سایه‌ی زمین رنگ دیگری را هم دیدند: آبی فیروزه‌ای. عکسی که اینجا می‌بینید از رادبویل آلمان گرفته شده و همین پدیده را نشان می‌دهد. عکاس تصویر این رنگ‌های سرخ و آبی را شگفت‌انگیز توصیف کرده.

سرچشمه‌ی این رنگ فیروزه‌ای لایه‌ی ازون جو زمین است. پژوهشگر #ماه‌گرفتگی، دکتر ریچارد کین، استاد بازنشسته‌ی دانشگاه کلرادو چنین توضیح می‌دهد: «بیشتر نوری که در هنگام ماه گرفتگی، ماه را روشن می‌کند از درون لایه‌ی پوش‌سپهر (استراتوسفر) جو زمین گذشته و به دلیل پراکنش به سرخی گراییده است. ولی نوری که از بخش بالایی پوش‌سپهر می‌گذرد، به درون لایه‌ی ازون نفوذ می‌کند. لایه‌ی ازون نور سرخ را درمی‌آشامد (جذب می‌کند) و در نتیجه پرتویی که از آن می‌گذرد و بر ماه می‌افتد عملا آبی‌تر می‌شود.»

این رنگ آبی در همه‌ی ماه‌گرفتگی‌های کلی دیده می‌شود. بینندگانی که با چشم نامسلح ماه را نگاه می‌کنند اغلب متوجه آن نمی‌شوند زیرا پدیده‌ای زودگذر است و تنها در چند دقیقه‌ی آغاز و پایانِ گرفتِ کلی می‌شود آن را دید. دوربین‌های دوچشمی و تلسکوپ‌ها دید را بهتر می‌کنند، مانند همین تصویر که از پشت یک تلسکوپ ماکستوف-نیوتنی ۱۴ اینچی گرفته شده.

---------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2019/01/EclipseOzone.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky