«جلوه زودگذر یک ستاره جوان»
—----------------------------
https://goo.gl/qgkTPT
در این تصویر رصدخانهی لاسیای ESO در شیلی، ستارهای نوزاد به نام اچدی ۹۷۳۰۰ دیده میشود که ابرهای کیهانی پیرامونش را روشن کرده. ذرات غبارِ درون ابر گستردهای که این ستاره را در بر گرفته، نور آن را مانند نور چراغ خودرویی در مه پراکنده و افشان کرده و ابر را به یک #سحابی_بازتابی به نام آیسی ۲۶۳۱ تبدیل کردهاند. گرچه ستارهی اچدی ۹۷۳۰۰ اکنون در کانون توجه است ولی این ابر به احتمال بسیار در آینده ستارگان بیشتری میسازد که نمایش این ستاره را از رونق خواهند انداخت.
این عکس از پشت تلسکوپ ۲.۲ متری MPG/ESO گرفته شده و ناحیهی روشنی که در آن دیده میشود یک سحابی بازتابی به نام آیسی ۲۶۳۱ است. سحابیهای بازتابی ابرهایی از غبار کیهانی هستند که نور ستارگان نزدیکشان را به درون فضا باز میتابانند و نمایش خیرهکنندهای از نور، مانند همین که اینجا میبینید به راه میاندازند. آیسی ۲۶۳۱ درخشانترین سحابی در مجموعه ابرهای آفتابپرست است، یک ناحیهی بزرگ پر از ابرهای گاز و غبار که زادگاه ستارگان پرشمار است و همچنان دارد ستارگان تازه میسازد. این ابرها در فاصلهی حدود ۵۰۰ سال نوری، در صورت فلکی جنوبی آفتابپرست جای دارند.
ستارهی اچدی ۹۷۳۰۰ که سحابی آیسی ۲۶۳۱ را روشن کرده یکی از جوانترین و همچنین پرجرمترین و درخشانترین ستارهها در ناحیهی نزدیک خودش است. این ناحیه سرشار از مواد ستاره-ساز است که در این تصویر به شکل سحابیهای تاریک بزرگ در بالا و پایین آیسی ۲۶۳۱ دیده میشوند. سحابیهای تاریک به اندازهای چگال و انباشته از گاز و غبارند که جلوی گذشتن نور ستارگان پشتشان، و رسیدن آن به چشم ما را می گیرند و خودشان در برابر نور آنها به حالت ضدنور (سایهنما) و تمام تیره دیده میشوند.
اچدی ۹۷۳۰۰ ستارهای بزرگ است ولی همیشه اینگونه نمیماند. این ستاره یک ستارهی تی-گاوی یا تی-ثوری (#T_Tauri) است، جوانترین گام از زندگی ستارگانِ به نسبت کوچک که با چشم دیده میشوند. این ستارگان با افزایش سن و رسیدن به بزرگسالی، جرم از دست میدهند و کوچک میشوند. ولی در گام تی-گاوی هنوز کوچک نشده و به ستارگان رشتهی اصلی که تا میلیاردها سال در آن باقی خواهند ماند تبدیل نشدهاند.
ستارگان نوپای تی-گاوی از همین سن دمای سطحشان هماندازهی دمایی که در رشتهی اصلی خواهند داشت شده و بنابراین، از آنجایی که جرمشان هم بیش از جرمیست که در آینده خواهد داشت، درخشانتر از دوران بلوغشان هستند. این ستارگان هنوز توان همجوشی هیدروژن به هلیوم در هستهشان را ندارند، ولی با تولید گرما از راه انقباض (ترنگش)، نرمش ماهیچههای گرماییشان را آغاز کردهاند.
سحابیهای بازتابی، مانند همین که از نور اچدی ۹۷۳۰۰ درست شده، تنها نور ستارگان را به فضا میپراکنند (از خودشان نوری ندارد). اگر ستاره ای نورش پرانرژیتر باشد، مانند پرتوهای فرابنفش ستارگان بسیار داغ و جوان، میتواند گازهای پیرامونش را بِیوند (یونیده کند) و باعث شود ابر از خودش نور تولید کند؛ در این صورت یک سحابی گسیلشی پدید میآید. سحابیهای گسیلشی نشانگر وجود ستارگانی داغتر و نیرومندتر [از اچدی ۹۷۳۰۰] هستند که در بزرگسالی، از هزاران سال نوری دورتر هم دیده میشوند. اچدی ۹۷۳۰۰ چندان نیرومند نیست و جلوهی امروزش هم چندان نخواهد پایید.
#صورت_فلکی_آفتابپرست
—------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2017/02/HD97300.html
—-------------------------------------------------
به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
telegram: @onestar_in_sevenskies
—----------------------------
https://goo.gl/qgkTPT
در این تصویر رصدخانهی لاسیای ESO در شیلی، ستارهای نوزاد به نام اچدی ۹۷۳۰۰ دیده میشود که ابرهای کیهانی پیرامونش را روشن کرده. ذرات غبارِ درون ابر گستردهای که این ستاره را در بر گرفته، نور آن را مانند نور چراغ خودرویی در مه پراکنده و افشان کرده و ابر را به یک #سحابی_بازتابی به نام آیسی ۲۶۳۱ تبدیل کردهاند. گرچه ستارهی اچدی ۹۷۳۰۰ اکنون در کانون توجه است ولی این ابر به احتمال بسیار در آینده ستارگان بیشتری میسازد که نمایش این ستاره را از رونق خواهند انداخت.
این عکس از پشت تلسکوپ ۲.۲ متری MPG/ESO گرفته شده و ناحیهی روشنی که در آن دیده میشود یک سحابی بازتابی به نام آیسی ۲۶۳۱ است. سحابیهای بازتابی ابرهایی از غبار کیهانی هستند که نور ستارگان نزدیکشان را به درون فضا باز میتابانند و نمایش خیرهکنندهای از نور، مانند همین که اینجا میبینید به راه میاندازند. آیسی ۲۶۳۱ درخشانترین سحابی در مجموعه ابرهای آفتابپرست است، یک ناحیهی بزرگ پر از ابرهای گاز و غبار که زادگاه ستارگان پرشمار است و همچنان دارد ستارگان تازه میسازد. این ابرها در فاصلهی حدود ۵۰۰ سال نوری، در صورت فلکی جنوبی آفتابپرست جای دارند.
ستارهی اچدی ۹۷۳۰۰ که سحابی آیسی ۲۶۳۱ را روشن کرده یکی از جوانترین و همچنین پرجرمترین و درخشانترین ستارهها در ناحیهی نزدیک خودش است. این ناحیه سرشار از مواد ستاره-ساز است که در این تصویر به شکل سحابیهای تاریک بزرگ در بالا و پایین آیسی ۲۶۳۱ دیده میشوند. سحابیهای تاریک به اندازهای چگال و انباشته از گاز و غبارند که جلوی گذشتن نور ستارگان پشتشان، و رسیدن آن به چشم ما را می گیرند و خودشان در برابر نور آنها به حالت ضدنور (سایهنما) و تمام تیره دیده میشوند.
اچدی ۹۷۳۰۰ ستارهای بزرگ است ولی همیشه اینگونه نمیماند. این ستاره یک ستارهی تی-گاوی یا تی-ثوری (#T_Tauri) است، جوانترین گام از زندگی ستارگانِ به نسبت کوچک که با چشم دیده میشوند. این ستارگان با افزایش سن و رسیدن به بزرگسالی، جرم از دست میدهند و کوچک میشوند. ولی در گام تی-گاوی هنوز کوچک نشده و به ستارگان رشتهی اصلی که تا میلیاردها سال در آن باقی خواهند ماند تبدیل نشدهاند.
ستارگان نوپای تی-گاوی از همین سن دمای سطحشان هماندازهی دمایی که در رشتهی اصلی خواهند داشت شده و بنابراین، از آنجایی که جرمشان هم بیش از جرمیست که در آینده خواهد داشت، درخشانتر از دوران بلوغشان هستند. این ستارگان هنوز توان همجوشی هیدروژن به هلیوم در هستهشان را ندارند، ولی با تولید گرما از راه انقباض (ترنگش)، نرمش ماهیچههای گرماییشان را آغاز کردهاند.
سحابیهای بازتابی، مانند همین که از نور اچدی ۹۷۳۰۰ درست شده، تنها نور ستارگان را به فضا میپراکنند (از خودشان نوری ندارد). اگر ستاره ای نورش پرانرژیتر باشد، مانند پرتوهای فرابنفش ستارگان بسیار داغ و جوان، میتواند گازهای پیرامونش را بِیوند (یونیده کند) و باعث شود ابر از خودش نور تولید کند؛ در این صورت یک سحابی گسیلشی پدید میآید. سحابیهای گسیلشی نشانگر وجود ستارگانی داغتر و نیرومندتر [از اچدی ۹۷۳۰۰] هستند که در بزرگسالی، از هزاران سال نوری دورتر هم دیده میشوند. اچدی ۹۷۳۰۰ چندان نیرومند نیست و جلوهی امروزش هم چندان نخواهد پایید.
#صورت_فلکی_آفتابپرست
—------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2017/02/HD97300.html
—-------------------------------------------------
به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
telegram: @onestar_in_sevenskies