👑یک ستاره در هفت آسمان👑
1.12K subscribers
2.29K photos
598 videos
73 files
5.28K links
وبلاگ تخصصی نجوم و اخترفیزیک که از سال ۲۰۱۰ تاکنون بی‌وقفه به کار ترجمه‌ی مطالب متنوع و گوناگونِ این حوزه‌ی دانش، از معتبرترین سایت‌های بین‌المللی می‌پردازد:
http://www.1star7sky.com/
فیسبوک: https://www.facebook.com/1star7sky/
Download Telegram
«فردا جانشین کپلر راهی فضا می‌شود»
—----------------------------------

تلسکوپ بعدی ناسا برای شکار سیاره‌های فراخورشیدی دارد برای پرتاب آماده می‌شود. این فضاپیما که "ماهواره‌ی پیمایش فراسیاره‌های گذرنده" (تِس، TESS) نام دارد بر پایه‌ی برنامه، در روز ۱۶ آوریل با یک موشک فالکون ۹ راهی فضا خواهد شد.

#تس جانشین تلسکوپ فضایی کپلر که انتظار می‌رود تا پایان امسال سوختش به پایان برسد می‌شود. کپلر تاکنون بیش از ۵۰۰۰ نامزد فراسیاره یافته که حدود نیمی از آنها تایید شده‌اند. تس می‌تواند گستره‌ای ۳۵۰ برابر میدان کپلر را بکاود و انتظار می‌رود تنها در دو سال نخست ماموریتش حدود ۲۰ هزار فراسیاره را بیابد.

تس وارد مداری در فاصله‌ی تقریبا یک دوم فاصله‌ی زمین و ماه می‌شود و از همین رو حدود دو ماه زمان می‌برد تا در مدارش جای بگیرد و دوربین‌هایش را بیازماید. پژوهشگر اصلی این ماموریت، جورج ریکر از بنیاد فناوری ماساچوست (ام‌آی‌تی) می‌گوید: «پس از آن [پس از جایگیری در مدار و آزمایش دوربین‌ها] سیلی از داده‌ها سرازیر خواهد شد.»

چشم به آسمان
تس هم از همان روش کپلر برای یافتن سیاره‌ها بهره می‌گیرد- روش #گذر. در این روش، اُفت‌هایی که در پی گذشتن یک سیاره از میان یک ستاره و تلسکوپ در نور ستاره رخ می‌دهد بررسی می‌شود. هر چه این افت نور بیشتر تکرار شود نشانگر سریع‌تر بودن چرخش فراسیاره به گرد ستاره‌ی میزبانش خواهد بود، و اندازه‌ی این کاهش نور هم درباره‌ی بزرگی فراسیاره به ما خواهد گفت.

بر خلاف کپلر که به رصد ستارگان دوردست در یک منطقه‌ی کوچک آسمان می‌پردازد، تس ستاره‌های نزدیک‌تر در منطقه‌ای گسترده‌تر -۸۵ درصد آسمان- را خواهد کاوید. این تلسکوپ برای رصد ستارگان کوچک‌تر و خنک‌تر که به طور عمده نور سرخ می‌گسیلند بهینه‌ شده.

ریکر می‌گوید: «۹۰ درصد از ستارگان کهکشان راه شیری در این طول موج‌های سرخ نور می‌گسیلند، و همچنین به نظر می‌رسد شمار سیاره‌هایشان بیشتر از شمار سیاره‌های ستارگانی مانند خورشید است، به ویژه سیاره‌های هم‌اندازه‌ی زمین. طبیعت واقعا دارد می‌گوید "اینجا را نگاه کنید، اینجا را نگاه کنید" و ما هم دقیقا می‌خواهیم همین کار را بکنیم.»

از آنجایی که این ستارگان [ستارگانی که تس خواهد یافت] بسیار به ما نزدیکند و سیاره‌های بسیاری هم دارند، هدف‌هایی آرمانی برای تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST) خواهند بود. جیمز وب که برای پرتاب در سال ۲۰۲۰ برنامه ریزی شده به بررسی جو فراسیاره‌ها و جستجوی شناسه‌های زیستی در آنها خواهد پرداخت، کاری که تنها برای ستارگانِ به نسبت نزدیک شدنی است.

#سیاره_فراخورشیدی
https://goo.gl/4c2MAK
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/04/TESS.html
—-------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
«شکارچی تازه سیاره‌ها، از کنار ماه گذشت و نخستین عکسش را گرفت»
—----------------------------------------------------------------

ماهواره‌ی سیاره‌یاب تازه‌ی ناسا نخستین عکسش را به زمین فرستاده. ماهواره‌ی پیمایش فراسیاره‌های گذرنده (#تس، #TESS) که در روز ۱۸ آوریل راهی فضا شده بود، در روز ۱۷ می از حدود ۸۰۰۰ کیلومتری کره‌ی ماه گذشت و با کمک گرفتن از گرانش آن، یک مانور قلاب‌سنگی انجام داد. این مانور، بر سرعت تس افزود و آن را به سوی مقصدش که مداری میان زمین و ماه است پرتاب کرد.

انتظار می‌رود این فضاپیما در ماه ژوئن به این مدار رسیده و کار جستجوی فراسیاره‌ها (سیاره‌های فراخورشیدی) را آغاز کند. این عکس که روز ۲۶ آوریل گرفته شده، دستاورد نخستین آزمایش دوربین آنست و صورت فلکی قنطورس را در بر دارد. بیش از ۲۰۰ هزار ستاره به شکل نقطه‌هایی از نور در چارچوب این تصویر دیده می‌شود. برق نوری که پایین تصویر دیده می‌شود ستاره‌ی بتا قنطورس در فاصله‌ی ۳۹ سال نوری زمین است.

این عکس با یکی از چهار دوربین تس گرفته شده که انتظار می‌رود در دو سال نخست ماموریت تس، میدانی ۴۰۰ برابر میدان این عکس را در پوشش بگیرند. چشمداشت‌ها از تس اینست که در این دو سال، حدود ۲۰ هزار فراسیاره را به گرد ستارگانی به نسبت نزدیک پیدا کند.

این فضاپیما برای یافتن دنیاهای بیگانه از ترفند "گذر" بهره خواهد جست. یعنی جستجو و بررسی کاهش نور یک ستاره که در اثر گذشتن سیاره‌ای میان آن و تلسکوپ رخ می‌دهد. شمار دفعه‌هایی که این اٌفت نور تکرار می‌شود نشانگر سرعت چرخش سیاره به گرد ستاره‌ی میزبانش است، و مقداری که از نور ستاره کاسته می‌شود هم نشانگر اندازه‌ی سیاره خواهد بود.
https://goo.gl/EP2xGC
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/05/TESS.html
—-------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
👑یک ستاره در هفت آسمان👑
این پویانمایی با بهره از نخستین داده‌های ماهواره‌ی سیاره‌یاب تِس (TESS) در روز ۲۵ ژوییه، درست شده و حرکت یک دنباله‌دار را در مدت ۱۷ ساعت نشان می‌دهد. توضیح ویدیو. @onestar_in_sevenskies
«فیلمی که ماهواره "تِس" پیش از آغاز کارش از یک دنباله‌دار گرفته»
----------------------------------------------------------------

این پویانمایی با بهره از داده‌هایی درست شده که ماهواره‌ی پیمایش فراسیاره‌های گذرنده‌ی ناسا (تس، TESS) پیش از آغاز عملیات علمی‌اش در روز ۲۵ ژوییه، برای آزمایش گرد آورده بود. #تس که در روز ۱۶ آوریل امسال (۲۷ فروردین) راهی فضا شده بود، یک ماهواره‌ی سیاره‌یاب است و جانشین تلسکوپ فضایی کپلر خواهد شد.

این ویدیو ۱۷ ساعت از کار تِس را در بر دارد و در آن نه تنها یک #دنباله‌دار، بلکه اجرام و ویژگی‌های خیره‌کننده‌ی بسیاری دیده می‌شود.

لکه‌ی بزرگ و پرنوری که از راست به چپ جابجا می‌شود دنباله‌دار سی/۲۰۱۸ ان۱ است که در آن هنگام ۴۸ میلیون کیلومتر با زمین فاصله داشت. به دُم این دنباله‌دار توجه کنید که در مدت جابجایی آن در مدارش، تغییر راستا می‌دهد. این دم گازی در اثر باد خورشیدی بیرون زده و چیزی که باعث تغییر راستایش می‌شود هم همین باد خورشیدی است.

دو نقطه‌ای که در سمت چپ-بالا و راست-میانه دیده می‌شوند و پی در پی سیاه و سفید می‌شوند دو ستاره‌ی متغیرند که نورشان با گذشت زمان کم و زیاد می‌شود. این کاهش و افزایش نور می‌تواند به دلیل تپش ستاره، چرخش سریع آن، و یا وجود یک همدمِ گرفتی باشد که جلوی نورش را از چشم ما می‌گیرد.

همه‌ی نقطه‌های ثابت در تصویر ستاره‌اند. ظاهر آنها به دلیل پردازش تصویر به این شکل در آمده که باعث شده دنباله‌دار و دو ستاره‌ی متغیر بیشتر دیده شوند.

کمان بزرگ محوی که از بالا به پایین تصویر حرکت می‌کند (از دقیقه‌ی ۱:۰۴ تا ۱:۰۹ ویدیو را ببینید) بازتاب نور سیاره‌ی بهرام (مریخ) است که خودش بیرون از جارچوب بوده. در هنگام گرفتن این عکس‌ها، بهرام در جایگاه پادیستان (مقابله)، و نزدیک‌ترین نقطه‌ی مدارش به زمین بود و بیشترین درخشندگی‌اش را در ۱۵ سال گذشته داشت.

و سرانجام به سیارک‌ها می‌رسیم که شمار بسیاری از آنها در این ویدیو به شکل نقطه‌های سفید و کوچک متحرک دیده می‌شود. با سریع کردن ویدیو، حرکت آنها بهتر دیده می‌شود.

--------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/08/TESS.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky