«میگوی دریای کیهانی»
—------------------------------------
https://goo.gl/1TOK6P
جنوب ستاره‌ی #کژدم‌دل (آنتارس، قلب عقرب)، در دُم صورت فلکی پر از سحابیِ #کژدم (عقرب)، یک سحابی گسیلشی به نام آی‌سی ۴۶۲۸ جای دارد.
ستارگان داغ و پرجرم نزدیک به این سحابی که تنها چند میلیون سال از عمرشان می‌گذرد، پرتوهای #فرابنفش نادیدنیِ خود را بر آن می‌تابانند و الکترون‌هایش را از اتم‌ها جدا می‌سازند. این الکترون‌ها سرانجام دوباره برگشته و به اتم‌هایشان می‌پیوندند و همین باعث برافروختگی و تابش سحابی در طول موج نور دیدنی (مریی) می‌شوند، تابشی که به طور عمده به رنگ سرخ است و از اتم‌های #هیدروژن گسیلیده می‌شود.
سحابی آی‌سی ۴۶۲۸ حدود ۶۰۰۰ سال نوری از زمین فاصله دارد. در این فاصله، پهنای چشم‌انداز درون این چارچوب حدود ۲۵۰ سال نوری است و در آسمان، گستره‌ای نزدیک به چهار برابر قرص کامل ماه را می‌پوشاند.
این سحابی با عنوان "گام ۵۶" نیز رده‌بندی شده که برگرفته از نام اخترشناس استرالیایی، کالین استنلی گام است، ولی اخترشناسان دوستدار خوراک‌های دریایی شاید این ابر کیهانی را به نام #سحابی_میگو نیز بشناسند.
این تصویر رنگی وسوسه‌انگیز به تازگی از همگذاری داده‌های به دست آمده از دوربین ۲۶۸ مگاپیکسلی گسترده‌میدانِ اومگاکم (OmegaCAM) در رصدخانه‌ی جنوبی اروپا و عکس‌های آماتوری که زیر آسمان‌های تاریک جزیره‌ی تنریف در جزایر قناری گرفته شده بودند به دست آمده.
#IC_4628 #سحابی_گسیلشی #Gum_56 #apod
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2016/12/IC4628.html
—-------------------------------------------------
به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
telegram: @onestar_in_sevenskies
—------------------------------------
https://goo.gl/1TOK6P
جنوب ستاره‌ی #کژدم‌دل (آنتارس، قلب عقرب)، در دُم صورت فلکی پر از سحابیِ #کژدم (عقرب)، یک سحابی گسیلشی به نام آی‌سی ۴۶۲۸ جای دارد.
ستارگان داغ و پرجرم نزدیک به این سحابی که تنها چند میلیون سال از عمرشان می‌گذرد، پرتوهای #فرابنفش نادیدنیِ خود را بر آن می‌تابانند و الکترون‌هایش را از اتم‌ها جدا می‌سازند. این الکترون‌ها سرانجام دوباره برگشته و به اتم‌هایشان می‌پیوندند و همین باعث برافروختگی و تابش سحابی در طول موج نور دیدنی (مریی) می‌شوند، تابشی که به طور عمده به رنگ سرخ است و از اتم‌های #هیدروژن گسیلیده می‌شود.
سحابی آی‌سی ۴۶۲۸ حدود ۶۰۰۰ سال نوری از زمین فاصله دارد. در این فاصله، پهنای چشم‌انداز درون این چارچوب حدود ۲۵۰ سال نوری است و در آسمان، گستره‌ای نزدیک به چهار برابر قرص کامل ماه را می‌پوشاند.
این سحابی با عنوان "گام ۵۶" نیز رده‌بندی شده که برگرفته از نام اخترشناس استرالیایی، کالین استنلی گام است، ولی اخترشناسان دوستدار خوراک‌های دریایی شاید این ابر کیهانی را به نام #سحابی_میگو نیز بشناسند.
این تصویر رنگی وسوسه‌انگیز به تازگی از همگذاری داده‌های به دست آمده از دوربین ۲۶۸ مگاپیکسلی گسترده‌میدانِ اومگاکم (OmegaCAM) در رصدخانه‌ی جنوبی اروپا و عکس‌های آماتوری که زیر آسمان‌های تاریک جزیره‌ی تنریف در جزایر قناری گرفته شده بودند به دست آمده.
#IC_4628 #سحابی_گسیلشی #Gum_56 #apod
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2016/12/IC4628.html
—-------------------------------------------------
به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
telegram: @onestar_in_sevenskies
«سحابی "کله‌اسبی آبی" در طیف فروسرخ نه کله‌اسبی است و نه آبی!»
—-------------------------------------------------------------
سحابی "کله‌اسبی آبی" در طیف فروسرخ نمایی کاملا دگرگون پیدا می‌کند.
در طیف دیدنی (مریی)، غبارهای بازتابنده‌ی این سحابی از آن یک #سحابی_بازتابی آبی‌فام با پیکره‌ای مانند سر اسب ساخته‌اند. ولی اگر در نور #فروسرخ آن را نگاه کنیم، هزارتویی درهم پیچیده از رشته‌ها، غارها، و پیله‌های گاز و غبار برافروخته پیش چشممان نمایان می‌شود و دیگر به سختی می‌توان نمای آشنای اسب‌مانندی براش شناسایی کرد.
این عکس از پیوند داده‌های ماهواره‌ی کاوشگر پیمایشی میدان-گسترده‌ی فروسرخ ناسا (وایز، #WISE) به دست آمده و سحابی کله‌اسبی آبی را در سه طیف فروسرخ نشان می‌دهد (سرخ=۲۲، سبز=۱۲، و آبی=۴.۶ میکرون).
کله‌اسبی آبی که با عنوان آی‌سی ۴۵۹۲ رده‌بندی شده حدود ۴۰ سال نوری پهنا دارد و با فاصله‌ی نزدیک به ۴۰۰ سال نوری از زمین، در راستای صورت فلکی #کژدم (عقرب) در صفحه‌ی کهکشان راه شیری دیده می‌شود.
آی‌سی ۴۵۹۲ کم‌نورتر، ولی با پهنای زاویه‌ای بیشتری نسبت به سحابی آشناترِ کله‌اسبی در صورت فلکی شکارچی است [یعنی در آسمان زمین بزرگ‌تر دیده می‌شود]. ستاره‌ی اصلی که گاز و غبار این سحابی را گرم و روشن کرده ستاره‌ی "نو کژدم" است- همان ستاره‌ی زردفام در گوشه‌ی سمت چپ تصویر.
#apod
https://goo.gl/VCFE7R
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/04/ap180423.html
—-------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
—-------------------------------------------------------------
سحابی "کله‌اسبی آبی" در طیف فروسرخ نمایی کاملا دگرگون پیدا می‌کند.
در طیف دیدنی (مریی)، غبارهای بازتابنده‌ی این سحابی از آن یک #سحابی_بازتابی آبی‌فام با پیکره‌ای مانند سر اسب ساخته‌اند. ولی اگر در نور #فروسرخ آن را نگاه کنیم، هزارتویی درهم پیچیده از رشته‌ها، غارها، و پیله‌های گاز و غبار برافروخته پیش چشممان نمایان می‌شود و دیگر به سختی می‌توان نمای آشنای اسب‌مانندی براش شناسایی کرد.
این عکس از پیوند داده‌های ماهواره‌ی کاوشگر پیمایشی میدان-گسترده‌ی فروسرخ ناسا (وایز، #WISE) به دست آمده و سحابی کله‌اسبی آبی را در سه طیف فروسرخ نشان می‌دهد (سرخ=۲۲، سبز=۱۲، و آبی=۴.۶ میکرون).
کله‌اسبی آبی که با عنوان آی‌سی ۴۵۹۲ رده‌بندی شده حدود ۴۰ سال نوری پهنا دارد و با فاصله‌ی نزدیک به ۴۰۰ سال نوری از زمین، در راستای صورت فلکی #کژدم (عقرب) در صفحه‌ی کهکشان راه شیری دیده می‌شود.
آی‌سی ۴۵۹۲ کم‌نورتر، ولی با پهنای زاویه‌ای بیشتری نسبت به سحابی آشناترِ کله‌اسبی در صورت فلکی شکارچی است [یعنی در آسمان زمین بزرگ‌تر دیده می‌شود]. ستاره‌ی اصلی که گاز و غبار این سحابی را گرم و روشن کرده ستاره‌ی "نو کژدم" است- همان ستاره‌ی زردفام در گوشه‌ی سمت چپ تصویر.
#apod
https://goo.gl/VCFE7R
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/04/ap180423.html
—-------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
«از مار تا عقرب، یکی از زیباترین بخش‌های آسمان شب»
-----------------------------------------------------
در این تصویر زیبا یکی از خوش‌منظره ترین بخش‌های آسمان شب سیاره‌ی زمین را می‌بینید.
در سمت چپ، نوار کهکشان راه شیری در راستای قطر دیده می‌شود، سمت راستِ مرکز هم منطقه‌ی رنگارنگ رو-مارافسای، با ستاره‌ی درخشان و نارنجی کژدم‌دل (قلب عقرب) را می‌بینیم، و سحابی شارپلس ۱ (اس‌اچ۲-۱) هم درانتهای سمت راست به چشم می‌خورد.
روی نوار کهکشان چندین سحابی نام‌آشنا دیده می‌شود، از جمله سحابی عقاب (ام۱۶)، سحابی سه‌تکه (ام۲۱)، و سحابی مرداب (ام۸). سحابی‌های پیپ و کله اسبی آبی هم در تصویر به چشم می‌خورند.
به طور کلی، رنگ‌های سرخ در سحابی‌ها نشانگر نوریست که از گازهای برافروخته‌ی هیدروژن گسیلیده می‌شود [سحابی‌های گسیلشی] و رنگ آبی هم دستاورد بازتاب نور ستارگان جوان توسط غبارهای میان‌ستاره‌ایست که نور آبی را بیشتر بازمی‌تابانند [سحابی‌های بازتابی]. ولی ابرهای فشرده و چگال غبار خود را به رنگ قهوه‌ای سوخته نشان می‌دهند [سحابی‌های تاریک].
گوی‌های بزرگی از ستارگان هم در این پهنه‌ی آسمان دیده می‌شود از جمله خوشه‌های کروی ام۴، ام۹، ام۱۹، ام۲۸، و ام۸۰. همگی این اجرام را در تصویر دوم با نامشان می‌بینید.
این چارچوبِ بی‌اندازه گسترده که پهنایی نزدیک به ۵۰ درجه را می‌پوشاند، بخش‌هایی از چهار صورت فلکی را در خود جای داده: #کمان در سمت چپ پایین، #مار در گوشه‌ی چپ بالا، #مارافسای در میانه‌ی چارچوب، و #کژدم هم در سمت راست.
این چشم‌انداز دستاورد بیش از ۱۰۰ ساعت تصویربرداری، با برنامه‌ریزی بسیار دقیق و پردازش دیجیتالی است.
#apod
---------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/07/ap180701.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
-----------------------------------------------------
در این تصویر زیبا یکی از خوش‌منظره ترین بخش‌های آسمان شب سیاره‌ی زمین را می‌بینید.
در سمت چپ، نوار کهکشان راه شیری در راستای قطر دیده می‌شود، سمت راستِ مرکز هم منطقه‌ی رنگارنگ رو-مارافسای، با ستاره‌ی درخشان و نارنجی کژدم‌دل (قلب عقرب) را می‌بینیم، و سحابی شارپلس ۱ (اس‌اچ۲-۱) هم درانتهای سمت راست به چشم می‌خورد.
روی نوار کهکشان چندین سحابی نام‌آشنا دیده می‌شود، از جمله سحابی عقاب (ام۱۶)، سحابی سه‌تکه (ام۲۱)، و سحابی مرداب (ام۸). سحابی‌های پیپ و کله اسبی آبی هم در تصویر به چشم می‌خورند.
به طور کلی، رنگ‌های سرخ در سحابی‌ها نشانگر نوریست که از گازهای برافروخته‌ی هیدروژن گسیلیده می‌شود [سحابی‌های گسیلشی] و رنگ آبی هم دستاورد بازتاب نور ستارگان جوان توسط غبارهای میان‌ستاره‌ایست که نور آبی را بیشتر بازمی‌تابانند [سحابی‌های بازتابی]. ولی ابرهای فشرده و چگال غبار خود را به رنگ قهوه‌ای سوخته نشان می‌دهند [سحابی‌های تاریک].
گوی‌های بزرگی از ستارگان هم در این پهنه‌ی آسمان دیده می‌شود از جمله خوشه‌های کروی ام۴، ام۹، ام۱۹، ام۲۸، و ام۸۰. همگی این اجرام را در تصویر دوم با نامشان می‌بینید.
این چارچوبِ بی‌اندازه گسترده که پهنایی نزدیک به ۵۰ درجه را می‌پوشاند، بخش‌هایی از چهار صورت فلکی را در خود جای داده: #کمان در سمت چپ پایین، #مار در گوشه‌ی چپ بالا، #مارافسای در میانه‌ی چارچوب، و #کژدم هم در سمت راست.
این چشم‌انداز دستاورد بیش از ۱۰۰ ساعت تصویربرداری، با برنامه‌ریزی بسیار دقیق و پردازش دیجیتالی است.
#apod
---------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/07/ap180701.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
«شاه‌میگو، زاینده ستارگان غول‌پیکر»
----------------------------------
هنوز هیچ کس به درستی نمی‌داند که چرا سحابی شاه‌میگو یا ان‌جی‌سی ۶۵۳۷ برخی از پرجرم‌ترین ستارگانِ شناخته شده‌ی کیهان را ساخته و می‌سازد. نزدیک مرکز این سحابی یک خوشه‌ی ستاره‌ای باز به نام پیسمیس ۲۴ است که دارد ستارگانی با درخشش و جرم نامعمول پدید می‌آورد.
پرتوی آبی‌فام نزدیک به منطقه‌ی ستاره‌زایی در مرکز سحابی از تابشی‌ست که توسط گاز یونیده‌ی هیدروژن گسیلیده شده.
گازها، غبارهای تیره، جنین‌های ستاره‌ای، و ستارگان نوزاد همه با هم پرده‌ی پرنقش و نگاری را گرداگرد این سحابی پدید آورده‌اند
طرح‌های پیچیده‌ی این پرده دستاورد برهمکنش‌های پیچیده میان بادهای ستاره‌ای، فشار تابش ستارگان، میدان‌های مغناطیسی و گرانش است.
ان‌جی‌سی ۶۳۵۷ حدود ۴۰۰ سال نوری پهنا دارد و با فاصله‌ی نزدیک به ۸۰۰۰ سال نوری از زمین، در راستای صورت فلکی #کژدم (عقرب) دیده می‌شود.
#apod
---------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/12/ap181226.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
----------------------------------
هنوز هیچ کس به درستی نمی‌داند که چرا سحابی شاه‌میگو یا ان‌جی‌سی ۶۵۳۷ برخی از پرجرم‌ترین ستارگانِ شناخته شده‌ی کیهان را ساخته و می‌سازد. نزدیک مرکز این سحابی یک خوشه‌ی ستاره‌ای باز به نام پیسمیس ۲۴ است که دارد ستارگانی با درخشش و جرم نامعمول پدید می‌آورد.
پرتوی آبی‌فام نزدیک به منطقه‌ی ستاره‌زایی در مرکز سحابی از تابشی‌ست که توسط گاز یونیده‌ی هیدروژن گسیلیده شده.
گازها، غبارهای تیره، جنین‌های ستاره‌ای، و ستارگان نوزاد همه با هم پرده‌ی پرنقش و نگاری را گرداگرد این سحابی پدید آورده‌اند
طرح‌های پیچیده‌ی این پرده دستاورد برهمکنش‌های پیچیده میان بادهای ستاره‌ای، فشار تابش ستارگان، میدان‌های مغناطیسی و گرانش است.
ان‌جی‌سی ۶۳۵۷ حدود ۴۰۰ سال نوری پهنا دارد و با فاصله‌ی نزدیک به ۸۰۰۰ سال نوری از زمین، در راستای صورت فلکی #کژدم (عقرب) دیده می‌شود.
#apod
---------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/12/ap181226.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
«کژدم رنگارنگ آسمان»
-----------------------
اگر با چشم نامسلح هم می‌شد کژدم آسمان را به این خوبی و زیبایی دید، شاید انسان‌ها آن را بهتر به خاطر می‌سپردند. #کژدم (عقرب) معمولا تنها به گونه‌ی چند ستاره‌ی درخشان در یک صورت فلکی برجگانیِ (منطقه‌البروجی) که به خوبی شناخته شده، ولی چندان پرآوازه نیست دیده می‌شود.
اگر کسی بخواهد تصویری تماشایی مانند این تصویر را از آن بگیرد نیاز به یک دوربین خوب، فیلترهای رنگی، و یک پردازشگر دیجیتالی تصویر خواهد داشت.
در این تصویر برای نمایان ساختن جزییات نه تنها از نوردهی‌های بلندمدت، آن هم در چندین رنگ کمک گرفته شده، بلکه یکی از نوردهی‌ها با فیلتری انجام شده که تنها یک رنگ سرخ بسیار ویژه که از هیدروژن گسیلیده می‌شود را از خود می‌گذراند. دستاورد پایانی همین تصویر است که جزییاتی خیره‌کننده و شگفت‌آور را به نمایش گذاشته.
در سمت چپ تصویر، بخشی از صفحه‌ی کهکشان راه شیری را می‌بینیم که از پایین به بالای چارچوب کشیده شده. در این جا توده‌های بزرگ ستارگان روشن و رگه‌های بلند غبار تیره به چشم می‌خورند.
آنچه در مرکز تصویر، به صورت کج از کهکشان بیرون زده، نوارهایی از غبار تیره است که به نام "رود تاریک" شناخته می‌شود.
این رود به چندین ستاره‌ی درخشان در سمت راست می‌پیوندد که همگی بخشی از سر و چنگال‌های کژدمند. یکی از این ستارگان، ستاره‌ی کژدم‌دِل یا آنتارس است (سدویس- آلفا کژدم- به عربی: قلب‌العقرب). [تصویر پست بعدی را ببینید]
در این چشم انداز، بالا و سمت راست کژدم‌دل، سیاره‌ی مشتری را می‌بینیم که از همه پرنورتر است. چندین سحابی گسیلشی سرخ‌فام و سحابی‌های بازتابی آبی‌فام هم در جای جای تصویر به چشم می‌خورند.
کژدم از نیمه‌های سال در آسمان نیمکره‌ی جنوبی پس از غروب آفتاب به خوبی دیده می‌شود.
#apod
---------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2019/04/ap190407.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
-----------------------
اگر با چشم نامسلح هم می‌شد کژدم آسمان را به این خوبی و زیبایی دید، شاید انسان‌ها آن را بهتر به خاطر می‌سپردند. #کژدم (عقرب) معمولا تنها به گونه‌ی چند ستاره‌ی درخشان در یک صورت فلکی برجگانیِ (منطقه‌البروجی) که به خوبی شناخته شده، ولی چندان پرآوازه نیست دیده می‌شود.
اگر کسی بخواهد تصویری تماشایی مانند این تصویر را از آن بگیرد نیاز به یک دوربین خوب، فیلترهای رنگی، و یک پردازشگر دیجیتالی تصویر خواهد داشت.
در این تصویر برای نمایان ساختن جزییات نه تنها از نوردهی‌های بلندمدت، آن هم در چندین رنگ کمک گرفته شده، بلکه یکی از نوردهی‌ها با فیلتری انجام شده که تنها یک رنگ سرخ بسیار ویژه که از هیدروژن گسیلیده می‌شود را از خود می‌گذراند. دستاورد پایانی همین تصویر است که جزییاتی خیره‌کننده و شگفت‌آور را به نمایش گذاشته.
در سمت چپ تصویر، بخشی از صفحه‌ی کهکشان راه شیری را می‌بینیم که از پایین به بالای چارچوب کشیده شده. در این جا توده‌های بزرگ ستارگان روشن و رگه‌های بلند غبار تیره به چشم می‌خورند.
آنچه در مرکز تصویر، به صورت کج از کهکشان بیرون زده، نوارهایی از غبار تیره است که به نام "رود تاریک" شناخته می‌شود.
این رود به چندین ستاره‌ی درخشان در سمت راست می‌پیوندد که همگی بخشی از سر و چنگال‌های کژدمند. یکی از این ستارگان، ستاره‌ی کژدم‌دِل یا آنتارس است (سدویس- آلفا کژدم- به عربی: قلب‌العقرب). [تصویر پست بعدی را ببینید]
در این چشم انداز، بالا و سمت راست کژدم‌دل، سیاره‌ی مشتری را می‌بینیم که از همه پرنورتر است. چندین سحابی گسیلشی سرخ‌فام و سحابی‌های بازتابی آبی‌فام هم در جای جای تصویر به چشم می‌خورند.
کژدم از نیمه‌های سال در آسمان نیمکره‌ی جنوبی پس از غروب آفتاب به خوبی دیده می‌شود.
#apod
---------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2019/04/ap190407.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
