«نقاشی کیهانی به سبک نقطهچینی»
—----------------------------------
https://goo.gl/k3iRVt
در یکی از شبهای صاف و بیابر آوریل ۱۷۸۹، ستارهشناس نامدار، ویلیام هرشل کاوشهای بیامان و هر شب خود از آسمان شب، و شکار اجرام کیهانی تازه را آغاز کرد و این بار هم دلیلی برای شادی یافت! وی با یافتن این کهکشان مارپیچی درخشان در #صورت_فلکی_تازیها، سیاههی یافتههای کیهانی خود را باز هم بلندتر کرد. این کهکشان امروزه به نام انجیسی ۴۷۰۷ شناخته شده و حدود ۲۲ میلیون سال نوری از زمین فاصله دارد.
اکنون با گذشت بیش از دو سده، تلسکوپ فضایی هابل ناسا میتواند همین کهکشان را با جزییاتی بسیار بیشتر از هرشل ببیند و به ما امکان دهد تا از ویژگیها و ظرافتهای پیچیدهاش بیش از همیشه لذت ببریم. این تصویر خیرهکننده از همگذاری دادههایی درست شده که هابل به کمک دوربین پیمایشی پیشرفتهی خود (ACS) گرد آورده. ACS یکی از چند دستگاه پُروضوحی است که اکنون روی این تلسکوپ فضایی نصب است.
گویا خود #ویلیام_هرشل انجیسی ۴۷۰۷ را به عنوان یک جرم "کوچک، ستارهای" (small, stellar) توصیف کرده بود، ولی امروزه میدانیم که این جرم یک #کهکشان_مارپیچی از ردهی #Sm است که پیکرهی کلی، مرکز، و بازوان مارپیچیاش بسیار شل و آزاد و ناواضحند، و کوژی مرکزیاش هم یا بسیار کوچک است یا اصلا وجود ندارد. این کهکشان بیشتر مانند نقطههای درخشان کوچک و لکههای روشن آبیرنگی به نظر میرسد که یک نقاش سبک #نقطهچینی (pointillism) بر بوم سیاه کیهان کشیده.
لکههای آبیفامی که در تصویر دیده میشوند مناطقی هستند که به تازگی فرآیند #ستارهزایی در آنها رخ داده یا دارد رخ میدهد؛ چنین مناطقی پر از ستارگان نوزادی هستند که به شدت در رنگهای آبی دریایی و فیروزهای میدرخشند.
#تلسکوپ_هابل #NGC_4707
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2016/12/NGC4707.html
—-------------------------------------------------
به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
telegram: @onestar_in_sevenskies
—----------------------------------
https://goo.gl/k3iRVt
در یکی از شبهای صاف و بیابر آوریل ۱۷۸۹، ستارهشناس نامدار، ویلیام هرشل کاوشهای بیامان و هر شب خود از آسمان شب، و شکار اجرام کیهانی تازه را آغاز کرد و این بار هم دلیلی برای شادی یافت! وی با یافتن این کهکشان مارپیچی درخشان در #صورت_فلکی_تازیها، سیاههی یافتههای کیهانی خود را باز هم بلندتر کرد. این کهکشان امروزه به نام انجیسی ۴۷۰۷ شناخته شده و حدود ۲۲ میلیون سال نوری از زمین فاصله دارد.
اکنون با گذشت بیش از دو سده، تلسکوپ فضایی هابل ناسا میتواند همین کهکشان را با جزییاتی بسیار بیشتر از هرشل ببیند و به ما امکان دهد تا از ویژگیها و ظرافتهای پیچیدهاش بیش از همیشه لذت ببریم. این تصویر خیرهکننده از همگذاری دادههایی درست شده که هابل به کمک دوربین پیمایشی پیشرفتهی خود (ACS) گرد آورده. ACS یکی از چند دستگاه پُروضوحی است که اکنون روی این تلسکوپ فضایی نصب است.
گویا خود #ویلیام_هرشل انجیسی ۴۷۰۷ را به عنوان یک جرم "کوچک، ستارهای" (small, stellar) توصیف کرده بود، ولی امروزه میدانیم که این جرم یک #کهکشان_مارپیچی از ردهی #Sm است که پیکرهی کلی، مرکز، و بازوان مارپیچیاش بسیار شل و آزاد و ناواضحند، و کوژی مرکزیاش هم یا بسیار کوچک است یا اصلا وجود ندارد. این کهکشان بیشتر مانند نقطههای درخشان کوچک و لکههای روشن آبیرنگی به نظر میرسد که یک نقاش سبک #نقطهچینی (pointillism) بر بوم سیاه کیهان کشیده.
لکههای آبیفامی که در تصویر دیده میشوند مناطقی هستند که به تازگی فرآیند #ستارهزایی در آنها رخ داده یا دارد رخ میدهد؛ چنین مناطقی پر از ستارگان نوزادی هستند که به شدت در رنگهای آبی دریایی و فیروزهای میدرخشند.
#تلسکوپ_هابل #NGC_4707
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2016/12/NGC4707.html
—-------------------------------------------------
به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
telegram: @onestar_in_sevenskies