«دو دنباله‌دار و یک کهکشان در یک تصویر»
—-------------------------------------------------
https://goo.gl/aZqfz2
در این میدان دید گسترده و زیبای ۴ در ۲.۵ درجه‌ای از آسمان شب که روز ۱ دسامبر گرفته شده، دو #دنباله‌دار دیده می‌شود. ولی لکه‌ی روشن بالا، سمت چپ یکی از آنها نیست.

این لکه، کهکشان مارپیچی درخشان #ام۵۱ یا مسیه ۵۱ است که به نام #کهکشان_گرداب هم شناخته می‌شود و درست بیرون از دسته‌ی ملاقه‌ی خرس بزرگ (دب اکبر) در آسمان نیمکره‌ی شمالی دیده می‌شود.

هر دوی این دنباله‌دارها میهمانان تازه‌ی بخش درونی سامانه‌ی خورشیدی‌اند، یعنی برای نخستین بار است که گذرشان به اینجا افتاده. این دو که نماهایی متفاوت با یکدیگر دارند، هنوز از پشت تلسکوپ کم‌نورند و در زمان سپیده‌دم، بر فراز افق شمالی دیده می‌شوند.

پایین، سمت چپ چشم‌انداز دنباله‌دار نئووایز (C/2016 U1) را می‌بینیم که به تازگی یافته شده و گیسوی افشان گِردش از تابش فلورسانس گاز کربن دواتمی‌اش زیر نور خورشید به رنگ سبز می‌درخشد.

در بالا، سمت راست هم دنباله‌دار جانسون (C/2015 V2) دیده می‌شود که نور خورشید را با غبارهای درون گیسو و دُم باریک و کشیده‌اش بازمی‌تاباند.

#نئووایز #جانسون #C2015_V2
#C2016_U1 #apod #خرس_بزرگ

—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2016/12/galaxy-comets.html
—-------------------------------------------------
به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
telegram.me/onestar_in_sevenskies