«ستاره‌ای که با مرگ همدمش از خانه رانده شد»
—---------------------------------------------—
ستاره‌ی گریزانِ "زتا مارافسای" (ستاره‌ی زتا از صورت فلکی مارافسای یا حوا) همچون یک کشتی که به سختی دریای کیهانی را در می نوردد، یک موج کمانی میان‌ستاره‌ای پدید آورده که در این تصویر خیره کننده‌ی فروسرخ دیده می‌شود.
نما در رنگ‌های نمایشی است و در آن، ستاره‌ی آبی‌فام زتا مارافسای که تقریبا ۲۰ بار پرجرم‌تر از خورشید ماست، نزدیک میانه‌ی تصویر دیده می‌شود و دارد با سرعت ۲۴ کیلومتر در "ثانیه" به سمت چپ تصویر پیش می‌رود.
بادهای ستاره‌ای نیرومندی که پیش رویَش از آن می‌وَزند، باعث فشرده و گرم شدن ماده‌ی غباری میان‌ستاره‌ای شده و یک جبهه‌ی شوک کمانی (bow shock) در جلویش پدید آورده‌اند. پیرامون آنها هم ابرهایی از موادِ به نسبت آرام و ناآشفته جای دارد.
ولی دلیل حرکت این ستاره چیست؟
ستاره‌ی زتا مارافسای احتمالا زمانی عضوی از یک سامانه‌ی ستاره‌ای دوتایی با همدمی سنگین‌تر از خود بوده. ستاره‌ی همدم به خاطر همین جرم بیشترش، عمری کوتاه‌تر داشته و سرانجام زندگی‌اش با یک ابرنواختر از گونه‌ی II (رُمبش هسته‌ای) به پایان رسیده بوده. با انفجار فاجعه‌بار ستاره‌ی همدم، ستاره‌ی زتا مارافسای نیز به بیرون از سامانه پرتاب شد.
این ستاره که در حدود ۴۶۰ سال نوری از ما فاصله دارد، ۶۵ هزار بار درخشان‌تر از خورشید است و اگر پیرامونش را گرد و غبار تیره و کدر فرا نگرفته بود، می‌توانست یکی از تابناک‌ترین ستارگان آسمان باشد.
گستردگی این تصویر در حدود ۱.۵ درجه است که در فاصله‌ی برآورد شده‌ی زتا مارافسای، ۱۲ سال نوری را می‌پوشاند.
#ستاره_گریزان #صورت_فلکی_مارافسای #apod
https://goo.gl/ShBLJE
—----------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2017/04/blog-post_8.html
—-------------------------------------------------
تلگرام یک ستاره در هفت آسمان:
telegram: @onestar_in_sevenskies
—---------------------------------------------—
ستاره‌ی گریزانِ "زتا مارافسای" (ستاره‌ی زتا از صورت فلکی مارافسای یا حوا) همچون یک کشتی که به سختی دریای کیهانی را در می نوردد، یک موج کمانی میان‌ستاره‌ای پدید آورده که در این تصویر خیره کننده‌ی فروسرخ دیده می‌شود.
نما در رنگ‌های نمایشی است و در آن، ستاره‌ی آبی‌فام زتا مارافسای که تقریبا ۲۰ بار پرجرم‌تر از خورشید ماست، نزدیک میانه‌ی تصویر دیده می‌شود و دارد با سرعت ۲۴ کیلومتر در "ثانیه" به سمت چپ تصویر پیش می‌رود.
بادهای ستاره‌ای نیرومندی که پیش رویَش از آن می‌وَزند، باعث فشرده و گرم شدن ماده‌ی غباری میان‌ستاره‌ای شده و یک جبهه‌ی شوک کمانی (bow shock) در جلویش پدید آورده‌اند. پیرامون آنها هم ابرهایی از موادِ به نسبت آرام و ناآشفته جای دارد.
ولی دلیل حرکت این ستاره چیست؟
ستاره‌ی زتا مارافسای احتمالا زمانی عضوی از یک سامانه‌ی ستاره‌ای دوتایی با همدمی سنگین‌تر از خود بوده. ستاره‌ی همدم به خاطر همین جرم بیشترش، عمری کوتاه‌تر داشته و سرانجام زندگی‌اش با یک ابرنواختر از گونه‌ی II (رُمبش هسته‌ای) به پایان رسیده بوده. با انفجار فاجعه‌بار ستاره‌ی همدم، ستاره‌ی زتا مارافسای نیز به بیرون از سامانه پرتاب شد.
این ستاره که در حدود ۴۶۰ سال نوری از ما فاصله دارد، ۶۵ هزار بار درخشان‌تر از خورشید است و اگر پیرامونش را گرد و غبار تیره و کدر فرا نگرفته بود، می‌توانست یکی از تابناک‌ترین ستارگان آسمان باشد.
گستردگی این تصویر در حدود ۱.۵ درجه است که در فاصله‌ی برآورد شده‌ی زتا مارافسای، ۱۲ سال نوری را می‌پوشاند.
#ستاره_گریزان #صورت_فلکی_مارافسای #apod
https://goo.gl/ShBLJE
—----------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2017/04/blog-post_8.html
—-------------------------------------------------
تلگرام یک ستاره در هفت آسمان:
telegram: @onestar_in_sevenskies
«آیا این حفره‌ای در دل فضاست؟»
—---------------------------—
این ستارگان کجا رفته‌اند؟
آنچه در این تصویر می‌بینید در بسیاری جاها به عنوان حفره‌ای بزرگ در ژرفای فضا معرفی شده ولی اخترشناسان می‌دانند که این لکه‌ی سیاه، در حقیقت چیزی بیش از یک #ابر_مولکولی تاریک نیست.
اینجا توده‌ی بسیار فشرده‌ای از غبار و گاز مولکولی دیده می‌شود که عملا تمام نور دیدنی (مریی) که از ستارگان پشتش تابیده را درمی‌آشامد (جذب می‌کند). همین محیط تاریک و ترسناک باعث شده درون ابرهای مولکولی تبدیل به برخی از سردترین و پرت‌افتاده‌ترین نقاط در سراسر کیهان شود.
یکی از چشمگیرترین نمونه‌ها از این سحابی‌های تاریک درآشامی، ابریست در #صورت_فلکی_مارافسای به نام "بارنارد ۶۸" که در همین تصویر آن را می‌بینید.
این که هیچ ستاره‌ای در میانه‌ی آن دیده نمی‌شود [در واقع ستاره‌ای میان ما و آن نیست-م] نشان می دهد که بارنارد ۶۸ نسبتا به ما نزدیک است، با فاصله‌ی برآوردی حدود ۵۰۰ سال نوری و پهنای "نیم" سال نوری.
هنوز به درستی نمی‌دانیم ابرهای مولکولی مانند بارنارد ۶۸ چگونه پدید می‌آیند، ولی این را می‌دانیم که خود این ابرها جایگاه‌های احتمالی برای شکل‌گیری ستارگان تازه‌اند. در حقیقت دریافته‌ایم که خود بارنارد ۶۸ احتمالا در فرآیند رُمبش و فشرده شدن به سر می‌برد و یک خوشه‌ی ستاره‌ای تازه دارد در دلش ساخته می‌شود.
در محدوده‌ی طول موج فروسرخ می‌توان درون آن را یکراست و بی‌واسطه تماشا کرد.
#aoid
https://goo.gl/T9tswz
—----------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2017/10/Barnard68.html
—-------------------------------------------------
تلگرام یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
—---------------------------—
این ستارگان کجا رفته‌اند؟
آنچه در این تصویر می‌بینید در بسیاری جاها به عنوان حفره‌ای بزرگ در ژرفای فضا معرفی شده ولی اخترشناسان می‌دانند که این لکه‌ی سیاه، در حقیقت چیزی بیش از یک #ابر_مولکولی تاریک نیست.
اینجا توده‌ی بسیار فشرده‌ای از غبار و گاز مولکولی دیده می‌شود که عملا تمام نور دیدنی (مریی) که از ستارگان پشتش تابیده را درمی‌آشامد (جذب می‌کند). همین محیط تاریک و ترسناک باعث شده درون ابرهای مولکولی تبدیل به برخی از سردترین و پرت‌افتاده‌ترین نقاط در سراسر کیهان شود.
یکی از چشمگیرترین نمونه‌ها از این سحابی‌های تاریک درآشامی، ابریست در #صورت_فلکی_مارافسای به نام "بارنارد ۶۸" که در همین تصویر آن را می‌بینید.
این که هیچ ستاره‌ای در میانه‌ی آن دیده نمی‌شود [در واقع ستاره‌ای میان ما و آن نیست-م] نشان می دهد که بارنارد ۶۸ نسبتا به ما نزدیک است، با فاصله‌ی برآوردی حدود ۵۰۰ سال نوری و پهنای "نیم" سال نوری.
هنوز به درستی نمی‌دانیم ابرهای مولکولی مانند بارنارد ۶۸ چگونه پدید می‌آیند، ولی این را می‌دانیم که خود این ابرها جایگاه‌های احتمالی برای شکل‌گیری ستارگان تازه‌اند. در حقیقت دریافته‌ایم که خود بارنارد ۶۸ احتمالا در فرآیند رُمبش و فشرده شدن به سر می‌برد و یک خوشه‌ی ستاره‌ای تازه دارد در دلش ساخته می‌شود.
در محدوده‌ی طول موج فروسرخ می‌توان درون آن را یکراست و بی‌واسطه تماشا کرد.
#aoid
https://goo.gl/T9tswz
—----------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2017/10/Barnard68.html
—-------------------------------------------------
تلگرام یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
«سحابی شبح کوچک»
—------------------
سحابی شبحگون ان‌جی‌سی ۶۳۶۹ با سیمای کم‌نورش در آسمان شب، به نام سحابی شبح کوچک نیز شناخته شده است.
این سحابی در سده‌ی ۱۸ میلادی به دست اخترشناس بریتانیایی، سر ویلیام هرشل در #صورت_فلکی_مارافسای یافته شد. وی مانند همه‌ی اخترشناسان آن روزگار، این جرم را به دلیل گِرد بودنش و این که در تلسکوپ‌های آن زمان همچون یک سیاره دیده می‌شد به عنوان یک سحابی سیاره‌ای (سیاره‌نما) رده بندی کرد.
ولی اکنون می‌دانیم که سحابی‌های سیاره‌نما هیچ ازتباطی با سیاره‌ها ندارند. آنها پوسته‌های گازی ستارگان خورشیدسانی هستند که در پایان زندگیشان پف کرده و لایه‌های بیرونیشان را به فضا پس می‌زنند و همزمان، هسته‌شان هم می‌رُمبد و تبدیل به یک #کوتوله_سفید می‌شود.
کوتوله‌ی سفید این سحابی که نزدیک مرکز آن دیده می‌شود، به شدت پرتوهای فرابنفش می‌گسیلد و گازهای رو به گسترشِ پیرامونش را روشن کرده است.
در این تصویر وسوسه‌انگیز که از پیوند داده‌های #تلسکوپ_فضایی_هابل درست شده، جزییات و ساختارهای پیچیده‌ی ان‌جی‌سی ۶۳۶۹ به زیبایی نمایان شده‌اند.
پهنای ساختار دایره‌ای اصلی این سحابی حدود یک سال نوریست و پرتوهایی که از اتم‌های یونیده‌ی اکسیژن، هیدروژن، و نیتروژنِ آن گسیلیده شده به ترتیب به رنگ‌های آبی، سبز و سرخ نمایانده شده است.
سحابی شبح کوچک که بیش از ۲۰۰۰ سال نوری از زمین فاصله دارد، نمایی کوتاه از سرنوشت خورشید خودمان را به ما نشان می‌دهد که حدود ۵ میلیارد سال دیگر، آن هم برای خود یک #سحابی_سیاره‌نما پدید خواهد آورد.
#apod
https://goo.gl/W4uyds
—---------------------------------------—
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2017/10/NGC6369.html
—-------------------------------------------------
تلگرام یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
—------------------
سحابی شبحگون ان‌جی‌سی ۶۳۶۹ با سیمای کم‌نورش در آسمان شب، به نام سحابی شبح کوچک نیز شناخته شده است.
این سحابی در سده‌ی ۱۸ میلادی به دست اخترشناس بریتانیایی، سر ویلیام هرشل در #صورت_فلکی_مارافسای یافته شد. وی مانند همه‌ی اخترشناسان آن روزگار، این جرم را به دلیل گِرد بودنش و این که در تلسکوپ‌های آن زمان همچون یک سیاره دیده می‌شد به عنوان یک سحابی سیاره‌ای (سیاره‌نما) رده بندی کرد.
ولی اکنون می‌دانیم که سحابی‌های سیاره‌نما هیچ ازتباطی با سیاره‌ها ندارند. آنها پوسته‌های گازی ستارگان خورشیدسانی هستند که در پایان زندگیشان پف کرده و لایه‌های بیرونیشان را به فضا پس می‌زنند و همزمان، هسته‌شان هم می‌رُمبد و تبدیل به یک #کوتوله_سفید می‌شود.
کوتوله‌ی سفید این سحابی که نزدیک مرکز آن دیده می‌شود، به شدت پرتوهای فرابنفش می‌گسیلد و گازهای رو به گسترشِ پیرامونش را روشن کرده است.
در این تصویر وسوسه‌انگیز که از پیوند داده‌های #تلسکوپ_فضایی_هابل درست شده، جزییات و ساختارهای پیچیده‌ی ان‌جی‌سی ۶۳۶۹ به زیبایی نمایان شده‌اند.
پهنای ساختار دایره‌ای اصلی این سحابی حدود یک سال نوریست و پرتوهایی که از اتم‌های یونیده‌ی اکسیژن، هیدروژن، و نیتروژنِ آن گسیلیده شده به ترتیب به رنگ‌های آبی، سبز و سرخ نمایانده شده است.
سحابی شبح کوچک که بیش از ۲۰۰۰ سال نوری از زمین فاصله دارد، نمایی کوتاه از سرنوشت خورشید خودمان را به ما نشان می‌دهد که حدود ۵ میلیارد سال دیگر، آن هم برای خود یک #سحابی_سیاره‌نما پدید خواهد آورد.
#apod
https://goo.gl/W4uyds
—---------------------------------------—
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2017/10/NGC6369.html
—-------------------------------------------------
تلگرام یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
«ازدحام کرم‌های شب‌تاب کیهانی»
—---------------------------—
کهکشان‌ها مانند کرم‌های شب‌تاب در این تصویر دیدنی تلسکوپ هابل می‌درخشند!
این انبوه کرم‌های شب‌تاب کیهانی در حقیقت یک #خوشه_کهکشانی پرجمعیت به نام آبل ۲۱۶۳ است، یکی از اعضای کاتالوگ آبل (Abell)، کاتالوگی که در پیمایش سرتاسری آسمان گردآوری شده و بیش از ۴۰۰۰ خوشه‌ی کهکشانی را در خود دارد.
خوشه‌ی آبل ۲۱۶۳ با فاصله‌ی ۲.۷ میلیارد سال نوری از زمین، در #صورت_فلکی_مارافسای جا دارد.
این خوشه به دلایلی ویژه بررسی خوبی رویش انجام شده؛ این که مواد درون هسته‌اش (محیط میان‌خوشه) دارای ویژگی‌هایی استثنایی است، از جمله هاله‌ی رادیویی گسترده، درخشندگی پرتو ایکس، و دماهای بی‌اندازه بالا دارد. این داغ‌ترین خوشه در کاتالوگ است! رصد خوشه‌های غول‌پیکری مانند آبل ۲۱۶۳ می‌تواند در بررسی ماده‌ی تاریک سودمند باشد، و از راه پدیده‌هایی مانند همگرایی گرانشی، چشم‌اندازی نوین از کیهان دوردست برای ما فراهم کند.
این عکس را #تلسکوپ_فضایی_هابل به کمک دوربین پیمایشی پیشرفته و دوربین میدان‌گسترده‌ی شماره ۳ی خود گرفته، و بخشی از یک برنامه‌ی رصدی گسترده به نام RELICS است. در این برنامه از ۴۱ خوشه‌ی بزرگ کهکشانی برای یافتن کهکشان‌های درخشان دوردست تصویربرداری می‌شود تا با بهره از تلسکوپ‌های کنونی و در آینده نیز با تلسکوپ فضایی جیمز وب با جزییات بیشتری بررسی شوند.
https://goo.gl/H8hmKT
—----------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2017/12/Abell2163.html
—-------------------------------------------------
کانال یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
—---------------------------—
کهکشان‌ها مانند کرم‌های شب‌تاب در این تصویر دیدنی تلسکوپ هابل می‌درخشند!
این انبوه کرم‌های شب‌تاب کیهانی در حقیقت یک #خوشه_کهکشانی پرجمعیت به نام آبل ۲۱۶۳ است، یکی از اعضای کاتالوگ آبل (Abell)، کاتالوگی که در پیمایش سرتاسری آسمان گردآوری شده و بیش از ۴۰۰۰ خوشه‌ی کهکشانی را در خود دارد.
خوشه‌ی آبل ۲۱۶۳ با فاصله‌ی ۲.۷ میلیارد سال نوری از زمین، در #صورت_فلکی_مارافسای جا دارد.
این خوشه به دلایلی ویژه بررسی خوبی رویش انجام شده؛ این که مواد درون هسته‌اش (محیط میان‌خوشه) دارای ویژگی‌هایی استثنایی است، از جمله هاله‌ی رادیویی گسترده، درخشندگی پرتو ایکس، و دماهای بی‌اندازه بالا دارد. این داغ‌ترین خوشه در کاتالوگ است! رصد خوشه‌های غول‌پیکری مانند آبل ۲۱۶۳ می‌تواند در بررسی ماده‌ی تاریک سودمند باشد، و از راه پدیده‌هایی مانند همگرایی گرانشی، چشم‌اندازی نوین از کیهان دوردست برای ما فراهم کند.
این عکس را #تلسکوپ_فضایی_هابل به کمک دوربین پیمایشی پیشرفته و دوربین میدان‌گسترده‌ی شماره ۳ی خود گرفته، و بخشی از یک برنامه‌ی رصدی گسترده به نام RELICS است. در این برنامه از ۴۱ خوشه‌ی بزرگ کهکشانی برای یافتن کهکشان‌های درخشان دوردست تصویربرداری می‌شود تا با بهره از تلسکوپ‌های کنونی و در آینده نیز با تلسکوپ فضایی جیمز وب با جزییات بیشتری بررسی شوند.
https://goo.gl/H8hmKT
—----------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2017/12/Abell2163.html
—-------------------------------------------------
کانال یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies