«استوای تیره کهکشان راه شیری»
—---------------------------------—
https://goo.gl/nTacG0
این تصویر عمودیِ خیره‌کننده یک نمای موزاییکی است که از پیوند بیش از ۱۰۰ تکه عکس درست شده و پهنه‌ای نزدیک به ۵۰ درجه از آسمان شب را می‌پوشاند.
#شکاف_بزرگ کهکشان -رود تاریکی از غبار و گازهای مولکولی که در راستای صفحه‌ی کهکشان راه شیری کشیده شده- از بالا تا پایین چارچوب دیده می‌شود. #مرکز_کهکشان در بالای تصویر است و رو به پایین که بیاییم -در راستای خط استوای کهکشان- از میان ستارگان درخشان در صورتهای فلکی #عقاب، #مار (دُم آن)، و #سپر می‌گذریم. صورت فلکی #کمان که از صورتهای فلکی نزدیک به مرکز کهکشان است هم در پایین جای دارد.
در این مسیر با سحابی‌های تاریک بسیاری برخورد می‌کنیم. این سحابی‌ها که صدها سال نوری از یکدیگر فاصله دارند از دو سو با پهنه‌های پرستاره‌ی کهکشان و مناطق سرخ‌فام ستاره‌زایی در بر گرفته شده‌اند.
بسیاری از اجرام مسیه هم اینجا دیده می‌شوند از جمله سحابی‌های اومگا یا قو (ام۱۷) و عقاب (ام۱۶)، ابر ستاره‌ای کمان (ام۲۴)، سحابی زیبای سه تکه (ام۲۰) و سحابی مرداب (ام۸).
#M16 #M17 #M24 #M20 #M8 #apod #سحابی_تاریک #سحابی_امگا #سحابی_عقاب ##سحابی_سه‌تکه #سحابی_مرداب
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2016/11/blog-post_61.html
—-------------------------------------------------
به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
telegram: @onestar_in_sevenskies
—---------------------------------—
https://goo.gl/nTacG0
این تصویر عمودیِ خیره‌کننده یک نمای موزاییکی است که از پیوند بیش از ۱۰۰ تکه عکس درست شده و پهنه‌ای نزدیک به ۵۰ درجه از آسمان شب را می‌پوشاند.
#شکاف_بزرگ کهکشان -رود تاریکی از غبار و گازهای مولکولی که در راستای صفحه‌ی کهکشان راه شیری کشیده شده- از بالا تا پایین چارچوب دیده می‌شود. #مرکز_کهکشان در بالای تصویر است و رو به پایین که بیاییم -در راستای خط استوای کهکشان- از میان ستارگان درخشان در صورتهای فلکی #عقاب، #مار (دُم آن)، و #سپر می‌گذریم. صورت فلکی #کمان که از صورتهای فلکی نزدیک به مرکز کهکشان است هم در پایین جای دارد.
در این مسیر با سحابی‌های تاریک بسیاری برخورد می‌کنیم. این سحابی‌ها که صدها سال نوری از یکدیگر فاصله دارند از دو سو با پهنه‌های پرستاره‌ی کهکشان و مناطق سرخ‌فام ستاره‌زایی در بر گرفته شده‌اند.
بسیاری از اجرام مسیه هم اینجا دیده می‌شوند از جمله سحابی‌های اومگا یا قو (ام۱۷) و عقاب (ام۱۶)، ابر ستاره‌ای کمان (ام۲۴)، سحابی زیبای سه تکه (ام۲۰) و سحابی مرداب (ام۸).
#M16 #M17 #M24 #M20 #M8 #apod #سحابی_تاریک #سحابی_امگا #سحابی_عقاب ##سحابی_سه‌تکه #سحابی_مرداب
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2016/11/blog-post_61.html
—-------------------------------------------------
به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
telegram: @onestar_in_sevenskies
«کمان باشکوه کهکشان بر فراز یک کشتی شکسته»
—------------------------------------------------—
https://goo.gl/wYjst8
می‌دانید چه اتفاقی برای این کشتی افتاده؟
این کشتی در جریان توفانی سهمگینی که در سال ۲۰۰۲، ساحل آرژانتین را در هم کوبید اینجا به گل نشست.
این کشتیِ رها شده که اکنون به نام Naufragio del Chubasco (کشتی شکسته‌ی باران) شناخته می‌شود، نزدیک شهر تقریبا متروک "کابو راسو" (با جمعیت ۱ نفر) به گل نشسته.
در این عکس، نمای زنگ زده‌ی این قایق برای عکس‌برداری از آسمان زیبای بالای سر یک پیش‌زمینه‌ی تماشایی و شاید هراس‌انگیز پدید آورده. در این آسمان کهکشان راه شیری را می‌بینیم که با نوار باشکوهش کمانی بر روی کشتی شکسته انداخته و دو کهکشان ماهواره‌ای راه شیری، ابرهای بزرگ و کوچک ماژلانی هم نزدیک لبه‌ی سمت چپ خودنمایی می‌کنند.
ستارگان سهیل (پَرَک)، کرکس پرنده (نسر طایر)، سیاره‌های بهرام و نپتون، سحابی‌هایی از جمله مرداب، گونی زغال، و شاه‌تخته (کارینا) نیز در آسمان به چشم می‌خورند. [تصویر بعدی را ببینید]
این چشم‌انداز موزاییکی از پیوند بیش از ۸۰ عکس که در اوایل ماه سپتامبر گرفته شده بودند درست شده. یک گسترده‌نمای برهمکنشی (پانورامای تعاملی) ۳۶۰ درجه هم برای این چشم‌انداز در دسترس است [پیوند آن در وبلاگ معرفی شده].
به گفته‌ی عکاس ماجراجوی این تصویر، ترسناک‌ترین بخش این تصویربرداری وجود این کشته شکسته نبود، بلکه فراوانی بیش از همیشه‌ی کرم‌های پیله‌ساز سیاه و پرمو بود.
#کهکشان_راه_شیری #ابر_کوچک_ماژلان #ابر_بزرگ_ماژلان #سهیل #کرکس_پرنده #نسر_طایر #بهرام #نپتون #سحابی_مرداب #سحابی_شاه‌تخته #سحابی_گونی_زغال #apod
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2016/11/ship.html
—-------------------------------------------------
به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
telegram: @onestar_in_sevenskies
—------------------------------------------------—
https://goo.gl/wYjst8
می‌دانید چه اتفاقی برای این کشتی افتاده؟
این کشتی در جریان توفانی سهمگینی که در سال ۲۰۰۲، ساحل آرژانتین را در هم کوبید اینجا به گل نشست.
این کشتیِ رها شده که اکنون به نام Naufragio del Chubasco (کشتی شکسته‌ی باران) شناخته می‌شود، نزدیک شهر تقریبا متروک "کابو راسو" (با جمعیت ۱ نفر) به گل نشسته.
در این عکس، نمای زنگ زده‌ی این قایق برای عکس‌برداری از آسمان زیبای بالای سر یک پیش‌زمینه‌ی تماشایی و شاید هراس‌انگیز پدید آورده. در این آسمان کهکشان راه شیری را می‌بینیم که با نوار باشکوهش کمانی بر روی کشتی شکسته انداخته و دو کهکشان ماهواره‌ای راه شیری، ابرهای بزرگ و کوچک ماژلانی هم نزدیک لبه‌ی سمت چپ خودنمایی می‌کنند.
ستارگان سهیل (پَرَک)، کرکس پرنده (نسر طایر)، سیاره‌های بهرام و نپتون، سحابی‌هایی از جمله مرداب، گونی زغال، و شاه‌تخته (کارینا) نیز در آسمان به چشم می‌خورند. [تصویر بعدی را ببینید]
این چشم‌انداز موزاییکی از پیوند بیش از ۸۰ عکس که در اوایل ماه سپتامبر گرفته شده بودند درست شده. یک گسترده‌نمای برهمکنشی (پانورامای تعاملی) ۳۶۰ درجه هم برای این چشم‌انداز در دسترس است [پیوند آن در وبلاگ معرفی شده].
به گفته‌ی عکاس ماجراجوی این تصویر، ترسناک‌ترین بخش این تصویربرداری وجود این کشته شکسته نبود، بلکه فراوانی بیش از همیشه‌ی کرم‌های پیله‌ساز سیاه و پرمو بود.
#کهکشان_راه_شیری #ابر_کوچک_ماژلان #ابر_بزرگ_ماژلان #سهیل #کرکس_پرنده #نسر_طایر #بهرام #نپتون #سحابی_مرداب #سحابی_شاه‌تخته #سحابی_گونی_زغال #apod
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2016/11/ship.html
—-------------------------------------------------
به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
telegram: @onestar_in_sevenskies
«مردابی به پهنای ۵۰ سال نوری»
—------------------------------------
https://goo.gl/5cBbdb
در این مرداب کیهانی نبردی میان ستارگان و توده‌های گاز و غبار در جریانست که بهره‌ی اصلی را عکاسان نجومی از آن می‌برند.
سحابی خوش‌عکس مرداب که به نام ام۸ نیز شناخته می‌شود، در صورت فلکی کمان (قوس) جای دارد و حتی بدون ابزار هم می‌توان آن را تماشا کرد.
فرآیندهای پرانرژی ستاره‌زایی در این سحابی نه تنها به برافروختگی رنگین آن انجامیده، بلکه درونش را هم پرآشوب و متلاطم ساخته است.
رنگ سرخ این مرداب دستاورد تابش نور پرانرژی ستارگان بر گازهای هیدروژن میان‌ستاره‌ای است. رشته‌های تیره‌ای که آن را آراسته‌اند نیز رگه‌های غباری هستند که در جو ستارگان غول سرد و در پسمانده‌های انفجارهای ابرنواختری پدید آمده‌اند.
نوی که امروز از ام۸ می‌بینیم حدود ۵۰۰۰ سال پیش آن را ترک کرده بوده. حدود ۵۰ سال نیز زمان می‌برد تا نور بتواند پهنای این بخش از سحابی که در این عکس می‌بینیم را بپیماید.
این تصویر از همگذاری داده‌های به دست آمده از دوربین میدان-گسترده‌ی اُمگاکم در تلسکوپ پیمایشی وی‌ال‌تی (VST) رصدخانه‌ی جنوبی اروپا (ESO) درست شده است.
#سحابی_مرداب #M8 #apod #کمان #هیدروژن #VST #VLT
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2016/12/M8.html
—-------------------------------------------------
به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
telegram: @onestar_in_sevenskies
—------------------------------------
https://goo.gl/5cBbdb
در این مرداب کیهانی نبردی میان ستارگان و توده‌های گاز و غبار در جریانست که بهره‌ی اصلی را عکاسان نجومی از آن می‌برند.
سحابی خوش‌عکس مرداب که به نام ام۸ نیز شناخته می‌شود، در صورت فلکی کمان (قوس) جای دارد و حتی بدون ابزار هم می‌توان آن را تماشا کرد.
فرآیندهای پرانرژی ستاره‌زایی در این سحابی نه تنها به برافروختگی رنگین آن انجامیده، بلکه درونش را هم پرآشوب و متلاطم ساخته است.
رنگ سرخ این مرداب دستاورد تابش نور پرانرژی ستارگان بر گازهای هیدروژن میان‌ستاره‌ای است. رشته‌های تیره‌ای که آن را آراسته‌اند نیز رگه‌های غباری هستند که در جو ستارگان غول سرد و در پسمانده‌های انفجارهای ابرنواختری پدید آمده‌اند.
نوی که امروز از ام۸ می‌بینیم حدود ۵۰۰۰ سال پیش آن را ترک کرده بوده. حدود ۵۰ سال نیز زمان می‌برد تا نور بتواند پهنای این بخش از سحابی که در این عکس می‌بینیم را بپیماید.
این تصویر از همگذاری داده‌های به دست آمده از دوربین میدان-گسترده‌ی اُمگاکم در تلسکوپ پیمایشی وی‌ال‌تی (VST) رصدخانه‌ی جنوبی اروپا (ESO) درست شده است.
#سحابی_مرداب #M8 #apod #کمان #هیدروژن #VST #VLT
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2016/12/M8.html
—-------------------------------------------------
به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
telegram: @onestar_in_sevenskies
«گردباد در مرداب»
—---------------—
گردبادی از ستاره‌زایی‌های تماشایی در مرکز سحابی مرداب برپاست.
در پایین، سمت چپ این تصویر، دستکم دو ابر قیفی-شکل، هر یک به درازای حدود نیم سال نوری به چشم می‌خورد که در اثر بادهای شدید و نیرومند و پرتوهای پرانرژی ستارگان پدید آمده‌اند.
ستاره‌ی بسیار درخشان هرشل ۳۶ که در کنار این ابرهاست، منطقه را با نور خود روشن کرده. دیواره‌های گسترده‌ی غبار، ستارگان داغ و جوانِ دیگر را پنهان کرده و تنها نور سرخی از آنها به چشم ما می‌رسانند.
رسیدن انرژی این ستارگان به گاز و غبار سرد، تفاوت‌های دمایی چشمگیری میان مناطق همسایه‌ی هم پدید آورده؛ این هم به نوبه‌ی خود بادهایی برشی پدید آورده که احتمالا باعث پیدایش این قیف‌ها شده‌اند.
این عکس در سال ۱۹۹۵ توسط تلسکوپ فضایی هابل گرفته شده و گستردگی‌اش به حدود ۵ سال نوری می‌رسد.
#سحابی_مرداب که به نام ام۸ نیز شناخته می‌شود، حدود ۵۰۰۰ سال نوری از زمین دور است و در راستای #صورت_فلکی_کمان (به عربی: قوس) دیده می‌شود.
#apod
https://goo.gl/uSiq7v
—----------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2017/05/M8.html
—-------------------------------------------------
تلگرام یک ستاره در هفت آسمان:
telegram: @onestar_in_sevenskies
—---------------—
گردبادی از ستاره‌زایی‌های تماشایی در مرکز سحابی مرداب برپاست.
در پایین، سمت چپ این تصویر، دستکم دو ابر قیفی-شکل، هر یک به درازای حدود نیم سال نوری به چشم می‌خورد که در اثر بادهای شدید و نیرومند و پرتوهای پرانرژی ستارگان پدید آمده‌اند.
ستاره‌ی بسیار درخشان هرشل ۳۶ که در کنار این ابرهاست، منطقه را با نور خود روشن کرده. دیواره‌های گسترده‌ی غبار، ستارگان داغ و جوانِ دیگر را پنهان کرده و تنها نور سرخی از آنها به چشم ما می‌رسانند.
رسیدن انرژی این ستارگان به گاز و غبار سرد، تفاوت‌های دمایی چشمگیری میان مناطق همسایه‌ی هم پدید آورده؛ این هم به نوبه‌ی خود بادهایی برشی پدید آورده که احتمالا باعث پیدایش این قیف‌ها شده‌اند.
این عکس در سال ۱۹۹۵ توسط تلسکوپ فضایی هابل گرفته شده و گستردگی‌اش به حدود ۵ سال نوری می‌رسد.
#سحابی_مرداب که به نام ام۸ نیز شناخته می‌شود، حدود ۵۰۰۰ سال نوری از زمین دور است و در راستای #صورت_فلکی_کمان (به عربی: قوس) دیده می‌شود.
#apod
https://goo.gl/uSiq7v
—----------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2017/05/M8.html
—-------------------------------------------------
تلگرام یک ستاره در هفت آسمان:
telegram: @onestar_in_sevenskies
«هابل تولدش را در دل مرداب جشن گرفت!»
—----------------------------------------
این دو عکس تازه‌ی #تلسکوپ_فضایی_هابل ناسا دو نمای متفاوت از قلب پرآشوب یک پرورشگاه بزرگ ستاره‌ای، به نام سحابی مرداب (ام۸) را نشان می‌دهد. این عکس‌ها که یکی در طیف دیدنی (مریی) و دیگری در طیف فروسرخ است، برای بزرگداشت ۲۸مین سال حضور هابل در فضا گرفته شده‌اند.
تصویر رنگارنگ طیف دیدنی (مریی) در سمت چپ چشم‌اندازی رویایی از پشته‌ها، کاواک‌ها (حفره‌ها)، و کوه‌های گاز و غبار را نشان می‌دهد. این پیکره‌های گاز و غبار توسط پرتوهای پرانرژی فرابنفش و بادهای توفنده‌ای که از یک ستاره‌ی جوان و هیولاپیکر سرچشمه گرفته تراشیده شده و پدید آمده‌اند. این ستاره که در مرکز تصویر جای دارد با نام هرشل ۳۶، حدود ۲۰۰ هزار بار درخشان‌تر و ۳۲ بار پرجرم‌تر از خورشید ما است و دمایش هم به ۴۰ هزار درجه‌ی کلوین می‌رسد.هرشل ۳۶ بسیار فعال است زیرا هنوز نخستین سال‌های زندگیش را می‌گذراند- این ستاره با سن تنها ۱ میلیون سال، در استاندارد کیهانی ستاره‌ای جوان است.
هرشل ۳۶ با پرتوهای سوزاننده و بادهای نیرومند خود (جریان‌هایی از ذرات زیراتمی) دارد غبار محیط زادگاهش را در لایه‌هایی پرده-مانند کنار می‌زند و به پس می‌راند و همزمان، جلوی #ستاره‌زایی های تازه را در آنها می‌گیرد.
ولی دروون ابرهای چگال گاز و غباری که در لبه‌های این محیط پویای حباب‌مانند جای دارند ستارگانی تازه دارد ساخته می‌شود. مواد تیره و "خرطوم"ماندی که اینجا دیده می‌شود بخش‌های چگال‌تری از این ابرها هستند که در برابر فرسایش ناشی از بادهای پرانرژی و پرتوهای فرابنفش پایداری کرده‌اند و مانند ماشین‌های جوجه‌کشی، جایگاه ستارگان تازه و نوزادند.
در تصویر سمت راست، نمایی از این میدان پرستاره را می‌بینیم که هابل در طیف فروسرخ-نزدیک گرفته و سیمایی از سحابی مرداب را نشان می‌دهد که بسیار متفاوت با چهره‌ی آن در طیف دیدنی (مریی) است. رصد کیهان در طیف فروسرخ به اخترشناسان امکان می‌دهد در دل ابرهای گسترده‌ی گاز و غبار نفوذ کرده و گنج‌هایی که در دلشان پنهانست را نمایان کنند. این تصویر هابل پیش‌نمایی از چشم‌اندازهای چشمگیریست که تلسکوپ فضایی جیمز وب ناسا در آینده ارایه خواهد کرد.
تفاوت آشکار میان دیدگاه نور دیدنی و #فروسرخ هابل از این منطقه، پرشمار بودنِ ستارگانیست که در نمای فروسرخ دیده می‌شوند و در دیگری نه. بیشتر اینها ستارگانی دوردست در پس‌زمینه‌اند که پشت سحابی جای دارند و عضو آن نیستند. ولی برخی از آنها ستارگان جوانی در خود سحابی مردابند. ستاره‌ی غول‌پیکر هرشل ۳۶ نزدیک مرکز چارچوبِ، در طیف فروسرخ از طیف دیدنی هم درخشان‌تر دیده می‌شود.
لکه‌های تیره‌ای که به نام گویچه‌های بوک شناخته می‌شوند چگال‌ترین بخش‌های سحابی را ساخته‌اند و جاهایی هستند که ستارگان و سیاره‌هایی را دارند در دل خود پرورش می‌دهند. هابل نمی‌تواند در این توده‌های غبار نفوذ کند ولی جیمز وب درونشان را آشکار خواهد کرد.
#سحابی_مرداب با فاصله‌ی ۴۱۰۰ سال نوری از زمین، در صورت فلکی کمان (قوس) دیده می‌شود.
https://goo.gl/RVMJJn
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/04/M8.html
—-------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
—----------------------------------------
این دو عکس تازه‌ی #تلسکوپ_فضایی_هابل ناسا دو نمای متفاوت از قلب پرآشوب یک پرورشگاه بزرگ ستاره‌ای، به نام سحابی مرداب (ام۸) را نشان می‌دهد. این عکس‌ها که یکی در طیف دیدنی (مریی) و دیگری در طیف فروسرخ است، برای بزرگداشت ۲۸مین سال حضور هابل در فضا گرفته شده‌اند.
تصویر رنگارنگ طیف دیدنی (مریی) در سمت چپ چشم‌اندازی رویایی از پشته‌ها، کاواک‌ها (حفره‌ها)، و کوه‌های گاز و غبار را نشان می‌دهد. این پیکره‌های گاز و غبار توسط پرتوهای پرانرژی فرابنفش و بادهای توفنده‌ای که از یک ستاره‌ی جوان و هیولاپیکر سرچشمه گرفته تراشیده شده و پدید آمده‌اند. این ستاره که در مرکز تصویر جای دارد با نام هرشل ۳۶، حدود ۲۰۰ هزار بار درخشان‌تر و ۳۲ بار پرجرم‌تر از خورشید ما است و دمایش هم به ۴۰ هزار درجه‌ی کلوین می‌رسد.هرشل ۳۶ بسیار فعال است زیرا هنوز نخستین سال‌های زندگیش را می‌گذراند- این ستاره با سن تنها ۱ میلیون سال، در استاندارد کیهانی ستاره‌ای جوان است.
هرشل ۳۶ با پرتوهای سوزاننده و بادهای نیرومند خود (جریان‌هایی از ذرات زیراتمی) دارد غبار محیط زادگاهش را در لایه‌هایی پرده-مانند کنار می‌زند و به پس می‌راند و همزمان، جلوی #ستاره‌زایی های تازه را در آنها می‌گیرد.
ولی دروون ابرهای چگال گاز و غباری که در لبه‌های این محیط پویای حباب‌مانند جای دارند ستارگانی تازه دارد ساخته می‌شود. مواد تیره و "خرطوم"ماندی که اینجا دیده می‌شود بخش‌های چگال‌تری از این ابرها هستند که در برابر فرسایش ناشی از بادهای پرانرژی و پرتوهای فرابنفش پایداری کرده‌اند و مانند ماشین‌های جوجه‌کشی، جایگاه ستارگان تازه و نوزادند.
در تصویر سمت راست، نمایی از این میدان پرستاره را می‌بینیم که هابل در طیف فروسرخ-نزدیک گرفته و سیمایی از سحابی مرداب را نشان می‌دهد که بسیار متفاوت با چهره‌ی آن در طیف دیدنی (مریی) است. رصد کیهان در طیف فروسرخ به اخترشناسان امکان می‌دهد در دل ابرهای گسترده‌ی گاز و غبار نفوذ کرده و گنج‌هایی که در دلشان پنهانست را نمایان کنند. این تصویر هابل پیش‌نمایی از چشم‌اندازهای چشمگیریست که تلسکوپ فضایی جیمز وب ناسا در آینده ارایه خواهد کرد.
تفاوت آشکار میان دیدگاه نور دیدنی و #فروسرخ هابل از این منطقه، پرشمار بودنِ ستارگانیست که در نمای فروسرخ دیده می‌شوند و در دیگری نه. بیشتر اینها ستارگانی دوردست در پس‌زمینه‌اند که پشت سحابی جای دارند و عضو آن نیستند. ولی برخی از آنها ستارگان جوانی در خود سحابی مردابند. ستاره‌ی غول‌پیکر هرشل ۳۶ نزدیک مرکز چارچوبِ، در طیف فروسرخ از طیف دیدنی هم درخشان‌تر دیده می‌شود.
لکه‌های تیره‌ای که به نام گویچه‌های بوک شناخته می‌شوند چگال‌ترین بخش‌های سحابی را ساخته‌اند و جاهایی هستند که ستارگان و سیاره‌هایی را دارند در دل خود پرورش می‌دهند. هابل نمی‌تواند در این توده‌های غبار نفوذ کند ولی جیمز وب درونشان را آشکار خواهد کرد.
#سحابی_مرداب با فاصله‌ی ۴۱۰۰ سال نوری از زمین، در صورت فلکی کمان (قوس) دیده می‌شود.
https://goo.gl/RVMJJn
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/04/M8.html
—-------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
«هدیه تلسکوپ چاندرا به مناسبت آغاز سال نوی میلادی»
---------------------------------------------------
مرکز پرتو X #چاندرا به مناسبت آغاز سال نوی میلادی چل‌تکه‌ای از عکس‌های تلسکوپ فضایی پرتو X چاندرای اسا منتشر کرده. در این مجموعه اجرام کیهانی گوناگونی را می‌بینیم -از پسماندهای ستارگان منفجرشده‌ی به نسبت نزدیک گرفته تا خوشه‌های کهکشانی بزرگ و بی‌اندازه دور- که همگی پرتوی ایکس می‌گسیلند و چاندرا پرتویشان را آشکار کرده. گفتنی‌ست داده‌های تلسکوپ‌های دیگر هم به هر یک از این عکس‌ها افزوده شده که با هم آمیزه‌ی رنگینی از نورهای کیهانی پدید آورده‌اند.
ردیف بالا، از چپ به راست:
🔹ئی۰۱۰۲-۷۲.۳: #پسماند_ابرنواختر به جا مانده از مرگ انفجاری یک ستاره‌ی بزرگ در ابر ماژلانی کوچک. پرتوهای ایکس دریافت شده از چاندرا (آبی و بنفش) به دانشمندان در تایید این که بیشتر اکسیژن کیهان در ستارگان بزرگ پدید آمده کمک کرد. اکسیژن درون حلقه‌ی ئی۰۱۰۲-۷۲.۳ (E0102-72.3) که اینجا می‌بینیم برای هزاران سامانه‌ی خورشیدی بسنده می‌کند. داده‌های تلسکوپ فضایی هابل و تلسکوپ وی‌ال‌تی در شیلی (سرخ و سبز) هم در این تصویر به کار رفته. [اینجا درباره‌اش خواندید]
🔹آبل ۳۷۰: این #خوشه_کهکشانی با فاصله‌ی ۴ میلیارد سال نوری از زمین، صدها کهکشان را در خود جای داده. خوشه‌های کهکشانی بزرگ‌ترین اجرام کیهانند که با نیروی گرانش یکپارچه مانده‌اند. این خوشه‌ها افزون بر کهکشان دو جزء دیگر هم دارند: مقدار فراوانی گازِ داغ چند میلیون درجه‌ای که پرتوی ایکس می‌گسیلد، و ماده‌ی تاریک که بیشتر جرم خوشه را ساخته ولی هیچ نوری نمی‌گسیلد. در این تصویر رنگ آبی نشانگر داده‌های چاندرا (مناطق افشان آبی) از گازهای داغ خوشه است. داده‌های نوری هابل هم به رنگ‌های سرخ، سبز، و آبی دیده می‌شود. [اینجا درباره‌اش خواندید]
🔹مسیه ۸: ابری غول‌پیکر از گاز و غبار کیهانی که پرورشگاه ستارگان نوزاد است و به نام‌های ان‌جی‌سی ۶۵۲۳ و #سحابی_مرداب هم شناخته می‌شود. ام۸ با فاصله‌ی ۴۰۰۰ سال نوری از زمین، به اخترشناسان در بررسی ویژگی‌های ستارگان بسیار جوان کمک شایانی کرده است. بسیاری از این ستارگان انبوهی از پرتوهای پرانرژی می‌گسیلند، از جمله پرتوی ایکس که توسط تلسکوپ چاندرا دریافت شده و در این تصویر هم می‌بینیم (صورتی). داده‌های نوری که توسط مرکز آسمان مونت لمون در آریزونا دریافت شده هم به تصویر افزوده شده است (آبی کمرنگ و سفید). [اینجا هم درباره‌اش خواندید]
ردیف پایین، از چپ به راست:
🔹سحابی شکارچی: درست زیر مرکز سه ستاره‌ی کمربند شکارچی در صورت فلکی شکارچی را نگاه کنید تا #سحابی_شکارچی را بیابید. این سحابی با چشم نامسلح به شکل یک نقطه‌ی افشان کوچک دیده می‌شود ولی تلسکوپ نیرومندی مانند چاندرا نمای بسیار متفاوتی را از آن می‌بیند. در این تصویر، پرتوهای ایکس چاندرا (آبی) تک‌ستارگان جوان که داغ و پرانرژی‌اند را نشان می‌دهد. با افزودن داده‌های آرایه‌ی بسیار بزرگ ان‌اس‌اف (بنفش)، نمای زیبایی از این پرورشگاه ستاره‌ای آشکار شده. [اینجا درباره‌اش خواندید]
🔹مسیه ۳۳: کهکشان سه‌گوش یا مثلث که به نام ام۳۳ هم خوانده می‌شود یک کهکشان مارپیچی در فاصله‌ی ۳ میلیون سال نوری زمینست. این کهکشان نیز مانند کهکشان ما و کهکشان زن در زنجیر (آندرومدا) عضو گروه محلی کهکشان‌هاست. داده‌های پرتو ایکس چاندرا (صورتی) ستارگان نوترونی و سیاهچاله‌هایی را نشان می‌دهد که دارند مواد را از ستاره‌ی همدمشان فرو می‌کشند، ولی داده‌های نوری که تلسکوپ سوبارو در هاوایی از این کهکشان دریافت کرده (سرخ، سبز، و آبی) بازوهای باشکوه این #کهکشان_مارپیچی که از بسیاری جهات هم‌خانواده‌ی کهکشان خودمانست را می‌نماید. [اینجا هم درباره‌اش خواندید]
🔹آبل ۲۷۴۴: در این تصویر دستاورد برخورد چهار خوشه‌ی کهکشانی جداگانه، در فاصله‌ی ۳.۵ میلیارد سال نوری زمین را می‌بینید. نام رسمی این سامانه آبل ۲۷۴۴ است ولی به دلیل ساختارهای متفاوتی که در آن دیده شده به نام "خوشه‌ی پاندورا" [یا خوشه‌ی جعبه‌ی پاندرا] نیز شناخته می‌شود. در این تصویر داده‌های پرتو ایکس چاندرا (آبی) گازهای داغ را نشان می‌دهد. داده‌های نوری تلسکوپ‌های سوبارو و وی‌ال‌تی (سرخ، سبز، و آبی)، و داده‌های رادیویی آرایه‌ی بزرگ کارل جی. جانسکی (سرخ) هم به تصویر افزوده شده. بیشتر جرم خوشه از ماده‌ی تاریک است که دیده نمی‌شود. [اینجا درباره‌اش خواندید]
————————————————————
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2019/01/Chandra.html
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
telegram.me/onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
---------------------------------------------------
مرکز پرتو X #چاندرا به مناسبت آغاز سال نوی میلادی چل‌تکه‌ای از عکس‌های تلسکوپ فضایی پرتو X چاندرای اسا منتشر کرده. در این مجموعه اجرام کیهانی گوناگونی را می‌بینیم -از پسماندهای ستارگان منفجرشده‌ی به نسبت نزدیک گرفته تا خوشه‌های کهکشانی بزرگ و بی‌اندازه دور- که همگی پرتوی ایکس می‌گسیلند و چاندرا پرتویشان را آشکار کرده. گفتنی‌ست داده‌های تلسکوپ‌های دیگر هم به هر یک از این عکس‌ها افزوده شده که با هم آمیزه‌ی رنگینی از نورهای کیهانی پدید آورده‌اند.
ردیف بالا، از چپ به راست:
🔹ئی۰۱۰۲-۷۲.۳: #پسماند_ابرنواختر به جا مانده از مرگ انفجاری یک ستاره‌ی بزرگ در ابر ماژلانی کوچک. پرتوهای ایکس دریافت شده از چاندرا (آبی و بنفش) به دانشمندان در تایید این که بیشتر اکسیژن کیهان در ستارگان بزرگ پدید آمده کمک کرد. اکسیژن درون حلقه‌ی ئی۰۱۰۲-۷۲.۳ (E0102-72.3) که اینجا می‌بینیم برای هزاران سامانه‌ی خورشیدی بسنده می‌کند. داده‌های تلسکوپ فضایی هابل و تلسکوپ وی‌ال‌تی در شیلی (سرخ و سبز) هم در این تصویر به کار رفته. [اینجا درباره‌اش خواندید]
🔹آبل ۳۷۰: این #خوشه_کهکشانی با فاصله‌ی ۴ میلیارد سال نوری از زمین، صدها کهکشان را در خود جای داده. خوشه‌های کهکشانی بزرگ‌ترین اجرام کیهانند که با نیروی گرانش یکپارچه مانده‌اند. این خوشه‌ها افزون بر کهکشان دو جزء دیگر هم دارند: مقدار فراوانی گازِ داغ چند میلیون درجه‌ای که پرتوی ایکس می‌گسیلد، و ماده‌ی تاریک که بیشتر جرم خوشه را ساخته ولی هیچ نوری نمی‌گسیلد. در این تصویر رنگ آبی نشانگر داده‌های چاندرا (مناطق افشان آبی) از گازهای داغ خوشه است. داده‌های نوری هابل هم به رنگ‌های سرخ، سبز، و آبی دیده می‌شود. [اینجا درباره‌اش خواندید]
🔹مسیه ۸: ابری غول‌پیکر از گاز و غبار کیهانی که پرورشگاه ستارگان نوزاد است و به نام‌های ان‌جی‌سی ۶۵۲۳ و #سحابی_مرداب هم شناخته می‌شود. ام۸ با فاصله‌ی ۴۰۰۰ سال نوری از زمین، به اخترشناسان در بررسی ویژگی‌های ستارگان بسیار جوان کمک شایانی کرده است. بسیاری از این ستارگان انبوهی از پرتوهای پرانرژی می‌گسیلند، از جمله پرتوی ایکس که توسط تلسکوپ چاندرا دریافت شده و در این تصویر هم می‌بینیم (صورتی). داده‌های نوری که توسط مرکز آسمان مونت لمون در آریزونا دریافت شده هم به تصویر افزوده شده است (آبی کمرنگ و سفید). [اینجا هم درباره‌اش خواندید]
ردیف پایین، از چپ به راست:
🔹سحابی شکارچی: درست زیر مرکز سه ستاره‌ی کمربند شکارچی در صورت فلکی شکارچی را نگاه کنید تا #سحابی_شکارچی را بیابید. این سحابی با چشم نامسلح به شکل یک نقطه‌ی افشان کوچک دیده می‌شود ولی تلسکوپ نیرومندی مانند چاندرا نمای بسیار متفاوتی را از آن می‌بیند. در این تصویر، پرتوهای ایکس چاندرا (آبی) تک‌ستارگان جوان که داغ و پرانرژی‌اند را نشان می‌دهد. با افزودن داده‌های آرایه‌ی بسیار بزرگ ان‌اس‌اف (بنفش)، نمای زیبایی از این پرورشگاه ستاره‌ای آشکار شده. [اینجا درباره‌اش خواندید]
🔹مسیه ۳۳: کهکشان سه‌گوش یا مثلث که به نام ام۳۳ هم خوانده می‌شود یک کهکشان مارپیچی در فاصله‌ی ۳ میلیون سال نوری زمینست. این کهکشان نیز مانند کهکشان ما و کهکشان زن در زنجیر (آندرومدا) عضو گروه محلی کهکشان‌هاست. داده‌های پرتو ایکس چاندرا (صورتی) ستارگان نوترونی و سیاهچاله‌هایی را نشان می‌دهد که دارند مواد را از ستاره‌ی همدمشان فرو می‌کشند، ولی داده‌های نوری که تلسکوپ سوبارو در هاوایی از این کهکشان دریافت کرده (سرخ، سبز، و آبی) بازوهای باشکوه این #کهکشان_مارپیچی که از بسیاری جهات هم‌خانواده‌ی کهکشان خودمانست را می‌نماید. [اینجا هم درباره‌اش خواندید]
🔹آبل ۲۷۴۴: در این تصویر دستاورد برخورد چهار خوشه‌ی کهکشانی جداگانه، در فاصله‌ی ۳.۵ میلیارد سال نوری زمین را می‌بینید. نام رسمی این سامانه آبل ۲۷۴۴ است ولی به دلیل ساختارهای متفاوتی که در آن دیده شده به نام "خوشه‌ی پاندورا" [یا خوشه‌ی جعبه‌ی پاندرا] نیز شناخته می‌شود. در این تصویر داده‌های پرتو ایکس چاندرا (آبی) گازهای داغ را نشان می‌دهد. داده‌های نوری تلسکوپ‌های سوبارو و وی‌ال‌تی (سرخ، سبز، و آبی)، و داده‌های رادیویی آرایه‌ی بزرگ کارل جی. جانسکی (سرخ) هم به تصویر افزوده شده. بیشتر جرم خوشه از ماده‌ی تاریک است که دیده نمی‌شود. [اینجا درباره‌اش خواندید]
————————————————————
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2019/01/Chandra.html
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
telegram.me/onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
