«ساختار بسیار متنوع حلقه‌های کیوان»
—------------------------------------------
https://goo.gl/5bVlqv
این تصویر توسط فضاپیمای کاسینی ناسا گرفته شده و ساختار پرجزییات حلقه‌ی کیوان را به زیبایی به نمایش گذاشته است.
حلقه‌های سیاره‌ی #کیوان (زحل) از تک‌حلقه‌های کوچک بسیاری درست شدهاند که از فاصله‌ی دور محو می‌شوند. ولی اگر به اندازه‌ی کافی به حلقه‌ها نزدیک شویم، ساختارهای بسیار گوناگونی را در آنها خواهیم دید. پژوهشگرانِ حلقه‌های سیاره‌ای سرگرم گفتگو درباره‌ی سرشت این ساختارها هستند- این که آیا همیشه به همین شکل بوده‌اند یا با گذشت زمان دگرگونی در آنها رخ داده.
دیدگاه این عکس رو به سمت آفتاب‌گرفته‌ی حلقه‌ها و حدود ۴ درجه بالاتر از صفحه‌ی آنهاست. عکس در نور دیدنی و توسط دوربین زاویه-باز فضاپیمای کاسینی در روز ۲۴ سپتامبر ۲۰۱۶ گرفته شده.
در زمان گرفتن عکس، فاصله‌ی کاسینی از کیوان حدود ۴۵۶۰۰۰ کیلومتر و زاویه‌ی خورشید-کیوان-فضاپیما (زاویه‌ی گام) هم ۳۲ درجه بوده. هر پیکسل عکس در اندازه‌ی اصلی هم‌ارز ۲۷ کیلومتر است.
#تک‌حلقه #زاویه_گام #حلقه‌های_کیوان #فضاپیمای_کاسینی
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2016/11/blog-post_57.html
—-------------------------------------------------
به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
telegram: @onestar_in_sevenskies
—------------------------------------------
https://goo.gl/5bVlqv
این تصویر توسط فضاپیمای کاسینی ناسا گرفته شده و ساختار پرجزییات حلقه‌ی کیوان را به زیبایی به نمایش گذاشته است.
حلقه‌های سیاره‌ی #کیوان (زحل) از تک‌حلقه‌های کوچک بسیاری درست شدهاند که از فاصله‌ی دور محو می‌شوند. ولی اگر به اندازه‌ی کافی به حلقه‌ها نزدیک شویم، ساختارهای بسیار گوناگونی را در آنها خواهیم دید. پژوهشگرانِ حلقه‌های سیاره‌ای سرگرم گفتگو درباره‌ی سرشت این ساختارها هستند- این که آیا همیشه به همین شکل بوده‌اند یا با گذشت زمان دگرگونی در آنها رخ داده.
دیدگاه این عکس رو به سمت آفتاب‌گرفته‌ی حلقه‌ها و حدود ۴ درجه بالاتر از صفحه‌ی آنهاست. عکس در نور دیدنی و توسط دوربین زاویه-باز فضاپیمای کاسینی در روز ۲۴ سپتامبر ۲۰۱۶ گرفته شده.
در زمان گرفتن عکس، فاصله‌ی کاسینی از کیوان حدود ۴۵۶۰۰۰ کیلومتر و زاویه‌ی خورشید-کیوان-فضاپیما (زاویه‌ی گام) هم ۳۲ درجه بوده. هر پیکسل عکس در اندازه‌ی اصلی هم‌ارز ۲۷ کیلومتر است.
#تک‌حلقه #زاویه_گام #حلقه‌های_کیوان #فضاپیمای_کاسینی
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2016/11/blog-post_57.html
—-------------------------------------------------
به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
telegram: @onestar_in_sevenskies
«حلقه‌های کیوان»
—---------------------—
https://goo.gl/AV9opb
با نگاه کردن از یک سر به سرِ دیگر این تصویر، در حقیقت پهنای کل حلقه‌های یخی سیاره‌ی کیوان را می‌پیمایید.
این تصویر باکیفیت یک موزاییک از عکس‌هاییست که در رنگ طبیعی گرفته شدهاند. این عکس‌ها را فضاپیمای کاسینی در ماه می ۲۰۰۷، و در بازه‌ی زمانی بیش از ۲.۵ ساعت که داشت از فراز سمتِ روشن حلقه‌ها می‌گذشت گرفت.
برای کمک به شما، نام حلقه‌های اصلی و شکاف‌ها و همچنین فاصله‌ی آنها تا مرکز این غول گازی نوشته شده (فاصله‌ها به کیلومتر است).
نامگذاری الفبایی حلقه‌های کیوان بر پایه‌ی ترتیب زمانیِ یافته شدن آنهاست. حلقه‌های A و B حلقه‌های روشنی هستند که با شکاف کاسینی از هم جدا شدهاند. بر پایه‌ی فاصله از کیوان، ترتیب هفت حلقه‌ی اصلی اینست: D،C،B،A،F،G،E (از چپ به راست بخوانید). حلقه‌های کم‌نور و بیرونی‌تر G و D در این تصویر دیده نمی‌شوند.
چهار روز دیگر، یعنی روز ۲۹ نوامبر عملیات برای پایان زندگی کاسینی آغاز خواهد شد. در آن روز، کاسینی از کنار تیتان، بزرگ‌ترین ماه کیوان می‌گذرد تا از آن یک تنه‌ی گرانشی خورده و وارد یک رشته‌ی ۲۰ تایی از مدارهای بیضی خطرناک و حلقه-خراش (ring-grazing) شود.
نخستین شیرجه‌ی کاسینی به درون صفحه‌ی حلقه‌ها در روز ۴ دسامبر و از فاصله‌ی ۱۱۰۰۰ کیلومتری حلقه‌ی F (لبه‌ی سمت راست چارچوب) انجام خواهد شد.
#حلقه‌های_کیوان #فضاپیمای_کاسینی #حلقهخراش #apod
—-------------------------------------------------
برای بهتر دیدن تصویر و همچنین دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2016/11/blog-post_77.html
—-------------------------------------------------
به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
telegram: @onestar_in_sevenskies
—---------------------—
https://goo.gl/AV9opb
با نگاه کردن از یک سر به سرِ دیگر این تصویر، در حقیقت پهنای کل حلقه‌های یخی سیاره‌ی کیوان را می‌پیمایید.
این تصویر باکیفیت یک موزاییک از عکس‌هاییست که در رنگ طبیعی گرفته شدهاند. این عکس‌ها را فضاپیمای کاسینی در ماه می ۲۰۰۷، و در بازه‌ی زمانی بیش از ۲.۵ ساعت که داشت از فراز سمتِ روشن حلقه‌ها می‌گذشت گرفت.
برای کمک به شما، نام حلقه‌های اصلی و شکاف‌ها و همچنین فاصله‌ی آنها تا مرکز این غول گازی نوشته شده (فاصله‌ها به کیلومتر است).
نامگذاری الفبایی حلقه‌های کیوان بر پایه‌ی ترتیب زمانیِ یافته شدن آنهاست. حلقه‌های A و B حلقه‌های روشنی هستند که با شکاف کاسینی از هم جدا شدهاند. بر پایه‌ی فاصله از کیوان، ترتیب هفت حلقه‌ی اصلی اینست: D،C،B،A،F،G،E (از چپ به راست بخوانید). حلقه‌های کم‌نور و بیرونی‌تر G و D در این تصویر دیده نمی‌شوند.
چهار روز دیگر، یعنی روز ۲۹ نوامبر عملیات برای پایان زندگی کاسینی آغاز خواهد شد. در آن روز، کاسینی از کنار تیتان، بزرگ‌ترین ماه کیوان می‌گذرد تا از آن یک تنه‌ی گرانشی خورده و وارد یک رشته‌ی ۲۰ تایی از مدارهای بیضی خطرناک و حلقه-خراش (ring-grazing) شود.
نخستین شیرجه‌ی کاسینی به درون صفحه‌ی حلقه‌ها در روز ۴ دسامبر و از فاصله‌ی ۱۱۰۰۰ کیلومتری حلقه‌ی F (لبه‌ی سمت راست چارچوب) انجام خواهد شد.
#حلقه‌های_کیوان #فضاپیمای_کاسینی #حلقهخراش #apod
—-------------------------------------------------
برای بهتر دیدن تصویر و همچنین دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2016/11/blog-post_77.html
—-------------------------------------------------
به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
telegram: @onestar_in_sevenskies
«تنها چند روز به آغاز "پایان" کاسینی مانده»
—------------------------—
در توییتر یک روبات (bot) درست شده که به طور تصادفی این پیام را می‌فرستد: "NOOOOOOOO Cassini can’t be ending!" (با شمار Oهای متفاوت). پیام @CassiniNooo غم و اندوه و آشفتگی همه‌ی کسانی مانند ما را بیان می‌کند که نمی‌توانیم باور کنیم ماموریت تاریخی و گسترده‌ی کاسینی تا چند ماه دیگره به پایان خواهد رسید.
و اکنون چند روز بیشتر به آغاز این پایان نمانده. در روز ۳۰ نوامبر، #فضاپیمای_کاسینی گامی از ماموریتش را آغاز می‌کند که دانشمندان نام آن را "مدارهای حلقه-خراش کاسینی" گذاشته‌اند و در آن، فضاپیما از لبه‌ی بیرونی #حلقه‌های_کیوان می‌گذرد. در زمان‌هایی از این گذر، فاصله‌ی کاسینی از حلقه‌ها تنها حدود ۷۸۰۰ کیلومتر خواهد بود.
لیندا اسپیلکر، دانشمند پروژه‌ی کاسینی می‌گوید: «داده‌های علمی این عملیات باورنکردنی خواهد بود. ما چیزهایی را بررسی خواهیم کرد که هیچ جای دیگری امکانش را نداشتیم.»
کاسینی از ۳۰ نوامبر ۲۰۱۶ تا ۲۲ آوریل ۲۰۱۷ از فاصله‌ی بسیار زیاد به گرد قطب‌های #کیوان (به عربی: زحل) خواهد چرخید و هر هفت روز یک بار به درون بخش‌های ناشناخته‌ای از لبه‌ی بیرونی حلقه‌های اصلی شیرجه خواهد زد (روی هم رفته ۲۰ بار).
دستگاه‌های کاسینی در این گذرهای نزدیک به طور مستقیم از ذرات یخی حلقه‌ها و مولکول‌های گازهای پراکنده‌ای که نزدیک حلقه‌ها یافته شده نمونه بر می‌دارند. کاسینی همچنین برحی از باکیفیت‌ترین عکس‌هایش را نیز از حلقه‌ها و ماه‌های کیوان -#اتلس (اطلس)، #پان، #دافنیس، و #پاندورا- که نزدیک لبه‌ی بیرونی حلقه‌ها هستند خواهد گرفت.
فضاپیما در دو مدار حلقه خراشِ نخست یکراست از درون یک حلقه‌ی بی‌اندازه کم‌نور که در اثر برخورد شهاب‌های ریز به دو ماه کوچک -#ژانوس و #اپیمتئوس- پدید آمده می‌گذرد. در گذرهای بعدی که در مارس و آوریل انجام خواهند شد، کاسینی از درون کناره‌های بیرونی و غبارآلود حلقه‌ی F می‌گذرد.
اِرل مایز، مدیر ماموریت کاسینی در JPL می‌گوید: «اگرچه نزدیک‌تر از همیشه از کنار #حلقه_F می‌گذریم، نگرانی بسیار کمی بابت خطر غبارهای آن داریم.»
البته "پایان بازی" در ۱۵ سپتامبر ۲۰۱۷، و زمانی خواهد بود که کاسینی #Grand_Finale را انجام داده و به درون خود کیوان فرو می‌رود. کاسینی سوختش دارد به پایان می‌رسد و هر آن امکان دارد به یکی از ماه‌های کیوان بخورد به همین دلیل دانشمندان این برنامه را ریخته‌اند تا مبادا به یکی از ماه‌های احتمالا زیست‌پذیرش برخورد کرده و محیط آن را با میکروب‌های زمینی که ممکن است هنوز همراهش باشند بیالاید.
مهندسان کاسینی برای آماده‌سازی این پایان بزرگ، از ژانویه‌ی ۲۰۱۶ دارند کم کم مدار فضاپیما را تغییر می‌دهند و با روشن کردن موتور آن، مانورهایی را انجام می‌دهند که فضاپیما بتواند پیش از فرو رفتن در کیوان، پی در پی از درون شکاف باریک میان سیاره و حلقه‌ها بگذرد. در برخی از این مدارهای پایانی، کاسینی از فاصله‌ی تنها ۱۶۲۸ کیلومتری قله‌ی ابرهای کیوان خواهد گذشت.
یک پرسش برای گروه مهندسان کاسینی اینست که واقعا چقدر سوخت در مخزن موتورهای اصلی کاسینی که برای انجام تنظیمات مدار نیازست باقی مانده، در سال گذشته هر بار که موتورهای اصلی را روشن می‌کردند خدا خدا می‌کردند که سوخت کافی داشته باشد.
به گفته‌ی مایز، در روز ۴ دسامبر، موتور فضاپیما برای آخرین بار روشن خواهد. این کار برای تنظیم دقیق مدار و انجام درستِ واپسین گام ماموریت اهمیت دارد.
وی می‌گوید: «بر پایه‌ی برنامه‌ریزی کنونی، این ۱۸۳مین و آخرین دور روشن شدن موتور اصلی کاسینی خواهد بود. گرچه ما هنوز می‌توانیم تصمیم بگیریم که [بعد از آن] باز هم موتور اصلی را روشن کنیم، ولی برنامه‌ی کنونی اینست که مانورهای بعدی را به کمک پیشران‌ها انجام دهیم.»
مایز و اسپیلکر در گفتگویی که چند ماه پیش انجام شد مشتاقانه گفته بودند که برخی از "آخرین‌ها"ی ماموریت را آغاز کرده‌اند: آخرین دیدار با ###انسلادوس و ماه‌های دیگر. و یک "آخرین"بزرگ در پیش است: روز ۲۹ نوامبر، کاسینی از فاصله‌ی حدود ۱۱۰۰۰ کیلومتری تیتان می‌گذرد و آخرین دیدارش را با این ماه زمین‌سان ولی همچنان به کلی ناشناخته انجام خواهد داد.
این واپسین گذر که عملیات "#Flyby_T125" نام گرفته دو هدف عمده دارد: نقشه‌برداری از سطح تیتان، و امکان‌پذیر ساختن تغییر مدار فضاپیما برای آغازِ پایان ماموریت [تیتان با گرانش خود "لگدی" به فضاپیما زده و آن را وارد مدار تازه می‌کند-م]. ولی این شاید شجاعانه‌ترین و هراس‌انگیزترین بخش از ماموریت تقریبا ۲۰ ساله‌ی کاسینی هم باشد.
با این وجود باز هم می‌گوییم: نــــــــــــــــــــــــــــــــــه!
🔴 تصویر را در پست بعد ببینید 👇🏼👇🏼
—------------------------—
در توییتر یک روبات (bot) درست شده که به طور تصادفی این پیام را می‌فرستد: "NOOOOOOOO Cassini can’t be ending!" (با شمار Oهای متفاوت). پیام @CassiniNooo غم و اندوه و آشفتگی همه‌ی کسانی مانند ما را بیان می‌کند که نمی‌توانیم باور کنیم ماموریت تاریخی و گسترده‌ی کاسینی تا چند ماه دیگره به پایان خواهد رسید.
و اکنون چند روز بیشتر به آغاز این پایان نمانده. در روز ۳۰ نوامبر، #فضاپیمای_کاسینی گامی از ماموریتش را آغاز می‌کند که دانشمندان نام آن را "مدارهای حلقه-خراش کاسینی" گذاشته‌اند و در آن، فضاپیما از لبه‌ی بیرونی #حلقه‌های_کیوان می‌گذرد. در زمان‌هایی از این گذر، فاصله‌ی کاسینی از حلقه‌ها تنها حدود ۷۸۰۰ کیلومتر خواهد بود.
لیندا اسپیلکر، دانشمند پروژه‌ی کاسینی می‌گوید: «داده‌های علمی این عملیات باورنکردنی خواهد بود. ما چیزهایی را بررسی خواهیم کرد که هیچ جای دیگری امکانش را نداشتیم.»
کاسینی از ۳۰ نوامبر ۲۰۱۶ تا ۲۲ آوریل ۲۰۱۷ از فاصله‌ی بسیار زیاد به گرد قطب‌های #کیوان (به عربی: زحل) خواهد چرخید و هر هفت روز یک بار به درون بخش‌های ناشناخته‌ای از لبه‌ی بیرونی حلقه‌های اصلی شیرجه خواهد زد (روی هم رفته ۲۰ بار).
دستگاه‌های کاسینی در این گذرهای نزدیک به طور مستقیم از ذرات یخی حلقه‌ها و مولکول‌های گازهای پراکنده‌ای که نزدیک حلقه‌ها یافته شده نمونه بر می‌دارند. کاسینی همچنین برحی از باکیفیت‌ترین عکس‌هایش را نیز از حلقه‌ها و ماه‌های کیوان -#اتلس (اطلس)، #پان، #دافنیس، و #پاندورا- که نزدیک لبه‌ی بیرونی حلقه‌ها هستند خواهد گرفت.
فضاپیما در دو مدار حلقه خراشِ نخست یکراست از درون یک حلقه‌ی بی‌اندازه کم‌نور که در اثر برخورد شهاب‌های ریز به دو ماه کوچک -#ژانوس و #اپیمتئوس- پدید آمده می‌گذرد. در گذرهای بعدی که در مارس و آوریل انجام خواهند شد، کاسینی از درون کناره‌های بیرونی و غبارآلود حلقه‌ی F می‌گذرد.
اِرل مایز، مدیر ماموریت کاسینی در JPL می‌گوید: «اگرچه نزدیک‌تر از همیشه از کنار #حلقه_F می‌گذریم، نگرانی بسیار کمی بابت خطر غبارهای آن داریم.»
البته "پایان بازی" در ۱۵ سپتامبر ۲۰۱۷، و زمانی خواهد بود که کاسینی #Grand_Finale را انجام داده و به درون خود کیوان فرو می‌رود. کاسینی سوختش دارد به پایان می‌رسد و هر آن امکان دارد به یکی از ماه‌های کیوان بخورد به همین دلیل دانشمندان این برنامه را ریخته‌اند تا مبادا به یکی از ماه‌های احتمالا زیست‌پذیرش برخورد کرده و محیط آن را با میکروب‌های زمینی که ممکن است هنوز همراهش باشند بیالاید.
مهندسان کاسینی برای آماده‌سازی این پایان بزرگ، از ژانویه‌ی ۲۰۱۶ دارند کم کم مدار فضاپیما را تغییر می‌دهند و با روشن کردن موتور آن، مانورهایی را انجام می‌دهند که فضاپیما بتواند پیش از فرو رفتن در کیوان، پی در پی از درون شکاف باریک میان سیاره و حلقه‌ها بگذرد. در برخی از این مدارهای پایانی، کاسینی از فاصله‌ی تنها ۱۶۲۸ کیلومتری قله‌ی ابرهای کیوان خواهد گذشت.
یک پرسش برای گروه مهندسان کاسینی اینست که واقعا چقدر سوخت در مخزن موتورهای اصلی کاسینی که برای انجام تنظیمات مدار نیازست باقی مانده، در سال گذشته هر بار که موتورهای اصلی را روشن می‌کردند خدا خدا می‌کردند که سوخت کافی داشته باشد.
به گفته‌ی مایز، در روز ۴ دسامبر، موتور فضاپیما برای آخرین بار روشن خواهد. این کار برای تنظیم دقیق مدار و انجام درستِ واپسین گام ماموریت اهمیت دارد.
وی می‌گوید: «بر پایه‌ی برنامه‌ریزی کنونی، این ۱۸۳مین و آخرین دور روشن شدن موتور اصلی کاسینی خواهد بود. گرچه ما هنوز می‌توانیم تصمیم بگیریم که [بعد از آن] باز هم موتور اصلی را روشن کنیم، ولی برنامه‌ی کنونی اینست که مانورهای بعدی را به کمک پیشران‌ها انجام دهیم.»
مایز و اسپیلکر در گفتگویی که چند ماه پیش انجام شد مشتاقانه گفته بودند که برخی از "آخرین‌ها"ی ماموریت را آغاز کرده‌اند: آخرین دیدار با ###انسلادوس و ماه‌های دیگر. و یک "آخرین"بزرگ در پیش است: روز ۲۹ نوامبر، کاسینی از فاصله‌ی حدود ۱۱۰۰۰ کیلومتری تیتان می‌گذرد و آخرین دیدارش را با این ماه زمین‌سان ولی همچنان به کلی ناشناخته انجام خواهد داد.
این واپسین گذر که عملیات "#Flyby_T125" نام گرفته دو هدف عمده دارد: نقشه‌برداری از سطح تیتان، و امکان‌پذیر ساختن تغییر مدار فضاپیما برای آغازِ پایان ماموریت [تیتان با گرانش خود "لگدی" به فضاپیما زده و آن را وارد مدار تازه می‌کند-م]. ولی این شاید شجاعانه‌ترین و هراس‌انگیزترین بخش از ماموریت تقریبا ۲۰ ساله‌ی کاسینی هم باشد.
با این وجود باز هم می‌گوییم: نــــــــــــــــــــــــــــــــــه!
🔴 تصویر را در پست بعد ببینید 👇🏼👇🏼
«میماس کوچک، حلقه‌های بزرگ»
—------------------------------------------
https://goo.gl/vXTZnt
میماس، ماه یخی سیاره‌ی کیوان (زحل) که نزدیک گوشه‌ی پایین، سمت چپ این تصویر دیده می‌شود، در برابر حلقه‌های این سیاره بسیار کوچک و خرد می‌نماید. با توجه به همین تفاوت ظاهری، شاید به نظر بیاید که این حلقه‌ها به راستی بسیار بزرگ‌تر هستند، ولی اینگونه نیست.
به گمان دانشمندان، جرم کل حلقه‌های کیوان بیش از چند برابر میماس نیست، و چه بسا تنها به اندازه‌ی درصدی از آن هم باشد. با گذشتن فضاپیمای کاسینی از نزدیک حلقه‌های کیوان و ردگیری سیگنال‌های رادیویی دریافتی از آن، انتظار می‌رود جرم این حلقه‌ها تنها "چند صدم" جرم میماس برآورد شود.
حلقه‌های کیوان که از ذرات و تکه‌های کوچک یخ‌ِ پخش شده در منطقه‌ای گسترده درست شدهاند، بی‌اندازه نازکند و به طور معمول ضخامتی بیش از بلندی یک خانه ندارند. بنابراین حلقه‌ها با وجود ابعاد غول‌آسایشان، مقدار بی‌اندازه کمی از مواد را در خود جای داده‌اند.
قطر میماس ۳۹۶ کیلومتر است.
دیدگاه این تصویر رو به سمت آفتاب‌گرفته‌ی حلقه‌ها و حدود ۶ درجه بالاتر از صفحه‌ی آنهاست. عکس در نور سرخ و توسط دوربین زاویه-گسترده‌ی کاسینی، در روز ۲۱ ژوییه‌ی ۲۰۱۶ گرفته شده.
در زمان گرفته شدن عکس، فاصله‌ی کاسینی از کیوان تقریبا ۹۰۷۰۰۰ کیلومتر و زاویه‌ی خورشید-فضاپیما-کیوان (زاویه‌ی گام) هم برابر با ۳۱ درجه بود. هر پیکسل تصویر در اندازه‌ی اصلی هم‌ارز ۵۴ کیلومتر است.
#کیوان #زحل #میماس #حلقه‌های_کیوان #فضاپیمای_کاسینی #زاویه_گام
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2016/11/Saturn-rings.html
—-------------------------------------------------
به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
telegram: @onestar_in_sevenskies
—------------------------------------------
https://goo.gl/vXTZnt
میماس، ماه یخی سیاره‌ی کیوان (زحل) که نزدیک گوشه‌ی پایین، سمت چپ این تصویر دیده می‌شود، در برابر حلقه‌های این سیاره بسیار کوچک و خرد می‌نماید. با توجه به همین تفاوت ظاهری، شاید به نظر بیاید که این حلقه‌ها به راستی بسیار بزرگ‌تر هستند، ولی اینگونه نیست.
به گمان دانشمندان، جرم کل حلقه‌های کیوان بیش از چند برابر میماس نیست، و چه بسا تنها به اندازه‌ی درصدی از آن هم باشد. با گذشتن فضاپیمای کاسینی از نزدیک حلقه‌های کیوان و ردگیری سیگنال‌های رادیویی دریافتی از آن، انتظار می‌رود جرم این حلقه‌ها تنها "چند صدم" جرم میماس برآورد شود.
حلقه‌های کیوان که از ذرات و تکه‌های کوچک یخ‌ِ پخش شده در منطقه‌ای گسترده درست شدهاند، بی‌اندازه نازکند و به طور معمول ضخامتی بیش از بلندی یک خانه ندارند. بنابراین حلقه‌ها با وجود ابعاد غول‌آسایشان، مقدار بی‌اندازه کمی از مواد را در خود جای داده‌اند.
قطر میماس ۳۹۶ کیلومتر است.
دیدگاه این تصویر رو به سمت آفتاب‌گرفته‌ی حلقه‌ها و حدود ۶ درجه بالاتر از صفحه‌ی آنهاست. عکس در نور سرخ و توسط دوربین زاویه-گسترده‌ی کاسینی، در روز ۲۱ ژوییه‌ی ۲۰۱۶ گرفته شده.
در زمان گرفته شدن عکس، فاصله‌ی کاسینی از کیوان تقریبا ۹۰۷۰۰۰ کیلومتر و زاویه‌ی خورشید-فضاپیما-کیوان (زاویه‌ی گام) هم برابر با ۳۱ درجه بود. هر پیکسل تصویر در اندازه‌ی اصلی هم‌ارز ۵۴ کیلومتر است.
#کیوان #زحل #میماس #حلقه‌های_کیوان #فضاپیمای_کاسینی #زاویه_گام
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2016/11/Saturn-rings.html
—-------------------------------------------------
به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
telegram: @onestar_in_sevenskies
«کاسینی نخستین مدار حلقهخراش خود را کامل کرد»
—------------------------------------------------------
https://goo.gl/wv6PmB
* #فضاپیمای_کاسینی ناسا که در روز ۳۰ نوامبر گام یکی مانده به آخر ماموریتش را آغاز کرد، نخستین گذر نزدیکش از کنار لبه‌های بیرونی حلقه‌های #کیوان را با موفقیت انجام داده است.
* درباره‌ی این گام از ماموریت خواندیده بودید: * تنها چند روز به آغاز "پایان" کاسینی مانده [https://goo.gl/KWeCSg]
کاسینی در ساعت ۸:۰۹ بامداد روز ۴ دسامبر به وقت ساحل خاوری آمریکا (۱۶:۳۹ به وقت ایران)، زمانی که حدود ۹۱۰۰۰ کیلومتر از قله‌ی ابرهای کیوان فاصله داشت، از درون صفحه‌ی حلقه‌های این سیاره و تقریبا از درون یک حلقه‌ی غباری کم‌نور گذشت که توسط دو ماه کوچک این سیاره به نام‌های #ژانوس و #اپیمتئوس پدید آمده و تنها ۱۱۰۰۰ کیلومتر از مرکز حلقه‌ی F فاصله دارد.
کاسینی حدود یک ساعت پیش از گذشتن از صفحه‌ی حلقه‌ها موتور اصلی‌اش را به مدت نزدیک به ۶ ثانیه روشن کرد. حدود ۳۰ دقیقه بعد، کاسینی با نزدیک شدن به صفحه‌ی حلقه‌ها در یک اقدام محافظتی، پوشش سایبان-مانندِ موتورش را بست.
ارل مایز، مدیر پروژه‌ی کاسینی در #آزمایشگاه_پیشرانش_جت ناسا (#JPL) در پاسادنای کالیفرنیا می گوید: «با این تغییر کوچک در مسیر فضاپیما، اکنون در شرایطی بسیار خوب برای انجام بیشتر بخش های این گام تازه‌ی ماموریت هستیم.»
کاسینی چند ساعت پس از گذشتن از صفحه‌ی حلقه‌ها به کمک دستگاه علمی رادیویی خود یک پویش (نقشه‌برداری) کامل روی حلقه‌ها انجام داد تا ساختارشان را با جزییات بسیار خوب بررسی کند.
لیندا اسپیلکر، دانشمند پروژه‌ی کاسینی در JPL می‌گوید: «این برنامه‌ریزی سال‌ها زمان برده، ولی سرانجام به اینجا رسیدیم، همه‌ی دانشمندان ماموریت کاسینی برای آغاز بررسی داده‌هایی که در این مدارهای #حلقهخراش گرد می‌آید هیجان‌‌زده‌اند. این یک زمان چشمگیر و شایان توجه در ماموریتی سرتاسر هیجان است.»
دوربین‌های تصویربرداری کاسینی حدود دو روز پیش از گذشتن از درون صفحه‌ی حلقه‌ها عکس‌هایی از کیوان گرفتند ولی در آن زمان هنوز به نزدیکترین فاصله‌ی آنها نرسیده بودند. در این نخستین شیرجه، تمرکز دانشمندان بر روی مانور موتور و کارکرد دیگر دستگاه‌های علمی کاسینی بود. در شیرجه‌های بعدی برخی از بهترین عکس‌های ماموریت از بخش‌های بیرونی حلقه‌ها و ماه‌های کوچک نزدیک به آن گرفته خواهد شد.
در مدت باقی مانده از ماموریت، هر یک از مدارهای کاسینی یک هفته زمان خواهد برد. گذر بعدی از کنار لبه‌های بیرونی حلقه‌ها برای ۱۱ دسامبر برنامه‌ریزی شده. پیمودن همه‌ی مدارهای حلقهخراش که روی هم ۲۰ مدار هستند تا ۲۲ آوریل ۲۰۱۷ زمان خواهد برد و در آن زمان، کاسینی برای آخرین بار از کنار #تیتان می‌گذرد تا با بهره از گرانش این ماه بزرگ مسیر پروازش را تغییر دهد. کاسینی با رویارویی با تیتان از روی حلقه‌ها می‌گذرد و در روز ۲۶ آوریل نخستین شیرجه از ۲۲ شیرجه‌اش به درون شکاف ۲۴۰۰ کیلومتری میان کیوان و درونی‌ترین حلقه‌هایش را انجام خواهد داد.
در روز ۱۵ سپتامبر ۲۰۱۷، فضاپیما شیرجه‌ی پایانی -شیرجه‌ی مرگ به درون ابرهای کیوان- را آغاز خواهد کرد. کاسینی به هنگام فرو رفتن در جو کیوان، داده‌هایی که درباره‌ی این جو گردآوری می‌کند را به زمین می‌فرستد و این کار را تا واپسین دم زندگی خود ادامه خواهد داد.
#حلقه‌های_کیوان
**********************************
توضیح تصویر:
🔴 در این تصویر مسیر فضاپیمای کاسینی را در دو گام پایانی ماموریتش می‌بینیم. گام نخست از ۲۰ مدار "حلقه-خراش" تشکیل شده (رنگ خاکستری)، و ۲۲ مدار "پایان بزرگ" (رنگ آبی). مدار آخر که با فرورفتن فضاپیما به درون کیوان، نیمه‌تمام می‌ماند هم به رنگ نارنجی نشان داده شده.
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2016/12/ring-grazing.html
—-------------------------------------------------
به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
telegram: @onestar_in_sevenskies
—------------------------------------------------------
https://goo.gl/wv6PmB
* #فضاپیمای_کاسینی ناسا که در روز ۳۰ نوامبر گام یکی مانده به آخر ماموریتش را آغاز کرد، نخستین گذر نزدیکش از کنار لبه‌های بیرونی حلقه‌های #کیوان را با موفقیت انجام داده است.
* درباره‌ی این گام از ماموریت خواندیده بودید: * تنها چند روز به آغاز "پایان" کاسینی مانده [https://goo.gl/KWeCSg]
کاسینی در ساعت ۸:۰۹ بامداد روز ۴ دسامبر به وقت ساحل خاوری آمریکا (۱۶:۳۹ به وقت ایران)، زمانی که حدود ۹۱۰۰۰ کیلومتر از قله‌ی ابرهای کیوان فاصله داشت، از درون صفحه‌ی حلقه‌های این سیاره و تقریبا از درون یک حلقه‌ی غباری کم‌نور گذشت که توسط دو ماه کوچک این سیاره به نام‌های #ژانوس و #اپیمتئوس پدید آمده و تنها ۱۱۰۰۰ کیلومتر از مرکز حلقه‌ی F فاصله دارد.
کاسینی حدود یک ساعت پیش از گذشتن از صفحه‌ی حلقه‌ها موتور اصلی‌اش را به مدت نزدیک به ۶ ثانیه روشن کرد. حدود ۳۰ دقیقه بعد، کاسینی با نزدیک شدن به صفحه‌ی حلقه‌ها در یک اقدام محافظتی، پوشش سایبان-مانندِ موتورش را بست.
ارل مایز، مدیر پروژه‌ی کاسینی در #آزمایشگاه_پیشرانش_جت ناسا (#JPL) در پاسادنای کالیفرنیا می گوید: «با این تغییر کوچک در مسیر فضاپیما، اکنون در شرایطی بسیار خوب برای انجام بیشتر بخش های این گام تازه‌ی ماموریت هستیم.»
کاسینی چند ساعت پس از گذشتن از صفحه‌ی حلقه‌ها به کمک دستگاه علمی رادیویی خود یک پویش (نقشه‌برداری) کامل روی حلقه‌ها انجام داد تا ساختارشان را با جزییات بسیار خوب بررسی کند.
لیندا اسپیلکر، دانشمند پروژه‌ی کاسینی در JPL می‌گوید: «این برنامه‌ریزی سال‌ها زمان برده، ولی سرانجام به اینجا رسیدیم، همه‌ی دانشمندان ماموریت کاسینی برای آغاز بررسی داده‌هایی که در این مدارهای #حلقهخراش گرد می‌آید هیجان‌‌زده‌اند. این یک زمان چشمگیر و شایان توجه در ماموریتی سرتاسر هیجان است.»
دوربین‌های تصویربرداری کاسینی حدود دو روز پیش از گذشتن از درون صفحه‌ی حلقه‌ها عکس‌هایی از کیوان گرفتند ولی در آن زمان هنوز به نزدیکترین فاصله‌ی آنها نرسیده بودند. در این نخستین شیرجه، تمرکز دانشمندان بر روی مانور موتور و کارکرد دیگر دستگاه‌های علمی کاسینی بود. در شیرجه‌های بعدی برخی از بهترین عکس‌های ماموریت از بخش‌های بیرونی حلقه‌ها و ماه‌های کوچک نزدیک به آن گرفته خواهد شد.
در مدت باقی مانده از ماموریت، هر یک از مدارهای کاسینی یک هفته زمان خواهد برد. گذر بعدی از کنار لبه‌های بیرونی حلقه‌ها برای ۱۱ دسامبر برنامه‌ریزی شده. پیمودن همه‌ی مدارهای حلقهخراش که روی هم ۲۰ مدار هستند تا ۲۲ آوریل ۲۰۱۷ زمان خواهد برد و در آن زمان، کاسینی برای آخرین بار از کنار #تیتان می‌گذرد تا با بهره از گرانش این ماه بزرگ مسیر پروازش را تغییر دهد. کاسینی با رویارویی با تیتان از روی حلقه‌ها می‌گذرد و در روز ۲۶ آوریل نخستین شیرجه از ۲۲ شیرجه‌اش به درون شکاف ۲۴۰۰ کیلومتری میان کیوان و درونی‌ترین حلقه‌هایش را انجام خواهد داد.
در روز ۱۵ سپتامبر ۲۰۱۷، فضاپیما شیرجه‌ی پایانی -شیرجه‌ی مرگ به درون ابرهای کیوان- را آغاز خواهد کرد. کاسینی به هنگام فرو رفتن در جو کیوان، داده‌هایی که درباره‌ی این جو گردآوری می‌کند را به زمین می‌فرستد و این کار را تا واپسین دم زندگی خود ادامه خواهد داد.
#حلقه‌های_کیوان
**********************************
توضیح تصویر:
🔴 در این تصویر مسیر فضاپیمای کاسینی را در دو گام پایانی ماموریتش می‌بینیم. گام نخست از ۲۰ مدار "حلقه-خراش" تشکیل شده (رنگ خاکستری)، و ۲۲ مدار "پایان بزرگ" (رنگ آبی). مدار آخر که با فرورفتن فضاپیما به درون کیوان، نیمه‌تمام می‌ماند هم به رنگ نارنجی نشان داده شده.
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2016/12/ring-grazing.html
—-------------------------------------------------
به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
telegram: @onestar_in_sevenskies
«در مسیر برخورد»
—------------------—
https://goo.gl/7m6reO
در این عکس که توسط #فضاپیمای_کاسینی ناسا گرفته شده به نظر می‌رسد #میماس، ماه سیاره‌ی کیوان (به عربی: زحل) دارد به حلقه‌های این سیاره کوبیده می‌شود، ولی در واقع ۴۵۰۰۰ کیلومتر با آنها فاصله دارد. با وجود این فاصله، پیوند تنگاتنگی میان حلقه‌های کیوان و این ماه یخی وجود دارد. نیروی گرانش دوسویه‌ی آنها مسیر گذر هر دویشان را شکل داده.
میماس ۳۹۶ کیلومتری با کشش گرانشی خود موج‌هایی در #حلقه‌های_کیوان پدید می‌آورد که در برخی از عکس‌های کاسینی به خوبی آشکارند. گرانش میماس همچنین باعث پیدایش "گسیختگی کاسینی" (یا #شکاف_کاسینی) میان حلقه‌های اِی و بی شده- البته این شکاف در این تصویر دیده نمی‌شود.
میماس با سیاره‌ی کیوان در #قفل_گرانشی است و همیشه یک نیمکره‌اش رو به آنست. دیدگاه این تصویر رو به نیمکره‌ی پاد-کیوانِ میماس است. شمال میماس بالاست و ۱۵ درجه به سمت راست کج شده. این عکس در نور سبز با دوربین زاویه-باریک فضاپیمای کاسینی در روز ۲۳ اکتبر ۲۰۱۶ گرفته شده.
در زمان گرفته شدن عکس، فاصله‌ی فضاپیما از میماس حدود ۱۸۳۰۰۰ کیلومتر، و زاویه‌ی خورشید-میماس-فضاپیما (#زاویه_گام) هم برابر با ۲۹ درجه بود. هر پیکسل تصویر هم‌ارز ۱ کیلومتر است.
#کیوان #زحل
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2016/12/Mimas.html
—-------------------------------------------------
به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
telegram: @onestar_in_sevenskies
—------------------—
https://goo.gl/7m6reO
در این عکس که توسط #فضاپیمای_کاسینی ناسا گرفته شده به نظر می‌رسد #میماس، ماه سیاره‌ی کیوان (به عربی: زحل) دارد به حلقه‌های این سیاره کوبیده می‌شود، ولی در واقع ۴۵۰۰۰ کیلومتر با آنها فاصله دارد. با وجود این فاصله، پیوند تنگاتنگی میان حلقه‌های کیوان و این ماه یخی وجود دارد. نیروی گرانش دوسویه‌ی آنها مسیر گذر هر دویشان را شکل داده.
میماس ۳۹۶ کیلومتری با کشش گرانشی خود موج‌هایی در #حلقه‌های_کیوان پدید می‌آورد که در برخی از عکس‌های کاسینی به خوبی آشکارند. گرانش میماس همچنین باعث پیدایش "گسیختگی کاسینی" (یا #شکاف_کاسینی) میان حلقه‌های اِی و بی شده- البته این شکاف در این تصویر دیده نمی‌شود.
میماس با سیاره‌ی کیوان در #قفل_گرانشی است و همیشه یک نیمکره‌اش رو به آنست. دیدگاه این تصویر رو به نیمکره‌ی پاد-کیوانِ میماس است. شمال میماس بالاست و ۱۵ درجه به سمت راست کج شده. این عکس در نور سبز با دوربین زاویه-باریک فضاپیمای کاسینی در روز ۲۳ اکتبر ۲۰۱۶ گرفته شده.
در زمان گرفته شدن عکس، فاصله‌ی فضاپیما از میماس حدود ۱۸۳۰۰۰ کیلومتر، و زاویه‌ی خورشید-میماس-فضاپیما (#زاویه_گام) هم برابر با ۲۹ درجه بود. هر پیکسل تصویر هم‌ارز ۱ کیلومتر است.
#کیوان #زحل
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2016/12/Mimas.html
—-------------------------------------------------
به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
telegram: @onestar_in_sevenskies
«نزدیکترین نماها از حلقه‌های کیوان»
—-------------------------------
* عکس‌های تازه منتشر شده‌ی #فضاپیمای_کاسینی ناسا که اکنون در گام مدارهای "حلقهخراش" به سر می‌برد، نزدیکی باورنکردنی این کاوشگر به حلقه‌های یخی فریبنده‌ی کیوان (به عربی: زحل) را نمایش می‌دهند.
برخی از این عکس‌ها که نزدیکترین نماهایی هستند که تاکنون از بخش‌های بیرونی حلقه‌های اصلی گرفته شده، و به دانشمندان شانسی که سال‌ها آرزویش را داشتند، یعنی دیدن ویژگی‌هایی با نام‌هایی مانند "کاه" (straw) و "پروانه" (propeller) را می‌دهند. اگرچه کاسینی این ساختارها را پیش از این هم دیده بود، ولی مدارهای ویژه‌ی کنونی‌اش شانس مشاهده‌ی آنها را با جزییات بیشتری می‌دهد. در این عکس‌های تازه ساختارهایی به کوچکی ۵۵۰ متر هم آشکار شده، یعنی در اندازه‌ی بلندترین آسمان‌خراش‌های زمین.
کاسینی اکنون حدود نیمی از بخش یکی مانده به پایانی ماموریتش را گذرانده- گامی که در آن، ۲۰ بار از کنار لبه‌ی بیرونی حلقه‌های اصلی می‌گذرد. این مدارهای حلقهخراش از اواخر نوامبر آغاز شده بودند و تا پایان آوریل ادامه خواهد داشت؛ در آن زمان، کاسینی واپسین گام ماموریتش که به نام "پایان بزرگ" خوانده شده را آغاز می‌کند. این کاوشگر در ۲۲ مدار پایانی، پی در پی به درون فضای میان سیاره و حلقه‌ها شیرجه می‌زند. نخستین شیرجه برای روز ۲۶ آوریل برنامه‌ریزی شده.
این فضاپیمای کهنه‌کار اکنون دارد هر هفته یک بار از کنار لبه‌های بیرونی حلقه‌ها می‌گذرد و برخی از بهترین عکس‌هایش را از حلقه‌ها و ماه‌های سیاره می‌گیرد. تاکنون در این گام حلقهخراش، نزدیکترین نماها از ماه‌های کوچک دافنیس و پاندورا به زمین فرستاده شده.
برخی از ساختارهای درون این عکس‌های تازه، از زمان رسیدن کاسینی به کیوان در سال ۲۰۰۴ تاکنون هرگز با این سطح جزییات دیده نشده بودند. در آن زمان جزییات کوچکی مانند کاه و ملخ‌ها -که به ترتیب توسط توده‌های ذرات حلقه و ماهک‌های درون حلقه‌ها پدید می‌آیند- هرگز دیده نشده بودند. (اگرچه ملخ‌ها در عکس‌های آغازین کاسینی وجود داشتند، ولی در عمل در بررسی‌های سال‌های بعد یافته شدند.)
کاسینی در زمان رسیدن به کیوان اندکی به حلقه‌ها نزدیک‌تر شده بود ولی کیفیت عکس‌هایی که آن زمان گرفت به خوبی عکس‌های تازه نبود. دیدگاه آن چند عکس ارزشمند تنها رو به سمت تاریک حلقه‌ها بود و نیز از آنجایی که کاسینی به سرعت داشت از روی صفحه‌ی حلقه‌ها حرکت می‌کرد، دانشمندان ماموریت ناچار شدند برای کمتر کردن ماتی تصاویر، از نوردهی کوتاه بهره ببرند. در نتیجه عکس‌هایی که گرفته شد با وجود ارزش علمی بسیار بالا، تا اندازه‌ای تیره و آشفته بودند.
بر خلاف آنها، عکس‌های تازه‌ای که کاسینی دارد در مدارهای #حلقهخراش می‌گیرد (و به زودی در گام "پایان بزرگ" خواهد گرفت)، هم سمت تاریک و هم سمت آقتاب‌گرفته‌ی حلقه‌ها را نشان می‌دهند. همچنین در این ماه‌های پایانی، کاسینی به جای آن که تنها یک گذر کوتاه چند-ساعته انجام دهد، ده‌ها بار دور خواهد زد.
رهبر تصویربرداری کاسینی، کارولین پورکو از بنیاد علوم فضایی در بولدر کلرادو می‌گوید: «به عنوان کسی که آن عکس‌های آغازین سال ۲۰۰۴ (عملیات جایگیری مداری) که در ۱۳ سال گذشته، بهترین نماهای ما از حلقه‌ها بودند را برنامه‌ریزی کرد، از این همه جزییاتی که در عکس‌های تازه دیده می‌شود شگفت‌زده‌ام. چقدر خوب است که می‌توانیم بهترین نماهای #حلقه‌های_کیوان تا به امروز را ببینیم.»
پس از ۱۳ سال بررسی حلقه‌های کیوان از مدار سیاره، اکنون دانشمندان ماموریت کاسینی شناخت بهتر و ژرف‌تری از چیزهایی که می‌بینند دارند، ولی هنوز هم انتظار روبرو شدن با شگفتی‌های تازه‌ای را دارند.
—------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2017/01/Cassini_31.html
—-------------------------------------------------
به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
telegram: @onestar_in_sevenskies
—-------------------------------
* عکس‌های تازه منتشر شده‌ی #فضاپیمای_کاسینی ناسا که اکنون در گام مدارهای "حلقهخراش" به سر می‌برد، نزدیکی باورنکردنی این کاوشگر به حلقه‌های یخی فریبنده‌ی کیوان (به عربی: زحل) را نمایش می‌دهند.
برخی از این عکس‌ها که نزدیکترین نماهایی هستند که تاکنون از بخش‌های بیرونی حلقه‌های اصلی گرفته شده، و به دانشمندان شانسی که سال‌ها آرزویش را داشتند، یعنی دیدن ویژگی‌هایی با نام‌هایی مانند "کاه" (straw) و "پروانه" (propeller) را می‌دهند. اگرچه کاسینی این ساختارها را پیش از این هم دیده بود، ولی مدارهای ویژه‌ی کنونی‌اش شانس مشاهده‌ی آنها را با جزییات بیشتری می‌دهد. در این عکس‌های تازه ساختارهایی به کوچکی ۵۵۰ متر هم آشکار شده، یعنی در اندازه‌ی بلندترین آسمان‌خراش‌های زمین.
کاسینی اکنون حدود نیمی از بخش یکی مانده به پایانی ماموریتش را گذرانده- گامی که در آن، ۲۰ بار از کنار لبه‌ی بیرونی حلقه‌های اصلی می‌گذرد. این مدارهای حلقهخراش از اواخر نوامبر آغاز شده بودند و تا پایان آوریل ادامه خواهد داشت؛ در آن زمان، کاسینی واپسین گام ماموریتش که به نام "پایان بزرگ" خوانده شده را آغاز می‌کند. این کاوشگر در ۲۲ مدار پایانی، پی در پی به درون فضای میان سیاره و حلقه‌ها شیرجه می‌زند. نخستین شیرجه برای روز ۲۶ آوریل برنامه‌ریزی شده.
این فضاپیمای کهنه‌کار اکنون دارد هر هفته یک بار از کنار لبه‌های بیرونی حلقه‌ها می‌گذرد و برخی از بهترین عکس‌هایش را از حلقه‌ها و ماه‌های سیاره می‌گیرد. تاکنون در این گام حلقهخراش، نزدیکترین نماها از ماه‌های کوچک دافنیس و پاندورا به زمین فرستاده شده.
برخی از ساختارهای درون این عکس‌های تازه، از زمان رسیدن کاسینی به کیوان در سال ۲۰۰۴ تاکنون هرگز با این سطح جزییات دیده نشده بودند. در آن زمان جزییات کوچکی مانند کاه و ملخ‌ها -که به ترتیب توسط توده‌های ذرات حلقه و ماهک‌های درون حلقه‌ها پدید می‌آیند- هرگز دیده نشده بودند. (اگرچه ملخ‌ها در عکس‌های آغازین کاسینی وجود داشتند، ولی در عمل در بررسی‌های سال‌های بعد یافته شدند.)
کاسینی در زمان رسیدن به کیوان اندکی به حلقه‌ها نزدیک‌تر شده بود ولی کیفیت عکس‌هایی که آن زمان گرفت به خوبی عکس‌های تازه نبود. دیدگاه آن چند عکس ارزشمند تنها رو به سمت تاریک حلقه‌ها بود و نیز از آنجایی که کاسینی به سرعت داشت از روی صفحه‌ی حلقه‌ها حرکت می‌کرد، دانشمندان ماموریت ناچار شدند برای کمتر کردن ماتی تصاویر، از نوردهی کوتاه بهره ببرند. در نتیجه عکس‌هایی که گرفته شد با وجود ارزش علمی بسیار بالا، تا اندازه‌ای تیره و آشفته بودند.
بر خلاف آنها، عکس‌های تازه‌ای که کاسینی دارد در مدارهای #حلقهخراش می‌گیرد (و به زودی در گام "پایان بزرگ" خواهد گرفت)، هم سمت تاریک و هم سمت آقتاب‌گرفته‌ی حلقه‌ها را نشان می‌دهند. همچنین در این ماه‌های پایانی، کاسینی به جای آن که تنها یک گذر کوتاه چند-ساعته انجام دهد، ده‌ها بار دور خواهد زد.
رهبر تصویربرداری کاسینی، کارولین پورکو از بنیاد علوم فضایی در بولدر کلرادو می‌گوید: «به عنوان کسی که آن عکس‌های آغازین سال ۲۰۰۴ (عملیات جایگیری مداری) که در ۱۳ سال گذشته، بهترین نماهای ما از حلقه‌ها بودند را برنامه‌ریزی کرد، از این همه جزییاتی که در عکس‌های تازه دیده می‌شود شگفت‌زده‌ام. چقدر خوب است که می‌توانیم بهترین نماهای #حلقه‌های_کیوان تا به امروز را ببینیم.»
پس از ۱۳ سال بررسی حلقه‌های کیوان از مدار سیاره، اکنون دانشمندان ماموریت کاسینی شناخت بهتر و ژرف‌تری از چیزهایی که می‌بینند دارند، ولی هنوز هم انتظار روبرو شدن با شگفتی‌های تازه‌ای را دارند.
—------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2017/01/Cassini_31.html
—-------------------------------------------------
به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
telegram: @onestar_in_sevenskies
1Star7Sky
نزدیکترین نماها از حلقه‌های کیوان
* عکس‌های تازه منتشر شده‌ی فضاپیمای کاسینی ناسا که اکنون در گام مدارهای " حلقهخراش " به سر می‌برد، نزدیکی باورنکردنی این کاوشگر به حلقه...
«موج‌ساز کوچک»
—------------—
چه اتفاقی دارد در حلقه‌های کیوان رخ می‌دهد؟ اتفاق خاصی نیست، تنها یک ماه کوچک دارد می‌گذرد و پشت سرش موج درست می‌کند!
این ماه (قمر)، دافنیس ۸ کیلومتری است و همچنان که جست و خیزکنان در شکاف کیلر حلقه‌های #کیوان به پیش می‌رود، موج‌هایی هم در آن پدید می‌آورد، آن هم تنها به کمک گرانش خود.
این تصویر نمونه‌ی گسترده‌ی عکس دیگریست که فضاپیمای روباتیک کاسینی ناسا ماه گذشته در یکی از مدارهای "پایان بزرگ" خود گرفته بود.
دافنیس در انتهای سمت راست دیده می‌شود، با پشته‌هایی روی سطحش که به احتمال بسیار از انباشته شدن ذرات حلقه درست شدهاند.
دافنیس در سال ۲۰۰۵ در عکس‌های فضاپیمای کاسینی یافته شد. ذراتی که این ماه از #حلقه‌های_کیوان بیرون می‌کشد به اندازه‌ای بالا می‌روند که در سال ۲۰۰۹ -در زمان برابران (اعتدال فصلی) کیوان، هنگامی که صفحه‌ی حلقه‌ها درست رو به خورشید شده بود- سایه‌های چشمگیرشان بر روی حلقه‌ها به خوبی نمایان بود.
https://goo.gl/U9TOAV
#فضاپیمای_کاسینی
—------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2017/02/Daphnis.html
—-------------------------------------------------
به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
telegram: @onestar_in_sevenskies
—------------—
چه اتفاقی دارد در حلقه‌های کیوان رخ می‌دهد؟ اتفاق خاصی نیست، تنها یک ماه کوچک دارد می‌گذرد و پشت سرش موج درست می‌کند!
این ماه (قمر)، دافنیس ۸ کیلومتری است و همچنان که جست و خیزکنان در شکاف کیلر حلقه‌های #کیوان به پیش می‌رود، موج‌هایی هم در آن پدید می‌آورد، آن هم تنها به کمک گرانش خود.
این تصویر نمونه‌ی گسترده‌ی عکس دیگریست که فضاپیمای روباتیک کاسینی ناسا ماه گذشته در یکی از مدارهای "پایان بزرگ" خود گرفته بود.
دافنیس در انتهای سمت راست دیده می‌شود، با پشته‌هایی روی سطحش که به احتمال بسیار از انباشته شدن ذرات حلقه درست شدهاند.
دافنیس در سال ۲۰۰۵ در عکس‌های فضاپیمای کاسینی یافته شد. ذراتی که این ماه از #حلقه‌های_کیوان بیرون می‌کشد به اندازه‌ای بالا می‌روند که در سال ۲۰۰۹ -در زمان برابران (اعتدال فصلی) کیوان، هنگامی که صفحه‌ی حلقه‌ها درست رو به خورشید شده بود- سایه‌های چشمگیرشان بر روی حلقه‌ها به خوبی نمایان بود.
https://goo.gl/U9TOAV
#فضاپیمای_کاسینی
—------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2017/02/Daphnis.html
—-------------------------------------------------
به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
telegram: @onestar_in_sevenskies