👑یک ستاره در هفت آسمان👑
«پراکندگی ماده تاریک شاید یکدستتر از چیزی باشد که گمان میرفت» —------------------------------------------------------------------------- https://goo.gl/WNBYmO * بر پایهی بررسی یک پیمایش بزرگ کهکشانیِ تازه به کمک تلسکوپ پیمایشی ویالتی ESO در شیلی، مادهی…
.... ادامهی پست پیشین:
مادهی تاریک هنوز آشکارناپذیر است و تنها از روی اثرهای گرانشیاش بر مادهی معمولی میتوان به وجودش پی برد. در این زمان، بررسیهایی مانند این بهترین روش برای تعیین شکل، ابعاد، و پراکندگی این مادهی نادیدنی است.
همچنین، نتیجهی شگفتآور این پژوهش دارای پیامدهای برای شناخت گستردهتر ما از کیهان، و چگونگی فرگشت آن در تاریخ تقریبا ۱۴ میلیاردسالهاش هم است. چنین ناسازگاری آشکاری میان این نتایج با نتایج پلانک بدین معناست که اخترشناسان شاید نیاز به بازنگری و پالایش شناخت خود از برخی از جنبههای بنیادین دگرگونیها و فرگشت کیهان داشته باشند. هندریک هیلدبرانت مینویسد: «یافتههای ما به ویرایش مدلهای نظری از چگونگی رشد کیهان از آغاز تا به امروز کمک خواهد کرد.»
بررسی دادههای تلسکوپ ویال تی در پیمایش کیدز یک گام مهم است ولی انتظار میرود تلسکوپهای آینده پیمایشهایی از این هم گستردهتر و ژرفتر را از آسمان انجام دهند.
کاترین هیمنز، یکی از نویسندگان پژوهش از دانشگاه ادینبروی بریتانیا میافزاید: «موشکافی از رویدادهایی که از مهبانگ تاکنون رخ داده یک چالش پیچیده است، ولی ما با ادامهی بررسی دوردستهای آسمان میتوانیم تصویری از چگونگی رشد و نمو کیهانِ امروزین بسازیم.»
در پایان، کنراد کویکن، پژوهشگر اصلی پیمایش کیدز از رصدخانهی لیدن هلند میگوید: «ما اکنون بینندهی یک ناهمخوانی فریبنده با کیهانشناسی پلانک هستیم. کاوشگرهای آینده مانند ماهوارهی اقلیدس و تلسکوپ بزرگ پیمایش همنوا (LSST) به ما اجازه خواهند داد تا این سنجشها را تکرار کرده و به چیزی که جهان هستی واقعا به ما میگوید بهتر پی ببریم.»
—------------------------------------------
یادداشتها:
۱] گروه بینالمللی کیدز از دانشمندانی از آلمان، هلند، بریتانیا، ایتالیا، مالت و کانادا تشکیل شده.
۲] این همارز ۴۵۰ درجهی مربع، یا کمی بیش از ۱ درصد کل آسمان است.
۳] پارامتری که اندازه گرفته شده اس۸ نام دارد (S8)، و مقدارش آمیزهای از مقدار نوسانهای چگالی و چگالی میانگینِ یک بخش از کیهان است. نوسانهای بزرگ در بخشهای کمچگالتر کیهان، اثری همانند اثر نوسانهای کمدامنهتر در مناطق چگالتر کیهان دارد، و این دو اثر را نمیتوان با مشاهدهی همگرایی ضعیف از هم بازشناخت. عدد ۸ به سوراخی به اندازهی ۸ مگاپارسک اشاره دارد که به طور قرارادادی در چنین بررسیهای به کار میرود
****************************
https://goo.gl/WNBYmO
توضیح تصویر:
* این نقشهی مادهی تاریک که در پیمایش کیدز به دست آمده شبکهی گستردهای از مناطق چگال (روشن) و تهی (تاریک) را نشان میدهد. این نقشه یکی از پنج بخش آسمان در پیمایش کیدز به گستردگی ۴۵۰ برابر قرص ماه را در بر دارد (بخش جی۱۲). مادهی تاریک به رنگ صورتی نشان داده شده لکههای تاریک کوچک با مرزهای صاف هم در عکس دیده میشوند که جایگاه ستارگان درخشان و دیگر اجرام نزدیک است که بر سر راه نور کهکشانهای دورتر جای دارند و از همین رو، همگرایی گرانشی ضعیف را نمیشد در این بخشها اندازه گرفت.
#ماده_تاریک #همگرایی_گرانشی #همگرایی_گرانشی_ضعیف #برش_کیهانی
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2016/12/cosmic-shear.html
—-------------------------------------------------
به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
telegram: @onestar_in_sevenskies
مادهی تاریک هنوز آشکارناپذیر است و تنها از روی اثرهای گرانشیاش بر مادهی معمولی میتوان به وجودش پی برد. در این زمان، بررسیهایی مانند این بهترین روش برای تعیین شکل، ابعاد، و پراکندگی این مادهی نادیدنی است.
همچنین، نتیجهی شگفتآور این پژوهش دارای پیامدهای برای شناخت گستردهتر ما از کیهان، و چگونگی فرگشت آن در تاریخ تقریبا ۱۴ میلیاردسالهاش هم است. چنین ناسازگاری آشکاری میان این نتایج با نتایج پلانک بدین معناست که اخترشناسان شاید نیاز به بازنگری و پالایش شناخت خود از برخی از جنبههای بنیادین دگرگونیها و فرگشت کیهان داشته باشند. هندریک هیلدبرانت مینویسد: «یافتههای ما به ویرایش مدلهای نظری از چگونگی رشد کیهان از آغاز تا به امروز کمک خواهد کرد.»
بررسی دادههای تلسکوپ ویال تی در پیمایش کیدز یک گام مهم است ولی انتظار میرود تلسکوپهای آینده پیمایشهایی از این هم گستردهتر و ژرفتر را از آسمان انجام دهند.
کاترین هیمنز، یکی از نویسندگان پژوهش از دانشگاه ادینبروی بریتانیا میافزاید: «موشکافی از رویدادهایی که از مهبانگ تاکنون رخ داده یک چالش پیچیده است، ولی ما با ادامهی بررسی دوردستهای آسمان میتوانیم تصویری از چگونگی رشد و نمو کیهانِ امروزین بسازیم.»
در پایان، کنراد کویکن، پژوهشگر اصلی پیمایش کیدز از رصدخانهی لیدن هلند میگوید: «ما اکنون بینندهی یک ناهمخوانی فریبنده با کیهانشناسی پلانک هستیم. کاوشگرهای آینده مانند ماهوارهی اقلیدس و تلسکوپ بزرگ پیمایش همنوا (LSST) به ما اجازه خواهند داد تا این سنجشها را تکرار کرده و به چیزی که جهان هستی واقعا به ما میگوید بهتر پی ببریم.»
—------------------------------------------
یادداشتها:
۱] گروه بینالمللی کیدز از دانشمندانی از آلمان، هلند، بریتانیا، ایتالیا، مالت و کانادا تشکیل شده.
۲] این همارز ۴۵۰ درجهی مربع، یا کمی بیش از ۱ درصد کل آسمان است.
۳] پارامتری که اندازه گرفته شده اس۸ نام دارد (S8)، و مقدارش آمیزهای از مقدار نوسانهای چگالی و چگالی میانگینِ یک بخش از کیهان است. نوسانهای بزرگ در بخشهای کمچگالتر کیهان، اثری همانند اثر نوسانهای کمدامنهتر در مناطق چگالتر کیهان دارد، و این دو اثر را نمیتوان با مشاهدهی همگرایی ضعیف از هم بازشناخت. عدد ۸ به سوراخی به اندازهی ۸ مگاپارسک اشاره دارد که به طور قرارادادی در چنین بررسیهای به کار میرود
****************************
https://goo.gl/WNBYmO
توضیح تصویر:
* این نقشهی مادهی تاریک که در پیمایش کیدز به دست آمده شبکهی گستردهای از مناطق چگال (روشن) و تهی (تاریک) را نشان میدهد. این نقشه یکی از پنج بخش آسمان در پیمایش کیدز به گستردگی ۴۵۰ برابر قرص ماه را در بر دارد (بخش جی۱۲). مادهی تاریک به رنگ صورتی نشان داده شده لکههای تاریک کوچک با مرزهای صاف هم در عکس دیده میشوند که جایگاه ستارگان درخشان و دیگر اجرام نزدیک است که بر سر راه نور کهکشانهای دورتر جای دارند و از همین رو، همگرایی گرانشی ضعیف را نمیشد در این بخشها اندازه گرفت.
#ماده_تاریک #همگرایی_گرانشی #همگرایی_گرانشی_ضعیف #برش_کیهانی
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2016/12/cosmic-shear.html
—-------------------------------------------------
به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
telegram: @onestar_in_sevenskies