«کوچک و تنها»
—---------------------
https://goo.gl/KnRHa0
در این تصویر پاندورا، ماه کوچک سیاره‌ی کیوان (زحل) را در کنار حلقه‌ی تابیده و همیشه در تغییرِ F این سیاره می‌بینیم. پاندورا (نزدیک بالا، سمت راست) با پهنای ۸۱ کیلومتر، دارای پیکره‌ای کشیده و سیب‌زمینی-شکل است.
دو تک‌حلقه‌ی محو و کم‌نور درون شکاف اِنکه، نزدیک پایین سمت چپ دیده می‌شود. پهنای این شکاف حدود ۳۲۵ کیلومتر است. شکافِ بسیار باریک‌ترِ کیلر که بیرون از شکاف انکه جای دارد، توسط ماه ریز دافنیس باز نگه داشته شده. خود دافنیس در تصویر دیده نمی‌شود.
دیدگاه این عکس رو به سمت آفتاب گرفته‌ی حلقه‌ها و حدود ۲۳ درجه بالای صفحه‌ی آنهاست. عکس در روز ۱۲ اوت ۲۰۱۶، به کمک دوبین زاویه باریک فضاپیمای کاسینی و در نور دیدنی (مریی) گرفته شده.
در زمان گرفته شده عکس، فاصله‌ی کاسینی از کیوان حدود ۱.۴۶ میلیون کیلومتر و زاویه‌ی خورشید-فضاپیما-کیوان (زاویه‌ی گام) برابر با ۱۱۳ درجه بود. هر پیکسل تصویر در اندازه‌ی اصلی هم‌ارز ۹ کیلومتر است.
#کیوان #زحل #پاندورا #شکاف_انکه #شکاف_کیلر #زاویه_گام #فضاپیمای_کاسینی #حلقه_F #دافنیس
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
https://1star-7skies.blogspot.com/2016/10/blog-post_20.html
—-------------------------------------------------
به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
telegram: @onestar_in_sevenskies
—---------------------
https://goo.gl/KnRHa0
در این تصویر پاندورا، ماه کوچک سیاره‌ی کیوان (زحل) را در کنار حلقه‌ی تابیده و همیشه در تغییرِ F این سیاره می‌بینیم. پاندورا (نزدیک بالا، سمت راست) با پهنای ۸۱ کیلومتر، دارای پیکره‌ای کشیده و سیب‌زمینی-شکل است.
دو تک‌حلقه‌ی محو و کم‌نور درون شکاف اِنکه، نزدیک پایین سمت چپ دیده می‌شود. پهنای این شکاف حدود ۳۲۵ کیلومتر است. شکافِ بسیار باریک‌ترِ کیلر که بیرون از شکاف انکه جای دارد، توسط ماه ریز دافنیس باز نگه داشته شده. خود دافنیس در تصویر دیده نمی‌شود.
دیدگاه این عکس رو به سمت آفتاب گرفته‌ی حلقه‌ها و حدود ۲۳ درجه بالای صفحه‌ی آنهاست. عکس در روز ۱۲ اوت ۲۰۱۶، به کمک دوبین زاویه باریک فضاپیمای کاسینی و در نور دیدنی (مریی) گرفته شده.
در زمان گرفته شده عکس، فاصله‌ی کاسینی از کیوان حدود ۱.۴۶ میلیون کیلومتر و زاویه‌ی خورشید-فضاپیما-کیوان (زاویه‌ی گام) برابر با ۱۱۳ درجه بود. هر پیکسل تصویر در اندازه‌ی اصلی هم‌ارز ۹ کیلومتر است.
#کیوان #زحل #پاندورا #شکاف_انکه #شکاف_کیلر #زاویه_گام #فضاپیمای_کاسینی #حلقه_F #دافنیس
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
https://1star-7skies.blogspot.com/2016/10/blog-post_20.html
—-------------------------------------------------
به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
telegram: @onestar_in_sevenskies
«تنها چند روز به آغاز "پایان" کاسینی مانده»
—------------------------—
در توییتر یک روبات (bot) درست شده که به طور تصادفی این پیام را می‌فرستد: "NOOOOOOOO Cassini can’t be ending!" (با شمار Oهای متفاوت). پیام @CassiniNooo غم و اندوه و آشفتگی همه‌ی کسانی مانند ما را بیان می‌کند که نمی‌توانیم باور کنیم ماموریت تاریخی و گسترده‌ی کاسینی تا چند ماه دیگره به پایان خواهد رسید.
و اکنون چند روز بیشتر به آغاز این پایان نمانده. در روز ۳۰ نوامبر، #فضاپیمای_کاسینی گامی از ماموریتش را آغاز می‌کند که دانشمندان نام آن را "مدارهای حلقه-خراش کاسینی" گذاشته‌اند و در آن، فضاپیما از لبه‌ی بیرونی #حلقه‌های_کیوان می‌گذرد. در زمان‌هایی از این گذر، فاصله‌ی کاسینی از حلقه‌ها تنها حدود ۷۸۰۰ کیلومتر خواهد بود.
لیندا اسپیلکر، دانشمند پروژه‌ی کاسینی می‌گوید: «داده‌های علمی این عملیات باورنکردنی خواهد بود. ما چیزهایی را بررسی خواهیم کرد که هیچ جای دیگری امکانش را نداشتیم.»
کاسینی از ۳۰ نوامبر ۲۰۱۶ تا ۲۲ آوریل ۲۰۱۷ از فاصله‌ی بسیار زیاد به گرد قطب‌های #کیوان (به عربی: زحل) خواهد چرخید و هر هفت روز یک بار به درون بخش‌های ناشناخته‌ای از لبه‌ی بیرونی حلقه‌های اصلی شیرجه خواهد زد (روی هم رفته ۲۰ بار).
دستگاه‌های کاسینی در این گذرهای نزدیک به طور مستقیم از ذرات یخی حلقه‌ها و مولکول‌های گازهای پراکنده‌ای که نزدیک حلقه‌ها یافته شده نمونه بر می‌دارند. کاسینی همچنین برحی از باکیفیت‌ترین عکس‌هایش را نیز از حلقه‌ها و ماههای کیوان -#اتلس (اطلس)، #پان، #دافنیس، و #پاندورا- که نزدیک لبه‌ی بیرونی حلقه‌ها هستند خواهد گرفت.
فضاپیما در دو مدار حلقه خراشِ نخست یکراست از درون یک حلقه‌ی بی‌اندازه کم‌نور که در اثر برخورد شهاب‌های ریز به دو ماه کوچک -#ژانوس و #اپیمتئوس- پدید آمده می‌گذرد. در گذرهای بعدی که در مارس و آوریل انجام خواهند شد، کاسینی از درون کناره‌های بیرونی و غبارآلود حلقه‌ی F می‌گذرد.
اِرل مایز، مدیر ماموریت کاسینی در JPL می‌گوید: «اگرچه نزدیک‌تر از همیشه از کنار #حلقه_F می‌گذریم، نگرانی بسیار کمی بابت خطر غبارهای آن داریم.»
البته "پایان بازی" در ۱۵ سپتامبر ۲۰۱۷، و زمانی خواهد بود که کاسینی #Grand_Finale را انجام داده و به درون خود کیوان فرو می‌رود. کاسینی سوختش دارد به پایان می‌رسد و هر آن امکان دارد به یکی از ماههای کیوان بخورد به همین دلیل دانشمندان این برنامه را ریخته‌اند تا مبادا به یکی از ماههای احتمالا زیست‌پذیرش برخورد کرده و محیط آن را با میکروب‌های زمینی که ممکن است هنوز همراهش باشند بیالاید.
مهندسان کاسینی برای آماده‌سازی این پایان بزرگ، از ژانویه‌ی ۲۰۱۶ دارند کم کم مدار فضاپیما را تغییر می‌دهند و با روشن کردن موتور آن، مانورهایی را انجام می‌دهند که فضاپیما بتواند پیش از فرو رفتن در کیوان، پی در پی از درون شکاف باریک میان سیاره و حلقه‌ها بگذرد. در برخی از این مدارهای پایانی، کاسینی از فاصله‌ی تنها ۱۶۲۸ کیلومتری قله‌ی ابرهای کیوان خواهد گذشت.
یک پرسش برای گروه مهندسان کاسینی اینست که واقعا چقدر سوخت در مخزن موتورهای اصلی کاسینی که برای انجام تنظیمات مدار نیازست باقی مانده، در سال گذشته هر بار که موتورهای اصلی را روشن می‌کردند خدا خدا می‌کردند که سوخت کافی داشته باشد.
به گفته‌ی مایز، در روز ۴ دسامبر، موتور فضاپیما برای آخرین بار روشن خواهد. این کار برای تنظیم دقیق مدار و انجام درستِ واپسین گام ماموریت اهمیت دارد.
وی می‌گوید: «بر پایه‌ی برنامه‌ریزی کنونی، این ۱۸۳مین و آخرین دور روشن شدن موتور اصلی کاسینی خواهد بود. گرچه ما هنوز می‌توانیم تصمیم بگیریم که [بعد از آن] باز هم موتور اصلی را روشن کنیم، ولی برنامه‌ی کنونی اینست که مانورهای بعدی را به کمک پیشران‌ها انجام دهیم.»
مایز و اسپیلکر در گفتگویی که چند ماه پیش انجام شد مشتاقانه گفته بودند که برخی از "آخرین‌ها"ی ماموریت را آغاز کرده‌اند: آخرین دیدار با ###انسلادوس و ماههای دیگر. و یک "آخرین"بزرگ در پیش است: روز ۲۹ نوامبر، کاسینی از فاصله‌ی حدود ۱۱۰۰۰ کیلومتری تیتان می‌گذرد و آخرین دیدارش را با این ماه زمین‌سان ولی همچنان به کلی ناشناخته انجام خواهد داد.
این واپسین گذر که عملیات "#Flyby_T125" نام گرفته دو هدف عمده دارد: نقشه‌برداری از سطح تیتان، و امکان‌پذیر ساختن تغییر مدار فضاپیما برای آغازِ پایان ماموریت [تیتان با گرانش خود "لگدی" به فضاپیما زده و آن را وارد مدار تازه می‌کند-م]. ولی این شاید شجاعانه‌ترین و هراس‌انگیزترین بخش از ماموریت تقریبا ۲۰ ساله‌ی کاسینی هم باشد.
با این وجود باز هم می‌گوییم: نــــــــــــــــــــــــــــــــــه!
🔴 تصویر را در پست بعد ببینید 👇🏼👇🏼
—------------------------—
در توییتر یک روبات (bot) درست شده که به طور تصادفی این پیام را می‌فرستد: "NOOOOOOOO Cassini can’t be ending!" (با شمار Oهای متفاوت). پیام @CassiniNooo غم و اندوه و آشفتگی همه‌ی کسانی مانند ما را بیان می‌کند که نمی‌توانیم باور کنیم ماموریت تاریخی و گسترده‌ی کاسینی تا چند ماه دیگره به پایان خواهد رسید.
و اکنون چند روز بیشتر به آغاز این پایان نمانده. در روز ۳۰ نوامبر، #فضاپیمای_کاسینی گامی از ماموریتش را آغاز می‌کند که دانشمندان نام آن را "مدارهای حلقه-خراش کاسینی" گذاشته‌اند و در آن، فضاپیما از لبه‌ی بیرونی #حلقه‌های_کیوان می‌گذرد. در زمان‌هایی از این گذر، فاصله‌ی کاسینی از حلقه‌ها تنها حدود ۷۸۰۰ کیلومتر خواهد بود.
لیندا اسپیلکر، دانشمند پروژه‌ی کاسینی می‌گوید: «داده‌های علمی این عملیات باورنکردنی خواهد بود. ما چیزهایی را بررسی خواهیم کرد که هیچ جای دیگری امکانش را نداشتیم.»
کاسینی از ۳۰ نوامبر ۲۰۱۶ تا ۲۲ آوریل ۲۰۱۷ از فاصله‌ی بسیار زیاد به گرد قطب‌های #کیوان (به عربی: زحل) خواهد چرخید و هر هفت روز یک بار به درون بخش‌های ناشناخته‌ای از لبه‌ی بیرونی حلقه‌های اصلی شیرجه خواهد زد (روی هم رفته ۲۰ بار).
دستگاه‌های کاسینی در این گذرهای نزدیک به طور مستقیم از ذرات یخی حلقه‌ها و مولکول‌های گازهای پراکنده‌ای که نزدیک حلقه‌ها یافته شده نمونه بر می‌دارند. کاسینی همچنین برحی از باکیفیت‌ترین عکس‌هایش را نیز از حلقه‌ها و ماههای کیوان -#اتلس (اطلس)، #پان، #دافنیس، و #پاندورا- که نزدیک لبه‌ی بیرونی حلقه‌ها هستند خواهد گرفت.
فضاپیما در دو مدار حلقه خراشِ نخست یکراست از درون یک حلقه‌ی بی‌اندازه کم‌نور که در اثر برخورد شهاب‌های ریز به دو ماه کوچک -#ژانوس و #اپیمتئوس- پدید آمده می‌گذرد. در گذرهای بعدی که در مارس و آوریل انجام خواهند شد، کاسینی از درون کناره‌های بیرونی و غبارآلود حلقه‌ی F می‌گذرد.
اِرل مایز، مدیر ماموریت کاسینی در JPL می‌گوید: «اگرچه نزدیک‌تر از همیشه از کنار #حلقه_F می‌گذریم، نگرانی بسیار کمی بابت خطر غبارهای آن داریم.»
البته "پایان بازی" در ۱۵ سپتامبر ۲۰۱۷، و زمانی خواهد بود که کاسینی #Grand_Finale را انجام داده و به درون خود کیوان فرو می‌رود. کاسینی سوختش دارد به پایان می‌رسد و هر آن امکان دارد به یکی از ماههای کیوان بخورد به همین دلیل دانشمندان این برنامه را ریخته‌اند تا مبادا به یکی از ماههای احتمالا زیست‌پذیرش برخورد کرده و محیط آن را با میکروب‌های زمینی که ممکن است هنوز همراهش باشند بیالاید.
مهندسان کاسینی برای آماده‌سازی این پایان بزرگ، از ژانویه‌ی ۲۰۱۶ دارند کم کم مدار فضاپیما را تغییر می‌دهند و با روشن کردن موتور آن، مانورهایی را انجام می‌دهند که فضاپیما بتواند پیش از فرو رفتن در کیوان، پی در پی از درون شکاف باریک میان سیاره و حلقه‌ها بگذرد. در برخی از این مدارهای پایانی، کاسینی از فاصله‌ی تنها ۱۶۲۸ کیلومتری قله‌ی ابرهای کیوان خواهد گذشت.
یک پرسش برای گروه مهندسان کاسینی اینست که واقعا چقدر سوخت در مخزن موتورهای اصلی کاسینی که برای انجام تنظیمات مدار نیازست باقی مانده، در سال گذشته هر بار که موتورهای اصلی را روشن می‌کردند خدا خدا می‌کردند که سوخت کافی داشته باشد.
به گفته‌ی مایز، در روز ۴ دسامبر، موتور فضاپیما برای آخرین بار روشن خواهد. این کار برای تنظیم دقیق مدار و انجام درستِ واپسین گام ماموریت اهمیت دارد.
وی می‌گوید: «بر پایه‌ی برنامه‌ریزی کنونی، این ۱۸۳مین و آخرین دور روشن شدن موتور اصلی کاسینی خواهد بود. گرچه ما هنوز می‌توانیم تصمیم بگیریم که [بعد از آن] باز هم موتور اصلی را روشن کنیم، ولی برنامه‌ی کنونی اینست که مانورهای بعدی را به کمک پیشران‌ها انجام دهیم.»
مایز و اسپیلکر در گفتگویی که چند ماه پیش انجام شد مشتاقانه گفته بودند که برخی از "آخرین‌ها"ی ماموریت را آغاز کرده‌اند: آخرین دیدار با ###انسلادوس و ماههای دیگر. و یک "آخرین"بزرگ در پیش است: روز ۲۹ نوامبر، کاسینی از فاصله‌ی حدود ۱۱۰۰۰ کیلومتری تیتان می‌گذرد و آخرین دیدارش را با این ماه زمین‌سان ولی همچنان به کلی ناشناخته انجام خواهد داد.
این واپسین گذر که عملیات "#Flyby_T125" نام گرفته دو هدف عمده دارد: نقشه‌برداری از سطح تیتان، و امکان‌پذیر ساختن تغییر مدار فضاپیما برای آغازِ پایان ماموریت [تیتان با گرانش خود "لگدی" به فضاپیما زده و آن را وارد مدار تازه می‌کند-م]. ولی این شاید شجاعانه‌ترین و هراس‌انگیزترین بخش از ماموریت تقریبا ۲۰ ساله‌ی کاسینی هم باشد.
با این وجود باز هم می‌گوییم: نــــــــــــــــــــــــــــــــــه!
🔴 تصویر را در پست بعد ببینید 👇🏼👇🏼
«نزدیک‌ترین نما از یک موج‌ساز کوچک»
—---------------------------------------—
https://goo.gl/PnCfQj
در این عکس که روز ۱۶ ژانویه‌ی ۲۰۱۷ توسط #فضاپیمای_کاسینی ناسا گرفته شده دافنیس، ماه موج‌ساز سیاره‌ی کیوان را از نزدیک‌ترین نمایی که تاکنون دیده شده می‌بینیم. کاسینی این عکس را در یکی از گذرهای #حلقه‌خراش خود از کنار لبه‌های بیرونی حلقه‌های کیوان (زحل) گرفته است.
#دافنیس که پهنایی نزدیک به ۸ کیلومتر دارد، در مداری درون شکاف ۴۲ کیلومتری کیلر به گرد سیاره می‌چرخد. زاویه‌ی دید کاسینی در این عکس باعث شده #شکاف_کیلر باریک‌تر از واقعیت دیده شود.
این ماه کوچک با پیشروی از چپ به راست، با گرانش خود موج‌هایی را در لبه‌های شکاف کیلر، در هر دو راستای عمودی و افقی پدید می‌آورد. کاسینی در سال ۲۰۰۹، در زمانی نزدیک به "برابران فصلی" (اعتدال فصلی) #کیوان هم توانسته بود این موج‌ها را به تصویر بکشد.
دافنیس هم مانند اتلس و پان، دیگر ماههای کوچک درونی سیاره، به نظر می‌رسد یک برجستگی باریک دور استوایش دارد با پوششی به نسبت هموار از مواد روی سطحش که به احتمال بسیار در اثر نشستن و انباشت ذرات ریز حلقه‌ها روی آن پدید آمده. وضوح این عکس چند دهانه را نیز روی سطح دافنیس آشکار کرده، با یک پشته‌ی دیگر در بخش شمالی، همراستا با نوار استوایی.
در این عکس همچنین جزییات کوچکی نیز در حلقه‌ها دیده می‌شود. به ویژه یک بافت دانه‌دار در چند ردیف پهن که نشانگر جاهایی است که ذرات روی هم انباشته شده‌اند. لبه‌ی شکاف در سمت راست صاف و تیز است ولی در سمت چپ برخلاف آن، نوک موج‌ها ملایم و نرم دیده می‌شود. احتمال می‌رود این به دلیل جابجایی ذرات ریز حلقه باشد که در پی تازه‌ترین گذر دافنیس از سمت چپ لبه، و در اثر گرانش آن رخ داده، به گونه ای که این ذرات از حلقه بیرون کشیده شده و وارد شکاف شده‌اند.
یک رشته‌ی بسیار باریک پیچکی پشت سر دافنیس و به دنبال آن می‌رود (سمت چپ دافنیس). این پیچک می‌تواند دستاورد زمانی باشد که دافنیس توده‌ای از مواد را از حلقه بیرون کشیده بوده و این توده اکنون دارد پخش می‌شود.
#apod
#پلاسکو
—------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2017/01/wavemaker.html
—-------------------------------------------------
به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
telegram: @onestar_in_sevenskie
—---------------------------------------—
https://goo.gl/PnCfQj
در این عکس که روز ۱۶ ژانویه‌ی ۲۰۱۷ توسط #فضاپیمای_کاسینی ناسا گرفته شده دافنیس، ماه موج‌ساز سیاره‌ی کیوان را از نزدیک‌ترین نمایی که تاکنون دیده شده می‌بینیم. کاسینی این عکس را در یکی از گذرهای #حلقه‌خراش خود از کنار لبه‌های بیرونی حلقه‌های کیوان (زحل) گرفته است.
#دافنیس که پهنایی نزدیک به ۸ کیلومتر دارد، در مداری درون شکاف ۴۲ کیلومتری کیلر به گرد سیاره می‌چرخد. زاویه‌ی دید کاسینی در این عکس باعث شده #شکاف_کیلر باریک‌تر از واقعیت دیده شود.
این ماه کوچک با پیشروی از چپ به راست، با گرانش خود موج‌هایی را در لبه‌های شکاف کیلر، در هر دو راستای عمودی و افقی پدید می‌آورد. کاسینی در سال ۲۰۰۹، در زمانی نزدیک به "برابران فصلی" (اعتدال فصلی) #کیوان هم توانسته بود این موج‌ها را به تصویر بکشد.
دافنیس هم مانند اتلس و پان، دیگر ماههای کوچک درونی سیاره، به نظر می‌رسد یک برجستگی باریک دور استوایش دارد با پوششی به نسبت هموار از مواد روی سطحش که به احتمال بسیار در اثر نشستن و انباشت ذرات ریز حلقه‌ها روی آن پدید آمده. وضوح این عکس چند دهانه را نیز روی سطح دافنیس آشکار کرده، با یک پشته‌ی دیگر در بخش شمالی، همراستا با نوار استوایی.
در این عکس همچنین جزییات کوچکی نیز در حلقه‌ها دیده می‌شود. به ویژه یک بافت دانه‌دار در چند ردیف پهن که نشانگر جاهایی است که ذرات روی هم انباشته شده‌اند. لبه‌ی شکاف در سمت راست صاف و تیز است ولی در سمت چپ برخلاف آن، نوک موج‌ها ملایم و نرم دیده می‌شود. احتمال می‌رود این به دلیل جابجایی ذرات ریز حلقه باشد که در پی تازه‌ترین گذر دافنیس از سمت چپ لبه، و در اثر گرانش آن رخ داده، به گونه ای که این ذرات از حلقه بیرون کشیده شده و وارد شکاف شده‌اند.
یک رشته‌ی بسیار باریک پیچکی پشت سر دافنیس و به دنبال آن می‌رود (سمت چپ دافنیس). این پیچک می‌تواند دستاورد زمانی باشد که دافنیس توده‌ای از مواد را از حلقه بیرون کشیده بوده و این توده اکنون دارد پخش می‌شود.
#apod
#پلاسکو
—------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2017/01/wavemaker.html
—-------------------------------------------------
به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
telegram: @onestar_in_sevenskie
«سه شگفت‌انگیز »
—---------------
اتلس (اطلس)، دافنیس، و پان که هر سه ماههای کوچک درون حلقه‌های کیوانند، در این تصویر با یک مقیاس دیده می‌شوند. این تصویر یک پیوند از سه عکس جداگانه‌ایست که توسط فضاپیمای کاسینی ناسا که هنوز در مدار کیوان (زحل) است گرفته شده‌اند.
جالب است بدانید که دافنیس در سال ۲۰۰۵ و توسط خود #فضاپیمای_کاسینی یافته شده و اتلس و پان نیز نخستین بار در عکس‌های وویجرهای ۱ و ۲ شناسایی شده بودند.
اتلس که پیکره‌ای بشقاب پرنده-مانند دارد نزدیک لبه‌ی بیرونی حلقه‌ی درخشان A به گرد #کیوان می‌چرخد، دافنیس در شکاف باریک درون حلقه‌ی A به نام شکاف کیلر، و پان هم در شکاف پهن‌تر حلقه‌ی A به نام شکاف اِنکه.
پشته‌های شگفت‌انگیزی که در راستای استوای این سه ماهِ حلقه‌ای دیده می‌شود می‌تواند در اثر انباشته شدن مواد حلقه به گرد آنها در گذر زمان درست شده باشد.
گفتنی است #دافنیس با همه‌ی کوچکی‌اش هنگامی که در شکاف کیلر به پیش می‌رود، موج‌هایی در لبه‌ی آن پدید می‌آورد.
هر سه عکس به کمک دوربین زاویه-باریک کاسینی گرفته شده‌اند. در زمان گرفتن هر یک از عکس‌ها، فاصله‌ی فضاپیما ۱۶۰۰۰ کیلومتر از #اتلس، ۲۶۰۰۰ کیلومتر از #پان و ۲۸۰۰۰ کیلومتر از دافنیس بوده.
#apod
https://goo.gl/HXzuDD
—----------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2017/07/Atlas-Daphnis-Pan.html
—-------------------------------------------------
تلگرام یک ستاره در هفت آسمان:
telegram: @onestar_in_sevenskies
—---------------
اتلس (اطلس)، دافنیس، و پان که هر سه ماههای کوچک درون حلقه‌های کیوانند، در این تصویر با یک مقیاس دیده می‌شوند. این تصویر یک پیوند از سه عکس جداگانه‌ایست که توسط فضاپیمای کاسینی ناسا که هنوز در مدار کیوان (زحل) است گرفته شده‌اند.
جالب است بدانید که دافنیس در سال ۲۰۰۵ و توسط خود #فضاپیمای_کاسینی یافته شده و اتلس و پان نیز نخستین بار در عکس‌های وویجرهای ۱ و ۲ شناسایی شده بودند.
اتلس که پیکره‌ای بشقاب پرنده-مانند دارد نزدیک لبه‌ی بیرونی حلقه‌ی درخشان A به گرد #کیوان می‌چرخد، دافنیس در شکاف باریک درون حلقه‌ی A به نام شکاف کیلر، و پان هم در شکاف پهن‌تر حلقه‌ی A به نام شکاف اِنکه.
پشته‌های شگفت‌انگیزی که در راستای استوای این سه ماهِ حلقه‌ای دیده می‌شود می‌تواند در اثر انباشته شدن مواد حلقه به گرد آنها در گذر زمان درست شده باشد.
گفتنی است #دافنیس با همه‌ی کوچکی‌اش هنگامی که در شکاف کیلر به پیش می‌رود، موج‌هایی در لبه‌ی آن پدید می‌آورد.
هر سه عکس به کمک دوربین زاویه-باریک کاسینی گرفته شده‌اند. در زمان گرفتن هر یک از عکس‌ها، فاصله‌ی فضاپیما ۱۶۰۰۰ کیلومتر از #اتلس، ۲۶۰۰۰ کیلومتر از #پان و ۲۸۰۰۰ کیلومتر از دافنیس بوده.
#apod
https://goo.gl/HXzuDD
—----------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2017/07/Atlas-Daphnis-Pan.html
—-------------------------------------------------
تلگرام یک ستاره در هفت آسمان:
telegram: @onestar_in_sevenskies