چند روز پیش وقتی استادم خبر منتشر شدن مقالمون رو تو یکی از مجلات علمی معتبر در زمینه بیماری‌های #متابولیک داد، یه حس خیلی خوبی کل وجودمو گرفت.
این کار #پژوهشی رو به عنوان پایان‌نامه حدود ۳ سال پیش شروع کرده بودم و براش زحمت خیلی زیادی کشیده بودم.
بعد از ارسال کردن برای مجلات مختلف، در کمال تعجب پشت سر هم رد شد!
💪ولی خیلی وقتا تو زندگی فاصله آدم تا #موفقیت خیلی کمه! کمتر از اونی که فکرشو بکنه.
💪به جای دلسرد شدن، کار رو نیمه تموم رها نکردیم. شروع به اصلاحش کردیم تا در نهایت منتشر شد...
✌️خداروشکر پژوهشی که از نگاه یه عده شکست خورده محسوب می‌شد، امروز تو یکی از مجلات فوق تخصصی معتبر چاپ شده...
مثل همیشه فهمیدم که کارو نباید نیمه تموم رها کرد. چون خیلی وقتا فقط یکم اصلاح روند و تلاش بیشتر، نتیجه رو زیر و رو می‌کنه.
پ.ن: از تمام اساتیدم به خصوص استاد رحمانی و استاد لطفی، نهایت تشکر رو دارم 💜
پ.ن: عزیزانی که میگفتن من یه #پزشک #بیسواد هستم که چون هیچی بلد نیستم دارم #کنکور تدریس می‌کنم، با دقت زیاد راجع به مجله‌ای که مقالم توش منتشر شده تحقیق کنن تا متوجه سطح بالای علمیش بشن.🙂
این کار #پژوهشی رو به عنوان پایان‌نامه حدود ۳ سال پیش شروع کرده بودم و براش زحمت خیلی زیادی کشیده بودم.
بعد از ارسال کردن برای مجلات مختلف، در کمال تعجب پشت سر هم رد شد!
💪ولی خیلی وقتا تو زندگی فاصله آدم تا #موفقیت خیلی کمه! کمتر از اونی که فکرشو بکنه.
💪به جای دلسرد شدن، کار رو نیمه تموم رها نکردیم. شروع به اصلاحش کردیم تا در نهایت منتشر شد...
✌️خداروشکر پژوهشی که از نگاه یه عده شکست خورده محسوب می‌شد، امروز تو یکی از مجلات فوق تخصصی معتبر چاپ شده...
مثل همیشه فهمیدم که کارو نباید نیمه تموم رها کرد. چون خیلی وقتا فقط یکم اصلاح روند و تلاش بیشتر، نتیجه رو زیر و رو می‌کنه.
پ.ن: از تمام اساتیدم به خصوص استاد رحمانی و استاد لطفی، نهایت تشکر رو دارم 💜
پ.ن: عزیزانی که میگفتن من یه #پزشک #بیسواد هستم که چون هیچی بلد نیستم دارم #کنکور تدریس می‌کنم، با دقت زیاد راجع به مجله‌ای که مقالم توش منتشر شده تحقیق کنن تا متوجه سطح بالای علمیش بشن.🙂