#عجائب_المخلوقات

فکر میکنم تا کسر قابل اعتنایی ازمردم اهل دقت ومطالعه و #ذکر نباشند اوضاع ما همین خواهدبود کسانیکه یاد نمیگیرند وبه حافظه نمی سپارند بدبخت ترین های هستی اند
حالا حرف سر این آقاست که منتقد اوضاع اقتصادی وبانکی ایران است و گفته به قوانین افغانستان حسرت میخورد
همین جمله ی اخیر نشان از پستی ،نداشتن اصالت ،جهل ،بی تقوایی و..است
اما مشکل چیست؟
مشکل سابقه ی ایشان است.از ۱/۱ جیم.الف #سیف مدیراست
۱-مدیرمالی سازمان گسترش و نوسازی ۱۳۶۰
۲-عضوهیات مدیره بانک سپه
۳-معاون اقتصادی و۳-۱ معاون بین الملل(؟!) بنیاد مستضعفان رفیق دوست
۴-مدیرعامل بانک صادرات( اختلاس ۱۲۳میلیاردی ذیل مدیریت ایشان)دلار ۴۰۰تومانی+بردن بیش از۸میلیون دلار
۵-مدیرعامل بانک ملی
۶-مدیرعامل فیوچربانک بحرین
۷-مدیرعامل بانک کارآفرین
۸-نایب رییس اتاق بازرگانی
۹-رییس کل بانک مرکزی و..
اگرفقط ده درصد مردم ایران این رزومه را بفهمند وتحلیل کنند امکان ظهور چنین زالوهایی سیری ناپذیر کمترخواهدشد
پ.ن: کاری ندارم طرف ۴۰ سال است درراس است امامگر بانکها درهمه جا رقیب هم نیستند واطلاعاتشان سری نیست و..!؟این چطور همه جا بوده و..!؟
@niyazestanbarani

#تکرارستان

پیش‌تر از #سیف_فرغانی و آزاده‌گی او سخن گفته‌ام. او از جمله شاعران دغدغه مند قرن هفتم هجری است که حدود هفتصدسال پیش به سخن منظوم خویش وجهی اجتماعی داده بود.
هرچند بیشتر شعرا و حکمای ایران به وجوه اجتماعی روزگار خویش توجه کرده‌اند اما کسانی مانند ناصر خسرو ، نصرالله منشی ، ابوالفضل بیهقی ، سنایی و... به ویژه سیف زاده‌ی فرغانه بیشتر به این وجه زنده‌گی پرداخته‌اند ..
قصیده‌ی زیر سوگ‌سرودی است درباره‌ی اوضاع و احوال روم ( آناتولی ، آسیای صغیر ) و دقت در آن نشان خواهد داد که چرا نام این بخش‌ها را #تکرارستان می‌گذارم.

ای صبا با دم من کن نفسی همراهی
بسوی شاه بر از من سخنی گر خواهی

گو دراین مصر که فرعون در او صد بیش‌است
نان عزیز است که شد یوسف گندم چاهی

شیر چون گربه دراین ملک کند موش شکار
بهر نان گربه کند نزد سگان روباهی

سرورانی که به هر گرسنه نان می دادند
استخوان جوی شده همچو سگ ِ درگاهی

امن ازین خاک چنان رفته که گر باز آید
خوف آنست که از آب بترسد ماهی

فتنه از هر طرفی پیش نهد پای دراز
گر بگیرد پس ازین دست ستم کوتاهی

خانه‌ها لانهٔ روباه شد از ویرانی
شهرها خانهٔ شطرنج شد ز بی‌شاهی

خرمن سوخته شد ملک و بر ایشان به جُوی
اسب شطرنج کجا غم خورد از بی کاهی

نیست در روم از اسلام به جز نام و شده‌است
قطب ِ دین مضطرب و رکن شریعت واهی

بیم آنست که ابدال، خضر را گویند
گر سوی روم روی مردن خود می‌خواهی

مملکت جمله پر از منکر و معروفی نه
که به خیر امر کند یا بود از شر ناهی...

@niyazestanbarani
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹