🌗 "تلسکوپ فضایی جیمز وب" در جدیدترین عکس خود، یک ساعت شنی را در دل آسمان نشان می‌دهد که آغاز یک ستاره را به تصویر می‌کشد.

🔸"تلسکوپ فضایی #جیمزوب" (JWST) ناسا، ویژگی‌های پنهان یک پیش‌ستاره را در ابر تاریک موسوم به "L1527" آشکار کرده است و بینشی را در مورد آغاز یک ستاره جدید ارائه می‌کند. این ابرهای فروزان فقط در نور فروسرخ قابل مشاهده هستند و همین موضوع، آنها را به یک هدف ایده‌آل برای "دوربین مادون قرمز نزدیک" (NIRCam) جیمز وب تبدیل می‌کند.

🔹در گردن این ساعت شنی، آغاز یک #ستاره جدید پنهان است. ابرهای غبار و گاز در این منطقه فقط در نور #فروسرخ قابل مشاهده هستند.

🔸این پیش‌ستاره، یک توده گاز داغ و پف‌کرده است که تنها کسری از جرم خورشید ما به شمار می‌رود. همان طور که پیش‌ستاره، مواد را به داخل می‌کشد، #هسته آن فشرده و داغ‌تر می‌شود. در نهایت، همجوشی هسته‌ای آغاز می‌گردد و یک ستاره به وجود می‌آید.

🔹خط تاریکی که در مرکز ساعت #شنی دیده می‌شود، نمای لبه‌ای از یک قرص پیش‌سیاره‌ای است که هنگام شکل‌گیری ستاره به درون آن کشیده می‌شود. اندازه آن تقریبا به اندازه منظومه شمسی ما است.
@NightBelvidere1

🌗 کشف بخار آب موجود در اتمسفر یک سیاره سنگی داغ توسط تلسکوپ فضایی جیمز وب، یک پیشرفت بزرگ برای علم سیارات فراخورشیدی است.

🔸تلسکوپ فضایی جیمز وب هنگام مطالعه یک سیاره فراخورشیدی سنگی به نام GJ ۴۸۶ b با استفاده از طیف‌نگار #فروسرخ نزدیک(NIRSpec) خود سیگنال‌های بخار آب را شناسایی کرده است.

🔸سیاره فراخورشیدی GJ ۴۸۶ b بیش از حد به ستاره خود نزدیک است و در منطقه قابل سکونت منظومه خود قرار ندارد و دمای سطح آن حدود ۸۰۰ درجه #فارنهایت(۴۳۰ درجه سانتیگراد) است.

🔹اما این سیاره با وجود گرمای شدید و نزدیکی به ستاره میزبان خود، وجود بخار آب را در خود نشان می‌دهد که همین نشانگر این است که احتمالا این #سیاره دارای جو است. با این حال، گروه پژوهش هشدار می‌دهد که این بخار آب ممکن است متعلق به این سیاره نباشد و در عوض روی ستاره و در نقاط خنک ستاره وجود داشته باشد.

🔸سیاره GJ ۴۸۶ b حدود ۳۰ درصد بزرگ‌تر از زمین است. جرم آن سه برابر زمین است و گرانشی قوی‌تر از زمین دارد. این سیاره مدار خود را به دور ستاره کوتوله قرمز میزبان خود در کمتر از ۱.۵ روز زمینی کامل می‌کند.
@NightBelvidere1

🌗تصویر روز ناسا؛شارون قمر بزرگ پلوتو

🔸قطر #شارون۱۲۱۴کیلومتر[نصف قطر پلوتو وبه همین دلیل بزرگ‌ترین قمر منظومه شمسی در مقایسه با اندازه سیاره مادرش محسوب میشود‌] است.که تقریباً ۰.۱ قطر سیاره زمین است.

🔹تصویر👆 منطقه‌ای تاریک و مرموز را در قطب شمال بزرگ‌ترین قمر #پلوتو به نام Mordor Macula نشان می‌دهد که در۱۴ ژوئیه۲۰۱۵ توسط فضاپیمای افق‌های نو هنگامی که در نزدیک‌ترین فاصله‌اش به این قمر قرار داشت، ثبت شد.

🔸داده‌های آبی، قرمز و #فروسرخ برای تقویت رنگ‌ها و فهمیدن تغییرات درویژگی‌های سطح شارون با وضوح تقریبا 2.9 کیلومتر پردازش شدند. این تصویر از نیم‌کره شارون که رو به پلوتو است، نمای واضحی از کمربندی از شکاف‌ها و دره‌ها را نشان می‌دهد که قمر را احاطه کرده است و دشت‌های هموار جنوبی را از مناطق رنگی شمالی جدا می‌کند.

🔹قاب سمت چپ بالای تصویر قمر شارون را به‌صورت یک برآمدگی کوچک که در موقعیت ساعت۱ روی قرص پلوتو دیده می‌شود به شکل یک عکس تلسکوپی ناواضح نشان می‌دهد.این تصویر در سال۱۹۷۸منجر به کشف قمر شارون توسط «جیمز کریستی» و «رابرت هرینگتون» در #رصدخانه نیروی دریایی آمریکا شد.
@NightBelvidere1

🌗تلسکوپ فضایی «جیمز وب»رشته‌ای از ۱۰ کهکشان قدیمی را یافته است که اطلاعات مهمی را در مورد ساختار جهان اولیه ارائه می‌دهند.

🔹 اگر جهان را در #مقیاس بزرگ بررسی کنید، می‌بینید که میلیاردها کهکشان بیرونی به طور تصادفی پراکنده نشده‌اند. آنها ساختاری را تشکیل می‌دهند که از کهکشان‌ها و گاز بین آنها تشکیل شده است. کهکشان‌ها و گاز بین آنها، به رشته‌هایی در یک الگوی هندسی‌مانند متصل شده‌اند. این ساختار که به عنوان «شبکه کیهانی» شناخته می‌شود، در شرایط آغاز جهان و در طول انفجار بزرگ ایجاد شد.

🔸«تلسکوپ فضایی جیمز وب»(JWST) اخیرا برخی از قدیمی‌ترین شواهد این شبکه کیهانی را مورد بررسی قرار داده و برخی از کهکشان‌های بسیار قدیمی را شناسایی کرده است که فقط ۸۳۰ میلیون سال پس از #انفجار بزرگ مشاهده شده‌اند و به صورت یک رشته‌ در آمده‌اند.

🔹پژوهشگران از دوربین #فروسرخ نزدیک جیمز وب استفاده کردند که این کهکشان ها در ساختاری به طول تقریبا سه میلیون سال نوری به هم متصل شده‌اند. این رشته با گذشت زمان، کهکشان‌های بیشتری را جذب خواهد کرد و به یک خوشه کهکشانی تبدیل خواهد شد.
@NightBelvidere1

🌗سرنخ‌های جدیدی در منظومه فراخورشیدی PDS 70، در فاصله ۳۷۰ #سال_نوری از ما، وجود دارد. تلسکوپ فضایی جیمز وب به‌تازگی در مکانی غافلگیرکننده در این منظومه بخار آب یافته اس.

🔹این منظومه میزبان دو دیسک #گاز و غبار است که فاصله‌ای ۸ میلیارد کیلومتری از هم دارند. در میان این دو دیسک، دو سیاره گازی غول‌پیکر وجود دارد.

🔸طبق گزارش ناسا، ابزار #فروسرخ میانی (MIRI) تلسکوپ جیمز وب در حلقه درونی این منظومه، در فاصله کمتر از ۱۶۰ میلیون کیلومتری ستاره میزبان، بخار آب کشف کرده است. این اولین‌بار است که در چنین ناحیه‌ای با حداقل دو پیش‌سیاره بخار آب شناسایی می‌شود.

🔹پیش از این، در چنین ناحیه‌ای از منظومه‌های ستاره‌ای بخار #آب کشف نشده بود. به همین دلیل دانشمندان تصور می‌کردند شکل‌گیری سیارات سنگی دارای آب در این فاصله بسیار نادر است.

🔸اخترشناسان همچنان از وجود پیش‌سیاره‌ها در دیسک درونی PDS 70 مطمئن نیستند. البته مواد اولیه لازم برای شکل‌گیری این سیارات به شکل #سیلیکا در آن وجود دارد. پس اگر سیاره‌های سنگی در آن شکل بگیرند، از همان آغاز آب خواهند داشت.
@NightBelvidere1

🌗تلسکوپ فضایی جیمز وب تصاویری با جزئیات خیره‌کننده از ستاره‌های در حال شکل‌گیری گرفته است که در فاصله ۱۴۷۰سال #نوری از قرار دارند.

🔸تلسکوپ فضایی جیمز وب نمایی بی‌سابقه به اعماق فضا ارائه داده که در آن، دو ستاره جوان را در میانه شکل‌گیری فعال به نمایش می‌گذارد.

🔹این جفت ستاره در جهت صورت فلکی بادبان(Vela) قرار دارند.ابزار #فروسرخ تلسکوپ جیمز وب، آن را قادر می‌سازد تا چنین تصاویری را با وضوح بالا از طریق یک مجموعه نوردهی‌های متعدد ثبت کند. این تصویر که در ابتدا به صورت سیاه و سفید گرفته شده بود، برای تسهیل تجزیه و تحلیل علمی، اصلاح رنگی شده است.

🔸وجود یک لکه نارنجی-سفید با پراش #قرمز در مرکز تصویر نشان دهنده وجود یک دوتایی متلاطم از ستارگان جوان است که از آن به عنوان Herbig-Haro ۴۶/۴۷یاد می‌شود.

🔹این ستاره‌ها فقط چند هزار سال قدمت دارند و بلوغ کامل آنها میلیون‌ها سال طول خواهد کشید.
دانشمندان مشتاقند از رشد این #ستارگان تصویربرداری کنند تا درک بهتری از چگونگی افزایش جرم برخی از ستاره‌هاو در نهایت،اطلاعات به دست آمده می‌تواند آنها را قادر به مدل‌سازی روند رشد #خورشید کند.
@NightBelvidere1

🌗تلسکوپ فضایی جیمز وب این بار به سحابی خرچنگ نگاه دقیق انداخت. این چیزی است که پس از انفجار یک ستاره باقی ‌مانده است.

🔸این ستاره نوترونی که به #تب_اختر معروف است، به شکل یک نقطۀ درخشان در نزدیکی مرکز سحابی قرار دارد. همانند یک دیناموی کیهانی، این بقایای فروپاشی شده از هستۀ ستاره نیروی انتشار گرد و‌ غبار خرچنگ را در طیف الکترومغناطیسی تأمین می‌کند.

🔹سحابی خرچنگ که ۶۵۰۰ سال نوری از زمین فاصله دارد حاصل یک #ابرنواختر در سال ۱۰۵۴ بعد از میلاد است، که پر از رشته‌های اسرارآمیز می‌باشد.

🔸جیمز وب در نور #فروسرخ نشان می‌دهد که بقایای ابرنواختر خرچنگ از چند جزء مختلف تشکیل شده، از جمله گوگرد یونیزه (به رنگ قرمز-نارنجی)، آهن یونیزه (آبی)، گرد و‌ غبار (زرد-سفید و سبز)، و تابش سنکروترون (سفید).
@NightBelvidere1

🌗‏واضح ترین تصویری که تاکنون از سیاره #ناهید (Venus) گرفته شده است.

🔹این منظره #فروسرخ از سیاره زهره توسط دوربین IR2 فضاپیمای ژاپنی آکاتسوکی (Akatsuki) به دست آمده است.

🔸کاوشگر آکاتسوکی (سپیده دم) یا کاوشگرِ آب و هوای ناهید یا Planet-C یک کاوشگر فضاییِ مدارگرد از سویِ "آژانس کاوش‌های هوافضای ژاپن" (JAXA)، برای بررسیِ جو سیاره ناهید است.

@NightBelvidere1

🌗تصویر روز ناسا؛ سحابی سفره ماهی عقابی.
@NightBelvidere1
🔹این سفره‌ماهی عقابی (Eagle Ray) در میان دریای کیهانی به آرامی حرکت می‌کند. این #سحابی تاریک که به طور رسمی با نام‌های SH2-63 و LBN 86 فهرست‌بندی می‌شود، از گاز و غبار تشکیل شده است و به شکل یک ماهی معمولی اقیانوسی به نظر می‌رسد.

🔸سحابی غبارآلود میان‌ستاره‌ای به رنگ قهوه‌ای روشن به نظر می‌رسد زیرا نور مرئی ساطع‌شده از پشت خود را مسدود و قرمز می‌کند. سحابی‌های تاریک عمدتاً در نور #فروسرخ می‌درخشند، اما نور مرئی ستارگان اطراف را نیز منعکس می‌کنند. گردوغبار موجود در سحابی‌های تاریک معمولاً قطعات زیرمیلی‌متری کربن، سیلیکون و اکسیژن است که اغلب با مونوکسیدکربن و نیتروژن منجمد پوشیده شده است.

🔹سحابی‌های تاریک به عنوان ابرهای مولکولی نیز شناخته می‌شوند زیرا مقادیر نسبتاً زیادی از هیدروژن مولکولی و مولکول‌های بزرگ‌تر دارند. سحابی سفره‌ماهی عقابی (Eagle Ray Nebula) که پیش از این ناشناخته بود، نسبتا تاریک است اما در این تصویر که در آسمان تاریک #شیلی با 20 ساعت زمان گرفته شده به خوبی مشخص است.

@NightBelvidere1

🌗تصویر #جیمز_وب از گرد و غبار پیش ستاره ای.
@NightBelvidere1
🔹این تصویر جدید از #تلسکوپ فضایی جیمز وب جزئیات پیچیده ای از هربیگ هارو 797 (HH 797) را نشان میدهد (Herbig Haro)

🔸اجرام هربیگ-هارو نواحی درخشانی هستند که ستارگان تازه متولد شده را احاطه کرده اند (معروف به پیش ستاره ها)

🔹و زمانی تشکیل میشوند که بادهای ستاره ای یا فواره های گازی که از این ستارگان تازه متولد شده پرتاب میشوند، امواج ضربه ای را تشکیل میدهند که با گاز و غبار مجاور با سرعت بالا برخورد میکنند. HH 797 که بر نیمه پایینی این تصویر غالب است، نزدیک به خوشه ستاره ای باز جوان IC 348 قرار دارد که در نزدیکی لبه شرقی مجموعه ابر تاریک پرسئوس قرار دارد.

🔸تصور میشود که اجرام #فروسرخ درخشان در قسمت بالایی تصویر میزبان دو پیش‌ستاره دیگر باشند.
@NightBelvidere1

🌗شکارچی سیارکها پس از ۱۴ سال خاموش می شود.

🔸با نزدیک شدن به بالاترین میزان فعالیت خورشید در طول چرخه تقریبا ۱۱ ساله آن، پایان مأموریت نئووایز آغاز شده است. افزایش فعالیت خورشید از جمله انتشار شراره‌های خورشیدی مکرر و پرتاب جرم از تاج، جو زمین را گرم می‌کند و به انبساط آن منجر می‌شود. این امر، کشش بیشتری را در ماهواره‌هایی ایجاد می‌کند که به دور زمین می‌چرخند و از آنجا که #نئووایز به سیستم رانش مجهز نیست، نمی‌تواند خود را در مدار نگه دارد.

🔹پس از انجام دادن آخرین بررسی در۳۱ژوئیه، این کاوشگر در روز هشتم اوت در حالت خواب زمستانی قرار خواهد گرفت و سپس فرود آمدن را به سمت #زمین آغاز خواهد کرد تا نهایتا در اواخر سال ۲۰۲۴ یا اوایل سال ۲۰۲۵ در جو سیاره بسوزد.

🔸جانشین این ماموریت، #نئو_سروایور است که در حال حاضر با تاریخ پرتاب در سپتامبر ۲۰۲۷ در مرحله توسعه قرار دارد.

🔹در بیش از ۱۴ سال، نئووایز ۱.۴۵ میلیون بررسی #فروسرخ را روی بیش از ۴۴ هزار جرم در منظومه شمسی انجام داده است. همچنین بیش از ۳۰۰۰ #جرم نزدیک به زمین را مورد بررسی قرار داده که ۲۱۵ مورد از آنها را خودش کشف کرده است.

@NightBelvidere1