🌗 کشف بخار آب موجود در اتمسفر یک سیاره سنگی داغ توسط تلسکوپ فضایی جیمز وب، یک پیشرفت بزرگ برای علم سیارات فراخورشیدی است.
🔸تلسکوپ فضایی جیمز وب هنگام مطالعه یک سیاره فراخورشیدی سنگی به نام GJ ۴۸۶ b با استفاده از طیف‌نگار #فروسرخ نزدیک(NIRSpec) خود سیگنال‌های بخار آب را شناسایی کرده است.
🔸سیاره فراخورشیدی GJ ۴۸۶ b بیش از حد به ستاره خود نزدیک است و در منطقه قابل سکونت منظومه خود قرار ندارد و دمای سطح آن حدود ۸۰۰ درجه #فارنهایت(۴۳۰ درجه سانتیگراد) است.
🔹اما این سیاره با وجود گرمای شدید و نزدیکی به ستاره میزبان خود، وجود بخار آب را در خود نشان می‌دهد که همین نشانگر این است که احتمالا این #سیاره دارای جو است. با این حال، گروه پژوهش هشدار می‌دهد که این بخار آب ممکن است متعلق به این سیاره نباشد و در عوض روی ستاره و در نقاط خنک ستاره وجود داشته باشد.
🔸سیاره GJ ۴۸۶ b حدود ۳۰ درصد بزرگ‌تر از زمین است. جرم آن سه برابر زمین است و گرانشی قوی‌تر از زمین دارد. این سیاره مدار خود را به دور ستاره کوتوله قرمز میزبان خود در کمتر از ۱.۵ روز زمینی کامل می‌کند.
@NightBelvidere1
🔸تلسکوپ فضایی جیمز وب هنگام مطالعه یک سیاره فراخورشیدی سنگی به نام GJ ۴۸۶ b با استفاده از طیف‌نگار #فروسرخ نزدیک(NIRSpec) خود سیگنال‌های بخار آب را شناسایی کرده است.
🔸سیاره فراخورشیدی GJ ۴۸۶ b بیش از حد به ستاره خود نزدیک است و در منطقه قابل سکونت منظومه خود قرار ندارد و دمای سطح آن حدود ۸۰۰ درجه #فارنهایت(۴۳۰ درجه سانتیگراد) است.
🔹اما این سیاره با وجود گرمای شدید و نزدیکی به ستاره میزبان خود، وجود بخار آب را در خود نشان می‌دهد که همین نشانگر این است که احتمالا این #سیاره دارای جو است. با این حال، گروه پژوهش هشدار می‌دهد که این بخار آب ممکن است متعلق به این سیاره نباشد و در عوض روی ستاره و در نقاط خنک ستاره وجود داشته باشد.
🔸سیاره GJ ۴۸۶ b حدود ۳۰ درصد بزرگ‌تر از زمین است. جرم آن سه برابر زمین است و گرانشی قوی‌تر از زمین دارد. این سیاره مدار خود را به دور ستاره کوتوله قرمز میزبان خود در کمتر از ۱.۵ روز زمینی کامل می‌کند.
@NightBelvidere1
🔹سیارات دیگر می‌توانند بر مسیر زمین به دور خورشید تأثیر بگذارند و آن را در چرخه‌های منظم موسوم به چرخه‌های #میلانکوویچ که همزمان با آغاز و پایان عصر یخبندان است، نشان دهند. با این حال، این موارد بسیار رایج‌تر هستند (اگرچه به تغییرات آب و هوایی توسط انسان نیز مرتبط نیستند)، در طی ده‌ها هزار سال رخ می‌دهند و اساساً در اثر تعامل با مشتری و زحل سیارات بسیار سنگین‌تر از مریخ، ایجاد شده‌اند.
🔸میدان‌های گرانشی سیارات در منظومه شمسی با یکدیگر تداخل دارند و این برهم کنش، گریز از مرکز سیاره را تغییر می‌دهد، که معیاری برای نزدیکی مدارهای آنها به دایره است. چرخه‌های میلانکوویچ در سال ۱۹۷۶ تایید شد؛ #دوتکیویچ و تیمش به دنبال چیزی متفاوت بودند. آنها در تلاش بودند تا تعیین کنند که آیا جریانات در کف اقیانوس با گرمتر شدن آب و هوا تغییر می‌کنند یا خیر و آیا آنها شدیدتر می‌شوند یا کاهش می‌یابند. شکستن رسوب به معنای گرداب‌های سریع‌تر در کف دریا است، در حالی که تجمع رسوب ثابت نشان دهنده شرایط آرام‌تر است.
🔹آنها تجزیه و تحلیل خود را بر اساس ۲۹۳ حفره در اعماق دریا در سراسر #جهان استوار کردند که در آنها شواهدی از ۳۸۷ شکست در رسوبات در ۷۰ میلیون سال گذشته یافتند. هنگام ترسیم این گسست‌ها در طول زمان، آنها متوجه خوشه‌بندی عجیبی شدند، همان چرخه ۲.۴ میلیون ساله که با چرخه‌های بزرگ نجومی زمین و مریخ مطابقت داشت.
🔸علاوه بر این، گسست‌ها با دوره‌های شناخته شده آب و هوای گرمتر، از جمله حداکثر حرارتی معروف پالئوسن-ائوسن که حدود ۵۶ میلیون سال پیش رخ داد، زمانی که دمای زمین تا ۸ درجه سانتیگراد (۱۴.۴ درجه #فارنهایت) افزایش یافت، مطابقت داشت. این رویداد به دلایل مختلفی از جمله یک نقص در مدار زمین و یک دنباله دار در حال عبور نسبت داده شده است، بنابراین یک پیوند بالقوه به مریخ می تواند یک عامل کمک کننده باشد.
🔹این یک یافته شگفت‌انگیز است، زیرا مدل‌ها و شواهد رصدی نشان می‌دهند که سیستم گلف استریم می‌تواند با ذوب شدن یخ‌های #دریا توسط گرمایش جهانی غیرفعال شود. بنابراین دانشمندان فکر می‌کردند که گرم شدن آب و هوا منجر به ایجاد جریان اقیانوسی در اعماق می‌شود که فعالیت چندانی ندارد.
🔸از سوی دیگر، آب‌وهوای گرمتر گرداب‌های تکان‌دهنده‌ی رسوب را تولید می‌کنند که می‌توانند تا عمیق‌ترین قسمت‌های اقیانوس گسترش پیدا کنند. این می‌تواند به این معنی باشد که اقیانوس‌ها نسبت به تغییرات آب و هوایی کمی انعطاف پذیرتر از آن چیزی هستند که ما فکر می‌کردیم. اطلاعات دانشمندان از اعماق دریا که مربوط به ۶۵ میلیون سال است نشان می‌دهد که اقیانوس‌های گرمتر گردش عمیق‌تری دارندکه می‌تواند از راکد شدن اقیانوس جلوگیری کند.
منبع: sciencealert
@NightBelvidere1
🔸میدان‌های گرانشی سیارات در منظومه شمسی با یکدیگر تداخل دارند و این برهم کنش، گریز از مرکز سیاره را تغییر می‌دهد، که معیاری برای نزدیکی مدارهای آنها به دایره است. چرخه‌های میلانکوویچ در سال ۱۹۷۶ تایید شد؛ #دوتکیویچ و تیمش به دنبال چیزی متفاوت بودند. آنها در تلاش بودند تا تعیین کنند که آیا جریانات در کف اقیانوس با گرمتر شدن آب و هوا تغییر می‌کنند یا خیر و آیا آنها شدیدتر می‌شوند یا کاهش می‌یابند. شکستن رسوب به معنای گرداب‌های سریع‌تر در کف دریا است، در حالی که تجمع رسوب ثابت نشان دهنده شرایط آرام‌تر است.
🔹آنها تجزیه و تحلیل خود را بر اساس ۲۹۳ حفره در اعماق دریا در سراسر #جهان استوار کردند که در آنها شواهدی از ۳۸۷ شکست در رسوبات در ۷۰ میلیون سال گذشته یافتند. هنگام ترسیم این گسست‌ها در طول زمان، آنها متوجه خوشه‌بندی عجیبی شدند، همان چرخه ۲.۴ میلیون ساله که با چرخه‌های بزرگ نجومی زمین و مریخ مطابقت داشت.
🔸علاوه بر این، گسست‌ها با دوره‌های شناخته شده آب و هوای گرمتر، از جمله حداکثر حرارتی معروف پالئوسن-ائوسن که حدود ۵۶ میلیون سال پیش رخ داد، زمانی که دمای زمین تا ۸ درجه سانتیگراد (۱۴.۴ درجه #فارنهایت) افزایش یافت، مطابقت داشت. این رویداد به دلایل مختلفی از جمله یک نقص در مدار زمین و یک دنباله دار در حال عبور نسبت داده شده است، بنابراین یک پیوند بالقوه به مریخ می تواند یک عامل کمک کننده باشد.
🔹این یک یافته شگفت‌انگیز است، زیرا مدل‌ها و شواهد رصدی نشان می‌دهند که سیستم گلف استریم می‌تواند با ذوب شدن یخ‌های #دریا توسط گرمایش جهانی غیرفعال شود. بنابراین دانشمندان فکر می‌کردند که گرم شدن آب و هوا منجر به ایجاد جریان اقیانوسی در اعماق می‌شود که فعالیت چندانی ندارد.
🔸از سوی دیگر، آب‌وهوای گرمتر گرداب‌های تکان‌دهنده‌ی رسوب را تولید می‌کنند که می‌توانند تا عمیق‌ترین قسمت‌های اقیانوس گسترش پیدا کنند. این می‌تواند به این معنی باشد که اقیانوس‌ها نسبت به تغییرات آب و هوایی کمی انعطاف پذیرتر از آن چیزی هستند که ما فکر می‌کردیم. اطلاعات دانشمندان از اعماق دریا که مربوط به ۶۵ میلیون سال است نشان می‌دهد که اقیانوس‌های گرمتر گردش عمیق‌تری دارندکه می‌تواند از راکد شدن اقیانوس جلوگیری کند.
منبع: sciencealert
@NightBelvidere1