🔵 آیا تابش اعماق #فضا میتواند بر مغز #انسان تأثیر جدی بگذارد؟
🔻 در یک مطالعه جدید، موشهای نر در معرض #تشعشع_کیهانی کهکشانی (GCR دچار اختلال در یادگیری فضایی شدند. یادگیری فضایی در موشها مشابه حافظه در انسان است یا توانایی به خاطر سپردن آنچه روزانه اتفاق می افتد. موشهای ماده در این مطالعه اختلالات یادگیری فضایی را نشان ندادند.
🔺 بر اساس مطالعات جدید، تشعشعات اعماق فضا بر #سیستم_عصبی مرکزی اثر میگذارد. بنابراین ما باید این عامل استرسزا را مطالعه کنیم و هنوز سوالات زیادی داریم که پاسخ آنها مشخص نیست.
@NightBelvidere1
🔻 در یک مطالعه جدید، موشهای نر در معرض #تشعشع_کیهانی کهکشانی (GCR دچار اختلال در یادگیری فضایی شدند. یادگیری فضایی در موشها مشابه حافظه در انسان است یا توانایی به خاطر سپردن آنچه روزانه اتفاق می افتد. موشهای ماده در این مطالعه اختلالات یادگیری فضایی را نشان ندادند.
🔺 بر اساس مطالعات جدید، تشعشعات اعماق فضا بر #سیستم_عصبی مرکزی اثر میگذارد. بنابراین ما باید این عامل استرسزا را مطالعه کنیم و هنوز سوالات زیادی داریم که پاسخ آنها مشخص نیست.
@NightBelvidere1
Night Belvidere
🌗وویجر۱در فضای میان ستاره ای رفتار عجیبی از خود نشان می دهد(۱). @NightBelvidere1 🔹در حالی که فضاپیمای وویجر۱درفضای میانستارهای فراسوی #منظومه_شمسی قرار دارد،دادههای عجیبی به زمین ارسال میکند که با انتظارتیم مهندسی #ناسا مطابقت ندارد. 🔸تیم مهندسی وویجر۱در…
🌗وویجر۱در فضای میان ستاره ای رفتار عجیبی از خود نشان می دهد(۲).
@NightBelvidere1
🔹اما هر چه وویجر ۱ از زمین دورتر می شود، احتمال اتفاقات عجیبوغریب هم در فضاپیما افزایش مییابد. در حال حاضر، سیستم کنترل و توصیف جهت #فضاپیما (AACS) در حال فعال شدن است. این سیستم مسئول حفظ جهتگیری وسیله نقلیه در فضا و همچنین هدفگیری #آنتن بهره بالای آن است که برای فرستادن و دریافت #سیگنال از زمین استفاده میشود.
🔸تا جایی که مهندسان میتوانند بگویند AACS همچنان همانطور که باید، کار میکند اما به گفتهی ناسا، دادههایی که ارائه میدهد، دقیقا آنچه را که سیستم انجام میدهد، توصیف نمیکند. #ناسا نوشت: «برای مثال، بهنظر میرسد که دادهها بهطور تصادفی تولید شدهاند یا وضعیت احتمالی AACS را نشان نمیدهند.»
🔹با این وجود وویجر ۱ هنوز از همه جهات خوب بهنظر میرسد. #ناسا تأکید کرد که این فضاپیما با تیم مهندسی ارتباط دارد و آنگونه که انتظار میرود دادههای علمی را جمعآوری می کند. بنابراین چالش AACS فضاپیما را وادار به قرارگیری در حالت ایمن نکرده است. «#حالت_ایمن» (Safe Mode) نوعی روش عملیاتی است که در آن یک فضاپیما اکثر ابزارهای خود را خاموش و فقط بر اساسیترین عملکردها برای زنده ماندن تمرکز میکند.
🔸بدین ترتیب تیم مهندسی وویجر ۱ در حالی که تلاش میکند آنچه را اتفاق میافتد، درک کند، در حال پیشرفت است. «سوزان داد» (Suzanne Dodd) مدیر پروژهی وویجر ۱ و ۲ در آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا گفت: «معمایی مانند این به نوعی برای این مرحله از مأموریت #وویجر طبیعی است. هر دوی این فضاپیماها تقریبا ۴۵ سال سن دارند که بسیار فراتر از آن چیزی است که برنامهریزان مأموریت پیشبینی کرده بودند. ما همچنین در فضای میانستارهای هستیم؛ محیطی با #تشعشع بالا که هیچ فضاپیمایی قبلا در آن پرواز نکرده است.
🔹یک اصلاح برای رفع مشکل، میتواند به شکل یک افزونهی نرمافزاری باشد. یا ممکن است تیم وویجر ۱ شیوهی کنار آمدن با این مشکل را دریابند. تطابق یافتن، یک روش زندگی برای تیمهای وویجر است. قدرت هر دو وویجر ۱ و وویجر ۲ به مرور زمان کاهش مییابد چون باتریهای هستهای که #فضاپیما را عملیاتی نگه میدارند، به آرامی در حال تحلیل رفتن هستند. تیمهای مأموریت پیش از این ناچار شدهاند سیستمهای مختلفی را روی فضاپیما خاموش کنند، اما ابزارهای علمی به نوعی حتی پس از این مدت زمان طولانی، هنوز در حال کار هستند.
@NightBelvidere1
@NightBelvidere1
🔹اما هر چه وویجر ۱ از زمین دورتر می شود، احتمال اتفاقات عجیبوغریب هم در فضاپیما افزایش مییابد. در حال حاضر، سیستم کنترل و توصیف جهت #فضاپیما (AACS) در حال فعال شدن است. این سیستم مسئول حفظ جهتگیری وسیله نقلیه در فضا و همچنین هدفگیری #آنتن بهره بالای آن است که برای فرستادن و دریافت #سیگنال از زمین استفاده میشود.
🔸تا جایی که مهندسان میتوانند بگویند AACS همچنان همانطور که باید، کار میکند اما به گفتهی ناسا، دادههایی که ارائه میدهد، دقیقا آنچه را که سیستم انجام میدهد، توصیف نمیکند. #ناسا نوشت: «برای مثال، بهنظر میرسد که دادهها بهطور تصادفی تولید شدهاند یا وضعیت احتمالی AACS را نشان نمیدهند.»
🔹با این وجود وویجر ۱ هنوز از همه جهات خوب بهنظر میرسد. #ناسا تأکید کرد که این فضاپیما با تیم مهندسی ارتباط دارد و آنگونه که انتظار میرود دادههای علمی را جمعآوری می کند. بنابراین چالش AACS فضاپیما را وادار به قرارگیری در حالت ایمن نکرده است. «#حالت_ایمن» (Safe Mode) نوعی روش عملیاتی است که در آن یک فضاپیما اکثر ابزارهای خود را خاموش و فقط بر اساسیترین عملکردها برای زنده ماندن تمرکز میکند.
🔸بدین ترتیب تیم مهندسی وویجر ۱ در حالی که تلاش میکند آنچه را اتفاق میافتد، درک کند، در حال پیشرفت است. «سوزان داد» (Suzanne Dodd) مدیر پروژهی وویجر ۱ و ۲ در آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا گفت: «معمایی مانند این به نوعی برای این مرحله از مأموریت #وویجر طبیعی است. هر دوی این فضاپیماها تقریبا ۴۵ سال سن دارند که بسیار فراتر از آن چیزی است که برنامهریزان مأموریت پیشبینی کرده بودند. ما همچنین در فضای میانستارهای هستیم؛ محیطی با #تشعشع بالا که هیچ فضاپیمایی قبلا در آن پرواز نکرده است.
🔹یک اصلاح برای رفع مشکل، میتواند به شکل یک افزونهی نرمافزاری باشد. یا ممکن است تیم وویجر ۱ شیوهی کنار آمدن با این مشکل را دریابند. تطابق یافتن، یک روش زندگی برای تیمهای وویجر است. قدرت هر دو وویجر ۱ و وویجر ۲ به مرور زمان کاهش مییابد چون باتریهای هستهای که #فضاپیما را عملیاتی نگه میدارند، به آرامی در حال تحلیل رفتن هستند. تیمهای مأموریت پیش از این ناچار شدهاند سیستمهای مختلفی را روی فضاپیما خاموش کنند، اما ابزارهای علمی به نوعی حتی پس از این مدت زمان طولانی، هنوز در حال کار هستند.
@NightBelvidere1
🌗ستارهشناسان یک سیاهچاله کشف کردهاند که در حال بلیعدن یک ستاره است و آن را مانند تافی در فضا میکشد و بقایای آن را به شکل یک #دونات ستارهای در میآورد.
🔹پروژه بررسی خودکار تمام آسمان برای کشف ابرنواخترها اولین بار این پدیده خشن را که با عنوان «رویداد شکست کشندی» شناخته میشود، از طریق یک تشعشع تابشی پرانرژی رصد کرد. این پدیده در قلب کهکشانی در فاصله ۳۰۰ میلیون سال نوری از زمین در حال وقوع است.
🔸ستارهشناسان مشاهداتشان از این #تشعشع را با بازرسی صحنه در مرکز کهکشان «ESO ۵۸۳-G۰۰۴» در نور #فرابنفش با استفاده از تلسکوپ فضایی هابل دنبال کردند.
🔹طیف نوری ستاره نشان داد که چگونه توسط سیاهچاله از هم پاشیده شده است، پیش از اینکه مانند تافی کشیده شود و وارد سیاهچاله شود. فرآیند رویداد شکست کشندی باعث شد که سیاهچاله با مواد ستارهای دونات شکل و گاز فوق گرم #احاطه شود و در حالی که بسیاری از این مواد به تدریج در سیاهچاله سقوط میکنند، برخی از آنها به سمت خارج فرار میکنند.
@NightBelvidere1
🔹پروژه بررسی خودکار تمام آسمان برای کشف ابرنواخترها اولین بار این پدیده خشن را که با عنوان «رویداد شکست کشندی» شناخته میشود، از طریق یک تشعشع تابشی پرانرژی رصد کرد. این پدیده در قلب کهکشانی در فاصله ۳۰۰ میلیون سال نوری از زمین در حال وقوع است.
🔸ستارهشناسان مشاهداتشان از این #تشعشع را با بازرسی صحنه در مرکز کهکشان «ESO ۵۸۳-G۰۰۴» در نور #فرابنفش با استفاده از تلسکوپ فضایی هابل دنبال کردند.
🔹طیف نوری ستاره نشان داد که چگونه توسط سیاهچاله از هم پاشیده شده است، پیش از اینکه مانند تافی کشیده شود و وارد سیاهچاله شود. فرآیند رویداد شکست کشندی باعث شد که سیاهچاله با مواد ستارهای دونات شکل و گاز فوق گرم #احاطه شود و در حالی که بسیاری از این مواد به تدریج در سیاهچاله سقوط میکنند، برخی از آنها به سمت خارج فرار میکنند.
@NightBelvidere1