🌱#عشق_بی_نهایت

لینک قسمت اول 👇
https://t.me/beautiful_method/4005

#قسمت_صدوهجده

- ریخت و قیافه خودت رو ندیدي.
خندید.
- من مریضم مثلا.
ساعد قطورش را فشار دادم و گفتم:
- منم برادر مریضم.
مکث کردم و سپس آهسته گفتم:
- مثلا!
پنجه ام را میان انگشتان بی جانش گرفت و گفت:
- خوب میشم. نگران نباش.
دستش را از آرنج خم کردم و چانه ام را روي مشتش گذاشتم.
- اگه اون کلیه ت رو به من نمی دادي زودتر خوب می شدي.
باز خندید. چرا هرگز نفهمیده بودم که خنده هایش انقدر دلنشین و قشنگند؟
- با همین یه کلیه هم خوب میشم. مطمئن باش.
مطمئن نبودم. دکتر دم از بحران زده بود.
با هر دو دست دستش را گرفتم و این بار از بلندي ساعدش براي پیشانی ام ستون ساختم.
- چرا وقتی می زدمت جلومو نگرفتی؟ تو که می دونستی به حال خودم نیستم. چرا از خودت دفاع نکردي؟
دست دیگرش بالا آمد و روي سرم نشست. نفسش خس خس می کرد.
- چون باید این عقده بیست و چهار ساله سر باز می کرد. باید خشمت رو یه جوري خالی می کردي تا یه کم سبک شی. مگه
می تونستم این فرصت رو ازت بگیرم؟
آرواره هایم از شدت فشار درد می کردند. کسی شانه ام را تکان داد. سر بلند کردم. پرستار مرد خسته و بی حوصله نگاهم کرد.
❌همراهان گرامی فایل کامل رمان در لینک زیر قرار گرفت 👇
https://t.me/joinchat/AAAAAEVa1eTYxjJmy3IFLg
و گفت:
- وقت ملاقات تمومه. لطفا مریض رو تنها بذارین.
گردنم را به زور تکان دادم و رو به دیاکو کردم. لبانش هرچند خشک، اما هنوز لبخند داشت. چشمانش هرچند نیمه باز، اما
هنوز عشق داشت. دستش را محکم فشار دادم و گفتم:
- من اینجام، پشت در همین اتاق. یه لحظه هم از اینجا دور نمی شم. حتی اگه این مراقبت ویژه تا قیامتم طول بکشه من
اینجا می مونم. پس به خاطر منم که شده زودتر از این اتاق لعنتی رو ول کن و بیا بیرون. باشه؟
انگشتانش را روي صورتم کشید و گفت:
- باشه داداش.
پرستار باز تذکر داد، اما من نمی خواستم بروم. نمی خواستم تنهایش بگذارم.
- من همین جام. اگه صدا بزنی می شنوم. یه نیمکت هست چسبیده به در ورودي. فقط صدا بزن. من می شنوم. اگه نیومدم
به پرستارا بگو. همه می شناسنم. زود میام.
لبخندش غلیظ تر شد.
- باشه داداش.
پرستار با عصبانیت تذکرش را تکرار کرد. دستش را رها کردم و چند قدم عقب رفتم. چشمش به من بود. دلش با من بود. چند
قدم عقب رفته را برگشتم. خم شدم و پیشانی اش را بوسیدم و با سرعت از اتاق خارج شدم. شاداب جلویم ظاهر شد و گفت:
- حالش چطوره؟
جوابش را ندادم و به سمت اتاق دکتر پا تند کردم.

❌#برادرشوهرم_و_من🔞

_چند وقتی بود متوجه حرکات مشکوک برادر شوهرم شده بودم
با اینکه از من کوچیکتر هم بود ولی احساس میکردم علاقش به من بیش از حد معمول هست
من و شوهرم اصلا مشکلی نداشتیم و زندگی خوبی داشتیم همه چیز داشت خوب پیش میرفت تا اینکه اون شب لعنتی رسید
از خواب پاشدم که برم دستشویی دیدم پتو از روی برادر شوهرم رفته کنار آروم رفتم درستش کنم که یهو دستشو ...💦😱👇

https://telegram.me/joinchat/AAAAAEEv3mK9BoWFfEZYug

🌱#عشق_بی_نهایت

لینک قسمت اول 👇
https://t.me/beautiful_method/4005

#قسمت_صدونوزده

- ببین پسرجان! بذار رك و پوست کنده بهت بگم دردهاي مزمن اگه حاد بشن خیلی خطرناکن. مشکل برادر تو هم از این
دسته ست. از بین بیماران گوارشی کمتر از ده درصدشون انقدر اوضاعشون وخیم میشه. خونریزي برادرت خیلی وسیعه. دستگاه
گوارش طویل ترین ارگان بدنه. اگه قرار باشه از همه قسمت هاش خون بیرون بزنه یعنی فاجعه. من با این سابقه کاري، تا
الان فقط سه مورد این جوري دیدم که یکیش برادر شماست. متاسفانه از قرار این مشکل از بچگی وجود داشته و کنترل نشده.
در نتیجه کار به اینجا کشیده.
حس می کردم پیشانی ام خیس شده. دستم را رویش کشیدم، اما خشک خشک بود.
- وقتی ده ساله بود عراقیا با قنداق تفنگ زدن تو شکمش. چند بار، محکم! از همون موقع شروع شد.
دکتر با افسوس سر تکان داد و گفت:
- البته این مشکل بیشتر عصبیه اما شروعش می تونه از همون ضربه ها و آسیب هاي ناشی از اون باشه. به هر حال در اثر
اون ضربه ها یه زخم هایی ایجاد شده که به دلیل فشارهاي عصبی بعدش ترمیم نشده و به خاطر عدم درمان کار به اینجا
رسیده.
"چقدر کور بودم در تمام این سال ها. چقدر کور بودم."
❌همراهان گرامی فایل کامل رمان در لینک زیر قرار گرفت 👇
https://t.me/joinchat/AAAAAEVa1eTYxjJmy3IFLg
- خب الان باید چی کار کرد؟ راهی هست؟
دکتر دستانش را به سینه زد و تکیه داد.
- واقعیتش قبلا همچین بیمارانی رو جراحی می کردیم، اما از بس ریسک جراحیش بالا بود که این شیوه درمانی توي ایران و
البته دنیا منسوخ شد. فقط یه کشور هست که با اطمینان بالا این طور مریضایی رو که به دارو جواب نمی دن عمل می کنه.
اونم امریکاست. یه بیمارستان توي دالاس می شناسم که این عمل رو انجام میده. من خودم اونجا درس خوندم و می تونم
معرفیتون کنم. البته اگه به عنوان مجروح جنگی معرفی بشه بیشتر بهش رسیدگی می کنن. می تونی ببریش؟
لبه صندلی نشستم و با اطمینان گفتم:
- شما فقط اون نامه رو بنویسین.
از اتاق دکتر بیرون آمدم. موبایلم را در آوردم تا کد معروف " 001 " را بگیرم که شاداب را دیدم. دنبال هر دکتر و پرستاري که
بیرون می آمدند، می دوید و حال دیاکو را می پرسید. آشفتگی اش دست کمی از من نداشت. در عجب بودم از I.C.U از
دیاکو که به خاطر این دختر، روي این همه شیفتگی و شیدایی چشم می پوشید و خودش را از نعمت داشتن این گنجینه
محروم می کرد.
موبایلم را توي جیبم گذاشتم و نزدیکش شدم. صورتش خیس خیس بود و دستانش می لرزید. آرام گفتم:
- شاداب بیا بشین.
رنگ لب هایش به سفیدي می زد. قرار از مردمک هایش رفته بود. دلم برایش سوخت. بازویش را گرفتم و تا نیمکت
کشاندمش و مجبورش کردم بنشیند. با التماس نگاهم کرد و گفت:
- چیزي شده، درسته؟ اتفاقی افتاده که به من نمی گین؟ چرا هیچ کس جوابم رو نمی ده؟
براي این که کمی آرامش کنم گفتم:
- یادم باشه به محض این که دستم خالی شد یه سد واسه این اشکاي تو بسازم.
باز مثل بچه ها از آستینم آویزان شد و نگاه پر آبش را به صورتم دوخت.
- تو رو خدا آقا دانیار! بهم بگین. آقاي حاتمی حالش خوبه؟ خوب میشه؟
چطور بود که من "آقا دانیار" بودم و دیاکو "آقاي حاتمی"؟
- آره. خوب میشه. الانم خوبه.
- به هوش بود؟ باهاش حرف زدین؟ می ذارن ببینمش؟
آستینم را از دستش نجات دادم و گفتم:
- به هوش بود. حرف هم زدیم. فردا منتقلش می کنن به بخش. اون وقت می تونی ببینیش.
اشک هایش شدت یافت، اما نفسش کشیدنش آرام تر شد. جالب بود که حرف هایم را بدون حتی یک سوال اضافه یا ذره اي
تردید باور می کرد.

❌#برادرشوهرم_و_من🔞

_چند وقتی بود متوجه حرکات مشکوک برادر شوهرم شده بودم
با اینکه از من کوچیکتر هم بود ولی احساس میکردم علاقش به من بیش از حد معمول هست
من و شوهرم اصلا مشکلی نداشتیم و زندگی خوبی داشتیم همه چیز داشت خوب پیش میرفت تا اینکه اون شب لعنتی رسید
از خواب پاشدم که برم دستشویی دیدم پتو از روی برادر شوهرم رفته کنار آروم رفتم درستش کنم که یهو دستشو ...💦😱👇

https://telegram.me/joinchat/AAAAAEEv3mK9BoWFfEZYug

🌱#عشق_بی_نهایت

لینک قسمت اول 👇
https://t.me/beautiful_method/4005

#قسمت_صدوبیست

اشک هایش شدت یافت، اما نفسش کشیدنش آرام تر شد. جالب بود که حرف هایم را بدون حتی یک سوال اضافه یا ذره اي
تردید باور می کرد.
- دکتر چی گفت؟
چقدر سوال می پرسید. دستانم را در هم قلاب کردم و پشت سرم گذاشتم.
- گفت اینجا امکان درمان کاملش نیست. باید بره امریکا.
وحشت به چهره اش بازگشت. با چشمان گشاد شده اش به چشمان من زل زد، اما تا خواست حرف بزند انگشت اشاره ام را به
سمتش گرفتم و گفتم:
- جیغ و داد و آبغوره گرفتن ممنوع. اگه یه قطره دیگه اشک بریزي هیچی بهت نمی گم. فهمیدي؟
لبش را گاز گرفت و سکوت کرد. زیرچشمی نگاهش کردم و گفتم:
- آفرین! حالا گوش کن. من به کمکت احتیاج دارم، چون به جز تو کسی رو نمی شناسم که این جوري نگران دیاکو باشه و
بتونم بهش اعتماد کنم. می خوام شیفت صبح تا ظهر رو تو اینجا بمونی که من بتونم کاراي اعزامش رو درست کنم. نمی
خوام تنها بمونه. ممکنه چیزي بخواد یا لازم بشه. دارو یا وسیله اي واسش بخري. می تونی بمونی؟
بدون لحظه اي مکث گفت:
- آره. می تونم.
خیالم راحت شد. بودن این دختر در کنار دیاکو فرقی با بودن من نداشت. شاید حتی دلسوزتر و مسئول تر هم بود.
- خوبه. پس الان برو خونه. فردا صبح بیا.
- اشک هایش را پاك کرد و گفت:
- نه. شما برین یه دوش بگیرین و برگردین. وقتی شما این جوري به هم ریخته باشین، روحیه آقاي حاتمی هم خراب میشه.
حق با او بود. بعضی وقت ها که پوسته مظلومانه و بچگانه اش می شکست منطقی ترین و قابل اعتمادترین آدم روي زمین
می شد.
- باشه میرم. تو چیزي نمی خواي؟
سرش را تکان داد و گفت:
- نه! برین. نگران اینجا هم نباشین.
رمان انتهای صفحه به شدت #هات هست از دستش ندید.
تمام موجودي جیبم را درآوردم و توي کیفش گذاشتم. خواست اعتراض کند انگشتم را روي لبم گذاشتم و گفتم:
- هیس. واسه تو نیست. واسه برادرمه.
چیزي نگفت و سرش را پایین انداخت. دستانم را روي زانوانم گذاشتم و برخاستم. از بیمارستان بیرون زدم و به محض نشستن
پشت فرمان کد " 001 " را شماره گیري کردم.
باید تماس می گرفتم. با کسی که قبلا یک بار جانمان را نجات داده بود.
شاداب:
راس ساعت هشت صبح خودم را به بیمارستان رساندم. دانیار را دم اطلاعات مشغول صحبت با پرستار دیدم. به سمتش رفتم و
سلام کردم. چشمانش چقدر سرخ بودند.
- سلام. بیا. منتقلش کردن به بخش.
قلبم از تصور دیدن دیاکو هم ضربان گرفت و هم مچاله شد. شانه به شانه اش راه افتادم.
- حالش بهتره؟
بی حوصله جواب داد:
- آره. اتاق خصوصی گرفتم واسش که تو هم راحت باشی.
در را باز کرد و قبل از من داخل شد. مقنعه ام را مرتب کردم و به خودم نهیب زدم.
- واي به حالت شاداب اگه گریه کنی. واي به حالت!
اما به محض دیدن حال و روزش، با آن همه سرم و دستگاه هاي عجیب و غریب، با آن صورت تکیده و لاغر شده، بغض خفه
ام کرد.
دانیار صدایش را پایین آورد و گفت:
- فعلاً خوابه. من زودتر برم که زودترم برگردم. کاري داشتی زنگ بزن. بیا این موبایل دیاکو پیشت باشه تا منم راحت بتونم
باهات در تماس باشم. اینم کارت بانکمه. رمزشم رو این کاغذ نوشتم.
آرام گفتم:
- باشه.
نگاهی به دیاکو انداخت و گفت:
- می مونی تا بیام؟
اي کاش دانیار می دانست که او تنها کسی نیست که با نفس هاي دیاکو زنده است.
- نگران نباشین. من از اینجا تکون نمی خورم.
کمی گردنش را ماساژ داد و گفت:
- ممنون. هر چی شد زنگ بزن.
و رفت.

❌#برادرشوهرم_و_من🔞

_چند وقتی بود متوجه حرکات مشکوک برادر شوهرم شده بودم
با اینکه از من کوچیکتر هم بود ولی احساس میکردم علاقش به من بیش از حد معمول هست
من و شوهرم اصلا مشکلی نداشتیم و زندگی خوبی داشتیم همه چیز داشت خوب پیش میرفت تا اینکه اون شب لعنتی رسید
از خواب پاشدم که برم دستشویی دیدم پتو از روی برادر شوهرم رفته کنار آروم رفتم درستش کنم که یهو دستشو ...💦😱👇

https://telegram.me/joinchat/AAAAAEEv3mK9BoWFfEZYug

🌱#عشق_بی_نهایت

لینک قسمت اول 👇
https://t.me/beautiful_method/4005

#قسمت_صدوبیستویک

کیفم را روي میز گذاشتم و به دستگاهی که قلب دیاکو را مانیتور می کرد نگاه کردم. کاش سر در می آوردم. کاش زبان این
خطوط کج و معوج را می فهمیدم. کاش به من از حال اسطوره ام می گفتند. اسطوره اي که روح بزرگش اسیر یک جسم بیمار
شده بود و همراه با خودش جان مرا هم قطره قطره به یغما می برد.
آه کشیدم و روي صندلی نشستم. آرزو کردم که اي کاش به جاي عمران پزشکی خوانده بودم و یا پرستاري تا حداقل می
توانستم کمی در تسکین دردهایش کمک کنم، اما الان چه از دستم بر می آمد؟ نشستن و خیره شدن به ساعتی که کند میگذشت. نشستن و زل زدن به دیوارهاي اتاقی که از زندان هم دلگیرتر بودند. نشستن و زل زدن به پیشانی شکسته اي که حتی مجوز لمسش را هم نداشتم.
سرش که چرخید من از جا پریدم. چشمان بی فروغش تمام اتاق را جستجو کردند تا به من رسیدند. باز سر خودم داد زدم
"گریه نه شاداب، گریه نه."
- شاداب؟ تویی؟ اینجا چی کار می کنی؟
تا حالا کسی توانسته بغضش را کنترل کند؟ هرگز شده کسی بتواند اختیار اشک هایش را در دست بگیرد؟
گیرم اشکم را در پستوي چشمانم مخفی کنم، لرزش چانه ام را کجا ببرم؟
- حالتون چطوره؟
لبخند زد. این مرد در بدترین شرایط هم لبخند می زد.
- خوبم، خیلی خوب!
دستش را، دست سیاه و زخمی اش را بلند کرد.
- بیا اینجا، بیا نزدیک تر.
گیرم که اشک نریزم، گیرم که آن قدر فکم را فشار دهم که لرزش چانه ام دیده نشود، با این قدم هاي تند و بی اختیار چه
کنم؟
- فکر می کردم با من قهر کردي.
گیرم زانوانم را مجبور کنم به توقف، به ایستادن، به میخ شدن روي زمین، با این قلبی که دیوانه وار می کوبد و صدایش به
عرش خدا هم می رسد چه کنم؟
فایل کامل رمان برای دریافت در لینک زیر قرار گرفت 👇
https://t.me/joinchat/AAAAAEVa1eTYxjJmy3IFLg
- فکر کردم دلت رو شکستم. فکر کردم دلخوري.
گیرم قلبم را هم خفه کردم، توي دهانش زدم و نگذاشتم نطق بزند، مشتش کردم و از ضربان انداختمش، با این نفسی که
براي این مرد می رود و دیگر بالا نمی آید چه کنم؟
- بیا شاداب. بیا اینجا.
اشتباه است؟ حماقت است؟ دیوانگیست؟ هر چه هست باشد، من این مرد را دوست دارم. مرا نمی خواهد، نخواهد! من او را می
خواهم. مگر دوست داشتن منطق می پذیرد؟ مگر با دل می توان از زبان عقل گفت؟ اگر می شد یکی سنگ بر تیشه نمی زد و
یکی سر به بیابان نمی نهاد.
- همش نگران بودم که دیگه نتونم ببینمت.
خدا را شکر! بالاخره در یک چیز مشترك شدیم. این همان نگرانی شب ها و روزهاي من است.
- من یه عذرخواهی بهت بدهکارم. نسنجیده حرف زدم، می دونم. دلت رو شکستم، می دونم. اما ناخواسته بود، به جون دانیار!
همچین قصدي نداشتم.
جلو رفتم. چسبیده به تختش ایستادم. چشم دوختم به بازویش. نتوانستم در چشمانش نگاه کنم.
- حالا بگو با من قهري؟
سرم را به چپ و راست تکان دادم، یعنی نه!
- دلخور نیستی؟
سرم را تکان دادم، یعنی نه!
- منو بخشیدي؟
دیگر نشد. نتوانستم. اشکم از اختیارم خارج شد. سرم را بالا و پایین کردم، یعنی آره!
- خب پس چرا نگام نمی کنی؟
انگار کوه دماوند را با آن عظمت و سنگینی روي گردنم گذاشته بودند. منقبض نمی شدند این ماهیچه هاي لعنتی!
- شاداب؟ ببینمت. گریه می کنی؟
به زور سرم را بلند کردم و صورت خسته اش را از نظر گذراندم. دلم می خواست بگویم "چرا دوستم نداري؟ چرا به من فرصت
عاشقی کردن نمی دهی؟ چرا این همه احساس را باور نمی کنی؟" دلم گفت، اما زبانم فرمان مغز را اجرا کرد.
- خیلی خوشحالم که حالتون بهتره.
آهی کشید و گفت:
- مرسی. بازم اسباب زحمتت شدم. دانیار کجاست؟

❌#برادرشوهرم_و_من🔞

_چند وقتی بود متوجه حرکات مشکوک برادر شوهرم شده بودم
با اینکه از من کوچیکتر هم بود ولی احساس میکردم علاقش به من بیش از حد معمول هست
من و شوهرم اصلا مشکلی نداشتیم و زندگی خوبی داشتیم همه چیز داشت خوب پیش میرفت تا اینکه اون شب لعنتی رسید
از خواب پاشدم که برم دستشویی دیدم پتو از روی برادر شوهرم رفته کنار آروم رفتم درستش کنم که یهو دستشو ...💦😱👇

https://telegram.me/joinchat/AAAAAEEv3mK9BoWFfEZYug

🌱#عشق_بی_نهایت

لینک قسمت اول 👇
https://t.me/beautiful_method/4005

#قسمت_صدوبیستودو

هرچه هوا در اتاق بود از طرق بینی ام بالا کشیدم تا کمی التهابم بخوابد.
- به من چیزي نگفتن. فقط گفتن کار دارن، همین.
صدایش ضعیف بود، مثل برق نگاهش.
- شاداب؟ می دونی که دانیار به جز من کسیو نداره؟
- می دونم.
- اینم می دونی که چه عذابی کشیده، هنوزم می کشه؟
- می دونم.
آه کشید. نه چندان عمیق، اما جانسوز!
- منم اینو می دونم که کنار اومدن با دانیار کار هر کسی نیست، اما جز تو کسیو ندارم که برادرمو بهش بسپرم.
نالیدم.
- نگین. تو رو خدا!
دستش را روي دستم گذاشت و گفت:
- گوش کن. فقط گاهی بهش سر بزن، همین. چیز بیشتري انتظار ندارم. به مادرتم بگو گاهی، همون جور که به من میگه
پسرم، به اونم بگه. نگاه به ظاهر سردش نکن. تو حسرت این کلمه می سوزه. حسرت یه محبت مادرانه، یه نگاه پدرانه، یه
عشق خواهرانه! اگه من نبودم ...
با التماس نگاهش کردم. اجازه نداد حرف بزنم.
- اگه من نبودم، واسه دانیار خواهري کن. نذار غصه تنهاتر شدنش اون دنیام رو هم جهنم کنه. اگه بدونم یکی هست که
گاهی حالش رو بپرسه، گاهی بهش سر بزنه، کسی مثل تو که انقدر پاك و مهربون باشه، خیالم راحت میشه. آروم می گیرم.
باشه شاداب؟
تنها، تنها براي آرام شدن خیالش ضجه زدم:
- باشه.
دستم را بیشتر فشرد.
فایل کامل رمان برای دریافت در لینک زیر قرار گرفت 👇
https://t.me/joinchat/AAAAAEVa1eTYxjJmy3IFLg
- سخته. خواسته م منطقی و معقول نیست، اما بذار به حساب بی کسی مردي که از دار دنیا همین یه برادر رو داره. من دانیار
رو با چنگ و دندون تا اینجا رسوندم. از خودم بیشتر می خوامش و تو تنها کسی هستی که می تونم تموم سرمایه زندگیم رو با
خیال راحت به دستش بسپرم. درکم می کنی؟
درك می کردم. نه، این همه از خودگذشتگی را درك نمی کردم.
- شاداب! نگام کن.
نتوانستم.
- نگام کن. می ترسم دیگه وقت نشه اینا رو بهت بگم.
اي خدا! مرا چه فرض کرده اي؟
- آها. آفرین! گریه نکن! فقط خوب گوش بده. یه چیز دیگه هم ازت می خوام. یه قول دیگه.
خون جگرم را همراه با بغضم فرو دادم.
- قول بده خوشبخت شی، خیلی خوشبخت. حق تو بهتریناست. زندگی با یه مرد سالم، چه از نظر روحی چه از نظر جسمی.
حق تو یه زندگی شاده. اون قدر شاد که تموم سختی هاي عمرت رو از خاطرت پاك کنه. مردي که پا به پات جوونی کنه. پا
به پات زندگی کنه. مردي که لیاقت تو رو داشته باشه. لیاقت این همه خلوص، این همه نجابت، این همه یکرنگی! قدر خودت
رو بدون. مثل تو خیلی کمه. کم شده. نایاب شده. همین جوري بمون و همین جوري خوشبخت شو. باشه؟
دیگر نتوانستم روي پاهایم بایستم. نشستم.
- بگو شاداب. قول بده.
چقدر بی رحمانه از من قول بودن با کسی به غیر از خودش را می گرفت. چقدر بی رحمانه!
پیشانی ام را روي ساعدش گذاشتم و همزمان با بغضی که ترکید زمزمه کردم:
- باشه.
و تمام سهم من از دیاکو، نوازشی بود که نصیب مقنعه ام شد.

❌#برادرشوهرم_و_من🔞

_چند وقتی بود متوجه حرکات مشکوک برادر شوهرم شده بودم
با اینکه از من کوچیکتر هم بود ولی احساس میکردم علاقش به من بیش از حد معمول هست
من و شوهرم اصلا مشکلی نداشتیم و زندگی خوبی داشتیم همه چیز داشت خوب پیش میرفت تا اینکه اون شب لعنتی رسید
از خواب پاشدم که برم دستشویی دیدم پتو از روی برادر شوهرم رفته کنار آروم رفتم درستش کنم که یهو دستشو ...💦😱👇

https://telegram.me/joinchat/AAAAAEEv3mK9BoWFfEZYug

🌱#عشق_بی_نهایت

لینک قسمت اول 👇
https://t.me/beautiful_method/4005

#قسمت_صدوبیستوسه

نزدیک غروب بود که آمد. پشت پنجره گریه کردم و گریه کردم و گریه کردم و چشم دوختم به راهی که دانیار را به من می
رساند. هیچ کس را بیشتر از او نمی خواستم. باید می آمد و به سوال هایم جواب می داد، چون او تنها کسی بود که دروغ نمیگفت. حتی براي دلخوشی و آرام کردن کسی. فقط به او اعتماد داشتم. اگر می گفت دیاکو نمی میرد، مطمئن می شدم کهنمی میرد و اگر ... و او تنها کسی بود که به راحتی از دلم می توانستم برایش بگویم، حتی اگر مسخره ام می کرد و او تنهاکسی بود که می توانست از این همه درد راحتم کند حتی اگر تشر می زد.
نزدیک غروب بود که آمد. از همان راهی که به آن زل زده بودم. خسته و هلاك هم آمد. از چشمانش خون می بارید. به
محض ورودش به سمتش رفتم. رفتن که نه دویدم. از دیدن چهره آشفته و حرکات شتابزده ام پلاستیک هاي خریدش در
دستش خشک شد. سریع چشمانش را چرخاند و به دیاکو نگاه کرد. همین که حرکات منظم قفسه سینه او را دید نفسش رابیرون داد و گفت:
- چی شده باز؟
آستینش را کشیدم. پوفی کرد و گفت:
- شاداب؟
با تمام قدرت کشیدمش بلکه کمی تکان بخورد. پلاستیک ها را روي میز گذاشت و همراهم آمد. بی وقفه تا محوطه رفتم.
آنجا صدایش در آمد.
- ول کن این پیرهن لامصبو. حرف بزن ببینم چی شده.
چرخیدم. کاش کمی قدم بلندتر بود تا مجبور نبودم این قدر سرم را بالا بگیرم. دوباره آستینش را گرفتم. به سختی اش، به
سردي اش، به بی خیالی اش، حتی به بی رحمی اش احتیاج داشتم. دست آزادش را توي موهایش فرو برد و گفت:
- از وقتی من رفتم داري گریه می کنی، آره؟
فقط نگاهش کردم. دنبال آن خونسردي همیشگی، آن چاله هاي سیاه و خالی می گشتم. می خواستم با دیدن آن ها بفهمم
❌ فایل تمامی رمان هادر کانال زیر قرار گرفت 😍👇
https://t.me/joinchat/AAAAAEVa1eTYxjJmy3IFLg
که دیاکو خوبست، که خوب می شود.
- میشه بی خیال این آستین ما بشی؟
رهایش کردم و سر به زیر انداختم. سیگاري آتش زد و گفت:
- نمی خواي بگی چی شده؟
می خواستم. نمی توانستم.
- نمی ذارین بمیره، مگه نه؟
پوزخندش را به واسطه نور قرمز سیگارش دیدم.
- من دکترم یا خدا؟
انتظار این جواب را نداشتم. با وجود دانیار بودنش باز هم انتظار نداشتم. با استیصال تمام رو به آسمان کردم و گفتم:
- خدایا، پس من چی کار کنم؟
سنگینی نگاهش را حس می کردم. پک محکمی به سیگارش زد و گفت:
- وقتی خیلی حالت بده و هیچ کاري هم از دستت برنمیاد چی کار می کنی؟
لبه جدول میدان گلکاري شده بیمارستان نشستم و گفتم:
- دعا می کنم.
کنارم نشست و گفت:
- خب اگه این جوري آروم میشی، الانم همین کارو بکن.

❌#برادرشوهرم_و_من🔞

_چند وقتی بود متوجه حرکات مشکوک برادر شوهرم شده بودم
با اینکه از من کوچیکتر هم بود ولی احساس میکردم علاقش به من بیش از حد معمول هست
من و شوهرم اصلا مشکلی نداشتیم و زندگی خوبی داشتیم همه چیز داشت خوب پیش میرفت تا اینکه اون شب لعنتی رسید
از خواب پاشدم که برم دستشویی دیدم پتو از روی برادر شوهرم رفته کنار آروم رفتم درستش کنم که یهو دستشو ...💦😱👇

https://telegram.me/joinchat/AAAAAEEv3mK9BoWFfEZYug

🌱#عشق_بی_نهایت

لینک قسمت اول 👇
https://t.me/beautiful_method/4005

#قسمت_صدوبیستوچهار

اشک مجالم نمی داد. پرسیدم:
- شما چی؟ وقتی حالتون خیلی بده چی کار می کنین؟
خندید. عجیب و بلند! سیگار را زیر پایش له کرد و گفت:
- من همیشه حالم بده. واسه مشکلی که همیشگیه راه حلی وجود نداره.
راست می گفت. جوابش دهانم را بست.
- چطور می تونین انقدر خونسرد باشین؟ چطوري؟ به منم یاد بدین. به خدا دارم دق می کنم.
سرش را تکان داد و گفت:
- شنیدي میگن "گاهی نمی شود که نمی شود که نمی شود؟" حکایت زندگی منه، اما نه گاهی، همیشه واسه من نمی شود و
نمی شود. انگار دیگه عادت کردم. پذیرفتم که زندگی من همینه.
وحشت کردم. انقدر که بند بند بدنم به لرزه افتاد. آستینش را گرفتم:
- یعنی چی؟ چیو پذیرفتین؟ یعنی نمی خواین کاري بکنین؟ نمی برینش امریکا؟
صورتش را چرخاند. با مردمک هایش مسیر اشک هایم را دنبال کرد و گفت:
- هیچ وقت بهم نگفتی که چطوري این همه عاشق دیاکو شدي.
الان چه وقت این حرف ها بود؟ نالیدم:
- آقا دانیار!
دستش را توي جیب شلوارش فرو برد و دستمالی بیرون کشید و به دستم داد.
- بیا. اشکات رو پاك کن.
هق هق کنان دستمال را روي صورتم کشیدم.
- منو ببین شاداب.
❌ فایل تمامی رمان هادر کانال زیر قرار گرفت 😍👇
https://t.me/joinchat/AAAAAEVa1eTYxjJmy3IFLg
با چشمان تارم نگاهش کردم. به جلو خم شد. فاصله مان را به کمتر از واحد سانتیمتر رساند و گفت:
- من همه تلاشم رو واسه نجات جونش می کنم. یه معده و روده که بیشتر ندارم، اگه لازم شه دکترا رو مجبور می کنم که
همینا رو پیوند بزنن به دیاکو و نجاتش بدن. اگه لازم شه کولش می گیرم و تا خود امریکا پیاده می برمش. می دونم در مورد
من چی فکر می کنی. درستم فکر می کنی، اما بحث دیاکو از همه آدما جداست. شک نکن هرچقدر دوستش داشته باشی و به
خاطر از دست دادنش بترسی بازم به پاي من نمی رسی، ولی اینو هم بدون که من خدا نیستم. مرگ و زندگی آدما، حتی
برادرم، دست من نیست. من فقط می تونم تلاشم رو بکنم و می کنم، اما این که نتیجه ش چی میشه از اراده من خارجه. پس
امیدت رو به من نبند، چون منم یه آدمم مثل تو. فکر می کنم در شرایط حاضر، دعا کردن بیشتر از گریه کردن و آویزون شدن
به من جواب بده.
اشکم بند رفت از صداقت و صراحت و راستی کلامش! دانیار همین بود. نه حرف بیهوده، نه قول الکی، نه دلداري بیخود! اما
همین چهار کلمه حرفش آرامم کرد. همین که گفت تلاشش را می کند، همین که گفت با گریه کار پیش نمی رود، همین که
گفت دعا کنم! نمی دانم چرا اما پرسیدم:
- شما به دعا کردن اعتقاد دارین؟
عقب کشید و گفت:
- مهم اینه که تو اعتقاد داري. تو به روش خودت پیش برو، منم به روش خودم. شاید ترکیب این مادیات و معنویات بتونه
دیاکو رو نجات بده.
و زیر لب زمزمه کرد:
- گاهی هزار دوره دعا بی اجابت است، گاهی نگفته قرعه به نام تو می شود. تو دعا کن. شاید این دفعه قرعه به نام ما افتاد.
هر بار، هربار که می دیدمش شگفت زده ام می کرد. هربار به شکلی تمام تصورات ذهنی ام را به هم می ریخت. هر بار غیر
قابل پیش بینی تر از قبل می شد.
برخاست و تنهایم گذاشت. از پشت نگاهش کردم. به نگهبان دم در چیزي گفت و بعد به داخل بیمارستان رفت. کمی بعد
نگهبان صدایم زد:
- خانوم شما آژانس خواستین؟
به خودم آمدم و از جا پریدم. سریع به اتاق دیاکو برگشتم و کیفم را برداشتم. قرآنی که همیشه همراهم بود کنار سرش گذاشتم
و با نگاه هزار بوسه بر پیشانی اش نشاندم. دانیار نبود. تا وقتی که سوار ماشین شدم با چشم دنبالش گشتم و درست لحظه اي
که ماشین حرکت کرد دیدمش.
کنار دیواري ایستاده بود و سیگار می کشید.

❌#برادرشوهرم_و_من🔞

_چند وقتی بود متوجه حرکات مشکوک برادر شوهرم شده بودم
با اینکه از من کوچیکتر هم بود ولی احساس میکردم علاقش به من بیش از حد معمول هست
من و شوهرم اصلا مشکلی نداشتیم و زندگی خوبی داشتیم همه چیز داشت خوب پیش میرفت تا اینکه اون شب لعنتی رسید
از خواب پاشدم که برم دستشویی دیدم پتو از روی برادر شوهرم رفته کنار آروم رفتم درستش کنم که یهو دستشو ...💦😱👇

https://telegram.me/joinchat/AAAAAEEv3mK9BoWFfEZYug

🌱#عشق_بی_نهایت

لینک قسمت اول 👇
https://t.me/beautiful_method/4005

#قسمت_صدوبیستوپنج

دانیار
به جبران تمام فریادهایی که نمی توانستم بکشم، سیگار کشیدم و به جبران اشک هایی که فرو نمی ریختند، دود فرو دادم.
کابوس با قدرت بیشتر برگشته بود. هیولاي وحشت آور مرگ دوباره دور سرم می چرخید. دوست داشتم از کسی بپرسم چرا
من؟ این همه بلا فقط براي یک نفر آدم؟ به کدامین گناه؟ کدام گناهم چنین عقوبت وحشتناکی را مستحق بود؟ این دنیا بر
چه اساسی استوار است؟ چگونه می چرخد؟ با کدام عدالت اداره می شود که یکی در همان کودکی می سوزد و یکی حتی
دوران جنینی اش را هم در خوشبختی محض می گذراند؟ تا الانم در عذاب از دست دادن خانواده ام سوخته بود و از الان به
بعدم در عذاب وجدان کشتن دیاکو. مگر نه این که تمام عصبیت هایش به خاطر من بود؟ مگر نه این که هر بار خونریزي اندام
هاي داخلی اش از درد درد کشیدن من بود؟ مگر نه این که با مشت هایی که کیسه بوکس را چندین متر جابجا می کرد روده هاي بیمارش را نشانه گرفته بودم؟
❌ فایل کامل رمان کانال زیر قرار گرفت 😍👇
https://t.me/joinchat/AAAAAEVa1eTYxjJmy3IFLg
آخ! مرگ حق من بود، نه دیاکو. دیاکویی که قهرمان عصر خودش بود باید می رفت و من که خنثی ترین عضو این دنیا بودم
باید می ماندم. هه هه! مسخره تر از این وجود داشت؟ خدا آن بالا چه می کرد؟ کاش فقط یک روز این دنیا را به دست من
می داد. فقط یک روز! دنیاي این آدم ها لایق این همه صبوري و مهربانی نبود. این آدم ها لایق این خداي مهلت دهنده
نبودند. اگر من خدا بودم، خدایی می شدم ظالم و بی رحم! از یک خاطی هم نمی گذشتم. از یک قاتل، از یک متجاوز، از یک
زورگو! همه را از پا آویزان می کردم تا با زجر بمیرند. با درد، با درد، با درد!
اگر خدا می شدم خواب دیدن را ممنوع می کردم. اجازه می دادم بنده هایم بخوابند، بدون کابوس، بدون وحشت!
اگر خدا بودم به انسان ها فقط حافظه کوتاه مدت می دادم. آن قدر کوتاه که نتوانند هیچ خاطره بدي را به یاد بیاورند و درد
بکشند.
اگر خدا بودم اجازه نمی دادم هیچ بنده اي روح بنده دیگرم را بکُشد طوري که تمام حواس و احساساتش از دست برود و یخ
بزند.
اگر خدا بودم ظالم را در همان لحظه ظلم سنگ می کردم و دست نوازش بر سر مظلوم می کشیدم و اجازه نمی دادم این همه
احساس تنهایی و بی کسی کند.
اگر خدا بودم، شادي ها را به نسبت مساوي تقسیم می کردم. براي همه به یک اندازه. غصه ها را هم همین طور. براي هر
چیزي حد و مرز می گذاشتم و دنیا را این طور ناعادلانه به حال خود رها نمی کردم.
اگر خدا بودم، تمام دارایی هاي یک بنده ام را یک به یک نمی گرفتم. هر بار به شکلی دلش را نمی شکستم. ظالم بودم، اما نه
در حق مظلوم. ظلم می کردم در برابر ظلم! این گونه بیرحمانه تاوان ظلم ظالم را از مظلوم نمی گرفتم.
آه! حیف! حیف که خدا نشدم و تمام خشمم را با سیاه کردن ریه هایم خالی می کنم، حیف!
سیگار تا ته سوخته را توي سطل زباله انداختم و به سمت اتاق دیاکو رفتم. هنوز چند قدم برنداشته بودم که چهره آشنایی
توجهم را جلب کرد. دقت کردم به قد بلندش، به راه رفتنی که حتی در اوج شتاب هم پر عشوه به نظر می رسید و به زیبایی اش که از همین فاصله هم چشم را خیره می کرد. کیمیا!

❌#برادرشوهرم_و_من🔞

_چند وقتی بود متوجه حرکات مشکوک برادر شوهرم شده بودم
با اینکه از من کوچیکتر هم بود ولی احساس میکردم علاقش به من بیش از حد معمول هست
من و شوهرم اصلا مشکلی نداشتیم و زندگی خوبی داشتیم همه چیز داشت خوب پیش میرفت تا اینکه اون شب لعنتی رسید
از خواب پاشدم که برم دستشویی دیدم پتو از روی برادر شوهرم رفته کنار آروم رفتم درستش کنم که یهو دستشو ...💦😱👇

https://telegram.me/joinchat/AAAAAEEv3mK9BoWFfEZYug

🌱#عشق_بی_نهایت

لینک قسمت اول 👇
https://t.me/beautiful_method/4005

#قسمت_صدوبیستوشش

قدم هایم را تند کردم و درست مقابل پله هاي ورودي سد راهش شدم. ترسید و جا خورد. دستش را روي سینه اش گذاشت و گفت:
- واي دانیار تویی؟ نزدیک بود سکته کنم.
به سر تا پایش نگاه کردم. هرچند از پنج سال پیش زیباتر به نظر می رسید اما هنوز هم به چشم من هیچ جذابیتی نداشت.
دستش را گرفتم و با خودم به نقطه اي دور از چشم همه بردم و گفتم:
- اینجا چی کار می کنی؟
- رفتم شرکت. گفتن دیاکو اینجاست. چی شده؟
دستانم را توي جیبم فرو بردم و گفتم:
- هر چی که شده، به تو چه؟
سعی کرد خونسردي اش را حفظ کند. با لبخندي مصنوعی گفت:
- واي دانیار! تو هنوزم پاچه می گیري؟ برو کنار دارم از نگرانی میمیرم.
توي چشمانش خیره شدم و گفتم:
- سگ خودتی و ...
دلم نیامد به پدر و مادرش توهین کنم.
- خودت! حرف دهنت رو بفهم و زود بزن به چاك.
از خشونتم ترسید. این را در چشمانش دیدم، اما عقب نکشید.
- چرا همچی می کنی؟ برو کنار می خوام دیاکو رو ببینم. به تو چه اصلا؟
او عقب نرفت. من جلو رفتم. سینه به سینه اش ایستادم و گفتم:
- پنج سال دیر اومدي. برگرد به همون خراب شده اي که بودي. دست از سر برادر من بردار.
دهانش را باز کرد. کف دستم را بالا بردم و در چند میلیمتري لب هایش نگه داشتم.
- حرف نزن. بخش عمده اي از مشکلات الان دیاکو به خاطر غلط پنج سال پیش توئه. اون موقع با وجودي که می دونستم
تو واسه دیاکو زن بشو نیستی سکوت کردم، اما دیگه بسه. اجازه نمی دم بازم با احساساتش بازي کنی.
عدسی روشن چشمانش کدر شد. لب هایش لرزید.
- من ...
❌ فایل کامل رمان کانال زیر قرار گرفت 😍👇
https://t.me/joinchat/AAAAAEVa1eTYxjJmy3IFLg
دستم را بالاتر بردم. طوري که ترسید و از ترس کتک خوردن سرش را عقب کشید.
- "تو" واسه من مهم نیستی. این که چی شد و چرا رفتی و چرا برگشتی هم مهم نیست. دلایلت منطقی بود یا نبود هم مهم نیست. دیاکو رو دوست داري یا نداري هم مهم نیست. واسش نقشه داري یا نداري هم مهم نیست. الان حسی داري یا نداري هم مهم نیست. پشیمون شدي یا نشدي، تغییر کردي یا نکردي، زن زندگی شدي یا نشدي هم مهم نیست. تو پنج سال پیش، به بدترین شکل ممکن دل برادرم رو، غرور و شخصیت یه مرد کُرد رو شکستی. راه هاي بهتري هم واسه پیشرفت کردن وجود داشت. تو بدترینش رو انتخاب کردي و حالا ...!
باز جلو رفتم. دیگر فاصله اي بینمان نبود.
- و حالا منم راه هاي زیادي واسه دور کردن تو از دیاکو بلدم، اما اگه همین الان نري یا اگه بري و برگردي، بدترینش رو
انتخاب می کنم.
کم آورده بود. ترسیده بود، اما نمی خواست بشکند و فرار کند.
- برو کنار روانی. هیچ غلطی نمی تونی بکنی. فکر کردي کی هستی؟
پوزخند زدم و گفتم:
- کی هستم؟ همونی که تو گفتی. روانی! بترس از یه آدم روانی که هیچی واسه از دست دادن نداره. بترس که یه روز یه
جایی خفتت کنه و بلایی که لایقشی سرت بیاره.
می دانستم، می دیدم که سیاهی چشمان بی فروغم، وحشت زده اش کرده. ضربه آرامی به پیشانی ام زدم و ادامه دادم:
- منو می شناسی. می دونی که جنتلمن نیستم. ادب و شخصیت و این چیزا هم حالیم نمی شه. حتما شنیدي روشم در مورد زن هایی که زیادي میرن رو اعصابم چیه. اینم می دونی اون قدر معرفت ندارم که بخوام حتی به نامزد سابق برادرم رحم کنم.
اینم می دونی که از پلیس و دادگاه و زندان و اعدامم نمی ترسم. اینم می دونی که پاي حرفی که زدم می مونم و الکی تهدید نمی کنم. پس به نفعته دست از سر دیاکو برداري، وگرنه بهت قول میدم سري بعد که منو ببینی مرگت رو از خدا طلب می کنی.

❌#برادرشوهرم_و_من🔞

_چند وقتی بود متوجه حرکات مشکوک برادر شوهرم شده بودم
با اینکه از من کوچیکتر هم بود ولی احساس میکردم علاقش به من بیش از حد معمول هست
من و شوهرم اصلا مشکلی نداشتیم و زندگی خوبی داشتیم همه چیز داشت خوب پیش میرفت تا اینکه اون شب لعنتی رسید
از خواب پاشدم که برم دستشویی دیدم پتو از روی برادر شوهرم رفته کنار آروم رفتم درستش کنم که یهو دستشو ...💦😱👇

https://telegram.me/joinchat/AAAAAEEv3mK9BoWFfEZYug

🌱#عشق_بی_نهایت

لینک قسمت اول 👇
https://t.me/beautiful_method/4005

#قسمت_صدوبیستوهفت

بالاخره شکست. هم خودش هم بغضش.
- دانیار دیوونه نشو. چطور می تونی انقدر بد با من رفتار کنی؟ من فقط اومدم ببینمش. به خودشم گفتم پشیمونم. نمی
خواستم این جوري شه. به خدا من دوستش دارم. به خاطر پدرم ...
با بی حوصلگی حرفش را قطع کردم و گفتم:
- پاي پدرت رو وسط نکش که تومنی صد هزار با تو فرق می کنه. هر چند اگه لازم شه تو روي اون هم می ایستم. اون
دوست داشتنت رو هم بذار در کوزه. شرایط دیاکو حاده. یه هیجان یا استرس دیگه می تونه منجر به مرگش بشه. پس تا قبل
از این که همین یه ذره ادب و احترامم ته بکشه، دمت رو بذار رو کولت و برو. برو و دیگه برنگرد. اگه راست میگی و دوستش
داري دست از سرش بردار. برو.
دستانش از دو طرف بدنش آویزان شد و گفت:
- تو چطور می تونی انقدر بی رحم باشی؟
با بی تفاوتی گفتم:
- کاري نداره که. تو هم بلدي. یادت رفته؟
❌ فایل کامل رمان کانال زیر قرار گرفت 😍👇
https://t.me/joinchat/AAAAAEVa1eTYxjJmy3IFLg
چشمان براق و خیسش را به صورتم دوخت و بی هیچ حرفی عقبگرد کرد و رفت. با رفتنش تمام انرژي من هم ته کشید.
فشارها هر لحظه بیشتر می شد و دیوارها هر لحظه تنگ تر. به اتاق دیاکو رفتم. خواب بود. پاهایم را روي زمین کشیدم. چند
شب بود که خواب به چشمم راه نداشت؟ پشت پنجره ایستادم و به ظلمت بیرون خیره شدم و زمزمه کردم.
- به کجاي این شب تیره بیاویزم قباي ژنده خود را؟
شاداب:
صبح کمی زودتر از ساعت معمول رسیدم. آرام و بیصدا در را باز کردم. هر دو خواب بودند. دیدن آرامش این دو برادر در کنار
هم لبخند بر لبم نشاند. بین دو تخت ایستادم و چهره هاي نه چندان مشابه شان را نظاره کردم. صورت دیاکو حتی در خواب
هم آرام بود و صورت دانیار حتی در خواب هم اخمو.
دانیار پتو نداشت. با کفش روي تخت دراز کشیده بود و دستش را روي پیشانی اش گذاشته بود. هواي اول صبح نزدیک مهري
سرد بود. ترسیدم سرما بخورد. پتو را که گلوله کرده و پایین تختش گذاشته بود برداشتم و آهسته رویش کشیدم که ناگهان مچ
دستم را توي هوا قاپید و به سرعت نیم خیز شد. از فشار دستش در آغوشش پرتاب شدم و سرم محکم به استخوان ترقوه اش
برخورد کرد. صداي ضربان قلبش آن قدر کوبنده و خشمگین بود که از ترس بر خودم لرزیدم. گیج بودم، اما سعی کردم تکان
بخورم. از تکان من پنجه اش را کمی شل کرد و بیهوا پیشانی اش را روي شانه ام گذاشت. نفسش را با شدت به بیرون دمید و
گفت:
- اوف! دختره ي دیوونه. مگه از جونت سیر شدي؟
و بعد تقریبا به عقب هلم داد.
به محض رهایی مچ دردناکم را مالیدم و متحیر خیره اش شدم. دستی به موهاي به هم ریخته اش کشید. نیم نگاهی به دیاکو
کرد و انگشتش را به نشانه تهدید بالا آورد و گفت:
- دیگه هیچ وقت، هیچ وقت، هیچ وقت موقعی که من خوابم دور و برم نیا. فهمیدي؟

❌#برادرشوهرم_و_من🔞

_چند وقتی بود متوجه حرکات مشکوک برادر شوهرم شده بودم
با اینکه از من کوچیکتر هم بود ولی احساس میکردم علاقش به من بیش از حد معمول هست
من و شوهرم اصلا مشکلی نداشتیم و زندگی خوبی داشتیم همه چیز داشت خوب پیش میرفت تا اینکه اون شب لعنتی رسید
از خواب پاشدم که برم دستشویی دیدم پتو از روی برادر شوهرم رفته کنار آروم رفتم درستش کنم که یهو دستشو ...💦😱👇

https://telegram.me/joinchat/AAAAAEEv3mK9BoWFfEZYug