🔸قرار نبود اما شد!

قرار نبود جنگ شود، اما شد!
بعد از چند تهاجم متقابل، روند امور به سمت یک توافق جامع و مطمئن و عبورِ دائمی از صلحِ مسلح چند دههٔ اخیر خواهد چرخید؟ یا اینکه جنگی فراگیر ویرانی بی‌سابقه‌ای به جا خواهد گذاشت؟ دیگر به هیچ چیز در این منطقه اطمینانی وجود ندارد!
#احمد_زیدآبادی
@neeloofaran

دکتر زیباکلام در زندان؟

اینکه در این داغی بازار انتخابات، دکتر صادق زیباکلام استاد بازنشستۀ دانشگاه تهران در زندان باشد، مثل این است که بخاری منزل را درست در وسط چلۀ زمستان بدون هرگونه دلیل و توجیهی خاموش کنند.
واقعاً چرا او زندانی شده است؟ فردی که بارها به اختیار خود اعلام کرده است که "اگر به او بگویند حق سخن گفتن ندارد، بساط حرف زدن را جمع خواهد کرد"، چه خطری متوجه کجا کرده است که لازم به محدود و محبوس کردن او باشد؟
استادی 76 ساله با سابقۀ سرطان پروستات باید هرچه زودتر آزاد شود و تحت مداوا و مراقبت قرار گیرد نه اینکه در قرنطینۀ اوین گرفتار باشد.
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabd
@neeloofaran

https://t.me/+yy9H0DfNkSI0MGM0

کدام خیر؟

آن دسته از دوستان قدیمی که این روزها در شبکه‌های تلویزیونی خارج از کشور ظاهر می‌‌شوند و مردم را از رأی دادن بر حذر می‌دارند؛ قطعاً می‌دانند که عدم مشارکت در دور دوم انتخابات، خواسته یا ناخواسته کمک به پیروزی سعید جلیلی است.
در به قدرت رسیدن تیم آقای جلیلی اما چه خیری برای ایران نهفته است که آن دوستان در پی تحقق آن هستند؟
من هم بی‌توجه به دایرۀ قدرت و تأثیرگذاری و موانع پیشِ روی یک رئیس جمهور اصطلاحاً "غیرخودی" در پاستور نیستم اما فردی مانند آقای جلیلی که متکی بر یک نیروی تشکیلاتیِ قادر به اعمال فشار به تمام مراکز تصمیم‌گیری است، آیا در صورت پیروزی در انتخابات فاقد قدرت است؟ او تا همین مرحله نیز با استفاده از فشار همان نیروی تشکیلاتی، در مقابل تمام اصرارها برای کناره‌گیری از انتخابات به نفع آقای قالیباف ایستاده و کار خود را عملاً به پیش برده است. آیا در صورت دستیابی به ریاست قوۀ مجریه، حلقۀ قدرت این تشکیلات کامل نمی‌شود؟ و در آن صورت آیا آنها در مقام فرمانبر عمل می‌کنند یا اینکه با تحمیل علایق خود به همۀ سطوح قدرت، به موقعیت فرمانروایی دست می‌یابند؟
بنابراین، بار دیگر از آن دوستان قدیمی می‌پرسم که خیر سلطۀ این تشکیلات بر مقدرات کشور چیست که لازم می‌آید به پیروزی آن کمک شود؟
#احمد_زیدآبادی
@neeloofaran

ترس!

من سال 1384 رأی ندادم، چون از محمود احمدی‌نژاد نمی‌ترسیدم. سال 1400 رأی ندادم، چون از مرحوم سید ابراهیم رئیسی نمی‌ترسیدم. دور اول انتخابات 1403 رأی ندادم، چون از محمدباقر قالیباف نمی‌ترسیدم. واقعیت اما این است که الان از تیم سعید جلیلی می‌ترسم!
ترسم، ترس شخصی نیست، از آیندهٔ این کشور و جامعه است. ممکن است برخی بگویند؛ از چه می‌ترسی؟ مگر از این بدتر هم می‌شود؟ در جواب‌شان می‌گویم، من در این شش دهه عمری که از خدا گرفته‌ام، از تحولات روزگار یک درس بزرگ آموخته‌ام و آن درس این است که بدی و بدبختی و رنج و فلاکت ته ندارد! وضعی که در آن به سر می‌بریم بدترین نیست که گمان شود بدتر از آن امکان ندارد! هنوز چیزهای بسیاری برای از دست رفتن وجود دارد. آن چیزها تا وقتی هستند به چشم نمی‌آیند، وقتی از دست می‌روند رنج فقدان‌شان چون خاری در چشم می‌خلد!
#احمد_زیدآبادی
@neeloofaran
https://t.me/+F2jSGffrNgcxN2U0

چرا به دکتر پزشکیان رأی می‌دهم

من از پیش از دوم خرداد بر این باور بودم که راه اصلاحات در کشور ما از انتخابات عبور نمی‌کند و چه بسا تحمیل یک رئیس جمهور و یا مجلس "غیرخودی" به حکومت، وضع را از جهاتی پیچیده‌تر و راه اصلاح واقعی را ناهموارتر و دشوارتر می‌کند.
همواره بر این باور بودم که نیروهای منتقد و مخالفان مسالمت‌جو باید خارج از قدرت رسمی بایستند و با تکیه بر امکانات مدنی و تقویت نیروی اجتماعی، توازنی در برابر قدرت دولت پدید آورند و از این رهگذر راه تعاملی معنادار و قدرتمند را با نهادهای حاکم به قصد دستیابی به توافقی در جهت اصلاح شیوهٔ حکمرانی بگشایند.
همواره نظرم بر این بوده است که دستگاه دولت فقط مخزن امکانات و منابع نیست، هزاران محدودیت و مسئولیت و گرفتاری هم دارد و در وضعیتی مانند کشور ما چه بهتر که افراد مورد اعتماد و وثوق صاحبان اصلی قدرت زمام امور اجرایی را به دست گیرند تا از یک‌سو در برابر سختی‌ها و زمختی‌های کار اجرایی و فشار مطالبات عمومی به واقع‌بینی روی آورند و از سوی دیگر، دستگاه دولت به محل منازعات فرساینده و بی‌حاصل بین‌جناحی تبدیل نشود و حداقلِ کارآمدی را برای پیشگیری از انباشت مشکلات و تبدیل آنان به سیلی مخرب و یا بهمنی ویرانگر فراهم کند.
از همین رو، همیشه بر لزوم اصلاحات پیشاانتخاباتی برای معنادار شدن امر انتخابات و امکانِ اصلاحات از بالا اصرار داشته‌ام و به همین جهت در اغلبِ مقاطع انتخاباتی تمام فشارهای روانی دوستان و کنشگرانِ مشتاق انتخابات را به جان خریده‌ام و با آنان همراهی نکرده‌ام.
هنوز هم بر همان عقیده‌ام و خللی در ارکان این نگاه و تحلیل پدید نیامده است. با این همه، حادثهٔ غیرمترقبهٔ سقوط هلی‌کوپتر مرحوم رئیسی و همراهانش و روند انتخابات زودهنگام متعاقب آن، وضعی در کشور ما پدید آورده که همگی ما را در شرایط اضطراری و بغرنجی قرار داده است.
اگر انتخابات به سمتی می‌رفت که یک اصولگرای معمول حتی فردی مانند محمدباقر قالیباف به دور دوم انتخابات راه می‌یافت، دلیلی برای احساس اضطرار و لزوم مشارکت در انتخابات پدید نمی‌آمد اما مکر روزگار سبب بالا آمدن کاندیدایی شد که به نظر من پایی بر روی زمین ندارد و چنان شیفتهٔ ذهنیات خود است که امیدی به تعدیل و نرمش او در برابر زمخت‌ترین واقعیات هم نمی‌رود.
او حتی کاندیدایی منفرد هم نیست که بتوان به کنترل او توسط ساختارهای موجود امید بست. آقای دکتر جلیلی متکی بر یک نیروی تشکیلاتی و همبسته و سخت ایدئولوژیک است که به دلایل مختلف آزادی عمل بسیاری پیدا کرده و می‌تواند خواست‌های خود را به هر نهادی تحمیل کند.
ما تا کنون با چنین پدیده‌ای در کشور روبرو نبوده‌ایم و بدبختانه مجموع شرایط داخلی و خارجی ایران نیز چنان شکننده و برای امنیت ملی پرمخاطره است که نمی‌شود ریسک سپردن قوهٔ مجریه به چنین نیرویی را در چنین وضعی به جان خرید و با کناره‌گیری از انتخابات راه پیروزی آن را هموار کرد.
در طرف مقابل این جریان اما دکتر مسعود پزشکیان قرار دارد. دکتر پزشکیان به لحاظ توانمندی‌های فردی ضعف و قوت‌هایی برای امر حکمرانی دارد که در مناظرات و تبلیغات انتخاباتی او آشکار شده است. در واقع اگر بخواهم صریح و صادقانه سخن بگویم فرستادن او به پاستور مثل فرستادنش به روی میدان مین است! با این حال، چاره‌ای جز این فداکاری وجود ندارد.
واقعیت این است که من اطمینانی برای موفقیت دکتر پزشکیان در تحقق وعده‌هایش در مقام ریاست جمهوری ندارم، اما در مقابل وضع مقدر و محتومِ به قدرت رسیدن تیم آقای جلیلی، او یک شانس و احتمال است که با درایت بسیار شانس و احتمال موفقیتش افزایش می‌یابد.
بزرگترین سرمایهٔ دکتر پزشکیان صداقت و پاکدستی و دلسوزی بدون ریا و نفاق او برای مردم و کشور است. با این سرمایه می‌توان اعتماد مردم را جلب کرد و با ارکان قدرت هم به تفاهم نسبی رسید. برای این منظور، تمهیدات بسیاری لازم است که نخستینِ آنها دور کردنِ "مشتاقان خدمت"! و افراد حاشیه‌آفرین و پر سر و صدا و ماجراجو از دور کابینه و تشکیل تیمی متخصص و پرحوصله و سلیم‌النفس و حساسیت‌زدا و اهل اقناع و تعامل در نهاد اجرایی کشور است.
به امید آن‌که خداوند به این ملک باستانی و این مردم رنج‌کشیده بار دیگر یاری رساند و آنها را از این عقبهٔ هولناک به سلامت گذر دهد، من در روز جمعه رأی خود را به نام دکتر مسعود پزشکیان به صندوق می‌اندازم و از همهٔ آنان که به تشخیص سیاسی‌ام باوری دارند درخواست می‌کنم که تردید را کنار بگذارند و با سربلندی و افتخار همین کار را بکنند و از طعن طاعنان نهراسند. آنچه باید از آن هراسید، عافیت پیشه کردن به قیمت هل دادن کشور به پرتگاه‌ست!
یجزی‌الله صادقین بصدقهم.
#احمد_زیدآبادی
@neeloofaran

چطور ممکن است؟

چطور ممکن است رأی دادن به مسعود پزشکیان ننگ و عار و سرافکندگی باشد، اما همسو و همراه شدن با حسین شریعتمداری، علیرضا زاکانی، حمید رسایی و غیره برای هموار کردن راه پیروزی سعید جلیلی افتخار و شرف و سربلندی به شمار آید!
#احمد_زیدآبادی

🆔@neeloofaran

مورخان نخواهند نوشت؟


اگر به فرض بسیار ضعیف، روز شنبه نام سعید جلیلی از صندوق‌های رأی بیرون آید، در آینده مورخان نخواهند نوشت: مردم ایران با تاریخی چند هزار ساله و میراث‌دارِ تمدنی کهن و پایه‌گذار نظام‌های فلسفی و ادبی و عرفانی بزرگ، در واپسین سالِ‌های ربعِ اول قرن 21 زمام امور خود را به گروه و دسته‌ای سپردند که تمدن و توسعه را خوار می‌داشتند!
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad

اگر تفاوتی نمی‌کند!

این کسانی که از شبکه‌های مختلف، مردم را به پرهیز از رأی دادن تشویق و بدین‌وسیله راه پیروزی تیم سعید جلیلی را هموار می‌کنند، کاش یک کلمه در بارهٔ هویت و برنامهٔ آن کسانی که قرار است بعد از روی کار آمدن این تیم ما را نجات دهند، توضیح می‌دادند!
این افراد بدون آنکه از جزئیات و صف‌بندی‌های پیچیده در داخل حاکمیت جمهوری اسلامی اطلاع لازم را داشته باشند و بدون هر گونه تشکیلات و برنامه‌ای انگار فقط علاقمندند که ایران در بحران و آشوب و بی‌ثباتی غرق شود، بلکه از میان آن فرصتی برای دستیابی یک نیروی فرضی و موهوم به اریکهٔ قدرت پدید آید.
کدام جامعه با غرق شدن در بی‌ثباتی و ناامنی روی بهروزی و سعادت دیده که ایران مورد دومش باشد؟
از این گذشته اگر در این وضعیت بی‌سابقه از نظر آنان بین پزشکیان و جلیلی تفاوتی نیست، چرا این همه نگران پیروزی آقای پزشکیانند؟
خب، اگر به زعم آنها جمهوری اسلامی در آستانهٔ سقوط و اکثر مردم آمادهٔ انقلاب برای به قدرت رساندن آنهایند، دیگر چه فرقی می‌کند که پزشکیان رئیس جمهور شود یا جلیلی؟ خب همان کاری را که می‌خواهند در وضعیت ریاست‌جمهوری جلیلی انجام دهند در وضعیت ریاست‌جمهوری پزشکیان انجام دهند؟
مگر اصرار ندارند که این دو مثل هم و رئیس جمهور فاقد کمترین تأثیرگذاری و قدرت است؟
#احمد_زیدآبادی
@neeloofaran

پرزیدنت!

این هم از پرزیدنت شدن مسعود پزشکیان.
چه بار سنگینی به دوشش افتاد. خدا کمک می‌کند.
#احمد_زیدآبادی
🆔@neeloofaran

لامبورگینی است؟

روزنامۀ کیهان در گزارش صفحۀ اول خود با عنوان "اسب زین‌شده زیر پای دولت چهاردهم" تصویری از شرایط کنونی اقتصاد کشور ارائه کرده است که گویی مسعود پزشکیان قرار است "بهشت موعود" را تحویل بگیرد!
حقا که دغل‌بازترین دلالان نیز با کسی اینطور معامله نمی‌کنند! دلال اتومبیلی را می‌شناختم که وقتی می‌خواست یک بنز آخرین مدل را از کسی بخرد، آنقدر تو سر مال می‌زد که پنداری گاری یا دوچرخه است و وقتی می‌خواست یک ژیان قراضه را به کسی بفروشد، آنقدر در تعریف از آن مبالغه می‌کرد که گویی می‌خواهد لامبورگینی به طرف بفروشد!
برای جلوگیری از ادامۀ این حقه‌بازی، بهترین پیشنهاد را شیخ مصطفی پورمحمدی در جریان تبلیغات انتخاباتی داد. پیشنهادش این بود که دولت جدید پیش از استقرار لازم است گزارش دقیق و کارشناسانه‌ای از وضعیت موجود تهیه و ارائه کند تا برای عموم مشخص شود که مشخصاً چه چیزی را تحویل می‌گیرد تا جای دبّه کردن باقی نماند!
از این رو اکیداً به آقای پزشکیان توصیه می‌شود که بدون اتلاف وقت، هیئتی مرکب از کارشناسان معتبر با گرایش‌های سیاسی متفاوت را تشکیل دهد تا آنها گزارشی در بارۀ آمار فقر و فلاکت، میزان تورم، وضعیت نقدینگی و صندوق ذخیرۀ ارزی، موقعیت کسب و کار مردم و میزان رضایت آنان از وضع موجود، شرایط منابع آب و محیط زیست، وضعیت برق و گاز و بنزین و گازوئیل، نرخ بیکاری واقعی، نرخ بی‌سوادی، نحوۀ توزیع درآمدها، ضریب جینی، شرایط زندگی کارمندان و کارگران، وضعیت ساخت و اجاره و خرید مسکن، بدهی دولت و شرکت‌های شبه‌دولتی به پیمانکاران، ورشکستگی شرکت‌های خصوصی، میزان رضایت کارفرمایان، وضعیت صنعت و کشاورزی، موقعیت بورس و شرکت‌های بیمه و بانک‌ها، پدیدۀ مهاجرت، جذب سرمایه‌گذاری داخلی و خارجی، شرایط چاه‌های نفت و بندرگاه‌ها، قراردادهای خارجی، میزان استخراج و فروش نفت و نحوۀ فروش آن و همچنین ده‌ها موضوع دیگر در زمینه‌های اجتماعی و فرهنگی و سیاسی تهیه و در اختیار عموم مردم قرار دهد، تا برای همه کاملاً روشن شود که دولت چهاردهم دقیقاً چه چیزی را تحویل گرفته و چه چیزی را تحویل خواهد داد!
#احمد_زیدآبادی
@neeloofaran

تشریفات!

این همه تشریفات پردردسر و انواع و اقسام پروتکل‌های خسته‌کننده و کسالت‌بار پیرامون قصرهای سلطنتی و کاخ‌های ریاست جمهوری در دنیا برای چیست؟
به نظر من که همه‌اش به قصدِ ایجاد شکوهِ دروغین و عظمتِ کاذب برای دستگاه دولت و دولتمردان در نزد تودۀ مردم است و جز اتلاف وقت و منابع، حاصل دیگری ندارد.
ای کاش چنین بساطی برای همیشه از دنیای سیاست برچیده شود. علاقۀ من به مطالعۀ اصول و شیوۀ زمامداری در صدر اسلام یکی هم به این دلیل است که پیامبر و خلفای راشدین هیچکدام در بند هیچ نوع تشریفاتی نبودند و مثل یک فرد عادی جامعه زندگی و رفتار می‌کردند. ساده و بی‌آلایش و ستودنی و انسانی.
#احمد_زیدآبادی
🆔@neeloofaran

فرقه‌گرایی ویرانگر!

برخی از فرقه‌گرایان متعصب و ضدملی، سخن محمدجواد ظریف در مورد لزوم مشارکت هموطنان سنی‌مذهب در ادارهٔ کشور را پیراهن خلیفه کرده و تبلیغات زهرآگین و وحدت‌شکنی را در رسانه‌ها آغاز کرده‌اند!
اینان اگر تا این اندازه فرقه‌پرست و ضدسنی هستند، پس ادعای حمایت‌شان از مردم فلسطین و غزه قاعدتاً باید از روی نفاق و ریا باشد!
مگر جز این است که ساکنان غزه عموماً سنی هستند؟ آیا اگر آنان به فرض به جای غزه، در ایران زندگی می‌کردند و شهروند و تابع ایران می‌بودند، باید از حقوق سیاسی‌شان محروم می‌شدند؟ و اگر فردی از لزوم حق مشارکت آنان در ادارهٔ امور کشور حرف می‌زد، علیه مذهب رسمی کشور سخن گفته بود؟
متأسفانه این جماعت هیچ فهمی از اقتضائات زندگی در ملت-دولت ندارند و با فرقه‌گرایی افراطی خو گرفته‌اند!
اگر با منطق اینان، در کشورهایی که اکثریت مردم آنان سنی و یا غیرمسلمان هستند، شیعیان و یا مسلمانان از حقوق سیاسی و شهروندی خود محروم شوند، از نظر آنها امری مباح و پذیرفته شده است؟ آیا اگر یک دولتمرد مثلاً در مصر از ضرورت مشارکت جمعیت شیعه و اعمال "تبعیض مثبت" نسبت به آنان سخن بگوید، علیه مذهب رسمی آن کشور قیام کرده است؟
این افراد با این داعیه‌های قشری و سخیف، عملاً نقض حقوق شیعیان در کشورهای سنی و نقض حقوق مسلمانان در کشورهای غیرمسلمان را توجیه می‌کنند!
تعصب فرقه‌ای آنها هم به حدی است که وقتی برخی روشنفکران و علماء ایرانی نسبت به آواره شدن فلسطینی‌ها و اشغال سرزمین آنان توسط اسرائیل در دههٔ 1340 معترض شده بودند، برخی از پدران اعتقادی این جماعت گفته بودند؛ چرا ما باید مدافع حق سنی‌ها شویم؟ هر چه باشد، یهودی‌ها که فدک را "غصب" نکردند، همین سنی‌ها غصب کردند!
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
🆔https://t.me/neeloofaran
https://t.me/+F2jSGffrNgcxN2U0

🔸افغان‌هراسی!

✍احمد زیدآبادی

متأسفانه دوباره موجی از افغان‌هراسی در برخی رسانه‌های مجازی به راه افتاده است.
لحن و ادبیات این رسانه‌ها در بارهٔ مهاجران و مردم افغان از یک جهت غیراخلاقی و ضدحقوق‌بشری و از جهتی دیگر خلاف منافع و مصالح جامعهٔ ایران است.
غیراخلاقی و ضدحقوق‌بشری است بدین جهت که بوی عفونت شوونیسم دارد و جرم و جنایت یک یا چند فرد را به یک قوم یا ملت تعمیم می‌دهد!
خلاف مصالح و منافع ایران است بدین سبب که بین دو ملت همسایه بذر کینه و نفرت می‌پاشد، دو ملتی که راهی جز همکاری و همزیستی مسالمت‌آمیز با هم ندارند و از یک حوزهٔ تمدنی برخاسته‌اند.
اگر انتقادی به حضور حجم گستردهٔ مهاجران افغان و یا عدم سامان‌دهی مناسب آنان و یا عوارض تجمع بی‌رویهٔ آنها در برخی از مناطق کشور وجود دارد، باید همراه با رعایت احترام و انصاف و عدم تحریک عوام و به قصد حل مشکل صورت گیرد، نه اینکه با ادبیاتی خشونت‌آمیز و تحقیرکننده و شوونیستی، زمینه‌های فتنه و منازعه بین دو ملت همسایه فراهم شود.
#احمد_زیدآبادی
🆔@neeloofaran

ملاک دیدن و نادیدن رأی‌دهندگان!

سیدحسین مرعشی دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی ایران گفته است: "به عنوان یکی از کسانی که خودش را به آقای پزشکیان نزدیک می‌داند باید تاکید کنم که با این فرمان حرکت کردن و نادیده گرفتن همه کسانی که جمع شدند و مردم را بسیج کردند و رأیی را ساختند، اشتباه است."
به نظرم هشدار آقای مرعشی به‌جاست. آقای پزشکیان نباید اقشار و گروه‌هایی را که به او رأی دادند نادیده بگیرد. با این حال دیده و نادیده گرفتن یک قشر لزوماً به معنای دستیابی یا عدم دستیابی آنها به پست‌های اجرایی نیست بلکه به ایجاد شرایط اجتماعی است که فعالیت مدنی و سیاسی امن و آزاد را برای آنها فراهم کند. آنچه ما از آقای پزشکیان می‌خواهیم عمل به سه وعدۀ توازن در سیاست خارجی در کنار مذاکره به قصد لغو تحریم‌ها، رفع محدودیت در استفاده از اینترنت و پایان دادن به استفاده از ابزارهای فیزیکی و تحمیلی در حوزۀ پوشش مردم است. او اگر به این سه وعده عمل کند، رأی‌دهندگان را "دیده" است، حتی اگر اعضای کابینه‌اش باعث ملال‌ِخاطر ما شوند، اما اگر به این وعده‌ها عمل نکند، رأی‌دهندگان به خود را "ندیده" است، حتی اگر کابینه‌اش انباشته از چهره‌های نامدار و جذاب باشد!
به عبارت دیگر، بسیاری از رأی‌دهندگان به آقای پزشکیان نمی‌توانند و نمی‌خواهند بخشی از دولت او باشند، آنها می‌خواهند دولت پزشکیان شرایط بهتر و آزادتر و عادلانه‌تری برای زیست و فعالیت آنها در حوزۀ جامعۀ مدنی ایجاد کند تا استعدادها و علایق خود را به ظهور برسانند.
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad

کابینۀ پزشکیان و "باگ"هایش!

ترکیب کابینه بدین صورتی که به مجلس معرفی شده است، با توجه به اهدافی که آقای پزشکیان برای خود اعلام کرده، به قول امروزی‌ها دارای دو یا سه "باگ" اساسی است.
با این حال، این در حوزۀ حقوق رئیس دولت است که همکاران خود را انتخاب کند. نامناسب بودن برخی همکاران رئیس جمهور در درجۀ نخست، مشکل خود اوست. اگر او واقعاً فکر می‌کند که با برخی از این افراد می‌تواند کار کند، دلیلی ندارد که ما کاسۀ داغ‌تر از آش شویم!
در دنیا معمولاً دست رؤسای دولت برای انتخاب همکاران خود کاملاً باز است. از طرفی مردم هم خیلی خود را درگیر انتخاب نوع همکاران رئیس‌جمهور نمی‌کنند و مطالبات خود را از کلیت دولت طلب می‌کنند. در ایران اما بدبختانه دست رئیس‌جمهور برای گزینش همکاران خود باز نیست و گروه‌ها و محافل سیاسی هم به طرزی خارج از قاعده خود را درگیر جزئیات این موضوع می‌کنند.
به هر حال، اگر این چند نفری که اصطلاحاً "باگ" کابینه به نظر می رسند، خود را متعهد به همراهی با سیاست‌های اعلام شدۀ رئیس‌جمهور کرده باشند که چه بهتر، اما اگر احیاناً بخواهند ساز مخصوص خود را ناهماهنگ با ارکستر دولت بنوازند، آنگاه این به عهدۀ رئیس جمهور است که بخواهد تسلیم آنان شود یا آنکه قاطعانه به همکاری آنان خاتمه دهد.
آنچه فعلاً برای ما اصل است، عمل دولت به تعهدات خود برای پایان دادن به این وضعیت نابسامان است. باقی قضایا فرع بر این است.
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad

بعدش چی؟

پزشکیان را روی میدان مین فرستادند و قبل از اینکه حتی مینی منفجر شود، او را نه فقط وسط معرکه به حال خود رها کردند بلکه به رگبار هم بسته‌اند!
این نوع سیاست‌ورزی هر نوع حکمرانی در این مملکت را به امری غیرممکن تبدیل می‌کند!
خب حالا به فرض پزشکیان را پاک از اعتبار انداختید. بعدش چی؟ می‌خواهید چه کنید؟
#احمد_زیدآبادی
@neeloofaran

اهداف پنهان یک جنگ رسانه‌ای!

مسعود پزشکیان از هر سو تحت فشار است. او که برای انجام گشایشی در «امرِ خطیرِ تحریم اقتصادی ایران» به نیویورک سفر کرده است، با جبهۀ متناقضی از مخالفان روبه‌روست. در نیویورک جمعی از حامیان براندازی درصدد برگزاری تجمعی علیه او هستند.

شبکۀ ایران‌اینترنشنال هم چنانکه گویی سرِ گردنه‌ای را گرفته باشد، در کمین او و هیئت همراهش نشسته تا به‌زعم خود با طرح پرسشی زهرآگین که پاسخ سرراستی نداشته باشد، علیه آنان فضاسازی کند. همزمان، بخشی از پیاده‌نظام «سوپرانقلابی‌های داخلی» سخنان رئیس‌جمهور را واژه به واژه شخم می‌زنند تا خوراکی برای تبلیغات مخرب خود علیه هرگونه ابتکار سیاسی به قصد پایان تحریم‌های کشور به دست آورند.

همۀ اینها سوای فشار دولت‌های غربی و متحدان جهانی آنان است که هر کدام بخشی از سیاست خارجی جمهوری اسلامی را مغایر منافع خود و متحدان‌شان تلقی می‌کنند. در این میان اما غوغا بر سر یک جمله از مسعود پزشکیان، به اندازه‌ای گسترده شده که بیم آن می‌رود، اصل سفر رئیس‌جمهور به مقر سازمان ملل را تحت‌الشعاع خود قرار دهد و کوشش دیپلماتیک او و همراهانش را برای کمک به گشودن مسیری در جهت لغو تحریم‌های اقتصادی ایران خنثی کند.

آقای پزشکیان در مصاحبه با رسانه‌ها گفته است که «ما سلاح خود را کنار می‌گذاریم به شرطی که اسرائیل هم سلاح خود را کنار بگذارد.» خبرگزاری آمریکایی بلومبرگ این سخن را به معنای «آمادگی پزشکیان برای کاهش تنش با اسرائیل» تعبیر کرده و آن را تیتر گزارش خود از مصاحبۀ رئیس‌جمهور قرار داده است. پس از انتشار گزارش بلومبرگ، سیدعباس عراقچی، وزیر خارجه بلافاصله آن را تکذیب کرد، اما محافل داخلی مخالف دولت آقای پزشکیان ظاهراً اصرار دارند که برداشت بلومبرگ از سخنان پزشکیان دقیق و درست بوده و با این بهانه، جنگی رسانه‌ای را علیه او آغاز کرده‌اند. بر هر فرد آشنا به نیرنگ‌های سیاسی، کاملاً واضح و روشن است که این هیاهو و غوغایی بر سر هیچ است و حرف آقای پزشکیان منطق قابل دفاع خود را دارد، زیرا:

۱. مسعود پزشکیان عین سخن خود در نیویورک را در کنفرانس خبری خود در تهران نیز مطرح کرده بود، اما هیچ نوع واکنش مثبت یا منفی در داخل و خارج کشور برنیانگیخت!

۲. جمهوری اسلامی همواره تأکید کرده است که توسعۀ تسلیحات موشکی آن صرفاً جنبۀ دفاعی دارد. بنابراین کاملاً طبیعی است که اگر طرف‌های رقیب یا دشمن آن، امکانات هجومی خود را به تعبیر آقای پزشکیان «کنار بگذارند» دلیلی برای توسعۀ تسلیحات موشکی و یا افزایش بُرد آنها وجود ندارد. دقیقاً به همین دلیل بارها از سوی مسئولان رسمی اعلام شده است که تولید موشک‌های با برد بیش از ۲ هزار کیلومتر در دستور کار وزارت دفاع قرار ندارد.

۳. محدودیت تسلیحات و یا اساساً خلع سلاح منطقه‌ای همواره شعاری علیه اسرائیل به شمار می‌رود، چراکه اسرائیل به دلیل عدم عمق راهبردی خود در منطقه، نه‌فقط به پیشرفته‌ترین سلاح‌های روز مجهز می‌شود، بلکه از یک زرادخانۀ بزرگ اتمی هم برخوردار است. به همین جهت، اسرائیل هرگز به خلع سلاح متقابل با هیچ کشوری تن نمی‌دهد زیرا آن را علیه خود می‌داند. خلع سلاح منطقه‌ای و متقابل هم البته عمدتاً شعار است و شاید هرگز روی واقعیت را نبیند، اما طرح این شعار به عنوان احتجاجی علیه مسلح کردن فزایندۀ اسرائیل، در دیپلماسی عمومی به نفع کشورهایی است که سیاست نظامی خود را تدافعی می‌دانند.

۴. از یک سال گذشته تاکنون، سیاست رسمی جمهوری اسلامی حمایت قاطع از اعلام آتش‌بس در جنگ غزه و مخالفت با گسترش جنگ در منطقه بوده است. اگر جمهوری اسلامی خواهان تشدید جنگ فزاینده با اسرائیل باشد، لاجرم نباید از آتش‌بس حمایت و با گسترش جنگ مخالفت کند! در زبان متعارف بشری، حمایت از آتش‌بس در یک جنگ، هیچ معنای دیگری جز کاهش تنش نمی‌دهد. «کاهش تنش» در یک صحنۀ بحرانی، نه ذنب لایغفر است و نه معنای به رسمیت شناختن طرف‌های درگیر را می‌دهد! بنابراین، حتی اگر برداشت بلومبرگ را از سخنان آقای پزشکیان مبنا قرار دهیم، هیچ اشتباهی از سوی آقای پزشکیان.....[ادامه یادداشت در لینک زیر]
https://hammihanonline.ir/fa/tiny/news-21625
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
@neeloofaran

🔶فریبکاری آشکار!

سخنرانی بنیامین نتانیاهو در مجمع عمومی سازمان ملل یک مظلوم‌نمایی فریبکارانه و شرم‌آور بود.
او به تداوم اشغال کرانۀ‌باختری، ایجاد شهرک‌های یهودی‌نشین در این منطقه و تضییع حقوق فلسطینی‌ها که اجماعی کامل در جامعۀ جهانی نسبت به این مسائل وجود دارد، کوچکترین اشاره‌ای نکرد.
سخنرانی او در مورد غزه و لبنان هم کاملاً جنگ‌طلبانه و عاری از هر نوع نرمش بود.
نتانیاهو در عین حال، مقصد نهایی خود را در منطقه افشا کرد. او به طور مشخص تهران را هدف گرفت. ظاهراً هدف غایی او کشاندن آتش جنگ به ایران است.
#احمد_زیدآبادی

@ahmadzeidabad
@neeloofaran

هیاهوست؟

در حالی که از موضع‌گیری مقام‌های بلندپایۀ جمهوری اسلامی برداشت نمی‌شود که تصمیم نهایی برای حملۀ موشکی به اسرائیل گرفته شده باشد، گزارش رسانه‌های بین‌المللی از قریب‌الوقوع بودن چنین حمله‌ای به نقل از مقام‌های آمریکا و اسرائیل، به خبر نخست جهان تبدیل شده است.
در این میان، حتی برخی از رسانه‌های منسوب به نهادهای نظامی خبر حمله را "هیاهوی" آمریکا و اسرائیل دانسته‌اند. همزمان آویگدور لیبرمن، رهبر حزب دست‌راستی و ملی‌گرای "اسرائیل خانۀ ما" خواستار حملۀ پیشدستانه به ایران قبل از شلیک موشک‌ها شده است!
فضای غبارآلودی در حال پدید آمدن است.
#احمد_زیدآبادی

@neeloofaran

حمله به تأسیسات اتمی؟

نفتالی بنت از رهبران تندروی اسرائیل که در دوران کوتاه نخست‌وزیری‌اش دستور تمرین جدی برای حمله به تأسیسات هسته‌ای ایران را صادر کرده بود، اکنون بر انجام این حمله اصرار دارد و بر این باور است که دیگر چنین فرصتی برای "نابودی تأسیسات هسته‌ای ایران" پیش نخواهد آمد.
بنت از دو سال پیش از سیاست کناره گرفته اما به دلیل افزایش محبوبیتش در افکار عمومی اسرائیلی‌ها مترصد بازگشت به عرصۀ سیاست است. در حال حاضر او تنها سیاستمدار اسرائیلی است که طبق نظرسنجی‌ها، محبوبیتی بیشتر از نتانیاهو برای تصدی پست نخست‌وزیری دارد.
چیزی که خیلی عجیب به نظر می‌رسد سکوت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در برابر تهدید اسرائیل به حمله به تأسیسات هسته‌ای ایران است. صرف‌نظر از اینکه اسرائیل توانایی و یا تصمیم چنین حمله‌ای را داشته باشد یا نداشته باشد، تهدید به حمله علیه مراکز هسته‌ای در هر گوشه از جهان به دلیل احتمال نشت تشعشات اتمی همیشه همراه با حساسیت بسیار بوده است. نشت تشعشعات اتمی یک فاجعۀ تمام‌عیار انسانی و زیست‌محیطی با آثار ماندگار است و نمونه‌ای از آن را بشر معاصر در انتشار تشعشعات اتمی نیروگاه چرنوبیل در دوران حیات اتحاد جماهیر شوروی تجربه کرده است.
آیا از نظر آژانس بین‌المللی انرژی اتمی حمله به تأسیسات هسته‌ای ایران خطر نشت تشعشعات را به همراه ندارد؟ اگر ندارد چگونه؟ و اگر دارد چطور در برابر احتمال وقوع چنین فاجعۀ مهیب و دهشت‌آوری علیه مردم و سرزمین ایران سکوت کرده است؟
#احمد_زیدآبادی
@neeloofaran