ناخودآگاه مخلوق تمدن است

#ناخودآگاه_چیست؟: ناخودآگاه بخشی از ذهن‌ات است که نمی‌خواهی آن را ببینی، بخشی که آنرا پس می‌زنی. بخشی از خانه است که خیلی چیزها را در آنجا انداخته‌ای و هرگز خودت به آنجا نرفته‌ای.

هر چه انسان متمدن‌تر شود، ناخودآگاهش بزرگ‌تر می‌شود. مردم بدوی ناخودآگاه خیلی کوچکی دارند. شاید تعجب کنی اگر بدانی که تعدادی مردم بدوی همچنان در گوشه و کنار جهان زندگی می‌کنند (در هند ، در عمق جنگل‌ها، در کوه‌ها همچنان قبایلی بدوی هستند که حداقل پنج هزار سال قدمت دارند)

من مدتی با آنها زندگی کرده‌ام یکی از مهم‌ترین چیزها درباره آنها این است که آنها خواب نمی‌بینند. این بسیار مهم است. خواب دیدن برای آنها چیز نادری است زیرا آنها ناخودآگاه ندارند طبیعی و واقعی زندگی می‌کنند.

وقتی چیزی را سرکوب نکنی نمی‌توانی خواب بیافرینی. خواب دیدن جوشش ناخودآگاه است. کل روز را سرکوب می‌کنی و شب وقتی می‌خوابید، تمام چیزهای سرکوب شده به سطح می‌آیند. معنی رویا همین است و اگر رویاهای‌ات کابوس باشند به سادگی نشان می‌دهد که واقعا سرکوب کرده‌ای.

سرکوب کردن کار خطرناکی است،

تو روان پریشی‌ها را درون ناخودآگاه‌ات سرکوب می‌کنی و آنها هرچه عمیق‌تر بشوند بیشتر آسیب می‌زنند. اگر از یک مرد بدوی بپرسی دیشب چه خوابی دیدی می‌گوید هیچ !

بله هر از گاهی خواب می‌بینند اما رویایشان کاملا با رویای تو متفاوت است. رویای آنها رویایی نیست که یونگ و آدلر مشاهده‌اش کنند. رویای آنها پیش بینی آینده است. رویای آنها دیدن چیزی است که در آینده رخ می‌دهد. در جامعه بدوی به رویا بین، "من" می‌گویند. او به مهم‌ترین شخص تبدیل می‌شود زیرا می‌تواند خواب ببینید.

در جامعه متمدن روانکاوان اهمیت بسیاری پیدا می‌کنند زیرا می‌توانند رویاها را آنالیز کنند. در جامعه بدوی کسی که رویا می‌بیند تبدیل به مهم‌ترین شخص می‌شود.او راهب معنوی کمون می‌شود زیرا رویاهای او پیشگویی هستند و همیشه به واقعیت تبدیل می‌شوند. او در باره گذشته خواب نمی‌بیند زیرا هیچ سرکوبی ندارد. اگر رویایی ببیند درباره آینده است و رویاهایش اکثرا به واقعیت تبدیل می‌شود.

حال رویاهای او می‌بایست به شکل کاملا متفاوتی درک شوند. روانکاوان مدرن هرگز نمی‌توانند رویاهای او را درک کنند. روانکاوان بر ناخودآگاه کار می‌کنند، اما انسان بدوی هیچ ناخودآگاهی ندارد.

همین اتفاق برای بودا نیز می‌افتد: ناخودآگاه او ناپدید می‌شود زیرا او به ابراز کردن ادامه می‌دهد و تمام چیزهای درونش را بیرون می‌ریزد. او هرگز سرکوب نمی‌کند هرگز ناخودآگاه را خلق نمی‌کند.

ناخودآگاه مخلوق تمدن است: هرچه متمدن‌تر باشی، اگر کاملا متمدن شوی به ربات تبدیل می‌شوی، این اتفاقی است که در حال رخ دادن است. این فاجعه در سراسر دنیا رخ داده و باید متوقف شود.

اشو

ناخودآگاه مخلوق تمدن است

#ناخودآگاه_چیست؟: ناخودآگاه بخشی از ذهن‌ات است که نمی‌خواهی آن را ببینی، بخشی که آنرا پس می‌زنی. بخشی از خانه است که خیلی چیزها را در آنجا انداخته‌ای و هرگز خودت به آنجا نرفته‌ای.

هر چه انسان متمدن‌تر شود، ناخودآگاهش بزرگ‌تر می‌شود. مردم بدوی ناخودآگاه خیلی کوچکی دارند. شاید تعجب کنی اگر بدانی که تعدادی مردم بدوی همچنان در گوشه و کنار جهان زندگی می‌کنند (در هند ، در عمق جنگل‌ها، در کوه‌ها همچنان قبایلی بدوی هستند که حداقل پنج هزار سال قدمت دارند)

من مدتی با آنها زندگی کرده‌ام یکی از مهم‌ترین چیزها درباره آنها این است که آنها خواب نمی‌بینند. این بسیار مهم است. خواب دیدن برای آنها چیز نادری است زیرا آنها ناخودآگاه ندارند طبیعی و واقعی زندگی می‌کنند.

وقتی چیزی را سرکوب نکنی نمی‌توانی خواب بیافرینی. خواب دیدن جوشش ناخودآگاه است. کل روز را سرکوب می‌کنی و شب وقتی می‌خوابید، تمام چیزهای سرکوب شده به سطح می‌آیند. معنی رویا همین است و اگر رویاهای‌ات کابوس باشند به سادگی نشان می‌دهد که واقعا سرکوب کرده‌ای.

سرکوب کردن کار خطرناکی است،

تو روان پریشی‌ها را درون ناخودآگاه‌ات سرکوب می‌کنی و آنها هرچه عمیق‌تر بشوند بیشتر آسیب می‌زنند. اگر از یک مرد بدوی بپرسی دیشب چه خوابی دیدی می‌گوید هیچ !

بله هر از گاهی خواب می‌بینند اما رویایشان کاملا با رویای تو متفاوت است. رویای آنها رویایی نیست که یونگ و آدلر مشاهده‌اش کنند. رویای آنها پیش بینی آینده است. رویای آنها دیدن چیزی است که در آینده رخ می‌دهد. در جامعه بدوی به رویا بین، "من" می‌گویند. او به مهم‌ترین شخص تبدیل می‌شود زیرا می‌تواند خواب ببینید.

در جامعه متمدن روانکاوان اهمیت بسیاری پیدا می‌کنند زیرا می‌توانند رویاها را آنالیز کنند. در جامعه بدوی کسی که رویا می‌بیند تبدیل به مهم‌ترین شخص می‌شود.او راهب معنوی کمون می‌شود زیرا رویاهای او پیشگویی هستند و همیشه به واقعیت تبدیل می‌شوند. او در باره گذشته خواب نمی‌بیند زیرا هیچ سرکوبی ندارد. اگر رویایی ببیند درباره آینده است و رویاهایش اکثرا به واقعیت تبدیل می‌شود.

حال رویاهای او می‌بایست به شکل کاملا متفاوتی درک شوند. روانکاوان مدرن هرگز نمی‌توانند رویاهای او را درک کنند. روانکاوان بر ناخودآگاه کار می‌کنند، اما انسان بدوی هیچ ناخودآگاهی ندارد.

همین اتفاق برای بودا نیز می‌افتد: ناخودآگاه او ناپدید می‌شود زیرا او به ابراز کردن ادامه می‌دهد و تمام چیزهای درونش را بیرون می‌ریزد. او هرگز سرکوب نمی‌کند هرگز ناخودآگاه را خلق نمی‌کند.

ناخودآگاه مخلوق تمدن است: هرچه متمدن‌تر باشی، اگر کاملا متمدن شوی به ربات تبدیل می‌شوی، این اتفاقی است که در حال رخ دادن است. این فاجعه در سراسر دنیا رخ داده و باید متوقف شود.

اشو

#ناخودآگاه_چیست؟

ناخودآگاه بخشی از ذهنت است که:
نمی خواهی آن را ببینی،
بخشی که آنرا پس می زنی
بخشی از خانه است که هرگز به آنجا نرفته ای.
خیلی چیزها را در آنجا انداخته ای و هرگز خودت به آنجا نرفته ای.
ناخودآگاه پدیده ای طبیعی نیست.
هرچه انسان متمدن تر شود
ناخودآگاهش بزرگتر می شود.
مردم بدوی ناخودآگاه خیلی کوچکی دارند.
شاید تعجب کنی اگر بدانی که تعدادی مردم بدوی همچنان در گوشه و
کنار جهان زندگی می کنند(در هند ، در عمق جنگلها ، در کوهها همچنان قبایلی بدوی هستند که حداقل پنج هزار سال قدمت دارند)
من مدتی با آنها زندگی کرده ام
یکی از مهمترین چیزها درباره آنها این
است که آنها خواب نمی بینند.
این بسیار مهم است. خواب دیدن برای آنها چیز نادری است
زیرا آنها ناخودآگاه ندارند.
طبیعی و واقعی زندگی میکنند
چیزی را سرکوب نمی کنند.
وقتی چیزی را سرکوب نکنی نمی توانی
خواب بیافرینی.
خواب دیدن جوشش ناخودآگاه است.
کل روز را سرکوب می کنی و شب
وقتی می خوابی(وقتی سرکوبگر می خوابد)تمام چیزهای سرکوب شده
به سطح می آیند.
معنی رویا همین است و اگر رویاهایت کابوس باشند به سادگی نشان می دهد که واقعا سرکوب کرده ای.
سرکوب کردن کار خطرناکی است،
تو روان پریشی ها را درون ناخودآگاه ات سرکوب می کنی و آنها هرچه عمیق تر بشوند بیشتر آسیب می زنند.
اگر از یک مرد بدوی بپرسی دیشب چه خوابی دیدی ؟
میگوید هیچ !
بله هر از گاهی خواب می بینند اما رویایشان کاملا با رویای تو متفاوت
است.رویای آنها رویایی نیست که یونگ و آدلر مشاهده اش کنند .
رویای آنها شهود است،
رویای آنها پیش بینی آینده است.
رویای آنها دیدن چیزی است که در آینده رخ می دهد.
در جامعه بدوی به رویا بین،
بیننده یا شمن من می گویند .
او به مهمترین شخص تبدیل می شود زیرا می تواند خواب ببینید .
در جامعه متمدن روانکاوان اهمیت بسیاری پیدا می کنند زیرا می توانند رویاها را آنالیز کنند.
در جامعه بدوی کسی که رویا می بیند تبدیل به مهمترین شخص می شود.
او راهب معنوی کمون می شود زیرا رویاهای او پیشگویی هستند و همیشه به واقعیت تبدیل می شوند.
او درباره گذشته خواب نمی بیند زیرا هیچ سرکوبی ندارد.
اگر رویایی ببیند درباره آینده است و رویاهایش اکثرا به واقعیت تبدیل می شود .
حال رویاهای او می بایست به شکل کاملا متفاوتی درک شوند.
روانکاوان مدرن هرگز نمی توانند رویاهای او را درک کنند .
روانکاوان بر ناخودآگاه کار می کنند اما انسان بدوی هیچ ناخودآگاهی ندارد.

همین اتفاق برای بودا نیز می افتد: ناخودآگاه او ناپدید می شود زیرا او
به ابراز کردن ادامه می دهد و تمام چیزهای درونش را بیرون می ریزد
او هرگز سرکوب نمی کند هرگز ناخودآگاه را خلق نمی کند .
ناخودآگاه مخلوق تمدن است:
هرچه متمدن تر باشی ناهوشیارتری.
اگر کاملا متمدن شوی به ربات تبدیل می شوی، کاملا ناهوشیار .
این اتفاقی است که در حال رخ دادن است.
این فاجعه در سراسر دنیا رخ داده و باید متوقف شود.
تنها راه برای متوقف کردن آن کمک کردن به مردم است تا در مراقبه ناخودآگاه خویش را بیرون بیندازند .

#اشو