#خواسته
این نکته باید درک شود:
خواسته همیشه در آینده است،
ولی آینده هرگز در آنجا وجود ندارد.
آینده چیزی است که وجود ندارد،
و خواسته همیشه و فقط در آینده است. و خواسته از گذشته می آید که آن نیز وجود ندارد. گذشته رفته است و آینده هنوز نیامده.
خواسته از گذشته می آید زیرا تو باید به نوعی می دانسته ای که در گذشته چه خواهشی داشته ای. چگونه می توانی چیزی کاملاٌ تازه را بخواهی؟
چیز جدید را نمی توان خواست. فقط می توانی چیزی تکراری را درخواست کنی.
تو پول داشته ای و درخواست پول بیشتر داری ، ولی پول را می‌شناسی.
قدرت داشته ای وحالا بیشتر می خواهی، ولی خود قدرت را قبلاٌ شناخته ای. انسان نمی‌تواند خواسته ی چیزی ناشناخته را داشته باشد،خواسته فقط تکرار چیزی شناخته شده است
فقط نگاهش کن. تو آن را شناخته ای و تو را ارضاء نکرده است، پس دوباره و بیشتر آن را می خواهی
آیا فکر می کنی که ارضاء خواهی شد؟ فوقش این است که مقدار بیشتری بخواهی، ولی اگر یک روپیه ارضاء کننده نباشد، هزار روپیه چگونه می تواند ارضاکننده باشد؟
اگر یک روپیه ارضاکننده نیست، پس ده هزار روپیه،ده هزاربار بیشتر ارضاکننده نیست ، این منطقی ساده است.
اگر یک زن تو را ارضا نکرده باشد، آنوقت ده هزار زن هم تو را ارضاء نخواهند کرد. اگر یک زن چنان جهنمی برایت خلق کرده باشد، آنوقت ده هزار زن....
فقط فکرش را بکن!
یک ریاضیات ساده است.
می توانی حلش کنی!
فقط می توانی به سبب گذشته درخواست کنی و فقط می توانی در آینده تقاضا کنی، و هردو ناموجود هستند
آنچه که وجود دارد زمان حال است
این لحظه تنها لحظه ای است که وجود دارد. نمی توانی دراین زمان حال خواهشی داشته باشی، فقط می توانی در آن باشی. فقط می‌توانی از آن لذت ببری.
و من هرگز با کسی برخورد نداشته ام که بتواند در زمان حال بدبخت باشد
بارها مردم نزد من می آیند و می گویند که رنجور و بدبخت هستند و چنین و چنان هستند، و من به آنان می گویم: "فقط چشم ها را ببند و در همین لحظه ی حال ببین که آیا بدبخت هستی یا نه." آنان چشم ها را می بندند و سپس چشم ها را باز می کنند و می گویند:
"در همین لحظه بدبخت نیستم."
هیچکس در همین لحظه ی حال بدبخت نیست. هیچ امکانی وجود ندارد. طبیعت امور چنین اجازه ای نمی‌دهد
آیا در همین لحظه ی حال بدبخت هستی؟ در همین لحظه؟
آری، شاید لحظه‌ای پیش بدبخت بوده ای ، این درست است. و یا لحظه ای بعد بدبخت باشی ، این نیز مجاز است. ولی همین لحظه: در میان این دو چیز ناموجود، آیا بدبخت هستی؟
هیچکس تاکنون چنین نبوده است.
این لحظه همیشه سعادت خالص است؛ این لحظه همیشه شعف است و برکتی عظیم؛ این لحظه، لحظه ی خداوند است. گذشته مال تو است، آینده مال تو است؛ حال به خداوند تعلق دارد
ما زمان را به سه بخش تقسیم می کنیم: گذشته حال و آینده ، ولی ما نباید آن را چنین تقسیم کنیم. این یک تقسیم بندی درست نیست. زمان باید به دو بخش گذشته و آینده تقسیم شود
ولی زمان حال بخشی از زمان نیست، بخشی از جاودانگی است
خداوند گذشته ای ندارد، یادت باشد: نمی توانی بگویی خدا بود.
خداوند آینده ای ندارد: نمی توانی بگویی خدا خواهد بود.
خداوند فقط یک زمان دارد ، #حال
خداوند هست. خداوند همیشه هست. درواقع، خداوند فقط نام دیگری برای بودشisness است، برای وجود.
هرگاه تو نیز در زمان حال باشی، هرگاه تو نیز در این "بودش" باشی، خوشبختی و برکت یافته ای. نیایشی برمی خیزد. یک محراب می‌شوی
#اشو
#هنر_مردن
این نکته باید درک شود:
خواسته همیشه در آینده است،
ولی آینده هرگز در آنجا وجود ندارد.
آینده چیزی است که وجود ندارد،
و خواسته همیشه و فقط در آینده است. و خواسته از گذشته می آید که آن نیز وجود ندارد. گذشته رفته است و آینده هنوز نیامده.
خواسته از گذشته می آید زیرا تو باید به نوعی می دانسته ای که در گذشته چه خواهشی داشته ای. چگونه می توانی چیزی کاملاٌ تازه را بخواهی؟
چیز جدید را نمی توان خواست. فقط می توانی چیزی تکراری را درخواست کنی.
تو پول داشته ای و درخواست پول بیشتر داری ، ولی پول را می‌شناسی.
قدرت داشته ای وحالا بیشتر می خواهی، ولی خود قدرت را قبلاٌ شناخته ای. انسان نمی‌تواند خواسته ی چیزی ناشناخته را داشته باشد،خواسته فقط تکرار چیزی شناخته شده است
فقط نگاهش کن. تو آن را شناخته ای و تو را ارضاء نکرده است، پس دوباره و بیشتر آن را می خواهی
آیا فکر می کنی که ارضاء خواهی شد؟ فوقش این است که مقدار بیشتری بخواهی، ولی اگر یک روپیه ارضاء کننده نباشد، هزار روپیه چگونه می تواند ارضاکننده باشد؟
اگر یک روپیه ارضاکننده نیست، پس ده هزار روپیه،ده هزاربار بیشتر ارضاکننده نیست ، این منطقی ساده است.
اگر یک زن تو را ارضا نکرده باشد، آنوقت ده هزار زن هم تو را ارضاء نخواهند کرد. اگر یک زن چنان جهنمی برایت خلق کرده باشد، آنوقت ده هزار زن....
فقط فکرش را بکن!
یک ریاضیات ساده است.
می توانی حلش کنی!
فقط می توانی به سبب گذشته درخواست کنی و فقط می توانی در آینده تقاضا کنی، و هردو ناموجود هستند
آنچه که وجود دارد زمان حال است
این لحظه تنها لحظه ای است که وجود دارد. نمی توانی دراین زمان حال خواهشی داشته باشی، فقط می توانی در آن باشی. فقط می‌توانی از آن لذت ببری.
و من هرگز با کسی برخورد نداشته ام که بتواند در زمان حال بدبخت باشد
بارها مردم نزد من می آیند و می گویند که رنجور و بدبخت هستند و چنین و چنان هستند، و من به آنان می گویم: "فقط چشم ها را ببند و در همین لحظه ی حال ببین که آیا بدبخت هستی یا نه." آنان چشم ها را می بندند و سپس چشم ها را باز می کنند و می گویند:
"در همین لحظه بدبخت نیستم."
هیچکس در همین لحظه ی حال بدبخت نیست. هیچ امکانی وجود ندارد. طبیعت امور چنین اجازه ای نمی‌دهد
آیا در همین لحظه ی حال بدبخت هستی؟ در همین لحظه؟
آری، شاید لحظه‌ای پیش بدبخت بوده ای ، این درست است. و یا لحظه ای بعد بدبخت باشی ، این نیز مجاز است. ولی همین لحظه: در میان این دو چیز ناموجود، آیا بدبخت هستی؟
هیچکس تاکنون چنین نبوده است.
این لحظه همیشه سعادت خالص است؛ این لحظه همیشه شعف است و برکتی عظیم؛ این لحظه، لحظه ی خداوند است. گذشته مال تو است، آینده مال تو است؛ حال به خداوند تعلق دارد
ما زمان را به سه بخش تقسیم می کنیم: گذشته حال و آینده ، ولی ما نباید آن را چنین تقسیم کنیم. این یک تقسیم بندی درست نیست. زمان باید به دو بخش گذشته و آینده تقسیم شود
ولی زمان حال بخشی از زمان نیست، بخشی از جاودانگی است
خداوند گذشته ای ندارد، یادت باشد: نمی توانی بگویی خدا بود.
خداوند آینده ای ندارد: نمی توانی بگویی خدا خواهد بود.
خداوند فقط یک زمان دارد ، #حال
خداوند هست. خداوند همیشه هست. درواقع، خداوند فقط نام دیگری برای بودشisness است، برای وجود.
هرگاه تو نیز در زمان حال باشی، هرگاه تو نیز در این "بودش" باشی، خوشبختی و برکت یافته ای. نیایشی برمی خیزد. یک محراب می‌شوی
#اشو
#هنر_مردن