عشق بطور معمول، ناخودآگاه و حیوانی است.
اگر آنرا آگاهانه نمایید، این به معنای: #عشق_به_اضافه_مراقبه_است.
آنگاه کیفیت، زیبایی و عطر دیگری خواهد داشت. آن کار میکند
اما آن به خاطر آگاهی کار میکند نه به خاطر عشق
و آگاهی، عشق را از رابطه به یک درارتباط بودن ، به یک دوستی تغییر خواهد داد
آن دیگر یک اسارت نیست. آن آزادی میدهد.
لحظه ای که شما مراقبه گون شوید، کاهش دادنِ دیگری به یک شیء را متوقف خواهید کرد.
آنگاه شما دیگر یک شوهر و یک همسر نخواهید بود.
شما فقط #دو_دوست خواهید بود. 
هیچ بند و محدودیت قانونی وجود ندارد. شما از روی آزادی و سرور با هم زندگی میکنید.
شما میخواهید سهیم شوید.
و اگر آن سهیم شدن متوقف شود،
با احترام و قدردانیِ عظیم، به  سادگی به هم خداحافظ میگویید . هیچ تلخی ای وجود نخواهد داشت.

آگاهی در هر دو طریق کار میکند:
اگر شما با هم زندگی کنید، دوستی است. و دوستی، به شما آزادی میدهد. شما میتوانید با افراد بسیاری دوستانه باشید. هیچ تملکی در آن وجود ندارد.

وقتی که عشق دوستی میشود، هیچ تملکی در آن نیست. هیچ انحصار و حسادتی در آن نیست. و وقتی حسادت و تملک وجود ندارد، #آزادی هست.

آزادی کار میکند، دوستی کار میکند.
و لحظه ای که عشق شروع به دادن آزادی به دیگری میکند، دیگری ارضای عظیمی از آن حاصل میکند
چونکه بزرگترین آرزوی انسان،  آزادی است، نه عشق...
اگر شخص مجبور باشد بین آزادی و عشق یکی را انتخاب کند ،
شخص  آگاه، آزادی را انتخاب میکند و شخص ناآگاه عشق را برمیگزیند.

اشو