🌿کمی امان بده تا برگردم!
این یکی از آخرین عکس هایی است که در #ایران با مادرم انداخته ام. دو تایی غمگینیم. خیره شده ایم به دوربین و انگار دو تایی یه جورایی عزا گرفته ایم. وقت وداع فرا رسیده و چشمی در تصویر برق نمی زند.
حالا این جا نشسته ام و به همین عکس خیره شده ام... آهای مادر کوچک اندام پیر شده ام که هنوز بسان درخت تنومندی سایه ات بر سر ما است کجایی؟ کجایی؟
تو را همیشه برای آن چه در سوی آب ها طی دو دهه انجام دادی ستایش کردم. در جایی که حوصله اش را نداشتی کنار نوه های دختری دوقلویت ماندی و زبان #فارسی یادشان دادی.
اجازه ندادی زبان آمریکایی / انگلیسی آنها را در خود غرق کند و برابر فارسی زبان ها مات شوند. برای شان قصه های پارسی خواندی، آوازهای ایرانی زمزمه کردی و اصطلاحات روزمره را سر زبان شان انداختی...
تو ماموریتت را انجام دادی و و سپس برگشتی به خانه کوچکت در تهران نزدیک میدان تجریش. جایی که بدان تعلق داری. در سرزمینت. کنار همزبان هایت. تو تسلیم سلطه بی ترحم روزگار نشدی، خیلی ها شدند، ولی تو نشدی.
کمی امان بده تا برگردم و دوباره عطرت را ببویم. مایه تأسف است پنج بچه بزرگ کردی که در چهار قاره پراکنده شده اند... راستی بی صفت تر از من هم فرزندی وجود داشته؟ اعتراف می کنم نه.
دیگر نشانی از جوانی نمانده و هر روز که سپری می شود عشق ها را دوره می کنم. عشق به تو. عشق به آدمیت. عشق به اهدافی که دست نیافتنی شدند و سرانجام عشق به سرزمینم. زندگی بدون این ها که زندگی نیست، هست؟
دکتر حمیدرضاصدر🥀
این یکی از آخرین عکس هایی است که در #ایران با مادرم انداخته ام. دو تایی غمگینیم. خیره شده ایم به دوربین و انگار دو تایی یه جورایی عزا گرفته ایم. وقت وداع فرا رسیده و چشمی در تصویر برق نمی زند.
حالا این جا نشسته ام و به همین عکس خیره شده ام... آهای مادر کوچک اندام پیر شده ام که هنوز بسان درخت تنومندی سایه ات بر سر ما است کجایی؟ کجایی؟
تو را همیشه برای آن چه در سوی آب ها طی دو دهه انجام دادی ستایش کردم. در جایی که حوصله اش را نداشتی کنار نوه های دختری دوقلویت ماندی و زبان #فارسی یادشان دادی.
اجازه ندادی زبان آمریکایی / انگلیسی آنها را در خود غرق کند و برابر فارسی زبان ها مات شوند. برای شان قصه های پارسی خواندی، آوازهای ایرانی زمزمه کردی و اصطلاحات روزمره را سر زبان شان انداختی...
تو ماموریتت را انجام دادی و و سپس برگشتی به خانه کوچکت در تهران نزدیک میدان تجریش. جایی که بدان تعلق داری. در سرزمینت. کنار همزبان هایت. تو تسلیم سلطه بی ترحم روزگار نشدی، خیلی ها شدند، ولی تو نشدی.
کمی امان بده تا برگردم و دوباره عطرت را ببویم. مایه تأسف است پنج بچه بزرگ کردی که در چهار قاره پراکنده شده اند... راستی بی صفت تر از من هم فرزندی وجود داشته؟ اعتراف می کنم نه.
دیگر نشانی از جوانی نمانده و هر روز که سپری می شود عشق ها را دوره می کنم. عشق به تو. عشق به آدمیت. عشق به اهدافی که دست نیافتنی شدند و سرانجام عشق به سرزمینم. زندگی بدون این ها که زندگی نیست، هست؟
دکتر حمیدرضاصدر🥀
ایرانیان فرزاندان #فردوسی هستند
و در دامان او پرورش یافته‌اند؛
چرا که شاهنامه، نامه هزاره‌های
#فرهنگ و #هنر_ایرانی است
اگر فردوسی در #تاریخ سربرنمی‌آورد
و شاهنامه را نمی‌سرود، چه بسا ایرانیان امروز با زبان شورانگیز و شیرین #فارسی سخن نمی‌گفتند.
گفته شده
«روزی از محمّد حسنین هیکل، نویسنده مشهور مصری، پرسیدند شما مصریان با آن پیشینۀ درخشان فرهنگی چه شد که عرب زبان شدید؟ گفت، ما عرب زبان شدیم برای اینکه فردوسی نداشتیم...»
اما چرا علی رغم نفوذ زبان عربی در ایران و رواج عربی نویسی در این دیار و تألیف کتابهای بسیار به این زبان توسط ایرانیان، عربی زبان رسمی مردم ایران نشد؟
تاریخ گواهی می دهد که #ایرانیان ، فارسی را به همت بزرگان و اندیشمندانش حفظ کرده و گسترش داده اند.
حرکتی که با یعقوب لیث صفاری
سر سلسله دار صفاریان و با جمله "سخنی که من اندر نیابم چرا باید گفت؟"
خطاب به شاعران و نویسندگان دربارش آغاز شد و با رودکی و دقیقی و عنصری سنگ بنای آن گذاشته شد
و با فردوسی و شاهکار جاودانه اش #شاهنامه به اعتلا و سترگی رسید
سرزمین پهناور ایران در طول تاریخ
تلخ و شیرین بسیاری را چشیده و فراز و فرودهای بسیاری را از سر گذرانده است.
فردوسی برای مقابله با تسلط ستمگرانه و برتری جوییهای غیرایرانیان، مفاخر قومی و وصف تمدن باستانی ایران را زنده کرد و توانست حس دفاع از کشور را در بسیاری از مردم زنده کند
آرامگاه فردوسی
(هزار و سی صد و سیزده ه.ش )
محل خاکسپاری حکیم ابوالقاسم #فردوسی در طوس است
این بنا به‌دست هوشنگ سیحون برپایهٔ طرح پیشین کریم طاهرزاده بهزاد، با اندکی تغییر در اندازه و تزئینات، طراحی و بازسازی شد. معمار مجری ساختمان حسین لرزاده، و حسین حجارباشی زنجانی و تقی درودیان مباشر ساخت این بنا بودند
میراث دار فرهنگ ایرانی باشیم