💥پاسخ به ادعای اعجاز قرآن در اشاره به گسترش جهان (بخش اول)

#متن_ادعا: آیه ی ۴۷ سوره ذاریات ﴿وَالسَّمَاءَ بَنَيْنَاهَا بِأَيْدٍ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ:و آسمان را به نيرو برافراشتيم و حقا كه ما تواناييم.﴾ اشاره به گسترش جهان میکند و این مطابق یافته های علمی عصر حاضر است!

#پاسخ_به_ادعا:
➖اولاً منابع علمی بر خلاف آیه ی قرآن اشاره به گسترش جهان می کنند٬ نه آسمان! در حالی که برای اشاره به جهان در عربی کلمه ی مستقل «عالم» وجود دارد. بنابراین اصل ادعای نویسنده ی معجزه تراش باطل بوده و در حقیقت اصرار ایشان بر این معجزه تراشی متضمن اثبات بلیغ نبودن کلام قرآن و الکن بودن خدایشان است! این چگونه خداییست که می خواهد به انبساط عالم اشاره کند اما اشتباهاً به جای کلمه ی دقیق تر «عالم» از کلمه ی «سماء» به معنی آسمان استفاده می کند؟؟

➖ثانیاً به لحاظ قواعد علم صرف و لغت عربی، برداشت نویسنده ی معجزه تراش از آیه صحیح نیست.در عبارت [لَمُوسِعُونَ]، مُوسِع اسم فاعل از مصدر ایساع و ریشه ی وسع می باشد.نکته ی بسیار مهم این است که اسم فاعل اساسا دلالت بر حدوث فعل میکند نه ثبوت و استمرار آن! یعنی در این آیه،از کلمه ی موسع نمیتوان تداوم و استمرار وقوع فعل وسع ( وسعت بخشیدن ) را برداشت کرد. در ادامه٬ برخی از منابعی را که به این مهم اشاره کرده اند ( و نویسنده ی معجزه تراش آن ها را نخوانده! ) ذکر می کنیم:

۱– اسم الفاعل : ١ ـ تعريفه : هو اسم مشتقّ للدلالة على معنى مجرّدحادث (أي : يطرأ ويزول) و على فاعله
#ترجمه:اسم فاعل اسم مشتقی است که دلالت میکند بر حدوث فعل (یعنی: رخ دهد و سپس از بین برود) و نیز بر فاعل آن.
منبع:موسوعة النحو والصرف والإعراب - امیل یعقوب - ج۱ - ص۶۷
۲– اسم الفاعل : ما دلّ على حدث وفاعله على معنى الحدوث.(أي : بمعنى عدم الثبوت ، وخرّج بذلك الصفة المشبّهة حيث إن دلالتها بمعنى الثبوت.)
#ترجمه: اسم فاعل: آنچه که دلالت کند بر حدث فعل و انجام دهنده ی آن فعل به نحوی که معنای حدوث را برساند. ( یعنی: به معنی عدم ثبوت و استمرار فعل باشد. برای رساندن معنای ثبوت و استمرار،از صفت مشبهه استفاده می شود )
منبع: نزهة الطرف في علم الصرف - السيد محمد تقي الحسيني الجلالي - ج۱- ص۱۵۳
۳– در کتاب نحو الوافی جلد ۳ صفحه ۳۷ در ضمن تعریف اسم فاعل ذکر شده است که:
وهو يفيد حدوث معناه، ولا يفيد الدوام أو الثبوت، إلا إذا تخلى عن دلالته الخاصة
#ترجمه:اسم فاعل افاده ی معنای حدوث میکند و بر استمرار و ثبوت دلالت نمیکند، مگر در زمانی که دلالت آن تخصیص خورده باشد بر دوام و ثبوت
#ادامه_دارد
🚫 @ANSWER_ISLAMISM

💥پاسخ به ادعای اعجاز قرآن در اشاره به گسترش جهان (بخش سوم)

در بخش اول و دوم از پاسخ به این ادعای اعجاز به موارد زیر اشاره کردیم:
–عدم انطباق کلمه ی « سما‌ء (آسمان) » در آیه ۴۷ ذاریات با مفهوم جهان در مقالات مربوط به نظریه گسترش جهان
–عدم دلالت کلمه ی موسعون بر تداوم و ثبوت فعل گستراندن آسمان
–الزام بر ایجاد اشکال علمی برای آیه ی ۴۸ سوره ذاریات در صورت قبول معنای تداوم و استمرار گسترش برای کلمه موسعون ( تحمیل معنای تداوم گسترش مساحت زمین برای کلمه ی ماهدون )
–قطعی نبودن مسئله ی گسترش کائنات از منظر علمی و اقرار حوزه علمیه بر موجه نبودن تحمیل اعجاز بر آیه ۴۷ ذاریات

در ادامه به پنجمین اشکال وارد بر این معجزه تراشی می پردازیم:
➖تا پیش از مطرح شدن مسئله ی گسترش و انبساط جهان توسط دانشمندان، حتی یک تن از مفسران قرآن از این آیه٬ تداوم و استمرار گسترش آسمان توسط الله را برداشت نکردند. در ادامه چند نمونه از تفاسیر بزرگترین مفسران قرآن را بازبینی خواهیم کرد:
۱) #متن_عربی: «وَ اَلسَّمََاءَ بَنَيْنََاهََا بِأَيْدٍ» تقديره و بنينا السماء بنيناها بقوة عن ابن عباس و مجاهد و ابن زيد و قتادة أي خلقناها ورفعناها على حسن نظامها «وَ إِنََّا لَمُوسِعُونَ» أي قادرون على خلق ما هو أعظم منها عن ابن عباس و قيل معناه و إنالموسعون الرزق على الخلق بالمطر عن الحسن و قيل معناه وإنا لذو سعة لخلقنا أي قادرون على رزقهم لا نعجز عنه فالموسع ذو الوسع و السعة أي الغني و الجدة
#ترجمه: «وَ إِنَّا لَمُوسِعُونَ» به نقل از ابن عباس يعنی: ما قدرت داريم كه از آسمان با عظمت‌تر نيز بيافرينيم. حسن گفته است يعني: ما قدرت داريم كه به وسيله باران روزی مردم را بيشتر توسعه دهيم. و بعضي گفته‌اند يعنی: ما نسبت به مخلوقات خود دستمان باز است و از آن عاجز نيستيم، بنا بر اين (موسع) بمعني صاحب (سعه) است كه آن نيز به معنی بي‌نيازی و توان داشتن است. 
منبع: مجمع البيان في تفسير القرآن - الشيخ الطبرسی -ج۹ - ص۲۴۲

۲) وَ السَّمٰاءَ ؛و آسمان را بنا كرديم بقوّت. وَ إِنّٰا لَمُوسِعُونَ،عبد اللّه عبّاس گفت:ما قادريم برآن.روايتى هم از او آن است كه ما روزى فراخ كنيم برآن كه خواهيم.ضحّاك گفت:ما توانگريم ،بيانه: عَلَى الْمُوسِعِ قَدَرُهُ وَ عَلَى الْمُقْتِرِ قَدَرُهُ .حسين بن الفضل گفت:علم ما واسع است،يعنى همه چيز دانيم
منبع: روض الجنان و روح الجنان في تفسير القرآن - ابوالفتوح الرازی - ج ۱۸ - ص۱۱۳

۳) (وانا لموسعون) قال ابن عباس: لقادرون.
وقيل: أي وإنا لذو سعة، وبخلقها وخلق غيرها لا يضيق علينا شئ نريده. وقيل: أي وإنا لموسعون الرزق على خلقنا. عن ابن عباس أيضا. الحسن: وإنا لمطيقون. وعنه أيضا:
وإنا لموسعون الرزق بالمطر. وقال الضحاك: أغنيناكم، دليله: (على الموسع [1] قدره). وقال القتبي: ذو سعه على خلقنا. والمعنى متقارب. وقيل: جعلنا بينهما وبين الأرض سعة.
#ترجمه: در مورد عبارت (وانا لموسعون) ابن عباس گفته است: یعنی تواناییم. و گفته اند: یعنی ما صاحب وسعت و قدرتیم. و در خلق آسمان و غیر آن، ناتوان نمی شویم. و گفته اند: یعنی ما در رزق و روزی دادن به آفریدگانمان وسعت و فراخی ایجاد میکنیم. حسن گفته است: یعنی احاطه داریم. همچنین گفته است: مراد از لموسعون، وسعت و فراخی ایجاد کردن در رزق بواسطه ی باران است. و ضحاک گفته است: یعنی بی نیاز کنندگان شماییم. دلیل آن آیه ۲۳۶ بقره است: عَلَى الْمُوسِعِ قَدَرُهُ یعنی توانگر به قدر توانش (همسرش را که طلاق داده) بی نیاز کند. قتبی گفته است: یعنی نسبت به خلقمان دستمان باز است و تواناییم. و گفته اند: یعنی بین آسمان ها و زمین و بین زمین وسعت و فراخی قرار دادیم.
منبع: تفسير القرطبی - ج۱۷ - ص۵۲

۴) وإنالموسعون " أي قد وسعنا أرجاءها ورفعناها بغير عمد حتى استقلت
ترجمه: عبارت وإنالموسعون یعنی به درستی که کرانه های آن را فراخ گردانیدیم و سپس آن را بالا بردیم تا جایی که بدون هیچ ستونی برافراشته شد.
منبع: تفسير ابن كثير - ج۴ - ص۲۵۴

🚫 @ANSWER_ISLAMISM

💥پاسخ به ادعای اعجاز علمی قرآن در مورد زنبور عسل

#متن_ادعا:
دانشمندان به تازگی کشف کرده اند که زنبور عسل دو معده دارد. این در حالیست که قرآن کریم در روزگاری که آناتومی (علم تشریح ساختار بدن) حیوانات تدریس نمی شد با به کار بردن کلمه ی «بطون» ( که جمع مکسر است و جمع مکسر بر دو یا بیشتر دلالت می کند) در آیه ی ۶۹ سوره ی نحل٬ به دو معده ای بودن زنبور عسل اشاره کرده است:
#سوره_النحل - آیه ۶۹:
يَخْرُجُ مِنْ بُطُونِهَا شَرَابٌ مُخْتَلِفٌ أَلْوَانُهُ فِيهِ شِفَاءٌ لِلنَّاسِ...
#ترجمه:
از شكم های آن نوشیدنی خاصی خارج می شود٬ به رنگ های مختلف٬ که در آن شفای مردم است...
#پاسخ_به_ادعا:
–اولاً بر خلاف ادعای نویسنده ی دروغ پرداز کانال اسلامگرا که کاربرد جمع مکسر را برای اشاره به تعداد دو یا بیشتر عنوان می کند٬ در عربی٬ جمع مکسر دلالت بر تعداد سه یا بیشتر می کند:
«جمع مكسّر آن اسمى است كه دلالت بر سه چيز يا بيشتر نموده و براى ساختن آن قاعده و ضابطه‌اى در دست نيست»
#منبع:
اساس الصرف، مشتمل بر امهات مسائل علم صرف - آیت الله ذهنی تهرانی - ج۱ - ص۵۲
بنابراین کلمه ی بطون در آیه نمی تواند بر دو معده دلالت کند! بلکه به سه یا تعداد بیشتر معده می تواند دلالت کند و این واضحاً اشتباه است! نتیجتاً طبق استدلال خود اسلامگرایان٬ اشتباه علمی قرآن در این آیه ثابت می شود!

–ثانیاً نویسنده ی فریب کار کانال اسلامگرا باید بداند که برداشت معجزه تراشانه اش از این آیه٬ کاملاً با تعابیر ائمه ی معصومش از این آیه در تضاد است.
به عنوان نمونه:
۱) الْحَسَنُ بْنُ أَبِي اَلْحَسَنِ اَلدَّيْلَمِيُّ، بِإِسْنَادِهِ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ (عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ): فِي قَوْلِهِ عَزَّ وَ جَلَّ: وَ أَوْحىٰ رَبُّكَ إِلَى اَلنَّحْلِ أَنِ اِتَّخِذِي مِنَ اَلْجِبٰالِ بُيُوتاً وَ مِنَ اَلشَّجَرِ وَ مِمّٰا يَعْرِشُونَ . قَالَ: «مَا بَلَغَ بِالنَّحْلِ أَنْ يُوحَى إِلَيْهَا، بَلْ فِينَا نَزَلَتْ، وَ نَحْنُ اَلنَّحْلُ، وَ نَحْنُ اَلْمُقِيمُونَ لِلَّهِ فِي أَرْضِهِ بِأَمْرِهِ، وَ اَلْجِبَالُ: شِيعَتُنَا، وَ اَلشَّجَرُ: اَلنِّسَاءُ اَلْمُؤْمِنَاتُ».
#ترجمه:
امام صادق درباره ی آیه «وَ أَوْحىٰ رَبُّكَ إِلَى اَلنَّحْلِ أَنِ اِتَّخِذِي مِنَ اَلْجِبٰالِ بُيُوتاً وَ مِنَ اَلشَّجَرِ وَ مِمّٰا يَعْرِشُونَ»
فرمود: زنبور عسل را با وحی چه کار؟ بلکه این آیه درباره ی ما نازل شده است و نحل٬ ما هستیم و ما به امر خدا در زمین او ساکن و مقیم هستیم و جبال یعنی شیعه ما و شجر یعنی زنان مومن.
#منبع:
البرهان في تفسير القرآن - السید هاشم البحراني - ج۳ - ص۴۳۶
۲) وفي رواية أبي الربيع الشامي عنه في قول الله «وَأَوْحى رَبُّكَ إِلَى النَّحْلِ» فقال رسول الله «أَنِ اتَّخِذِي مِنَ الْجِبالِ بُيُوتاً» قال تزوج من قريش «وَمِنَ الشَّجَرِ» قال في العرب «وَمِمَّا يَعْرِشُونَ» قال في الموالي «يَخْرُجُ مِنْ بُطُونِها شَرابٌ مُخْتَلِفٌ أَلْوانُهُ» قال أنواع العلم «فِيهِ شِفاءٌ لِلنَّاسِ»
#ترجمه: امام صادق درباره این آیه «وَأَوْحى رَبُّكَ إِلَى النَّحْلِ»
فرمود: نحل یعنی رسول خدا. و «أَنِ اتَّخِذِي مِنَ الْجِبالِ بُيُوتاً» یعنی با زنانی از قریش ازدواج کن. «وَمِنَ الشَّجَر» یعنی «و زنانی از عرب». «وَمِمَّا يَعْرِشُونَ» یعنی «و زنانی از موالی». «يَخْرُجُ مِنْ بُطُونِها شَرابٌ مُخْتَلِفٌ أَلْوانُهُ» یعنی «انواع علم که برای مردم مفید و شفا است»
#منبع:
بحار الأنوار - العلامة المجلسي - ج۲۴ - ص۱۱۳

https://t.me/answer_islamism/6010