▫️ سمپوزیوم دربارهی «امپراتوری سرمایه» اثر اِلن میکسینز وود
24 آوریل 2024
نوشتهی: پل بلکلج
ترجمهی: دلشاد عبادی
📝 توضیح نقد: مجلهی ماتریالیسم تاریخی در سال ۲۰۰۷ در شمارهی ۱۵.۳ خود سمپوزیومی برگزار کرد و چندین نویسنده به نقد و بررسی کتاب «امپراتوری سرمایه» اثر اِلن میکسینزوود پرداختند. این مقالات به ترتیب در چهارمین بخش مجموعه مقالات امپریالیسم سایت نقد که به این کتاب اختصاص یافته منتشر میشوند.
🔸 بررسی اِلن وود دربارهی امپریالیسم جدید، آخرین نمونه از پروژهی گستردهتر او برای بازسازی شکل غیرجبرگرای مارکسیسم است که هم میتواند ویژگی تاریخی سرمایهداری را تبیین کند و هم بر فعالیت سیاسی سوسیالیستی تاثیر گذارد. مقالهی حاضر در پی آن است که واکاوی او را از امپریالیسم هم در بافتار سیاسی گستردهتری که در آن نوشته شده و هم بهعنوان نمونهای از زایایی بازتفسیرش از ماتریالیسم تاریخی بررسی کند. من پس از ترسیم مضامین اصلی پروژهی «مارکسیسم سیاسی» وود و پیش از اینکه به موضوعهای اصلی بحث بعدی اشاره کنم، به بررسی کلی تز کتاب میکسینزوود، امپراتوری سرمایه (2003)، میپردازم.
🔸 وود مارکسیسم سیاسی را از تفسیرهای سنتی ماتریالیسم تاریخی به دو صورت اساسی متمایز میکند. نخست، او مدل کلاسیک ـ مارکسیستی تغییر تاریخی را که در «پیشگفتار» ۱۸۵۹ مارکس به کتاب پیرامون نقد اقتصاد سیاسی بیان شده، رد میکند. دوم، و به جای این مدل، او معتقد است که اولویت تبیینی در تاریخ باید به تغییرات در مناسبات تولید، یا مناسبات مالکیت که او ترجیح میدهد آنها را چنین بنامد، داده شود. وود اظهار میکند که مارکسیسم سیاسی متعاقباً نقد ادوارد تامپسون از کاربرد خام استعارهی روبنا-زیربنا را با روایت جایگزین برنر از توسعهی سرمایهداری در سنتزی ترکیب میکند که هدفش پایهریزی دوبارهی زمینهای مستحکم برای شرحی غیر غایتشناختی از تاریخ است.
🔸 تفسیر وود از مارکسیسم نه تنها بر بر طرد انتخاباتگرایی ساده بلکه بر طرد سوسیالیسم بازار نیز تأثیر داشت؛ زیرا او تأکید میکند که ایدئولوژی مارکسیسم بازار این واقعیت را نادیده میگیرد که مناسبات اجتماعی سرمایهداری بر اجبار متکی است نه فرصت. وود اظهار کرد که این انتقاد یقیناً با واکاوی اقتصادی برنر از بحرانهای سرمایهداری مستحکم میشود که هم رفرمیسم سیاسی را تضعیف و هم مبارزهجویی صنعتی طبقهی کارگر را تقویت میکند. وود در تقابل با رفرمیسم تأکید میورزد که سوسیالیستها باید مبارزات برای اصلاحات را درون سرمایهداری تقویت و تلاش کنند تا این مبارزات را به مبارزهای گستردهتر، اگر چه دشوارتر، علیه سرمایهداری مرتبط سازند. او بهطور کلیتر اشاره میکند که، در حالی که سوسیالیستها باید انعطافپذیری رفرمیسم طبقهی کارگر را به رسمیت بشناسند، نسبت به عقبنشینی از سیاست انقلابی در مقابل قدرت مطلق ظاهری رفرمیسم محتاط باشند.
🔸 وود در توضیح خود از امپریالیسم جدید تأکید میکند که بداعت این شکل از حکومت طبقاتی با استفادهی ما از زبان امپریالیسم برای توصیف آن مبهم شده است. زیرا این زبان از شکل بسیار متفاوت امپریالیسمی نشئت میگیرد که سرشتنشان امپراتوری روم بود. در واقع، هستهی اصلی کتاب بررسی پرجنبوجوش و تحریکآمیز انواع مختلف امپراتوریها از روم تا چین، آمریکای اسپانیایی، ونیز، امپراتوری مسلمانان عرب، جمهوری هلند و امپراتوری بریتانیا است. بحث وود دربارهی آخرین نمونه شاید بهوضوح رویکرد متمایزش را پیرامون این موضوعات بیان میکند. زیرا او ادعا میکند که در حالی که بریتانیا یک کشور سرمایهداری بود، به استفاده از شکلهای کنترل پیشاسرمایهداری در هند و جاهای دیگر متوسل شد که در نهایت شکاف بین عصر تحلیلشده توسط لنین و لوکزامبورگ و جهان مدرن را منعکس میکند. زیرا در حالی که آنها کوشیدند تا دورهای را مفهوم سازند که سرشتنشان آن همانا تقسیم روشن و عیان بین کلانشهر سرمایهداری و بقیهی جهان پیشاسرمایهداری است، ما در جهانی زندگی میکنیم که در آن سرمایهداری جهانی شده است. اگرچه مایهی تاسف است که بحث او از بحثهای کلاسیک فقط به آن دسته از آثار لنین و لوکزامبورگ اشاره میکند که بیشتر با استدلالش مطابقت دارند، و نه آثار بوخارین و هیلفردینگ که شاید برای دنیای مدرن برجستگی بیشتری داشته باشند، بیشک هنگامی که مدعی میشود پایان جنگ جهانی دوم نقطه عطفی در تاریخ سرمایهداری است، بر زمین استواری ایستاده است...
🔹متن کامل این مقاله را در لینک زیر بخوانید:
https://wp.me/p9vUft-432
#امپریالیسم #پل_بلکلج #دلشاد_عبادی #الن_میکسینز_وود #امپریالیسم_جدید
👇🏽
🖋@naghd_com
24 آوریل 2024
نوشتهی: پل بلکلج
ترجمهی: دلشاد عبادی
📝 توضیح نقد: مجلهی ماتریالیسم تاریخی در سال ۲۰۰۷ در شمارهی ۱۵.۳ خود سمپوزیومی برگزار کرد و چندین نویسنده به نقد و بررسی کتاب «امپراتوری سرمایه» اثر اِلن میکسینزوود پرداختند. این مقالات به ترتیب در چهارمین بخش مجموعه مقالات امپریالیسم سایت نقد که به این کتاب اختصاص یافته منتشر میشوند.
🔸 بررسی اِلن وود دربارهی امپریالیسم جدید، آخرین نمونه از پروژهی گستردهتر او برای بازسازی شکل غیرجبرگرای مارکسیسم است که هم میتواند ویژگی تاریخی سرمایهداری را تبیین کند و هم بر فعالیت سیاسی سوسیالیستی تاثیر گذارد. مقالهی حاضر در پی آن است که واکاوی او را از امپریالیسم هم در بافتار سیاسی گستردهتری که در آن نوشته شده و هم بهعنوان نمونهای از زایایی بازتفسیرش از ماتریالیسم تاریخی بررسی کند. من پس از ترسیم مضامین اصلی پروژهی «مارکسیسم سیاسی» وود و پیش از اینکه به موضوعهای اصلی بحث بعدی اشاره کنم، به بررسی کلی تز کتاب میکسینزوود، امپراتوری سرمایه (2003)، میپردازم.
🔸 وود مارکسیسم سیاسی را از تفسیرهای سنتی ماتریالیسم تاریخی به دو صورت اساسی متمایز میکند. نخست، او مدل کلاسیک ـ مارکسیستی تغییر تاریخی را که در «پیشگفتار» ۱۸۵۹ مارکس به کتاب پیرامون نقد اقتصاد سیاسی بیان شده، رد میکند. دوم، و به جای این مدل، او معتقد است که اولویت تبیینی در تاریخ باید به تغییرات در مناسبات تولید، یا مناسبات مالکیت که او ترجیح میدهد آنها را چنین بنامد، داده شود. وود اظهار میکند که مارکسیسم سیاسی متعاقباً نقد ادوارد تامپسون از کاربرد خام استعارهی روبنا-زیربنا را با روایت جایگزین برنر از توسعهی سرمایهداری در سنتزی ترکیب میکند که هدفش پایهریزی دوبارهی زمینهای مستحکم برای شرحی غیر غایتشناختی از تاریخ است.
🔸 تفسیر وود از مارکسیسم نه تنها بر بر طرد انتخاباتگرایی ساده بلکه بر طرد سوسیالیسم بازار نیز تأثیر داشت؛ زیرا او تأکید میکند که ایدئولوژی مارکسیسم بازار این واقعیت را نادیده میگیرد که مناسبات اجتماعی سرمایهداری بر اجبار متکی است نه فرصت. وود اظهار کرد که این انتقاد یقیناً با واکاوی اقتصادی برنر از بحرانهای سرمایهداری مستحکم میشود که هم رفرمیسم سیاسی را تضعیف و هم مبارزهجویی صنعتی طبقهی کارگر را تقویت میکند. وود در تقابل با رفرمیسم تأکید میورزد که سوسیالیستها باید مبارزات برای اصلاحات را درون سرمایهداری تقویت و تلاش کنند تا این مبارزات را به مبارزهای گستردهتر، اگر چه دشوارتر، علیه سرمایهداری مرتبط سازند. او بهطور کلیتر اشاره میکند که، در حالی که سوسیالیستها باید انعطافپذیری رفرمیسم طبقهی کارگر را به رسمیت بشناسند، نسبت به عقبنشینی از سیاست انقلابی در مقابل قدرت مطلق ظاهری رفرمیسم محتاط باشند.
🔸 وود در توضیح خود از امپریالیسم جدید تأکید میکند که بداعت این شکل از حکومت طبقاتی با استفادهی ما از زبان امپریالیسم برای توصیف آن مبهم شده است. زیرا این زبان از شکل بسیار متفاوت امپریالیسمی نشئت میگیرد که سرشتنشان امپراتوری روم بود. در واقع، هستهی اصلی کتاب بررسی پرجنبوجوش و تحریکآمیز انواع مختلف امپراتوریها از روم تا چین، آمریکای اسپانیایی، ونیز، امپراتوری مسلمانان عرب، جمهوری هلند و امپراتوری بریتانیا است. بحث وود دربارهی آخرین نمونه شاید بهوضوح رویکرد متمایزش را پیرامون این موضوعات بیان میکند. زیرا او ادعا میکند که در حالی که بریتانیا یک کشور سرمایهداری بود، به استفاده از شکلهای کنترل پیشاسرمایهداری در هند و جاهای دیگر متوسل شد که در نهایت شکاف بین عصر تحلیلشده توسط لنین و لوکزامبورگ و جهان مدرن را منعکس میکند. زیرا در حالی که آنها کوشیدند تا دورهای را مفهوم سازند که سرشتنشان آن همانا تقسیم روشن و عیان بین کلانشهر سرمایهداری و بقیهی جهان پیشاسرمایهداری است، ما در جهانی زندگی میکنیم که در آن سرمایهداری جهانی شده است. اگرچه مایهی تاسف است که بحث او از بحثهای کلاسیک فقط به آن دسته از آثار لنین و لوکزامبورگ اشاره میکند که بیشتر با استدلالش مطابقت دارند، و نه آثار بوخارین و هیلفردینگ که شاید برای دنیای مدرن برجستگی بیشتری داشته باشند، بیشک هنگامی که مدعی میشود پایان جنگ جهانی دوم نقطه عطفی در تاریخ سرمایهداری است، بر زمین استواری ایستاده است...
🔹متن کامل این مقاله را در لینک زیر بخوانید:
https://wp.me/p9vUft-432
#امپریالیسم #پل_بلکلج #دلشاد_عبادی #الن_میکسینز_وود #امپریالیسم_جدید
👇🏽
🖋@naghd_com
نقد: نقد اقتصاد سیاسی - نقد بتوارگی - نقد ایدئولوژی
سمپوزیوم دربارهی «امپراتوری سرمایه»
اثر اِلن میکسینز وود نوشتهی: پل بلکلج ترجمهی: دلشاد عبادی طبقهی کارگر حتی بدون اینکه سوسیالیسم را هدف طبقاتی خود متصور کند، میتواند بهطور منحصر بهفردی آرمان سوسیالیسم را پیش برد (اگرچه بهط…